ไมโคร
เมื่อตอนวัยรุ่น ก็ชอบมากกับวงนี้ ตอนนั้นยังเคยเจอนายหนุ่ยอำพล ตอนที่ยังไม่ดังมาก แกเช่าบ้านพักกะเพื่อนแถวประตูน้ำ
เพลงนี้ชอบมาก นั่งแกะเนื้อเพลงมาฝาก(เอาไปลงใน imeem ด้วย เผื่อคนที่ชอบเหมือนกัน)
พายุ
ท้องฟ้า แดงกล่ำ
ลมพัดมาอย่างน่ากลัว
เมฆเคลื่อนลงต่ำ ดำมืดมัว
ใจเต้นรัว
เสียงฟ้า ดังลั่น
จนพื้นดินสะท้านแรง
แม้ใจ ยังสั่น
มันสำแดง ลมพัดแรง
**แต่ลมร้ายไม่อาจล้มใบหญ้าริมทาง
ไม่เคยขืนไม่เคยฝืน ได้แต่เอนตาม
ดุจชิวิตต้องเอนพริ้วโอนอ่อนเอนตาม พายุ**
ท้องฟ้า พลันสว่าง
ชีวิตต้องต่อสู้ไป
ฝันยัง ไกลห่าง
ห่างเท่าใด อยู่สู้ไป
ไปต่อไป
แต่เคยคิดว่าชีวิตเป็นอย่างต้นไทร
ไม่เคยโค้ง ไม่เคยโน้มให้กับสิ่งใด
เพิ่งจะรู้ว่าชีวิตต้องอ่อนเอนตาม พายุ
**............................**