Song Code Reads Graphic1 Graphic2 Graphic3

ปาฏิหารย์และพรหมลิขิต ของ " บุญมี "



" บุญมี "



สุนัขจรจัดตัวนึงในสภาพหางขาด ใบหูฉีก

ใบหน้าซีกขวาบวมน่าจะเป็นหนองคั่งอยู่

ตามบาดแผลทั้งหมดมีเลือดปนหนอง

หมาตัวนี้เดินโซซัดโซเซในสภาพนี้มาร่วมอาทิตย์

ไม่มีใครเหลียวแล เพราะเป็นสภาพหมาที่ไม่น่าดู

เดินไปตามร้านขายอาหารข้างถนน

ก็มักโดนขับไล่อยู่เสมอ





บุญของ บุญมี ที่ได้คุณสุภาพสตรีใจดีท่านหนึ่ง

เมตตาสงสารช่วยพาไปรักษา

เธอเล่าว่า...

ระหว่างทางหมาตัวนี้ก็เอาหน้ามาพาดตัก

ใช้ขาหน้ากอดที่ตัก เหมือนขอบคุณที่ช่วยเค้า

มาตลอดทางจนถึง ร.พ.

และแจ้งชื่อในทะเบียนคนไข้ว่าชื่อ "บุญมี"

เมื่อหมอแจ้งอาการ ก็พบว่าบุญมีอาการค่อนข้างหนัก

แผลบนหัวที่บวม เมื่อเปิดแผลออก

ก็พบอาการอักเสบเป็นโพรงลึกมาก

ที่หนักกว่านั้น ระหว่างการผ่าตัด

หมอก็พบว่ามีบางอย่างทะลักออกมาจากตัวบุญมี

หมอแทบช๊อคเมื่อพบว่า

ของเหลวที่ออกมานั้นมันเป็นลูกของบุญมีนั่นเอง....

มันแท้งลูกด้วย

ขณะทำการรักษามันร้องโหนหวนเสียงดังมาก

แม้หมอจะฉีดยาชาและยาระงับปวดแล้ว

เนื่องจากบาดแผลซีกขวาที่ใบหน้า

มีการติดเชื้อใต้ผิวหนังรุนแรง

ส่วนศรีษะหมอต้องขุดเนื้อที่เน่าและตายออก

จนถึงกะโหลกเพื่อป้องกันการติดเชื้อ

และดูดเอาหนองออกทางจมูก

ส่วนหางที่ขาดมีอาการอักเสบจนถึงทวารหนัก

แต่ยังไม่รุนแรงเท่าที่ใบหน้า

****หมอที่ทำการรักษาบอกว่ามันมีความอดทนสูง

และมีกำลังใจดีมากเพื่อมีชีวิตรอด****





ปัจจุบันมีผู้ใจบุญช่วยรับบุญมีไปอุปการะแล้ว

ชีวิตใหม่ในวันนี้ของบุญมี

ที่ได้มาจากความเมตตาสงสาร

จาก ผู้ให้ ใจดีท่านนั้น...

สุภาพสตรีใจงดงาม คุณ ณิชาบูร สระตันติ์


มิตรใกลิชิดของมนุษย์อีกนับไม่ถ้วน

ที่ไม่มีโอกาสอย่างเช่น โชคดี และบุญมี

เรื่องราวและภาพของสุนัขที่ประสบเคราะห์กรรม

คงมีให้เห็นต่อไป

ตราบใดที่ผู้เป็นเจ้าของยังคงไร้จิตสำนึก

ของความรับผิดชอบ ความเมตตา

ห่วงใยต่อชีวิตที่อยู่ในความดูแล

ขอให้ทุกเรื่องราวที่มาเล่าสู่กันฟัง

ถึงการกระทำสิ่งดีๆของหลายๆท่าน

ที่ให้กับเพื่อนร่วมโลกเดียวกันทุกกรณีย์

ด้วยเมตตาธรรมในหัวใจ

ด้วยความอดทนเสียสละเหน็ดเหนื่อยกายใจ

ได้ช่วยปลุกสำนึกที่ถูกมองข้าม

และสร้างจิตสำนึกของความเมตตา

โอบอ้อมอารีให้แก่สัตว์ผู้ยาก

เป็นตัวอย่างของการประพฤติ ปฎิบัติสิ่งที่ดี

ให้ยังคงอยู่ในสังคมมนุษย์

ของบ้านพุทธ เมืองพุทธนี้ตลอดไป






*************************




 

Create Date : 13 พฤษภาคม 2548    
Last Update : 12 มกราคม 2549 20:58:38 น.
Counter : 475 Pageviews.  

ปาฏิหารย์และพรหมลิขิต ของ " โชคดี "



แม้เวลาจะผ่านล่วงเลยมานานหลายปี

แต่เรื่องราวนี้ยังคงประทับใจมิรู้ลืม

เหตุการณ์ราวปฎิหารย์และพรหมลิขิต

ระหว่างคนจิตใจงาม เมตตาอารีย์ท่านหนึ่ง

ที่ให้กับสุนัขที่โชคดีสมชื่อ

ซึ่งได้มาพร้อมชีวิตใหม่

เรียนขอบคุณ "ครอบครัวใจดี " พงษ์พูล "

ที่อนุญาติให้เผยแพร่เรื่องราวของ "โชคดี"ค่ะ



ย้อนหลังไปเมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว

(2 ธ.ค. 45) ประมาณ 18.30 น. (มืดแล้ว)

ขณะที่น้องชายผมกำลังจะกลับรถ

บนถนนสุวินทวงศ์ เพื่อแวะมาหาผมที่บ้าน

ไฟส่องถนนทำให้เห็นหมานอนอยู่กลางถนน

คิดว่าคงโดนรถชนตายแล้ว

แต่ก็เห็นโงหัวขึ้นมา

และพยายามยกตัวเองให้ขึ้น

ใช้ขาหน้าลากตัวเองให้ออกจากกลางถนน

แต่ก็ทำไม่ได้ รถที่กำลังวิ่งเร็วมาก

(เพราะเป็นถนนจากฉะเชิงเทราเข้ามามีนบุรี)

พอแสงไฟเห็น หมากลางถนนก็พยายามหลบกัน

น้องชายผมลงจากรถและพยายามจะช่วย

แต่ก็ทำลำบากเพราะรถมากและวิ่งกันเร็วจริงๆ

ขณะเดียวกันยังมีคนขี่มอเตอร์ไซด์อีกคนหนึ่ง

จอดรถลงมาช่วยด้วย

สองคนยืนมองอยู่อย่างหวาดเสียว

ก็มีรถทัวร์วิ่งมาอีก

เค้าหลบไม่ทันเลยวิ่งคร่อมไป

แต่ไม่รู้ส่วนไหนใต้ท้องรถ

พาตัวหมากลิ้งเฉี่ยวล้อไปอีก

คนดูก็ใจหายคิดว่าเละแล้ว

แต่มันก็โงหัวมาอีก เลยพยายามพากันไปช่วย

ลากออกมาข้างถนนได้สำเร็จ

ตอนแรกก็กลัวว่ามันจะกัด แต่มันก็ไม่ทำอะไร

น้องชายเล่าว่า ตอนมันพยายามจะคลานออกมา

ก็มองมาที่น้องชายและคนขี่มอเตอร์ไซค์

แววตาเหมือนร้องขอความช่วยเหลือ

น้องชายผมก็เอามันขึ้นท้ายรถ

แล้วโทรหาผมและภรรยาที่เพิ่งเลิกงาน

เพื่อปรึกษาว่าจะทำอย่างไรดี

ผมเลยให้เค้าพามาที่ ร.พ.สัตว์ สุวรรณชาด

(ร.พ.คุณทองแดง)บนถนนรามคำแหง

มาเจอกันหน้า ร.พ. พอดี

น้องชายบอกไม่ได้ยินเสียงมันเลยตลอดทางที่มา

ไม่รู้ตายหรือยัง แต่พอเปิดฝาท้ายรถ (รถแวน)

ก็เห็นมันนอนเปิดตา โงหัวขึ้นมา

โล่งใจไปว่ายังอยู่ (ไม่เละด้วย)

เลยพากันหามเข้าร.พ.

เค้าให้ลงทะเบียนกรอกชื่อผู้ป่วย

เลยลงชื่อว่าเป็นสุนัขพันธุ์ไทย เพศเมีย

ชื่อ " โชคดี "






หมอให้พาเข้าตรวจและ Xray

ระหว่างนี้โชคดีก็นอนเฉย

ไม่ร้องหรือมีอาการตื่นเต้น

ผมกับภรรยาดูแล้วก็รู้สึกถูกชะตาขึ้นมาเหมือนกัน

หมอตรวจฟิลม์บอกว่า

กระดูกลูกสะบ้าขาหลังแตกละเอียด

เนื้อสะโพกหลุดหายไปก้อนนึง

กระเพาะปัสสวะไม่แตก

ต้องผ่าตัดเอาเศษกระดูกออกให้หมด

ไม่งั้นจะเดินไม่ได้ และก็จะเจ็บไปตลอด

ผ่าตัดแล้วสักพักถ้าโชคดีหรือดูแลดีๆ

ร่างกายจะสร้างเอ็นขึ้นมาแทนที่กระดูก

หายแล้วก็จะเดินได้แต่ท่าจะไม่สวย

ผมกับภรรยาบอกให้ทำเลย

ไม่ต้องถามถึงค่าใช้จ่าย

หมอก็ถามอีกว่าผ่าแล้วจะทำยังไงกับหมา

จะทิ้งไว้ ร.พ. หรือเอาไปเลี้ยง

ผมก็บอกว่า ก็ต้องจ่ายเยอะแล้ว

คงต้องเอาไปเลี้ยงให้อยู่รอดไปนานๆนะครับ

หมอผ่าเสร็จแล้วก็ให้ admit นอนร.พ.ต่อ

ทำกายภาพจนกว่าจะพร้อมเอากลับบ้านเราได้เลย

โชคดีก็เลยเข้าผ่าตัด และอยู่ที่ ร.พ. อีก11 วัน

ระหว่างนั้นเกือบทุกวัน ผมและภรรยา

บางทีก็มีน้องชายแวะไปเยี่ยม

ทุกครั้งที่เจอ เค้าก็จะดีใจ

พยายามเข้ามา หน้าตาเหมือนซึ้งใจ

(คิดว่าไม่ได้คิดไปเองนะครับ)

แต่ก็ยกขาหลังไม่ได้ เราก็ได้แต่ลูบหัว

จนวันที่ 8-9 ถึงพอยกขาหลังได้บ้าง

วันที่ไปรับเค้าออกมา ร.พ.

แจ้งค่าใช้จ่าย เป็ดเสร็จแล้วก็ร่วมหมื่น

แต่ผมเห็นสภาพเค้าที่ดีขึ้นแล้ว

ก็ไม่รู้สึกเสียดายเงินเลย พาเค้ากลับมาบ้าน

ผมกับน้องชายช่วยกันทำบ้านให้เค้าอยู่

ใช้ไม้ลังของเมืองนอกมาต่อ ทำกันอยู่ 7 วัน

ได้บ้านหมาหรูที่สุดในละแวกหลังนึง

ทำเสร็จก็ไม่ได้ให้เค้าอยู่

แต่กลับให้มานอนในบ้านเราเอง

ทุกวันนี้โชคดีเป็นหมาที่ละแวกบ้านผม

และญาติๆผม รู้จักกันดี

ชอบเล่นกับเด็ก มีสุขภาพสมบูรณ์

ขนนิ่มสวย เพราะกินอาหารเม็ด

และอาหารสุนัขเกรดดี

มีกล่องใหญ่ใส่เครื่องใช้ของหมา

ของขบเคี้ยว ของเล่น ให้ต่างหาก

ได้นั่งรถไปเที่ยวประจำ

ยุงไม่ได้ไต่ ไรไม่ได้ตอม

เป็นหมาที่วิ่งเร็วมาก

และคล่องตัวที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา เลี้ยงมา

แถมยังฉลาดมาก พูดรู้เรื่อง

(เพราะพูดด้วยกับเค้าทุกวัน

ไม่รู้ว่าคนรู้ภาษาหมาหรือว่าหมารู้ภาษาคนกันแน่)

ทุกครั้งที่ผมและภรรยาผ่านจุดกลับรถนั้น

ก็จะนึกถึงภาพหมานอนรอความตายอยู่กลางถนน

ณ จุดนั้น

แค่ชั่วเสี้ยวนาที หากไม่มีน้องชายผม

กับคนขี่มอเตอร์ไซค์ใจดี ไปช่วยกันลากออกมา

ก็คงจะกลายเป็นกองเศษเนื้อเละๆ

ไม่ใช่ " โชคดี "

ที่ผมกับภรรยาต้องเล่นต้องกอดเค้าทุกเช้าตื่นนอน

และเย็นเมื่อกลับถึงบ้าน

และ.......ที่กำลังเคาะประตูห้องนอนผม

แกรกๆอยู่ตอนนี้ ขอให้ทำดีๆเช่นนี้ตลอดไป






ข้อความบางตอนที่ได้รับจากท่านเจ้าของ " โชคดี "

ผมเห็นว่าคนที่มีความเอาใจใส่ต่อสิ่งรอบๆตัว

ไม่ว่าจะเรียกสิ่งเหล่านั้น

ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ก็ตามเป็นคนที่ประเสริฐ

เป็นคนที่มีสำนึกของการอยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ

ซึ่งก็คืออนาคตที่จะจรรโลงโลกให้คงอยู่ร่วมกันไป

เมื่อไรก็ตามที่ขาดคนเหล่านี้

ก็คงจะเหลืออยู่แต่ที่คิดว่าคนนั้นคือสูงสุด

และนี่แหละคือมหันตภัยที่แท้จริงของชีวิตมนุษย์

เพราะในความเป็นจริง

มนุษย์ก็คือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

การขาดความเอื้ออาทรต่อธรรมชาติรอบๆตัวเค้า

ก็เท่ากับขาดความเอื้ออาทรต่อตัวเอง

เราควรจะปลุกสำนึกนี้ให้เกิดขึ้น

เท่าที่เราจะสามารถทำได้ ไม่มาก ก็น้อย

ถ้าเรายังโชคดีอยู่

หรือธรรมชาติยังเห็นความสำคัญของเราบ้าง

ก็คงจะไม่ถูกกำจัดให้สิ้นซาก

ยังมีเหลือไว้ประดับโลกบ้างต่อไป















************************




 

Create Date : 13 พฤษภาคม 2548    
Last Update : 30 ตุลาคม 2549 11:38:50 น.
Counter : 434 Pageviews.  


black shadow
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เก็บตกสารพันปัญหาของน้องหมา

จากคอลัมม์ คนรักหมา

โดย ท่านบัญชร ชวาลศิลป์

คอลัมม์ พิชิตปัญหาสัตว์

กับคุณหมอปานเทพ รัตนากร

จากน.ส.พ คม ชัด ลึก

และจากข้อมูล online

เกี่ยวกับสัตว์เลี้ยง "Pets"

กราบขอบพระคุณทุกท่าน

ที่ให้ความรู้ สาระประโยชน์

เพื่อคนรักสัตว์ และเพื่อนรักสี่ขา

ไว้ ณ. ที่นี้อย่างสูงค่ะ


Nome da música - Nome do cantor

" player=player+"" player=player+"" player=player+"" player=player+"" player=player+"" player=player+"

GRAPHIC SITE

visitors currently

Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add black shadow's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.