รู้สึกบ้านนอกๆชอบกล แต่ใครๆก็ต้องมีครั้งแรกกันทั้งนั้นสิน่า

ชื่อ: บี (โหลชะมัด เคยคิดไว้ว่าถ้าอยากมีชื่อเก๋ๆ ไม่ซ้ำใคร แต่สุดท้ายทำไมมันมาลงที่ชื่อนี้เนี้ย)

เติบโตมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง แต่ว่าอบอุ่นดี มีความสุข

ความทรงจำในสมัยเด็กเกี่ยวกับครอบครัวมันช่างเต็มไปด้วยความรัก ก..

เป็นบ้านทาวน์เฮ้าส์หลังเล็กๆ มีสวยหย่อมกระจิดริดอยู่หน้าบ้าน 

คุณแม่เป็นคนชอบต้นไม้ ดอกไม้ ช่วงนั้นคุณแม่ก็ฮิตนี่เลย Bird Of Paradise

แหม่ แต่เรียกคุณแม่ๆนี่มันขัดๆปากยังไงอยู่ ก็ทางบ้านคุณพ่อเป็นคนจีน เลยเรียกว่า ป่าป๊า ม่าม๊า มาตั้งแต่เกิด

ที่บ้านจะชอบกิน-เที่ยวกันอยู่แล้ว

ปกติจะไปต่างจังหวัดใกล้ๆ ทุกอาทิตย์ ไปบ่อยที่สุดก็หนีไม่พ้นพัทยานั่นแล

ไปชิวๆ กินอาหารทะเล เล่นน้ำ

แล้วก็จะมีไปเที่ยวต่างประเทศกันทุกปี

เห็นมะ ชีวิตดูสุขี แฮปปี้จะตาย

อยู่บ้านอันแสนอบอุ่นนี้ได้จนอายุ 9 ปี แล้วก็ย้ายบ้าน

มันเหมือนมีคลื่นสม่ำเสมอมาเรื่อยๆ แล้วช่วงชีวิตก็พีคขึ้นไป เสวยความสุขสบายมากขึ้น

บ้านหลังใหม่ ไฉไลกว่าเดิม เข้ามาอยู่ในหมู่บ้านจัดสรร ทุกอย่างเป็นสัดเป็นส่วน

มีสโมสร มีสระว่ายน้ำ ฟิตเนส สวนหย่อมของหมู่บ้าน โอ้ลั้นล้า

บ้านเดี่ยว มีสวน มีบ่อปลาคาร์ฟด้วย เจ๋งป่ะล่ะ

ก็ได้มีห้องนอนของตัวเอง จากที่เคยนอนเบียดแนบชิดกันอยู่สามคนบนเตียง

แล้วก็มีแม่บ้าน พี่เลี้ยง คนสวน คนบานเลย 5555

ที่พร่ำมาทั้งหมด ไม่ใช่ว่าจะมาอวดร่ำอวดรวยหรืออะไร คนรวยกว่าเรามีเยอะถม

จะบอกว่าเรื่องทั้งหมดมันมีเบื้องหลัง ความโศกเศร้าอาดูรส่วนตัวของเราเองแหละ

แต่เรื่องนั้นเอาไว้มาต่อทีหลังก็แล้วกัน