Group Blog
 
All blogs
 
ของขวัญวันเกิดจากพี่สาว (Fanfic)

ผ่านวันเกิดมาสามวันแล้ว แต่ว่ากำลังปลื้มกับของขวัญจากพี่สาวสุดสวย + ใจดีที่สุด + คนดีที่หนึ่งที่อุตส่าห์ส่งมาจากญี่ปุ่นเป็นรวมตอนพิเศษของหนุ่มๆ ในสังกัด (คนอื่นเรียกตัวละครที่ตัวเองเขียนว่าลูกๆ แต่เราชอบเรียกว่าหนุ่มในสังกัดมากกว่า จะได้รู้สึกว่าเป็นเพื่อนกัน ฮา) อ่านแล้วไม่อยากทนยิ้มหน้าบานอยู่คนเดียว เลยต้องขออนุญาตพี่สาวสุดสวย + ใจดีที่สุด + คนดีที่หนึ่ง (ย้ำมาก อิอิอิ) มาลงให้นักอ่านที่คิดถึงหนุ่มๆ พวกนี้ได้อ่านด้วย ขอบอกว่าอ่านแล้วชวนเขินกว่าที่เจ้าตัว bellbomb เขียนอีก เพราะอินี่ยังอ่านไปม้วนไป คิคิคิ

ขอบคุณพี่ Lith มากๆ เลยนะคะ มาอ่านทวนเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ น้องก็ยังหน้าบานเป็นจานสังคโลกเหมือนเดิมค่า
^____________^



********************************


プレゼント

เป้-วิว
เป้ (เดินมาสะกิดวิวที่ยืนอยู่หน้าโซนนิยายในร้านหนังสือ) : วิว ยังเลือกไม่ได้อีกเหรอ เดี๋ยวไม่ทันเวลาหนังฉายนะ
วิว : โทษที ก็รู้แต่ว่ารินชอบอ่านนิยายแนวนี้ แต่ไม่รู้เรื่องไหนน่าจะสนุก ก็เลยไล่อ่านปกหลังดูอยู่ เป้ก็ไม่มาช่วยเลือกเลยนี่นา
เป้ทำหน้ายู่ มองหนังสือนิยายบนชั้นแล้วก็ส่ายหน้า: วิวเลือกแหละดีแล้ว นิยายพวกนี้เป้ไม่รู้หรอกว่าเล่มไหนสนุกไม่สนุก
วิว : งั้นก็ห้ามบ่น จะให้ของขวัญวันเกิดคนอื่นทั้งที เลือกส่งๆได้ยังไงกัน
เป้ : เป้ก็ไม่ได้บอกว่าจะให้เลือกส่งๆไป แต่เห็นวิวคิดนานขนาดนี้ เวลาซื้อของให้เป้คิดนานแบบนี้มั่งหรือเปล่าเนี่ย
วิว : ถ้าเลือกให้เป้ละก็ไม่ถึงห้านาทีก็เลือกได้แล้ว ไม่นานยังงี้หรอก
เป้(งอน) : โห อะไรกัน...
วิว : ก็วิวรู้อยู่แล้วนี่ว่าเป้ชอบหรือไม่ชอบอะไรนี่ จะต้องคิดอะไรมากทำไมล่ะ
เป้ : ถ้าวิวรู้ใจเป้ งั้นวิวก็รู้ด้วยสิว่าคืนนี้เป้อยากทำอะไร
วิว (หันไปเหล่คนยิ้มกรุ้มกริ่มข้างตัว): ทะลึ่ง
เป้ : อะไร เป้ยังไม่ได้พูดอะไรเลย แน่ะ แสดงว่าวิวก็คิดอะไรทะลึ่งๆอยู่เหมือนกันน่ะสิ
วิว : พอแล้ว เลิกพูดซะที วิวเลือกได้แล้ว รีบๆไปจ่ายตังค์ดีกว่า เดี๋ยวไม่ทันหนังฉาย
เป้หัวเราะหึๆ รับหนังสือจากมือวิวไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ก่อนจะเดินกลับมาแตะไหล่วิวพา เดินออกไปโรงหนังด้วยกันพลางเอนตัวมากระซิบ : แต่วิวก็รู้ใจเป้จริงๆด้วยนะเนี่ย หึ หึ
[ความเห็น bellbomb - เป้นี่กู่ไม่กลับแล้วจริงๆ หื่นทุกที่ทุกเวลา หื่นได้โล่ห์ อยากให้วิวไล่กลับไปนอนบ้านให้ลงแดงสักสองสามคืนจริงๆ 555+]


อ๊อฟ-นะ
นะ : พี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟว่าตัวนี้ดีไหม
อ๊อฟ : เอ่อ...ก็น่ารักดีนะ แต่นะบอกว่าจะซื้อของขวัญให้รินไม่ใช่เหรอ
นะ : อื้อ ก็นี่ไง ที่จะให้พี่ริน
อ๊อฟ : ตุ๊กตายีราฟเนี่ยนะ เอาจริงเหรอ
นะ : ทำไมล่ะ พี่อ๊อฟว่าไม่ดีเหรอ
อ๊อฟ : ไม่ใช่ว่าไม่ดี...
นะ (เสียงเริ่มอ่อย หน้าเริ่มเสีย) : นะเลือกของเป็นเด็กๆอีกแล้วใช่มั้ย
อ๊อฟ : เฮ้ย พี่ไม่ได้ว่านะยังงั้น แค่รู้สึกว่ารินเค้าไม่น่าจะเล่นตุ๊กตาแบบนี้ เอ่อ...(ยิ่งพูดดูจะยิ่งแย่ น้องนะหน้าจ๋อยลงไปอีก) แต่ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเป็นของที่นะเลือก ยังไงรินก็ดีใจอยู่แล้วละ
นะ : พี่รินจะดีใจจริงเหรอ
อ๊อฟ : จริงสิ ก็รินพูดอยู่บ่อยๆว่าอยากได้แบบน้องนะไปอยู่ใกล้ๆสักคน นี่ตอนเอาของขวัญไปให้นะก็ระวังตัวดีๆล่ะ เดี๋ยวโดนรินจับตัวไว้ ไม่ได้กลับมาหาพี่ แล้วพี่จะทำยังไงล่ะ
นะ (หัวเราะ แต่แอบหน้าแดง): บ้า พี่อ๊อฟ พูดซะเว่อร์เชียว
อ๊อฟนึกโล่งใจที่น้องนะเลิกคิดมากแล้ว เลยโอบไหล่เล็กเข้าหาตัวพาเดินเอาตุ๊กตายีราฟไปจ่ายเงินด้วยกัน แล้วก็ได้ยินเสียงน้องนะพูดเบาๆอยู่ข้างตัว "ถ้าพี่อ๊อฟกลัวว่านะจะโดนพี่รินจับตัวไว้ ตอนเอาของขวัญไปให้ พี่อ๊อฟก็ไปด้วยกันสิ"
[ความเห็น bellbomb - โทษฐานที่อ๊อฟรู้ใจคนเขียนเกินไป ดังนั้นส่งมาแต่น้องนะกับของขวัญก็พอ ส่วนตัวเองรออยู่นอกประตูนั่นล่ะ หึหึหึ]


ณรงค์-ไรอัน
ไรอัน : เย็นนี้คุณว่างมั้ย ออกจากออฟฟิศเร็วหน่อยได้หรือเปล่า
ณงรค์ : หือม์ งานผมวันนี้ก็เหลือแค่เคลียร์แบบอันนี้ให้เสร็จ ก็น่าจะราวๆหกโมงกว่าๆน่ะ คุณมีธุระที่ไหนเหรอ
ไรอัน : ว่าจะไปหาของขวัญให้คุณรินหน่อยน่ะ เลยอยากให้คุณไปช่วยเลือกด้วยกัน
ณรงค์ : ได้สิ แล้วคุณคิดว่จะซื้ออะไรล่ะ
ไรอัน : ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่กะว่าถ้าเป็นพวกของแต่งบ้านก็น่าจะดี เลยอยากให้คุณไปช่วยเลือกไง
ณรงค์ : ไม่มีปัญหา เดี๋ยวผมขอหุ้นค่าของขวัญด้วยคน เป็นการขอบคุณที่ยอมให้ผมง้อคุณได้สำเร็จเสียที ใครๆเค้าก็ว่า ในบรรดานายเอกของคุณรินเนี่ย คุณง้อยากที่สุดแล้ว รู้รึเปล่า
ไรอัน (หน้าตึง) : อ้อ ขอโทษทีเถอะที่ง้อยาก
ณรงค์ (นึกในใจ ปากพาจนแล้วมั้ยล่ะตู) : อย่าเพิ่งโกรธน่า ถึงคุณจะง้อยากกว่านี้ ยังไงผมก็จะตื๊อจนกว่าจะสำเร็จ ก็ผมรักคุณนี่ ไม่ง้อคุณแล้วผมจะไปง้อใครที่ไหนเล่า
ไรอัน(หน้าแดง) : น้ำเน่า!
ณรงค์(หัวเราะก๊าก) : รู้จักคำนี้ด้วย?
ไรอัน : รู้จักสิ ถึงผมเป็นลูกครึ่งแต่ผมก็เรียนภาษาไทยมาตลอดนะ
ณรงค์ : โอเค งั้นรู้จักคำนี้ไหม
ไรอัน : ?
ณรงค์ : แฟนผมชื่อรัก เป็นคนน่ารัก ผมรักรัก แล้วรักล่ะรักผมมั้ย
ไรอัน : บ้า!!!!!!!!
(จริงๆบทของไรอันหลายจุดอยากใส่เป็นภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะคำสุดท้ายที่ถ้าเป็นไรอันตามปกติต้องสบถได้อารมณ์กว่านี้มาก แต่คนเขียนมิอยากโชว์สกิลภาษาอังกฤษอันอ่อนแอ (จะให้ไรอันสบถว่า バカหรือ アホウก็คงไม่ใช่) เพราะงั้นทำหรี่ๆตาข้างนึงเวลาอ่านนะจ๊ะ เอิ๊กๆๆ)
[ความเห็น bellbomb - อ่านเวลาไรอันสบถเป็นภาษาไทยแล้วน่าร้ากกกกก อารมณ์ประหนึ่งฝรั่งที่นึกคำหยาบภาษาไทยไม่ค่อยออกเลยว่าได้แต่คำเบสิคๆ อย่างงี้พระเอกเราคงอยากยั่วให้สุดที่รักด่าเป็นภาษาไทยบ่อยๆ แต่ถ้าแอดวานซ์ขึ้นมาเมื่อไหร่แย่แน่ตารงค์เอ๋ย]


คุณเชษฐ์-ภัทร (ผ่านสายโทรศัพท์ทางไกล ไทย-เวียดนาม)
คุณเชษฐ์ : ว่ายังไง ภัทรกร ยังไม่กลับบ้านอีกหรือ จะสองทุ่มแล้ว
ภัทร : ผมมาหาของขวัญวันเกิดให้คุณรินน่ะครับ นี่มาถึงห้างได้สักพักแล้วแต่ยังไม่เจอของถูกใจ คุณเชษฐ์มีไอเดียอะไรไหมครับ
คุณเชษฐ์ : หือม์ ของขวัญให้ผู้หญิงอายุยี่สิบปลายๆนี่ฉันนึกไม่ออกหรอก แต่ถ้าเป็นผู้ชายอายุยี่สิบต้นๆที่ชื่อภัทรกรล่ะก็คิดได้หลายอย่างอยู่ เหมือนกัน
ภัทร (หน้าแดงอยู่คนเดียว รีบตัดบทไปเป็นเรื่องอื่นโดยด่วน): โอเค เข้าใจแล้วครับ งั้นเดี๋ยวผมค่อยๆเดินดูไปก็แล้วกัน วันนี้คุณเชษฐ์งานยุ่งไหมครับ เหนื่อยหรือเปล่า
คุณเชษฐ์ (หัวเราะหึๆมาตามสาย): ก็เรื่อยๆเหมือนเดิมนั่นแหละ ถ้าอยากรู้ว่างานของฉันเป็นยังไง เวลาเอาของขวัญไปให้ ก็ช่วยบอกให้รินเขาปล่อยฉันกลับจากเวียดนามเสียทีสิ แล้วฉันจะได้ไปเล่าให้เธอฟังว่างานที่นี่เป็นยังไงบ้าง
ภัทร(ถอนหายใจ): ผมเคยแอบๆถามไปบ้างแล้วละครับ แต่คุณรินเค้าว่าอย่างคุณเชษฐ์ กลับมาทั้งทีก็ต้องให้สมกับที่ใครๆก็รอกันอยู่ นี่ก็คงเตรียมให้คุณเชษฐ์กลับมาแบบอลังการน่าดู
คุณเชษฐ์ (หัวเราะ): งั้นหรือ แล้วในบรรดาคนที่รอนั่นมีเธออยู่ด้วยหรือเปล่า
ภัทร : ...จะไม่รอได้ยังไงละครับ...
คุณเชษฐ์ : อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ ฉันเองก็คิดถึงเธอเหมือนกัน แต่อีกเดี๋ยวเราก็คงได้เจอกันแล้ว อดทนอีกนิดก็แล้วกัน แล้วฉันจะไม่ปล่อยให้เธอมีเวลาว่างมาคิดถึงกันแบบนี้อีกแน่ รับรอง
ภัทร : ....
คุณเชษฐ์ : ภัทร? ฮัลโหล...
ภัทร : ครับ ยังอยู่ครับ คุณเชษฐ์ไม่ต้องห่วง ผมรอได้ คุณเชษฐ์เองอยู่ที่โน่นก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
คุณเชษฐ์ : เธอเองก็เหมือนกัน รักษาสุขภาพ แล้วก็รักษาตัวให้ดีๆ อย่าให้ใครมาจีบไประหว่างที่ฉันอยู่เวียดนามนี่ล่ะ
ภัทร (งึมงำ): ถ้าเป็นห่วง ก็ช่วยกันกดดันคุณรินให้คุณเชษฐ์กลับมาเร็วๆสิครับ
คุณเชษฐ์ : หือม์ เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ
ภัทร : ไม่มีอะไรครับ คุณเชษฐ์ไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวผมซื้อของขวัญเสร็จก็จะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน
คุณเชษฐ์ : ตกลง ฉันคิดถึงเธอนะ ภัทรกร
ภัทร : ...ผมก็คิดถึงคุณเชษฐ์ครับ...
[ความเห็น bellbomb - กร๊าซซซซซซ อ่านคู่นี้แล้วรู้สึกผิดต่อน้องภัทรมากๆ ขอโทษที่แช่แข็ง เอ๊ย! ลืมคุณเชษฐ์ไว้ที่เวียดนามนะจ๊ะ (หรือแกไปพูดอะไรไม่เข้าหูรัฐบาลที่นั่นเลยเข้าซังเตหว่า เอิ่ม...คงไม่เกี่ยว) เอาไว้เดี๋ยวน้องภัทรเอาของขวัญมาให้เมื่อไหร่ พี่รินจะปลอบใจระหว่างที่คุณเชษฐ์ยังไม่กลับเองนะ // อุ๊บ น้ำลายหยด]


ต้น-ไผ่
ต้น : ทำอะไรอยู่เหรอไผ่
ไผ่ : ทำการ์ดวันเกิดให้รินน่ะ เดี๋ยวไผ่ทำเสร็จแล้วต้นมาเขียนให้รินด้วยนะ
ต้น : ได้สิ ว่าแต่ทำไมตอนซื้อของขวัญไม่ซื้อการ์ดมาเลยล่ะ ทำเองให้เหนื่อยทำไม
ไผ่ : แค่ทำการ์ด ไม่เหนื่อยอะไรสักหน่อย แล้วอีกอย่างทำเองแบบนี้มันแสดงความตั้งใจมากกว่าของที่ซื้อเอาตั้งเยอะนะต้น
ต้น : งั้นให้ต้นช่วยอะไรมั้ยจะได้เสร็จไวๆ
ไผ่ : อืม...ช่วยตัดกระดาษอันนี้แล้วกัน
สองคนนั่งทำการ์ดกันเงียบๆไปครู่หนึ่ง ไผ่ก็พูดขึ้นมา
ไผ่ : จริงๆต้องบอกว่าเป็นเพราะตาเลยนะ ถึงได้ทำให้ไผ่ติดนิสัยชอบทำการ์ดให้คนอื่นเองแบบนี้เนี่ย
ต้น : หือม์?
ไผ่ : ก็ตอนเด็กๆ เวลามีเทศกาลอะไรพิเศษแล้วไผ่จะซื้อของขวัญอะไรให้ตาทีไร ตาก็ชอบบอกว่าตาชอบการ์ดที่ไผ่ทำเองแบบนี้มากกว่า ตอนเด็กๆก็ปลื้มที่ตาชม พอโตมาถึงได้รู้ว่าเป็นวิธีสอนของตาไม่ให้ใช้เงินฟุ่มเฟือยแล้วก็รู้จักว่า ของที่ทำด้วยใจแบบนี้ถึงจะไม่มีราคา แต่ก็มีคุณค่ากับคนรับ ว่าแต่ว่ารินเค้าคงชอบการ์ดใบนี้นะ ไผ่ไม่ได้ทำการ์ดมานานมากแล้วนะเนี่ย
ต้น : เสียดายจังที่ต้นไม่มีโอกาสได้เจอตาของไผ่ ต้นมีเรื่องอยากคุยกับตาหลายเรื่องเลย
ไผ่(หัวเราะ) : ต้นจะได้คุยเหรอ ไผ่ว่าต้นจะได้ฟังตาคุยซะมากกว่า ตาชอบเล่าเรื่องเก่าๆให้ฟัง ยิ่งเรื่องสมัยไผ่เด็กๆแล้วทำอะไรเปิ่นๆเนี่ยชอบเอามาล้อประจำเลย
ต้น : นั่นต้นก็อยากฟัง แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือต้นอยากขอบคุณตาที่เลี้ยงไผ่ให้โตมาเป็นคนน่ารักแบบนี้แหละ
ไผ่ (หัวเราะเขินๆ) : ปากหวานนักนะ อ้อนพี่ชายแบบนี้อยากได้อะไรฮึ
ต้น : ไม่ได้ปากหวาน ต้นคิดยังงี้จริงๆนะ
ไผ่ : ...(เขินจนพูดไม่ออก เลยนั่งยิ้มหน้าแดงอย่างเดียว)
ต้น(ยิ้ม) : แต่ถ้าไผ่อยากให้รางวัลอะไรตอบแทน ต้นก็ไม่ขัดข้องนะ
ไผ่ (แอบค้อน แต่ก็ก้มลงไปจูบแก้มต้นเร็วๆทีนึง): ไหนๆก็ไม่ได้ปากหวานหวังผลมาตั้งแต่แรกแล้ว เอาไปแค่นี้พอ
[ความเห็น bellbomb - อ่านคู่นี้แล้วน้ำตาซึมตอนพูดถึงตา ถ้าไม่มีตาไผ่ก็คงไม่โตมาน่ารักได้แบบนี้จริงๆ ว่าแต่อ่านตอนนี้แล้วเขินจิกหมอนในความหวานมากๆ รู้สึกไม่มีที่ว่างให้เข้าไปแทรกระหว่างสองคนนี้ได้เลย หวานกว่าที่เขียนเองอี๊ก]



********************************


เครดิตและคำชมทั้งหลายแหล่ ขอยกให้พี่ Lith คนเดียวเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ สำหรับของขวัญวันเกิดสุดพิเศษจากพี่สาวสุดสวย + ใจดีที่สุด + คนดีที่หนึ่ง (ยังตอกย้ำไม่เลิก โฮ่ๆๆ) และหวังว่าจะได้อ่านนิยายเรื่องใหม่จากพี่สาวคนนี้เร็วๆ ด้วยน้า น้องคิดถึง อยากช่วยทำเล่มแว้วค่า ^__________________^





Create Date : 13 ธันวาคม 2554
Last Update : 13 ธันวาคม 2554 13:45:44 น. 8 comments
Counter : 1718 Pageviews.

 
ชอบมากเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไป มีความสุขจริงๆ อย่างกับเป็นเจ้าของวันเกิดซะเอง // ว่าแต่ว่าคุณเชษฐ์คงเบื่อทานเฝอแล้วเนาะ อยู่นานซะขนาดนั้น หรือว่าเปลี่ยนใจเหล่หนุ่มเวียดนามดีน้อ อิอิอิ // ว่าแต่ว่าหนูรินอ่านไปจิกหมอนไปเนี่ยมันหมายความว่าอย่างไรจ๊ะ....


โดย: เอิงเอย IP: 118.172.38.102 วันที่: 13 ธันวาคม 2554 เวลา:13:39:16 น.  

 
พี่เอิง แบบว่าอ่านแล้วเขินจนต้องเอามือจิกหมอนเพราะหาใครมาหยิกไม่ได้ค่ะ ฮ่าๆๆ ว่าแต่หรือคุณเชษฐ์จะหาทางกลับไม่เจอสักทีเพราะหลงหนุ่มเวียดนามจริงๆ หนอ น้องภัทรแย่แร้วววว


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 13 ธันวาคม 2554 เวลา:13:43:29 น.  

 
อ่านไปยิ้มไป และเขินแทน อะไรจะหวานกันขนาดน้านนน แหงะ พี่รินค่ะ ไม่ได้นะอย่าให้คุณเชษฐ์ไปติดหนุ่มน้อยที่เวียดนามเชียวนะคะ อืม แต่อย่างคุณเชษฐ์นี่น่าจะไม่น่าจะทำตัวนอกใจหรือวอกแวกเหมือนใครบางคนที่ทำให้หนุ่มลูกครึ่งของเราต้องเล่นบทร้ายซะจนคนอ่านใจแป้วซะตั้งนานแหนะ

ปล. รออ่านงานของพี่ Lith อยู่เหมือนกันนะคะ o(^▽^)o


โดย: xuelang IP: 61.90.9.27 วันที่: 13 ธันวาคม 2554 เวลา:22:59:08 น.  

 
น้อง xuelang ก็คิดว่าคุณเชษฐ์แกคงไม่ไปหยอดหนุ่มเวียดนามนะคะ แต่พอหายไปนานๆ ใครๆ เลยพากัีนสงสัย ส่วนตาคนที่วอกแวกนั่น...ตอนนั้นกำลังช้ำใจเลยหน้ามืดไปหน่อยน่ะ 555

ปล. รออ่านงานพี่ Lith เช่นกันค่า (ไม่ช่วยกดดัีนเลย จริงๆ)


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:10:02:55 น.  

 
หนุ่มๆในสังกัดของหนูรินเนี่ยน่ารักทุกคนเลยเนอะ โดยเฉพาะน้องนะ ฮ่าๆๆๆ เด็กน้อย.. น่ารักน่าหยิกจริงๆ แอบอิจฉานะเนี่ย


โดย: aew IP: 192.168.51.77, 183.88.32.35 วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:20:54:29 น.  

 
พี่แอ๋ว น้องนะนี่ขวัญใจเลย อยากได้มากอด+ฟัดแล้วหอมๆๆ ก่อนนอน อิอิอิ (เรื่องของเรื่อง ดูอ๊อฟมันน่าจะใจดีสุดในหมู่เมะน่ะ กับคนอื่นนี่ท่าทางจะดึงสุดที่รักออกมาเล่นด้วยยากส์)


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 16 ธันวาคม 2554 เวลา:9:31:48 น.  

 
น่ารักมากจริงๆ ค่า อมยิ้มตั้งแต่ต้นจนจบ ^^


โดย: jannie IP: 101.109.127.196 วันที่: 22 ธันวาคม 2554 เวลา:21:26:12 น.  

 
^ เหมือนกันเลยค่าคุณ jannie ;))


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 23 ธันวาคม 2554 เวลา:17:15:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Applebee
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [?]






ลายปากกา



~ สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ~
ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดโดยนำข้อความทั้งหมดหรือส่วนใดไปเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด!!

Friends' blogs
[Add Applebee's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.