เปิดประเด็นแรก : ความก้าวหน้าของไทย

วันนี้ไม่รู้นึกครึ้มอะไร อยากเขียนบล็อกขึ้นมา กำลังเขียนเรื่องสั้นอยู่ดีๆ ก็มีความคิดแว๊บเข้ามา

เริ่มต้นกันที่เรื่อง 3G ที่คนไทยอยากมีนัก อยากมีหนา อยากมีมากๆ

และแล้วก็เลื่อนการประมูลกันออกไป คนรอบตัวดิฉันก็บ่นกันเป็นพัลวัน

เหตุใดหนอ ประเทศสยามเมืองยิ้มนี้ถึงไม่มีวาสนาจะได้ใช้ 3G สักครั้ง

คำถามที่เกิดขึ้นในใจคือ การที่ประเทศไทยได้ใช้ 3G จะทำให้ไทยนั้นเจริญขึ้นหรือไร

บ้างก็บอกว่าใช่สิ ก็ประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงเขามีแล้วนะ ไทยก็ต้องมีจะได้ทัดเทียมบ้าง

บ้างก็บอกว่าใช่สิ ก็3G นี้เป็นเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำ ประเทศไหนมีถือว่าเจริญ

และอีกหลาย ๆ ความเห็นที่แตกต่างกันออกไปทั้งบวกและลบ

ดิฉันก็ฟังแล้วตรองดู รู้สึกแปลก ๆ แต่บอกไม่ถูกว่ามันแปลกอย่างไร

เอาเป็นว่าดิฉันก็เป็นผู้บริโภคระบบการสื่อสารไร้สายตัวยงคนหนึ่ง ก็ทำยังไงได้ว่าง ๆ ก็เล่นเน็ต

แต่ก็ไม่รู้สึกว่าถ้ามี 3G มันจะดีตรงไหนนะ แค่มันเร็วก็เท่านั้นเอง

ตอนที่ไปเวียดนาม ได้ใช้ 3G แถมฟรีนะเออ ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก นอกจากมันเร็วดี

หรือตอนที่อยู่ สปป.ลาว ก็ใช้แต่ก็ไม่รู้สึกว่ามันจะมีประโยชน์อะไรมาก

เหมือนเมื่อก่อนที่มีอินเตอร์เน็ตแบบ 56K แล้วจู่ๆ ก็เพิ่มขึ้น จนเป็นไฮสปีด

มันก็จริงที่เราต้องพัฒนาเทคโนโลยี

แต่ประเด็นของเรื่องนี้คือ ทำไมเรื่องอื่นของไทยคนไทยไม่ตื่นตัวกันบ้าง

เช่น การรถไฟ

การรถไฟ เป็นสิ่งที่ดิฉันอายที่สุดในการคมนาคมของไทย และหลังจากเทียบกับหลาย ๆ ประเทศแม้แต่เวียดนามแล้ว

การรถไฟไทยนั้นล้าหลังเป็นหลายล้านปีแสง อันนี้ก็แน่นอนที่จะต้องมีคนออกมาโวยวายเรื่องการรถไฟไทย

แต่ทำไมมันน้อยกว่าประเด็นของ 3G นัก ? คนที่ส่วนที่ใช้รถไฟจากเป็นคนระดับกลางถึงล่าง

คนพวกนี้ส่วนใหญ่ก็หาเช้ากินค่ำ บางคนถึงกับไม่รู้จักวิธีเล่นอินเตอร์เน็ต แปลได้ว่า พวกเขาเองก็อยากจะร้องเรียกความเป็นธรรมของรัฐบาลเหมือนกัน

ว่าปรับปรุงรถไฟหน่อยเถอะ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ช่องทางนั่นเอง

มาดูความก้าวล้ำของรถไฟเวียดนามกัน

ตั๋ว - เป็นกระดาษมันแผ่นครึ่งฝามือ มีบาร์โค้ดชัดเจนในการตรวจสอบ

คืนเงินได้ และสามารถเปลี่ยนตั๋วได้โดยไม่เสียค่าธรรมเนียม

สถานี - แบ่งช่องขายตั๋ว เขตรอโดยสาร และที่จอดรถไฟอย่างชัดเจน แก้ปัญหาคนแอบขึ้นรถไฟฟรีได้อย่างดี

ประตูทางเข้ารถไฟ - มีนายตั๋วก่อนออกจากประตูสถานีไปยังที่จอดรถไฟ และก่อนขึ้นรถไฟแต่ละประตูก็จะมีนายตรวจตั๋วอีกชั้น

นอกจากจะอำนวยความสะดวกแล้ว ยังมีการบอกทางผู้โดยสารด้วย

ภายในห้องโดยสาร - ชั้นสาม มีโต๊ะตรงกลางไว้วางของ เบาะที่นั่งมีปลอกเบาะอย่างดี หน้าต่างรถไฟมีลูกกรงกันไว้

ข้อดี แก้ปัญหาคนทิ้งขยะตามทางรถไฟ

ข้อเสีย อาจจะรู้สึกอึดอัด

ส่วนรถไฟจีน ก็คล้าย ๆ เวียดนะ

แต่สิ่งที่แตกต่างคือ

การบริการอาหาร - จากตู้สเบียงจะมีรถเข็นขายอาหารออกมาเรื่อย ๆ ทั้งข้าว

ผลไม้ น้ำดื่ม ข้าวของเครื่องใช้ประจำวันต่าง ๆ มากมาย

ทั้งหมดเป็นบริการจากการรถไฟจีนเอง เงินเข้ารัฐบาล

หรือเวลาจอดตามสถานีก็มีของมาขาย แต่แม่ค้าพวกนี้ลงทะเบียนแล้ว

รับรองได้ว่าอาหารสะอาด และไม่มีการย้อมแมวแน่นอน เหมือนกรณีเอาข้าวมาปั้นๆ ทอด แต่หลอกว่าเป็นหมูทอดเป็นต้น


เพื่อเป็นการป้องกันแม่ค้าขายอาหารไม่สะอาด หรือ ย้อมแมว

สิ่งที่อยากให้รถไฟไทยมีบ้าง

การปรับปรุงเรื่องที่นั่งของรถไฟแบบต่างประเทศ

เช่น การลิ้งค์กันของระบบฐานข้อมูลจองรถไฟ ทำระบบให้ใกล้เคียงกับจองตั๋วหนัง เวลาออกตั๋วแต่ละสถานี ก็จะมีการระบุที่นั่งไว้ที่ตั๋วทุกใบ

สำหรับอำนวยความสะดวกให้นักท่องเที่ยว

ถุงขยะทุกตู้พร้อมคนเก็บ อันนี้อยากได้มาก เพราะเห็นคนทิ้งขยะทางหน้าต่างแล้วปวดใจทุกที ก็พวกนี้เค้าหาถังขยะไม่ได้

โต๊ะตรงกลาง ถ้ามีได้ก็จะดีแต่ไม่มีก็ไม่เป็นไร เพื่อเวลาทานข้าวจะได้มีที่รอง

อาหารที่ขาย ควรให้แม่ค้ามาลงทะเบียนและตรวจสอบอาหารก่อนที่จะมาขายได้ พร้อมกำหนดราคาด้วย

จะได้ไม่มีกรณีท้องร่วง ท้องเดิน ท้องเสีย แบบทุก ๆ วันนี้

หรือแม้แต่การปรับปรุงห้องน้ำ

ทำไมคนไทยไม่ตื่นตัวเรื่องพวกนี้บ้างเอ่ย....แปลกมั้ยเนี่ย

นี่แค่เทียบสองประเทศนี้เองนะ ถ้าเทียบกับญี่ปุ่น เกาหลี อังกฤษ หรือ อเมริกา

แค่ฝุ่นก็ไม่ติดซะแล้ว

บางคนอาจจะบอกว่า ก็ค่ารถไฟบ้านเค้าแพงนี่

แต่ว่าอยากบอกว่าจริง ๆ ไม่ว่าจะยังไง สินค้าจะมีกลุ่มตลาดของมันเองเสมอ ฉะนั้นใครที่้ต้องการสิ่งที่ดีกว่าก็จะเลือกค่ะ

มีอีกหลายเรื่อง ที่อยากเขียนแต่ไว้คราวหน้าล่ะกัน

หุหุ ความจริงคนไทยส่วนใหญ่ก็ตื่นตัวกับความก้าวหน้านะ แต่ตื่นตัวแบบเรียงลำดับความสำคัญผิดไปสักหน่อย

Create Date : 17 กันยายน 2553 Last Update : 17 กันยายน 2553 9:47:18 น. Counter : 416 Pageviews.		0 comments
Share Tweet