FOR YOUR CONSIDERATION
Group Blog
 
All blogs
 

และแล้ว 6 เดือนในชีวิตของผมก็ผ่านไป...

ไม่ได้เขียนมานานเลยครับ อาจจะเพราะว่าชีวิตตอนนี้กำลังยุ่งๆ (ความจริงแล้วยุ่งมากๆ) ทั้งเรื่องสอบ เรื่องชีวิตอื่นๆ ไม่คิดเลยครับว่าการก้าวเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่มันจะหนักหนาสำหรับคนอย่างผมที่ตลอดมาแทบไม่เคยมีปัญหากับการปรับตัวในชีวิต ทั้งชีวิตในช่วงประถม มัธยมต้น และมัธยมปลายซึ่งถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่ก็ไม่เคยทำให้ผมต้องท้อ ต้องทำตัวเหมือนพวกสิ้นไร้หนทางขนาดนี้

พอคนเรามันหมดทางระบายมันก็ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างจริงไหมครับ เชื่อไหมครับว่าผมลองมาหมดแล้ว ทั้งพยายามคุยกับพ่อแม่ซึ่งทำไปทำมาท่านก็คงจะไม่ค่อยเข้าใจตัวตนของเราเท่าไร (อันนี้คงเป็นเรื่องช่องว่างระหว่างวัยมากกว่า) พยายามหาเพื่อนแก้เหงาก็แล้ว พยายามหาอะไรทำให้ตัวเองรู้สึกว่ากระปรี้กระเปร่าก็แล้ว แต่ทำไมทุกอย่างมันยังคงแลดูมัวๆ สำหรับผมก็ไม่รู้ เหมือนว่าอยู่ๆ ทุกอย่างที่ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องคิดถึงก็ดันผุดขึ้นมา อดีตที่ผมพยายามลืมเลือนทุกอย่างก็กลับปรากฏขึ้นมาให้เห็นเด่นชัดอีกครั้ง แล้วมันยังพาลมาเล่นกับโชคชะตาในปัจจุบันนี้อีก

ผมเข้าใจนะครับว่าทุกคนย่อมมีช่วงเวลาที่มันเลวร้ายในชีวิตกันได้ มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ประสบการณ์ของแต่ละคน แต่ก็ไม่รู้ทำไมนะครับ ผมกลับไม่รู้สึกเลยว่าสุดท้ายแล้วมันจะมีทางออกสำหรับปัญหาของผม เพราะมันคือทางเลือกที่ผมเลือกไปแล้วแต่กลับปรากฏว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบ จนลงท้ายด้วยเวลาสองปีที่ผ่านไปจนทำให้ผมคงต้องใช้เวลาทั้งชีวิตไปกับมันต่อไป

อ่านมาถึงตรงนี้อย่าเข้าใจผิดนะครับว่าทางที่ผมได้เลือกไปนั้นเป็นเรื่องที่ผิดและไม่ถูกต้อง ตรงกันข้ามเลยครับ พ่อแม่ของผมภูมิใจในตัวของผมมากที่ผมได้เลือกทางนั้นเช่นเดียวกับทุกๆ คนที่อยู่รอบกายผม ในช่วงแรกผมก็คงปฏิเสธไม่ได้เช่นเดียวกันครับว่าผมภูมิใจกับวัน ทว่าต่อมาแต่ละวันที่ผ่านไปมันทำให้ผมเริ่มได้คิด เริ่มได้ตระหนักว่าวันๆ หนึ่งของชีวิตสำหรับตัวตนของเราแล้วมันคืออะไร และอะไรคือความเป็น "เรา" ที่แท้จริง

จนกระทั่งถึงวันที่เราหาที่เกาะใช้เป็นกำลังใจต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ทุกอย่างมันก็พังทลายลง เหมือนกับว่าชีวิตของผมถูกกร่อนไปเรื่อยๆ โดยที่ผมไม่รู้สึกตัว ผมประมาทเกินไปครับว่ารอบกายของผมนั้น ยังคงมีใครหลายคนคอยอยู่เคียงข้าง ยังมีใครหลายคนคอยให้กำลังใจ ที่สุดแล้วเขาไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ผมแค่หันไปมองหน้าเขาแล้วก็พลันรู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนที่เราเคยรู้จัก ที่ผ่านมาทุกอย่างมันเป็นแค่ภาพลวงตาที่ผมคิดขึ้นเอง แล้วผมเองนี่ละครับที่คงจะเป็นคนที่ต้องเจ็บปวดเมื่อตื่นขึ้นมาพบกับความจริงเมื่อสายเกินไป

ก็ได้แต่หวังว่าทุกๆ อย่างคงจะลงเอยด้วยดีนะครับ ทั้งสำหรับผมและทุกๆ คนที่สักครั้งหนึ่งอาจจะรู้สึกอะไรที่มันใกล้เคียงกับผม ไม่มากก็น้อย

ปล. ถ้าพล่ามอะไรเลอะเทอะก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ




 

Create Date : 24 ธันวาคม 2550    
Last Update : 24 ธันวาคม 2550 1:36:00 น.
Counter : 344 Pageviews.  

โลกบวมๆ กับคนบ้าหนัง(สือ)

เคยสัญญากับตัวเองนะครับว่าถ้าเราจะเริ่มต้นเขียนอะไรซักอย่างหนึ่ง เราก็ควรที่จริงจังกับมันตั้งแต่ต้น

แต่พอเอาเข้าจริง ทุกอย่างมันกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด จากที่เคยคิดว่าจะมีเวลาทำโน่นทำนี่ทำนั่นก็กลับเอามันไปใช้ทำอย่างอื่นบ้าง ดูหนังบ้าง อ่านหนังสือบ้าง ว่างๆ ก็นอนหลับไปเสียอย่างนั้น เรียกกันได้ชนิดที่ว่าอุปสรรคมันมีเป็นล้านๆ แบบ และแต่ละแบบมันก็ต่างมีวิธีที่ทำให้เราตกหลุมพรางอยู่เสมอ

ผมเริ่มเขียนนิยายเรื่องแรกตอน ม.3 นึกอยากให้มันเป็นประสบการณ์ที่นอกเหนือจากจะเปรียบเสมือนการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์แล้ว ยังเป็นประสบการณ์ที่สอนตัวเราเองได้ในหลายๆ แบบด้วย จวบจนกระทั่งบัดนี้ ผมเองยังไม่รู้เลยว่าผมได้อะไรจากประสบการณ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลังจากหมดเวลาเป็นวัน เป็นเดือน เป็นปีไปกับการเขียนอะไรซักอย่างที่พอกลับมาอ่านกี่ครั้งกี่รอบก็ยังคงไม่พอใจ ยังคงรู้สึกว่ามันใช้ไม่ได้ ซึ่งถ้าจะพูดกันตามตรงแล้ว มันก็ไม่ใช่แค่ความรู้สึก...

ปกติแล้วทุกปิดเทอมผมจะง่วนอยู่กับการเขียนหนังสือ อย่างไรก็ตามปิดเทอมนี้ผมตั้งใจที่จะทำอะไรมากกว่านั้น นั่นก็คือการเขียนบลอกเอาไว้อ่านเอง มันอาจจะเป็นความคิดที่งี่เง่าในครั้งแรก แต่ผมก็คิดว่ามันอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีที่ผมจะได้เขียนอะไรอย่างไม่จริงจัง ไม่เป็นทางการในแบบที่ตัวเองชอบตั้งความหวังเอาไว้

ดังนั้นบลอกแห่งนี้จะเปรียบเสมือนแหล่งระบายชั้นยอดที่เปิดโอกาสให้ตัวผมเองลองก้าวไปในทางที่ไม่เคย (คิดจะ) ก้าวไปก่อน เนื้อหาส่วนใหญ่ก็จะวนๆ อยู่กับเรื่องภาพยนตร์ Oscar ไม่ก็หนังสือ ภาพยนตร์ซี่รี่ย์ต่างประเทศ หรือแม้กระทั่งเรื่องส่วนตัว (...แน่นอนว่าผ่านการกลั่นกรองมาแล้ว)

ถึงแม้ว่านี่จะเป็นบลอกที่เขียนขึ้นเพื่ออ่านเอง กระนั้นผมก็ขอยินดีต้อนรับทุกท่านที่หลงเข้ามานะครับ อย่างน้อยบางทีสถานที่นี้อาจจะเป็นอีกที่หนึ่งที่คุณจะได้รู้จักคนอื่นในโลกในมุมมองที่กว้างมากขึ้น




 

Create Date : 20 มีนาคม 2550    
Last Update : 20 มีนาคม 2550 22:57:48 น.
Counter : 398 Pageviews.  


blowithand
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add blowithand's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.