BlogGang.com : : blueocynia - 4 ผู้อาศัยในกำแพง

ชิ้นส่วนแห่งความทรงจำ

Group Blog

All Blogs

4 ผู้อาศัยในกำแพง

ตอนที่แล้ว

.....พวกนั้นแอบออกไปอีกแล้ว ไม่รู้จะออกไปทำไมกันนักหนา พวกเราเลยถูกลงโทษให้มีพื้นที่น้อยลง ทำไมต้องมีไอ้พวกเพี้ยนๆพวกนี้ด้วย อยู่กันอย่างสงบๆไม่เป็นกันหรือไง ท่านผู้คุมอุตส่าห์มีเมตตาให้ที่อยู่อ่าศัยกับเราแล้ว กำแพงนี้ก็มีให้พวกเราอยู่อย่างสุขสบาย เรามีกิจกรรมทำกันเป็นนิจ ผู้คุมมอบหมายงานให้เราทำเพื่อเป็นสิ่งตอบแทนจากการให้อาหารและที่พักอาศัย ซึ่งเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว เรามีที่อยู่เป็นของตนเอง เรามีอาหารกินทุกวัน แล้วยังจะต้องค้นหาอะไรกันอีก

.....แล้วไอ้พวกสติไม่ดีที่อยากออกไปข้างนอกกำแพงแห่งนี้ มันไม่เห็นใจเราบ้างหรือไร มีคนเพื้ยนๆที่เคยออกไปแล้วเข้ามาพูดจาเลื่อนลอยไร้สาระ และมันก็โดนประหารไปแล้ว ซึ่งก็สมควรที่จะเป็นอย่างนั้น แต่ท่านผู้คุมไม่เห็นจำเป็นเลยที่จะต้องดันกำแพงเข้ามา พวกเราไม่ใช่พวกมัน ถ้าจะลงโทษก็ต้องโทษมันอย่างเดียวซิ ไม่ใช่มารวมที่เราด้วย แต่ข้าก็เข้าใจว่าท่านอยากให้พวกเราไม่เป็นพวกมัน แลยต้องวางบทลงโทษเอาไว้ ถึงอย่างไรก็ตามเขตแดนแห่งนี้ก็มีพอสำหรับพวกเราทุกคน

.....อะไรนะ มีไอ้บ้าอีกคนที่แอบออกไปนอกกำแพง ไอ้พวกนี้ไม่เข็ดเสียนี้กระไร ไอ้พวกนี้ก็แปลก ก่อนพวกมันจะถูกแยกออก มันชอบทำอะไรพิเรนท์ๆ เช่นไปดัน ตี เตะ ชกต่อยกำแพง ซึ่งทำให้ท่านผู้คุมไม่พอใจอย่างมาก แล้วก็มาลงโทษด้วยการลดพื้นที่ของเรา แต่ในเมื่อมีอีกคนที่ออกไปนอกกำแพง ก็หมายความว่าพื้นที่ของพวกเราทุกคนถูกลดลงเหลือครึ่งเดียว พวกเราโกรธเคืองอย่างมากหนึ่งในพวกเราตะโกนบอกให้ลากไอ้พวกที่เหลืออกมา ผู้คุมก็พาตัวพวกมันออก แล้วป่าวประกาศว่าพวกนี้กำลังจะหนี โดยเอาช้อนขุดที่พื้น พวกเราจึงรุมประชาทัณฑ์พวกมัน ตายๆไปเสียไอ้พวกรกกำแพง แล้วพวกมันก็ได้ตายสมใจเรา

.....ผู้คุมเห็นเช่นนั้นก็ยืดกำแพงออกให้เราเป็นเท่าเดิม พวกเราดีใจและหวังว่าจะไม่มีเชื้อไอ้พวกนี้อีก โดยที่ผู้คุมย้ำว่าถ้ามีใครพยายามหลบหนีออกจะลดพื้นที่ให้เหลือหนึ่งในสาม แต่สำหรับคนที่ช่วยสอดส่องดูแลจะให้อาหารและความสะดวกสบายขึ้นตามลำดับ พวกเรายินดีที่จะทำเช่นนั้นอยู่แล้ว

.....ต่อจากนี้ไปพวกเราก็คอยสอดส่องดูแลว่า จะไม่มีมนุษย์ตนใดที่มีพฤติกรรมเพี้ยนๆอีก พวกเราเห็นคนๆหนึ่งยืนจ้องที่กำแพง เราก็ลากตัวเขาออกมา แล้วรายงานกับท่านผู้คุม ซึ่งเราก็ได้รับรางวัลตอบแทนมา และลงโทษคนๆนั้นด้วยการโบยตี เขาดูจะสำนึกในความผิดแล้ว จึงถูกปล่อยกลับไปเช่นเดิม

.....ชีวิตนี้ไม่มีอะไรสงบสุขเท่ากับการได้อยู่ในที่พักที่มีความสะดวกสบาย และอาหารเลิศรส ท่านผู้คุมให้ความสะดวกสบายแก่พวกเราเรื่อยๆ ใครว่ากำแพงนี้คับแคบ พวกมันก็คคิดผิดเสียแล้ว ที่นี่คือสวรรค์ต่างหาก แล้วพวกเราก็ไม่มีคนใดที่ไม่ชอบสวรรค์เสียด้วย แม้ว่าต้องทำงานเล็กๆน้อยๆที่ผู้คุมให้มา แต่หักล้างกันแล้วมันก็แค่ความทุกข์ชั่วขณะเดียว หลังจากนั้นแล้วมันก็คือความสุขสบาย ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ มีทุกข์มีสุขคละเคล้ากันใช่ไม่ใช่

ตอนต่อไป

Create Date : 20 ตุลาคม 2552

Last Update : 18 พฤศจิกายน 2552 20:37:20 น.

0 comments

Counter : 254 Pageviews.

blueocynia

Location :

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย
น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง
ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง
จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ

วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด
วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง

Friends' blogs

[Add blueocynia's blog to your web]

Links

BlogGang.com