|
|
จริงๆแล้วเราตื่นหรืออยู่หรือว่าที่แท้เราฝันไป
From : Bitter_N@hotmail.com
Date :๑ พฤศจิกายน ๒๕๔๕ ๐๓.๐๓ น.
To : Sweet_P@yahoo.com
Subject :จริงๆแล้วเราตื่นอยู่หรือว่าเราฝันไป
Sweet P.ที่หลับใหล
ฉันพึ่งวางหนังสือแปล วรรณกรรมญี่ปุ่น(อีกแล้ว) ลง
ชื่อหนังสือ หลับ* แต่ ฉันอ่านแล้วไม่สามารถข่มตาหลับลงไปได้
มันยากเย็นขนาดนั้น
...
มันยากขนาดนั้นเลย...
เทราโกะ จากเรื่องสั้นเรื่องหลับ - - เธอสามารถหนีความทุกข์ทน
ด้วยการหลับลึก นิ่ง ยาวนาน แต่เธอจะรู้ตัวทุกครั้งเมื่อคนรักของเธอโทรมา
แค่เพียงเสียงกริ่งโทรศัพท์เท่านั้นเอง เหมือนฉันไม่มีผิด
ไม่ว่าเธอจะโทรมาตอนไหน ฉันก็สามารถ
ลุกขึ้นรับพร้อมกับยิ้มได้เสมอ . . ขอเพียงเธอโทรมาเถอะ
ฉันอ่านเรื่องสั้นเรื่องแรกนี้อย่างลำบาก ยากเย็นที่สุด
ก็อ่านไปร้องไห้ไป น้ำตาท่วมจอ ฉันไม่ได้ร้องไห้สะอึกสะอื้น
เพราะหนังสือมานานมากแล้ว ทุกครั้งที่ร้องไห้อาจจะแค่น้ำตาซึม
แต่คราวนี้ฉันว่าเรื่องนี้เขียนมาเพื่อฉันจริงๆ - - ฉันอาจจะรู้สึกไปเอง
เรื่องรักสามเส้า หรือไม่เศร้าก็ไม่รู้ แต่มันเศร้าสำหรับฉันมากพอดู
[ เธอว่าคนที่อยากจะหลับไปชั่วกัปชั่วกัลป์ มีกี่เหตุผลกัน
นอกจากเหตุผลของเจ้าหญิงนิทรา นั่นแล้ว ]
บ่อยๆที่ฉันอยากข่มตาหลับให้ยาวนาน เพียงเพื่อจะลืมชีวิต
และความจริงในโลกปัจจุบัน ...
เมื่อปิดเปลือกตา และข่มใจลงไปได้
แต่ที่ยากยิ่งกว่านั้นคือ การที่หลับไปได้แต่เพียงเปลือกตา บน - ล่าง
ที่บรรจบกันก็เท่านั้น - - ถ้าหากว่า การหลับหมายถึงการปิดตาลง
การได้หลับก็คงไม่ยากเย็นอะไรเลย สำหรับฉัน
เพราะฉันสามารถมองเห็น และได้ยิน ทั้งที่ยังหลับตาในความมืดนั้น
ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่ต่างจากกลางวันที่เราลืมตา และแค่เพียงหายใจ
พักหลังมานี่ การปิดไฟนอนสำหรับฉัน จะมีเมื่อฉันพร้อมที่จะหลับ
แต่ท้ายที่สุดฉันก็ต้องลุกมาเปิดไฟ ทุกทีไป
ฉันมักจะหลับไปเมื่อใกล้รุ่ง พร้อมๆกับหนังสือสักเล่มในมือ
นอนหลังงองุ้ม บางครั้งที่พลิกระสับกระส่าย จนถึงกับต้องย้าย
เอาหัวไปนอนที่ปลายเตียงแทน ฉันถึงจะหลับไปได้
บางครั้งก็ลงไปนอนพื้นหน้าเตียง พร้อมกับผ้าแพรผืนเดียว - -
ฉันนอนในท่าแปลกแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้ว
แต่วันหนึ่งฉันก็ค้นพบความลับของการนอนหลับ เมื่อสายวันหยุดวันหนึ่ง
หลังจากอาการแฮ้งโอเวอร์จากคืนก่อน จากการอดนอนมาหลายวัน
ตาโหลลึกดำ ขอบตาช้ำแดงก่ำ - - เพราะน้ำตา
เมื่อตื่นลืมตาแล้วสติ กลับคืนมา อย่างรวดเร็วจนฉันระลึกได้ว่า
จริงๆแล้วเรากำลังเสียใจ และโหยไห้อยู่ แล้วจะทำอย่างไรดี
แล้วฉันจะทำอย่างไรดี - - เช้านั้นฉันเลยนอนต่อ นอนลืมตา
จวบจนค่อยข่มตาหลับลงไปเอง
สายวันนั้นฉันไม่ฝันถึงอะไรเลย - - แล้วฉันก็ตื่นมาอีกทีหกโมงเย็น
และฉันก็ปล่อยผ่านไปได้อีกวัน
หลังจากนั้นฉันจะทำเช่นนี้อีกบ่อยครั้งในตอนบ่าย ตอนเย็น
ตอนหัวค่ำ เพื่อจะตื่นตลอดกลางคืน เมื่อฉันรู้สึกว่าไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว
...
ฉันบอกแล้วไงว่าเรื่องนี้เขียนมาเพื่อฉันจริงๆ
Bitter N.ผู้หลับหรือตื่นก็ไร้สติพอกัน
*หลับ / shirakawa yofune /
เขียนโดย Banana Yoshimoto /เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย แปล
| Create Date : 10 สิงหาคม 2548 |
| Last Update : 10 สิงหาคม 2548 1:44:35 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 355 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ตี๋น้อยคับ  วันที่: 10 สิงหาคม 2548 เวลา:1:54:49 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [