|
|
|
|
|
|
โลภจัง............แบบว่าไม่เลือกได้ไหมขอทั้งสองอย่างเลย
ระยะเวลา 2 ปี ที่ผ่านมา อาจมีบางครั้งที่เครียดจนรอบเดือนหายไป 3 เดือน จนคิดไปว่าตนเองท้อง!!!!!! แต่พอทดสอบไม่มีอะไรเกิดขึ้น จึงทำให้รู้สึกเฉยๆ กับการที่รอบเดือนหายไปเกือบเดือนครั้งนี้ แต่ไม่เป็นอย่าที่คิด มารู้อีกครั้งตอนที่ไปตรวจสุขภาพเพื่อเดินทาง มาศึกษาต่อที่ประเทศญี่ปุ่น (พอดีได้ทุนรัฐบาล) ก็คุยกับพี่พยาบาลที่ตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลศิริราช พี่เขาเลยบอกว่าจะตรวจให้แล้วกัน และตอนที่ X-ray ก็ให้บอกพี่คนตรวจว่าให้ระวังให้ด้วย เขามีแผ่นป้องกันช่วงท้องให้ใส่ นับว่าโชคดีไปที่ระวังตัวไว้บ้าง วันรับผลตรวจโรค........................... อึ้งๆๆๆๆ.............................ไม่คิดว่าหนูจะมาอยู่กับแม่แล้ว แต่ทำไงดีละ เพราะอีกไม่กี่วันก็จะเดินทางอยู่แล้ว เอกสารทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว รู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมที่จะไปแบบนี้ สิ่งแรกที่ทำว่าจะโทรศัพย์ไปหาแฟน แต่ด้วยความเบลอๆๆของเรา ดันโทรไปหาเพื่อนสนิทเสียงั้น
เพื่อนถามว่า นี่แก่เป็นไร? น้ำเสียงแปลกๆๆ อึ้ง.......................................สักพัใหญ่ๆๆ ตอบกลับไปว่า เฮ้ย! ฉันท้องวะ ทำไงดี???? ก็โทรบอกแฟนแกสิ................................................ ตอนนั้น ใช่ว่าไม่ดีใจ แต่ก็กังวลมากกว่า ว่าจะเอาอย่าไงกับชีวิต ไม่เรียนต่อแล้วดีไหม? หรือว่าจะอย่างไงดีละ เกิดภาวะเครียด
ดูเหมือนเรื่องต่างๆประดังเข้ามาในชีวิตพร้อมกัน 2 เรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ๆ ของชีวิต เพราะก่อนหน้านี้ก็ เครียดกับเรื่องว่าได้รับทุนแบบไม่ได้ตั้งตัว แต่พอทำใจได้เรื่องว่าต้องไปไกลบ้านแล้ว ก็มามีเรื่องใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างนี้เกิดขึ้น หลังจากคุยกับแฟน คุยกับพี่ชาย พี่ชายบอกว่าอย่าเพิ่งกังวลอะไรทั้งสิ้น สิ่งสำคัญตอนนี้ เมื่อตัดสินใจจะไปเรียนแล้ว ก็ต้องไปแต่ต้องคุยกับอาจารย์ที่ไปเรียนด้วย ให้อาจารย์รับทราบไว้ก่อน หากอาจารย์ไม่ OK ก็ไม่ต้องไป ง่ายนิดเดียวเอง คืนนั้น mail ไปหาอาจารย์ หลังจากส่ง mail ไปไม่เกิน 2 ชม. อาจารย์ตอบกลับมา บอกว่าไม่มีปัญหา ให้มาได้ เราก็อึ้งๆ ไปพักใหญ่ ด้วยใจจริงนะ อยากให้อาจารย์ตอบว่า ไว้คุณค่อยมาดีกว่านะ เพราะรู้สึกว่ามันยากมากกับการที่ต้องอยู่คนเดี่ยวในสภาพนั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี่ เคยใช้ชีวิตแบบนั้นมาก่อนก็ตาม (ก่อนที่จะได้รับทุนเรียนต่อ ได้รับทุนดูงาน 3 เดือนที่ญี่ปุ่น) เหมือนจริงๆๆ ตัวเองทำใจไม่ได้ที่ต้องจากบ้านมาในสภาพอย่างนั้นแต่เมื่อเหตุการณ์ เป็นแบบนั้น ก็ยังไงก็จำเป็นแล้วละนะ จำได้ว่าก่อนมาเข้าไปที่ทำงาน แล้วบอกหัวหน้าว่าตกลงไปเรียนต่อนั้น ดูจากสีหน้าหัวหน้านั้น สบายใจนะที่เราบอกอย่างนั้น มารู้หลังจากมาแล้วว่า หากเราบอกว่าตกลงใจว่าจะไม่มาเรียนแล้วทั้งที่อาจารย์ไม่ว่าอะไรเนี๊ยะ พี่เขาคงรู้สึกแย่ เพราะเขาเป็นคนที่ทั้งผลักและดันสุดฤทธิ์กับการ จัดการส่งเรามาเรียน เป็นคนติดต่อที่เรียน อาจารย์ทุกอย่างให้ แถมเป็นคนเขียนขอทุนให้อีก แถมเป็นทุนๆแรกของหน่วยงานที่ได้ (บางครั้งที่พี่เขาเหนื่อย พี่เขามักบ่นว่า ทำไม่ลูกน้องพี่เป็นแบบนี้นะ พี่อุตสาหาสิ่งดีๆๆมาให้แต่ไม่ค่อยอยากจะรับกันเลย) บรรยากาศการเดินทางครั้งนี้ดูแย่ๆๆๆ มากๆเลย เพราะคนเดินทางเองก็ไม่มีความสุข คนมาส่งก็กังวล
แต่ก็ซาบซึ่งกับน้ำใจของหลายๆคนนะ ทั้งหัวหน้า (ที่ทั้งผลักและดัน) อาจารย์ เพื่อนๆที่นี่ ที่ช่วยดูแล จำได้ว่าตอนมาดูงานทั้งอาจารย์และเด็กๆในแล็ปสูบบุหรี่กันเป็นเรื่องปรกติมากๆ แถมสูบแบบน่ากลัวด้วย แต่พอมาถึงอาจารย์จัดโซนการสูบบุหรี่ไว้ ใครจะสูบก็ไปสูบข้างนอก จัดตารางเวลาทำงาน เวลาอาหาร เด็กๆที่นี่น่ารักมากเลย จัดหาอาหารเสริมให้ จะกินอะไรต้องดูให้ก่อน มีคาแฟอีนหรือเปล่า มีผลต่อลูกในท้องไหม? อาจารย์ให้เลขาดูแลเรื่องการฝากครรภ์ ทำให้สบายใจไปในระดับหนึ่ง
มักจะพูดกับลูกบ่อยๆว่าหนูโชคดีนะ ได้มาเที่ยวตั้งแต่เด็กเลย แบบว่าปลอบใจตัวเองนะ
แม่จะไม่เครียด ยิ้มและหัวเราะ เพื่อหนูจะได้สุขภาพดีและแข็งแรงนะ เจ้าตัวเล็ก ของแม่สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.........
Create Date : 31 กรกฎาคม 2552 |
Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 19:00:58 น. |
|
2 comments
|
Counter : 295 Pageviews. |
|
|
|
โดย: BabyBravo วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:11:49:02 น. |
|
|
|
โดย: BabyBravo วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:11:52:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
มีคนอยากได้ทุนนี้มากมาย แต่คุณกับได้มันมา มีคนอยากท้องมากมายแต่ไม่สามารถ เก่งบอกแฟนเสมอว่าเรานะโชคดีมากๆเลยที่ได้น้องของขวัญมาอย่างง่ายดาย จงภูมิใจซะ
มานั่งตั้งใจเรียนและดูแลลูกในท้องนะคะ เอาใจช่วยค่ะ