สวัสดีค่ะคุณเบญและน้องเลอา

ทีแรกนึกว่าคุณเบญเลิกเขียนบล๊อค
ไปแล้ว ดีใจจังที่กลับมาเขียนใหม่
กรุ๊ปบล๊อคนี้ชอบมากเลยค่ะ ตามอ่านไล่หลัง
ไปหมดเลย แล้วทะยอยเอาประสบการณ์ที่
เมืองจีนมาเล่าเรื่อยๆ นะคะ น่าสนใจมากๆ
แป๊บๆ จะ 2 ปีแล้ว รู้สึกเหมือนเพิ่งได้ข่าว
ว่าคุณเบญและครอบครัวเพิ่งไปอยู่ไม่นานนี้เอง
(แต่คนไปอยู่เอง คงไม่รู้สึกว่าแป๊บๆ นะคะ)

(เมื่อวานถามลูกโซ่ จำเลอาได้มั้ยลูก
เค้าลืมๆ แล้ว ต้องเปิดรูปให้ดู ถึงจะนึกออก
อย่างนี้ คงต้องนัดเจอกันอีกสักรอบนะคะ)

คุณวดีๆๆๆๆๆ
(เมือวันก่อนยังแอบไปมองขนมปังฟักทองอยู่เลย อยากกิน แต่ขี้เกียจทำ)
ก็เลิกๆเขียนไปพักนึงละคะ ตอนนี้ว่างๆอยากทำอะไรเป็นสาระบ้างก็เลยกลับมาเขียน
คิดว่าดีกว่าเก็บไว้คนเดียวแล้วก็เป็นประสบการณ์ที่หายไปกับเวลา

เมือวานนั่งดูรูปเก่า โอ้ น้องโซ่กับเลอาที่ถ่ายรูปกันน่ารักมากเลย
เดี๋ยวเย็นนี้ถามเลอาบ้างดีกว่า ใกล้ครบ5ขวบแล้วเนอะไวจังเลย
คิดถึงนะคะ อยากให้ได้เจอกันอีก (เมือคืนเพิ่งฝันว่าสามีชวนไปญี่ปุ่นกระทันหัน สงสัยจะเป็นแค่ฝัน)

สวัสดีคะ แวะมาอ่านคะ เคยห็นชื่อที่ห้องแม่บ้านฯ นานแล้ว เพิ่งได้เห็นรูปวันนี้คะ น้องเลอาโตวัยนะคะ

เดี๋ยวนี้ พี่ เข็ด ซื้อของถูก แล้วไม่มีรับประกัน แล้วค่ะ ตอนไปเมืองจีน ก็ ซื้อตลับเกมส์บอยให้ลูก แล้ว เล่นไม่ได้ ไม่ก็ ตัวเกมส์กับตลับไม่ตรงกัน กระเป๋า แซมโซไนท์ปลอม ใส่ของปุ๊บ ยก หูหลุด เบื่อนะคะ

พี่กำลังหัด นับเลขจีน ใช้มือค่ะ เวลาต่อราคาของ จะได้ดูอินกว่าปกติ

มีรูป น้องเลอา ถ่ายกับพิณ ตอนเบบี๋ มากๆ เห็นแล้ว รู้สึกเลยนะคะว่าเวลาผ่านไปเร็วจริงๆ

เข้าทักทักทายค่ะ เมืองจีนที่รู้มาคือว่าต้องต่อราคากันต่ำกว่า ครึ่งอีก เพราะเขาจะอัพราคาเพื่อต่อกันสุดๆ เคยช่วยเพื่อนขาย ซิเวอร์เนีย คนจีนเข้ามาต่อสมมุติ 500 เขาจะต่อ 150 อยากต่อยหน้ามัน แต่พอรู้ว่าประเทศจีนตั้งราคากันเพื่อต่อ เลย ลดองศาโกรธลงหน่อย

โห..คุณเบณ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ แนะนำวิธีดูของจริงของปลอมให้ด้วย นัทจะจำเอาไว้เลยค่ะ

นัทยังไม่เคยไปเมืองจีน เคยไปแต่ตลาดคนจีนที่บูดาเปสต์ซึ่งใหญ่มากๆ แฟนนัทก็ชอบไปซื้อของที่นั้นเหลือเกิน ก็เพราะว่าอยากได้ของถูกนี่แหละ อยากซื้อก็อยาก กลัวโดนหลอกก็กลัว