ตอนที่ 4

      เช้าวันรุ่งขึ้น แม่บ้านออกมาใส่บาตรก็เห็นกล่องห่อสีม่วงอ่อน(สีโปรดของมีน)เป็นที่ผิดสังเกตจึงบอกกับ แมน พี่ชายของมีนที่เป็นตำรวจ ว่าได้ยินเสียงเหมือนนาฬิกาในกล่องหน้าบ้าน ไม่รู้ใครมาวางไว้ กลัวจะเป็นระเบิด แมนจึงเรียกหน่วยกู้ระเบิดมา ปรากฏว่า พอเปิดออกดูจึงรู้ว่าเป็นนาฬิการูปเจ้าหญิงของวอลท์ ดิสนีย์ที่มีนชอบมากๆ ซึ่งมีน้อยคนที่รู้ว่ามีนสะสม และในกล่องนั้นก็มีกระดาษใบนึงแนบมาด้วย

 To..... มีน

                         วันนี้ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้เข้าไปในงานวันเกิดของเธอ คือว่าระหว่างทางมีเรื่องนิดหน่อย พอฉันไปถึงบ้านเธอเห็นบ้านเงียบเชียบเลยวางกล่องของขวัญไว้ที่หน้าบ้าน สุขสันต์วันเกิดนะเพื่อน มีความสุขมากๆนะครับ

                                                                                                                    From … ธนูไฟ

พอมีนรู้ว่าเป็นของขวัญวันเกิดตัวเองก็ตกใจ โมโห ดีใจ ในอารมณ์เดียวกันอย่างบอกไม่ถูก

“อีตาธันว์บ้า ทำให้บ้านฉันวุ่นวายไปหมดเลย คอยดูนะ ถ้าเจอแม่จะเตะฟรีคิกไซด์ก้อยเลย ฮึ๋ยย์!!” มีนคิดในใจ

พอถึงหอของธันว์ มีนก็ขึ้นมาหาธันว์ที่ห้อง คิดว่าจะด่าธันว์ให้ไฟแลบเลย แต่พอเจอหน้าเอ๋อๆ ของธันว์

“อ้าว มีนมาแต่เช้าเลย เห็นของขวัญแล้วใช่มั้ย ชอบมั้ยครับ”

ธันว์ทักทายเพราะยังไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นในตอนเช้าบ้าง

“เอ่อ.. เห็นแล้ว ชอบซิ น่ารักมากเลยล่ะ” มีนกลับตอบมาด้วยความอารมณ์ดี

“น่ารัก? คนหรือ ของขวัญครับ” ธันว์ก็ตอบแนวกวนๆตามประสาและก็ยิ้มกว้างให้กับมีน

“อีตาบ้า ของขวัญย่ะ ไป อาบน้ำได้แล้ว เหม็นหึ่งเชียว เดี๋ยวไปเรียนไม่ทันไม่รู้ด้วย”

มีนพูดน้อยผิดปกติจนธันว์ก็งงเล็กน้อย แล้วก็เดินลงไปจากหอพัก โดยที่ธันว์ไม่ได้เห็นหน้าที่เขินแดงของมีน

หลังจากวันนั้นมีนกับธันว์ก็พูดกันอย่างคนสนิทกันมาก พูดกันได้ทุกเรื่องจนเพื่อนทุกคนคิดว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่ธันว์และมีนก็ปฏิเสธมาตลอด

                    แล้วก็ถึงวันสอบของมหาวิทยาลัย

พักนี้ธันว์และมีนก็ไม่ได้คุยกันมากเหมือนเมื่อก่อนเพราะต้องเตรียมตัวท่องหนังสือ ทำให้ทั้งคู่เจอกันน้อยลง แต่ก็ทำให้ทั้งคู่ได้รู้สึกถึงความรู้สึกของตัวเองเมื่อเวลาที่ห่างกัน ได้คิดถึงกัน คิดถึงช่วงเวลาต่างๆที่เหมือนจะคล้ายๆกิจวัตรประจำวัน ที่ได้หายไปในช่วงนี้ และเมื่อสอบเสร็จ ทั้งคู่จึงชวนกันไปทานข้าว ดูหนัง ทานไอติม

“มีนครับ เอ่อ มีนรู้สึกยังไงเหรอเวลาที่เราห่างกัน เอ่อ คิดถึงธันว์รึเปล่าครับ?”

ธันว์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอย่างกล้าๆกลัวๆ

“อืม นายรู้สึกยังไงล่ะ เวลาที่เราไม่ได้เจอกัน ฉันก็ต้องคิดถึงนายเป็นธรรมดา ก็...เราเป็นเพื่อนรักกันนี่”

มีนยิ้มกว้างๆให้ธันว์ แต่คำตอบนั้นทำให้ธันว์หน้าเจื่อนลงไปในทันที เพราะคำว่า เพื่อน ที่มีนพูดออกมา ทำให้ธันว์ไม่กล้าคิดจะก้าวล้ำเส้นคำว่าเพื่อนไป

“อืม เพื่อนรัก วันนี้เราว่าเย็นมากแล้วล่ะ กลับกันเถอะ เรามีต้นฉบับที่ต้องเขียนส่งสำนักพิมพ์อีกน่ะ”

ธันว์ยิ้มบางๆแบบฝืนยิ้มอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็เดินไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์ แล้วมีนก็มาส่งธันว์ที่หอพัก

“เอ่อ มีน ขอบใจนะเพื่อน ขอให้ฝันดีนะ” แล้วธันว์ก็ขึ้นห้องไปอย่างหมดอาลัยตายอยาก

“เราเป็นแค่เพื่อนกัน เพื่อนกัน แค่เพื่อน เฮ้อ!” ธันว์คิดในใจ

“วันนี้ทำไมนายธันว์ถามแบบนั้นนะ จะให้เราตอบไปว่ายังไงล่ะ ถ้าตอบไปตามความจริงมิตรภาพและสิ่งดีๆสำหรับเรามันจบลงแน่ๆ ธันว์ เราขอโทษ ฮือ...ๆๆ”มีนรำพึงกับตัวเองแล้วน้ำใสๆก็ไหลมาอาบแก้มทั้งสองจนเจ้าของใบหน้านั้นหลับไป

ตอนที่ 5

“ปัง ปัง ปัง ปัง ๆๆๆๆๆ” เสียงเคาะประตูอย่างหนักหน้าห้องของธันว์ ทำให้ธันว์หงุดหงิดมากจนลุกไปเปิด และตะโกนออกไปโดยไม่ได้ลืมตา “ใครว่ะ มาแต่เช้าป่านนี้ คนจะหลับจะนอนโว๊ยย”

แต่พอลืมตามา เห็นมีนร้องไห้อยู่ ก็ตกใจ “อ้าว มีน  ขอโทษทีนะ  มีอะไรเหรอ มาหาเราแต่เช้า”

มีนเดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ มองหน้าธันว์ แล้วก็เอ่ยขึ้น “ธันว์  ที่นายถามเราเมื่อวาน เรา เรา ... เราโกหกนาย  จริงๆแล้ว ... เรา เรา เรา... เรารักนาย” แล้วมีนก็วิ่งออกไปจากห้อง โดยที่ธันว์ยังงงอยู่ แต่ก็วิ่งตามออกไปพร้อมกับร้องเรียกมีน “มีน มีน ฟังเราก่อน หยุดฟังเราก่อน มีนนนนน” จนเมื่อถึงกลางถนน ธันว์จึงตะโกนออกไปให้มีนได้ฟัง “เราก็ชอบเธอ  เป็นแฟนเรา.. พลั๊กก เอี๊ยดดดดดด!!!” เสียงของธันว์ขาดหายไปก่อนจะพูดจนจบ มีนหันกลับมาดู เห็นร่างของธันว์ที่ลอยละลิ่วแล้วตกลงมาหน้ากระโปรงรถเก๋งคันดังกล่าว มีนได้แต่ยืนนิ่ง ทำอะไรไม่ถูก จนสักพัก จึงได้กรี๊ดออกมาดังลั่น แล้วรีบวิ่งถลามาหาธันว์ “ธันว์ นายอย่าตายนะ  นายอย่าเป็นอะไรนะ  ฉันรักนาย  ฉันจะคบกับนาย ฮือๆ นายอย่าเป็นอะไรซินายธันว์ อย่าทำแบบนี้ ฮือๆ ลืมตามาซิ ลืมตาขึ้นมา นายตายไม่ได้นะ ฮือๆ” มีนตระคองกอดธันว์และร้องเรียกธันว์ไม่หยุด แม้ธันว์จะหมดลมหายใจไปแล้วก็ตาม

แม้ธันว์จะตายจากไปนานเพียงใด แต่ความรักที่มีนมีให้ธันว์ก็ไม่มีวันตายจากไปชั่วชีวิตของมีน

Create Date : 07 กันยายน 2552
Last Update : 7 กันยายน 2552 10:07:36 น.		0 comments
Counter : 388 Pageviews.
Share Tweet