Group Blog
All Blog
|
เมื่อเวทีแห่งนี้...ไม่มีพี่เลี้ยงแล้วอีกต่อไป... เพราะจริงๆมีอะไรต้องขยายความเยอะ 555 แต่ blog ที่แล้ว ยกให้เป็นเรื่องวันเกิดมิสาดีกว่า... อย่างที่บอกว่า ข่าวดี(ร้าย)รับปีใหม่ของกิ๊ก ก็คือ การที่พี่เลี้ยงของมิสาลาออก ซึ่งจริงๆถือเป็นข่าวร้ายนะคะ ที่กิ๊กเขียนว่า ข่าวดีอ่ะ กิ๊กประชดชีวิตตัวเอง 555 (คือ มีเพื่อนๆหลายคนดีใจด้วยกะกิ๊ก กิ๊กเลยต้องบอกว่า จริงๆกิ๊กเศร้านะเออ 555) พอรู้ว่าพี่เลี้ยงลาออก มันก็เกิดอาการเซ็งเล็กน้อย เพราะตอนแรกคิดว่าเค้าจะอยู่กับกิ๊กนาน นานจนมิสาเข้ารร. และกิ๊กมีน้องให้มิสาด้วยซ้ำ แต่พออยู่ดีๆมาลาออก ก็เซ็งเลย...   ++ โฉมหน้าพี่เลี้ยงคนใหม่ เหอ เหอ ++ อันที่จริงกิ๊กไม่ได้กลัวลำบากที่จะเลี้ยงลูก (ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นแม่ที่ถูกสปอยล์พอควร เหอ เหอ) แต่เรื่องแรกเลยที่คิดถึง คือ การป้อนข้าว ป้อนนมมิสา 555 เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ขวัญทำได้เพียงคนเดียว เนื่องจากมิสาเป็นเด็กกินข้าว+นมยากมากค่ะ ถ้ากิ๊ก คุณแม่ หรือพี่หยี่ป้อนนี่ ชีจะลีลาเยอะมากกก แต่ถ้าพี่เลี้ยงป้อน ก็กินได้จนหมด (แต่น่าจะหืดขึ้นคอพี่เลี้ยงเหมือนกัน 555) เรียกว่า ถ้าวันไหนพี่เลี้ยงลา หรือว่า กิ๊กพามิสาไปต่างจว. ก็รู้กันเลยว่า มิสานน.ลดแน่นอน...กลับมาต้องมาขุนกันใหม่ 555 แบบว่า มันไม่สามารถจริงๆ กินได้ไม่กี่คำ ...แม่มันต้องโบกมือลาค่ะ ตอนหลังพี่เลี้ยงเค้าจะรู้.. ถ้าเค้าลาไป เค้าจะรีบกลับมาก่อนมื้อเย็น เพื่อมาป้อนข้าวมิสา เพราะเค้ากลัวว่าน้องจะอดข้าว 555 (และนน.จะลดทันที 555) (แถมถ้าเค้ารู้ว่าจะพามิสาไปหาหมอฉีดวัคซีน ช่วงนั้นขวัญจะขุนน้องเป็นพิเศษ เพราะอยากให้นน.น้องเยอะๆ 555)  เพราะฉะนั้น สิ่งที่กิ๊กกังวลมากที่สุด คือ แล้วจะป้อนข้าวมิสายังไง(วะ) คือ ไอ้คนที่ป้อน ก้ต้องแม่มันแน่นอนล่ะ 555 แต่ไม่รู้จะสรรหาวิธีไหนมาป้อน แค่เรื่องนี้เองจริงๆนะ ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็รู้ว่าคงไม่สบายเหมือนก่อน แต่ก็คงไม่ได้ลำบากอะไรมาก เช่น เวลาไปห้าง ก็คงไม่มีพี่เลี้ยงคอยอุ้มมิสา (ดีเหมือนกัน จะได้งัดเอารถเข็นมาใช้ซะที) เวลาไปกินข้าวกันกับพี่หยี่ ก็คงกินไม่ได้เต็มที่ ต้องผลัดกันกิน (ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องอิ่มมาก) งานบ้านต่างๆเกี่ยวกับมิสา เช่น เตรียมอาหาร , ซักผ้า รีดผ้ามิสา ก็คงต้องเป็นเราที่ทำ (ก็ดีอีกเหมือนกัน ถือเป็นการออกกำลังกาย) 555 ให้กะลังใจตัวเองสุดๆ  อีกเรื่องที่สำคัญ คือ เวลาที่กิ๊กทำงาน ใครจะดูมิสา เพราะแม้ว่าจะไม่ได้ทำงานออฟฟิศ เข้า 8 โมง ออก 5 โมง แต่กิ๊กก็ยังต้องเข้าไปดูที่ออฟฟิศบ้าง ซึ่งเวลาไป ก็จะให้พี่เลี้ยงเค้าไปเลี้ยงมิสาที่ออฟฟิศ เพราะทำห้องเด็กเอาไว้ให้ แต่ถ้าไม่มีพี่เลี้ยง แล้วกิ๊กจะไปทำงานยังไง เพราะเรายังไม่ใช่ full time mom ซะทีเดียว ยังมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอยู่ อันนี้ยังงงๆ ไม่รู้จะทำไง แต่เบื้องต้นก็คือ ต้องลดเวลาทำงานที่ออฟฟิศลงแน่นอน  ........... .................. ............................. .......................................... .......................................................... หลังจากกังวลมากมาย... เมื่อเวลาผ่านไป ณ วันที่เขียน คือ 1 เดือน กิ๊กก็รู้เลยว่า... การได้ใช้เวลาอยู่กับลูกจริงๆ มันมีความสุขมากๆๆๆๆๆ กิ๊ก happy มากๆๆๆๆๆจริงๆๆๆๆ   แม้ว่าจริงๆ กิ๊กยังไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างให้มิสานะ เพราะว่า ตอนนี้เราไม่มีลูกจ้าง เวลาเลี้ยงมิสาที่บ้าน กิ๊กก็ต้องทำงานบ้านไปด้วย ทำกับข้าวมิสาไปด้วย แต่การได้ใช้เวลาอยู่กับเค้า มันดีมากๆๆๆอ่ะค่ะ มันเหมือนว่า เราไม่ได้พลาด moment ใดๆของเค้าไปเลย ซึ่งตอนที่มีพี่เลี้ยง มันก็ยังไม่ได้เต็มที่อย่างงี้ อย่างที่บอกคือ จะเหมือนถูก spoil หน่อยๆ ก็จะสบาย แต่พอต้องอยู่กับเค้าตลอด ก็เหนื่อยนะ เหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขมาก ได้ทั้งหัวเราะ + ร้องไห้ตลอดเวลา 555   อาจจะเพราะมิสา 2 ขวบด้วย เกี่ยวป่าวไม่รู้ มิสาพูดเก่งมากๆๆๆ รู้เรื่องทุกอย่าง เวลาเห็นเค้าพูดอะไรตลกๆ ก็จะขำ เห็นเค้าทำอะไรน่ารักๆ ก็จะหัวเราะ คือ มันมีความสุขอ่ะ  เวลาเลี้ยงเค้าไป กิ๊กก็คิดตลอดนะว่า เออ happy ว่ะ 555 (เหมือนคนบ้า ที่แบบเหนื่อยจนหน้ามัน แต่ก็ยังยิ้มได้ ประมาณนั้น) เหตุผลที่กิ๊กเขียน blog นี้ขึ้นมา เพราะ มีอยู่วันนึง คุณแม่กิ๊กพูดขึ้นมา ทำนองว่า ชอบเหรอ อยู่บ้านเลี้ยงลูกแบบนี้ คือ ประมาณว่า กิ๊กเคยเป็นสาวออฟฟิศไง แล้วในมุมมองคุณแม่ ท่านจะมองว่า มันดีกว่า ได้ทำงาน ได้มีเงินเดือน(เยอะๆ)ใช้ พอคุณแม่พูด กิ๊กตอบได้อย่างไม่ลังเลเลย ว่า กิ๊กมีความสุขมากๆๆๆ ถึงกิ๊กเหนื่อย แต่กิ๊ก happy พูดจริงๆนะ ไม่ได้ประชดด้วย คุณแม่ก็อึ้งไปเลย 555 กิ๊กเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พี่หยี่ พี่หยี่ถามว่า ให้กลับไปทำงานเอาอีกมั้ย กิ๊กบอก ไม่เอา กิ๊กชอบแบบนี้ นึกแล้ว ก็ดีใจที่ขวัญลาออก ไม่งั้นกิ๊กคงไม่ได้ใช้ชีวิตกับลูกแบบนี้ ขอบคุณขวัญ ที่ลาออก 555  ส่วนเรื่องกินข้าว กิ๊กค้นพบวิธีทำให้มิสากินข้าว คือ ต้องเล่านิทานขณะกินข้าว 555 เล่าไป กินไป แม่มันคอแห้งไปหมด 555 วันนึงต้องเล่าไม่รู้กี่ครั้ง (คือ เรื่องเดิมๆนั่นแหละ แต่มิสาจะให้เล่าซ้ำๆ เรื่องใหม่ๆ ก้ไม่เอา) กินข้าว 3 มื้อ + ป้อนนม 2 มื้อ (ใช่ค่ะ อ่านว่า ป้อนนม เพราะมิสาไม่กินนม ต้องใช้วิธีป้อนเหมือนกินข้าวเลยค่ะ  )ตอนแรกก็หืดขึ้นคอเลย แต่พอผ่านไปซัก 4-5 วัน มันก็จะเริ่มชิน เริ่มหาวิธีนู่นนี่มาหลอกล่อได้ ก็จะเริ่มอยู่ตัวขึ้น (แต่ก็เหนื่อยอยู่ดี ไม่ใช่ไม่เหนื่อย) จริงๆวิธีที่ทำให้มิสากินข้าวได้ง่ายๆเลยนะ คือ ให้เล่นมือถือ (หรืออาจจะเปิดทีวี) คือ ทำให้เค้าเพลินๆ แล้วก็ป้อนไปได้เรื่อยๆ (เด็กคนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ยคะ ?) แต่กิ๊กไม่อยากใช้วิธีพวกนี้ คือ ที่บ้านจะตกลงกันเลยว่า ไม่อยากให้เล่นมือถือ ไอแพด และไม่ให้ดูทีวี จะใช้ก็แต่เวลาที่จำเป็นเท่านั้น เช่น ออกไปกินข้าวนอกบ้าน ต้องใช้จริงๆ เพราะไม่สามารถเอานิทานไปเล่าเป็นเล่มๆได้ 555 ก็อนุโลม ให้เล่นมือถือ เพราะไม่งั้นไม่กินข้าวเลย เล่นเละเทะอย่างเดียว  กับอีกเรื่อง คือ เวลาไปทำงานที่ออฟฟิศ อันนี้ก็ให้เด็กที่ร้านช่วยดูให้ 555 พี่ๆทุกคน ดูมิสาได้หมด ซึ่งกิ๊กไม่อยากจะเชื่อ เพราะถ้าใครอ่านเรื่องมิสามา จะรู้เลยว่า มิสาเป็นเด็กที่ไม่อยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ยาย เรื่องฝากให้คนอื่นเลี้ยง โดยไม่มีกิ๊กนี่ไม่ต้องพูดถึง จับยังไม่ให้จับเลย แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้เพราะวัยด้วยรึป่าว มิสาดีขึ้นมาก ไม่ติดแม่เป็นตังเมแล้ว อยู่กับใครก็ได้ อารมณ์ดี (ส่วนเรื่องอุ้มนี่แล้วแต่ ถ้าสนิทแล้วก็ให้อุ้ม แต่คนแปลกหน้าจะไม่ให้อุ้ม) เวลาทำงาน กิ๊กก็ปิดห้องทำงานได้เลย ให้เค้าอยู่กับพี่ๆที่ร้านได้ แบบที่ไม่ต้องเห็นกิ๊ก ก็ถือว่า สบายเลยทีเดียว สรุปว่า ปัญหาต่างๆที่คิดว่าเป็นปัญหา ก็ไม่ยากอย่างที่คิด แต่ยังไม่ได้ดังใจหน่อยตรงที่ กิ๊กไม่มีเวลาเล่นกับมิสามากนัก เพราะอย่างที่บอก กิ๊กต้องทำงานบ้านด้วย อย่างอยู่บ้าน ก็อยากสอนหนังสือเค้า อยากเล่านิทาน (5 มื้อยังไม่พอ 555) อยากเล่นวาดรูป อยากต่อจิ๊กซอว์ฯลฯ แต่มันก็กลายเป็นว่า กิ๊กชวนมิสาไปตากผ้าด้วยกันนะลูก 555 มิสาเล่นเองนะ แม่ขอทำกับข้าวก่อน อะไรแบบนี้ แต่ก็โอเคอ่ะ เพราะว่า มิสาก็เล่นเองได้แล้ว และกิ๊กก็ได้มีโอกาสพามิสาไปเรียนเสริมข้างนอกมากขึ้น ก็รอให้หาเด็กทำงานบ้านได้ก่อน คิดว่าคงทำอะไรให้มิสาได้เต็มที่กว่านี้ แต่ก็เหลือเวลาอีกแค่ 3 เดือนเอง เพราะว่า พ.ค.นี้ มิสาก็จะไปรร.แล้วค่ะ ชั้นเตรียมอนุบาล อิอิ  สุดท้าย อยากบอกตรงนี้เลยว่า คุณแม่ท่านไหน มีโอกาสได้เป็น full time mom คุณโชคดีมากๆๆๆนะคะ อย่าลืมคว้าโอกาสนั้นไว้ ยิ่งวัยขวบกว่า - 3 ขวบ เป็นวัยที่น่ารักมากๆๆๆค่ะ มีเวลาให้เค้าเต็มที่ พอลูกโตแล้ว อยากทำอะไรก็ทำได้ค่ะ จริงๆนะ confirm อิอิ
หวัดดีค่ะ คุณกิ๊ก บังเอญเข้ามาเจอBlog นี้เลยแวะเข้ามาทักทาย ไม่ทราบจำได้ไหมคะ ป้าน้องบุ๋นที่เรียนที่ชิจิดะ ทุกเช้าวันศุกร์ไงคะ เจอกันแวบๆแต่ไม่ได้ทักกันเป็นทางการ ปลื้มแทนน้องจังเลย ที่คุณแม่ทำ Blog นี้ไว้ให้ ป้าก็อยากทำให้น้องบุ๋นเหมือนกัน สุดท้ายไม่สามารถค่ะ หาเหตุผลให้ตัวเองว่า ไม่มีเวลา เลี้ยงหลานก็จะแย่อยู่แล้ว ทั้งที่งานบ้านก็ไม่ได้ทำ กลางคืนหลานก็นอนกับพ่อแม่ แล้วก็มาเจอคุณแม่ที่ทั้งยุ่งกับงานนอกและงานบ้าน แต่ก็สามารถสร้างบันทึกที่น่ารักอันนี้ ให้น้องได้อ่านในตอนที่เขาสามารถอ่านได้ น้องต้องรู้สึกได้เลยว่า แม่ทุ่มเทให้ขนาดไหน ส่วนป้าก็อาศัยบอกรักหลานทุกวันไปก่อนนะจ๊ะน้องบุ๋น
โดย: ป้าน้องบุ๋น IP: 61.90.69.108 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:08:46 น.
 ขอให้มีพลังก้าวมั่นอย่าหวั่นไหว ขอให้คนรอบข้างจงรักมั่นฤทัย ขอให้สุขภาพใจสุขภาพกายแข็งแรงเทอญ สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะคะ มีเพลงเพราะ ๆ มาฝากด้วยจ้า โดย: KeRiDa
 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:7:38:41 น.สุขสันต์วันเกิดค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงตลอดปี และตลอดไป  โดย: pantawan
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:7:43:44 น.สุขสันต์วันเกิดครับ ขอให้มีสุขภาพร่างกายเเข็งเเรง
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาเเละมีความสุขในทุกๆวันครับ โดย: Don't try this at home.
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:02:27 น.มิสาน่ารักจังเลย
 สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆนะคะ  โดย: หิมะสีนํ้าเงิน
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:38:13 น.สวัสดีค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจให้น้องมิสาก่อนไปโรงเรียนค่ะ ขอให้โชคดีนะจ๊ะ สู้สู้จ้า  โดย: กิ่งลีลาวดี
วันที่: 28 เมษายน 2555 เวลา:14:37:44 น.อ่านเรื่องของหนูมิสามาหลายวันแล้ว ชอบแม่กิ๊กกับหนูมิสา มากค่ะ น่ารักทั้งคู่เลย เค้าก็เป็นแม่ลูก 2 เหมือนกัน คนโตเพิ่ง 1.3 ขวบ คนเล็ก 5 เดือน ยังอยู่ในท้องอยู่เลยค่ะ อีก 4 เดือน เค้าจะได้เป็นคุนแม่ฟูลไทม์แล้ว ก็คิดเหมือนแม่กิ๊กเลยค่ะ เหนื่อยมากกก แต่ก็มีความสุขมากกกก เช่นกันค่ะ สุดท้ายนี้จะคอยติดตามพัฒนาการของหนูน้อยทั้งสองต่อไปค่ะ
โดย: แม่เกด IP: 223.27.253.58 วันที่: 7 มีนาคม 2557 เวลา:11:27:44 น.
|
Beauty & Bambi
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [?] ณ 31/1/2023 นิยามตัวเองได้ว่า เป็นคนชอบ เที่ยว กิน ช๊อป ค่ะ...แต่หลังๆไม่ได้อัพบล็อคเลย มัวแต่เล่น ig กับ เฟส ^^ บล็อคที่เขียนไว้อาจจะนานแล้ว แต่ก็ยังหวังว่าจะพอมีประโยชน์กับเพื่อนๆนะคะ ถ้าได้เที่ยว (หลังโควิด ) จะมาอัพอีกนะคะ *** เราไม่ค่อยได้เข้ามาเช็คที่ blog เท่าไร่ ถ้าเพื่อนๆอ่านแล้วมีคำถาม รบกวนถามมาทางอีเมลล์เลยนะคะ (ดูอีเมลล์จาก profile ได้ค่ะ) เรายินดีตอบทันทีค่ะ แต่ถ้ามาทิ้งคำถามไว้ที่ blog หรือ หลังไมค์ มันอาจจะนานกว่าเราจะมาอ่านเจออ่ะค่ะ ***
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
แวะมาแปะหัวใจให้ค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ
น้องมิสาน่ารักมากค่ะ โตขึ้นเยอะเลย คงรู้ว่าคุณแม่เหนื่อยเลยไม่กวนมากค่ะ