|
|
ความคิดถึงเดินทางไปไหน
From : Bitter_N@hotmail.com
Date : ๔ ตุลาคม ๒๕๔๕ ๒๑.๒๐ น.
To : Sweet_P@yahoo.com
Subject : ความคิดถึงเดินทางไป...ไหน
Sweet P. ที่รัก
กว่าจะเช้าวันใหม่ได้น่ะเธอเอ๋ย...ฉันว่า ที่เราได้พัก หลับตา ก็ดีอยู่นะ
ทำให้เราหยุดคิด ไปได้เพียงช่วงระยะเวลานึง
มันก็ยังดี ... และแล้วมันก็เช้าจนได้
ฉันมองเห็นแสงแรกของวันนี้แล้ว
แรกเริ่มลืมตา ----- ฉันคิดถึงเธอ
ฉันแวะไปตลาด ตั้งใจจะเดินหาปลา
วันนี้รู้สึกอยากปล่อยปลา เผื่อฉันจะปล่อยใจ
ปล่อยวางลงได้บ้าง ยึดถือมานานๆ เริ่มเหนื่อย เริ่มหนัก
เดินตลาดเห็นแม้ค้าหน้าใส มากหน้าหลายตา
ฉันไม่ได้มาเดินตลาดนานแล้ว ด้วยว่าคุ้นชิน
กับตลาดติดแอร์ แต่ฉันชอบเดินตลาดสด
เหมือนเดินอยู่ในต่างจังหวัด ทั้งที่ ตลาดทุกที่ในโลก
ก็เหมือนกัน คือ แฉะ และมีกลิ่นเฉพาะของมันเอง
กลิ่นตลาดๆนั่นแหละ
แล้วฉันก็ไม่ได้ปลา แต่กลับได้เต่าขนาดเท่าฝ่ามือ
มาแทน สองตัว มีหลายราคาให้เลือก พ่อค้าหน้าหม่นถาม
แต่หน้าฉันที่หม่นกว่า ไม่ต่อราคา
ฉันชี้เอาเต่าที่ดูเศร้าที่สุดในถัง ได้สองตัว
ฉันเลือกเอาตัวที่อยู่ติดๆกัน
เผื่อว่ามันจะได้ไปด้วยกัน หวังว่าฉันจะเลือกไม่ผิดตัว...
ข้างๆถังใส่เต่ามีนกกระจิบ หรือนกกระจอกก็ไม่รู้
ร้านนี้ค้าว่าด้วยการทำบุญ ว่าด้วยการปล่อยชีวิต
วันนี้ฉันยังไม่อยากบิน หันไปเห็นกะละมังข้างๆกัน
มีหอยขมอยู่กะละมังใหญ่ ปล่อยหอยขมก็คงจะดี
ปล่อยเอาความขมขื่น ลอยไป ฉันแอบหวังในใจเล็กๆแหละเธอ
พอไปถึงท่าน้ำข้างวัด เต่าในถุงที่เริ่มขยับให้ฉันรู้ว่า
มันยังมีลมหายใจ ตอนแรกฉันไม่แน่ใจหรอกว่ามันยังหายใจอยู่
ด้วยว่ามันนิ่งมาตลอดทาง ยิ่งหอยขมยิ่งไปกันใหญ่
มันนิ่งไปทั้งถุง
ความขมขื่น ที่ต้องกดทับให้มันแน่นิ่ง ฉันรู้ว่ามันยิ่งขมขื่น
เจ็บปวดเกินกว่าธรรมดา
แล้วฉันก็ปล่อย ออกไป ทั้งเต่า ทั้ง หอยขมถุงใหญ่นั้น
ปล่ยอความขมขื่นไปกับสายน้ำไหล
ปล่อยเต่าเชื่องช้าเซื่องซึมออกไป
ไหลลอยไปเสียที ช่วยไหลไปเสียที
...
ฉันไม่ได้หวังสร้างกุศลด้วยจิตอกุศลหรอกเธอเอ๋ย
วันนี้อากาศแถวนี้ ตกบ่ายก็แดดแรง
แต่พอเย็นมาลมก็พัดเย็น
ลมแรงไม่ได้ทำให้เราแสบตาเสมอไปหรอกเธอ
ตราบใดที่เราอยู่เหนือลม
ฉันนั่งมองแสงสุดท้ายของวันผ่านไปอย่างช้าๆ
แสงอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ให้ความรู้สึกเศร้าเหงาเป็นที่สุด
แต่ฉันกลับมองเห็นแสงสว่างอื่นๆ ลอด--ทอดมา
ทั้งแสงจากไฟถนน เรียงรายเป็นแนวยาว
สร้างแสงได้ก็ย่อมให้เงาได้เฉกเช่นเดียวกัน
โลกมีมุมให้มองเกินกว่า หนึ่งด้านเสมอเธอ
...
ความคิดถึงยังเดินทางไปไวกว่าแสงอยู่
แม้ว่าอาจจะถูกกดทับด้วยอย่างอื่นในระหว่างทาง
แต่ฉันเชื่อว่าคงถึงปลายทางได้ไม่ตกหล่น
เช่นเดียวกันกับความรัก ที่เดินทางไป
ก็คงไม่ได้หล่นหายไปกลางทาง
Bitter N. ในวันที่รู้สึกแย่ๆ
| Create Date : 01 มีนาคม 2548 |
| Last Update : 1 มีนาคม 2548 22:39:46 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 400 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: คนสวย (ทำใจได้  ) วันที่: 2 มีนาคม 2548 เวลา:0:06:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ตื่นเต้นจัง
คนเรานะ ถ้าคิดถึง ไปไหนก็คิดถึงได้หมดแหละเนาะ