Group Blog All Blog
|
เริ่มใหม่อีกครั้ง หนที่ 4 ดูสิจะสำเร็จไหม
คิดมานานว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีไหม แต่ก็ตัดสินใจเขียนดีกว่่า เผื่อเป็นวิทยาทานแก่ใครๆๆที่หาข้อมูล
จะเริ่มยังไงดีละ เริ่มแบบนี้เลยละกัน ตอนนี้เราอยู่ในช่วงรับการรักษา หรือ จะเรียกว่าไงดีละ ที่นี่เขาเรียกว่า special treatmento. คงเป็นการรักษาภาวะการมีบุตรยากมั้งค่ะ ตามภาษาไทย ตอนนี้เราเริ่มต้นขบวนการใหม่ เป็นครั้งที่ 4 หลังจากที่ ล้มเหลวมาแล้ว 3 ครั้ง กินเวลา เกือบปีกว่าๆๆ เริ่มแรกเลย คือ เราและสามีติดต่อทางโรงพยาบาลเพื่อเข้าโปรแกรมนี้ ที่นี่ เขาถือเป็นสวัสดีการรักษาฟรี ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆๆ ทางโรงพยาบาลจะนัดวันและเวลาให้ เพราะมีคนขอทำเยอะมาก เมื่อได้คิวแล้ว เราจะเริ่มจากการ เจาะเลือด ตรวจเลือด และ ตรวจภายใน ดูทุกอย่าง ของสามีก็เช่นกัน ผลของเราทั้งคู่ คือ ปกติ ร่างกายแข็งแรง ไม่มีปัญหาใดๆๆ เราจะไม่เอ่ยถึงทั้ง 3 ครั้งที่ผ่านมานะคะ มาเริ่มจากครั้งที่ 4 นี่เลย เพราะเพิ่งเริ่มวันจันทร์ที่ผ่านมานี้เอง เมื่อครั้งที่ 3 เฟล เราเลยนัดหมออีกครั้งเพื่อให้หมอ จ่ายยากระตุ้นไข่ตกให้ ครั้งนี้เราได้คุยกับหมอ และถามหมอไปว่า ทำไม ถึงล้มเหลว มันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ หมอค่อนข้างตกใจ เพราะ ปกติเวลาไปหาหมอ เราจะเงียบๆๆ แต่ครั้งนี้เราออกแนว มีอารมณ์หน่อยๆๆ คือ มันสับสน ได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมถึงไม่สำเร็จ ผิดพลาดตรงไหน เพราะอะไร แล้วก็มีอารมณ์หลายๆๆ อย่างร่วมด้วย ทั้งผิดหวัง ทั้งท้อแท้ ทั้งหลายๆๆ อย่างประดังเข้ามา หมอได้แต่ปลอบใจให้ใจเย็นๆๆ หมอเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน พยายามทำใจให้สบาย อย่าเครียด เราก็ฟังเงียบๆๆ แต่ในใจนั้นเดือดมาก ครั้งที่ 4 หมอจ่ายยาให้ แล้วเอามาฉีด เองที่บ้าน หมอนัดไปตรวจไข่อีกทีก็วันศุกร์ ซึ่ง เราเพิ่งไปมา หมอบอกว่าไข่ยังเล็กอยู่ให้มาอีกที วันจันทร์หน้า เราก็กวนประสาทหมอหน่อยๆๆ บอกหมอว่า ก็แน่ละสิ มันยังเล็กอยู่ เพราะฉันเพิ่งฉีดได้ 3 วันเอง ทำไมไม่นัดมาทีเดียววันจันทร์หน้าเลย คือ การมาโรงพยาบาลนั้นมันแย่สำหรับเรา เพราะต้องหาที่จอดรถ และ จ่ายค่าจอดรถแพงมากๆๆ สามีก็ต้องลางาน อีกอย่าง ถึงเวลานัดก็จริง แต่หมอก็ไม่ได้ตรวจตามนัด ต้องรอหมออีก เราไม่ค่อยโอเคตรงนี้ จากที่ไปมา ทั้ง 3 ครั้ง ต้องมาหาหมอบ่อยๆๆ เราบอกเลยว่าเราจิตตก ครั้งนี้เราเลยค่อนข้างกวนประสาทหมอ รู้่ว่าไม่ดี แต่มันก็อดไม่ได้ มันหงุดหงิดไปหมด กลับมาบ้านก็ฉีดยาตามที่หมอสั่ง ตรงเวลา และพยายามกินอาหารบำรุงไข่ หมอที่นี่เขาจะไม่ค่อยบอกรายละเอียดให้คนไข้รู้ว่าไข่เป็นยังไง ได้แต่บอกว่า โอเค หรือไม่โอเคเท่านั้น มันเลยทำให้เราหงุดหงิด เพราะเราอยากรู้รายละเอียดมากกว่านั้น ทำทุกครั้งลุ้นทุกครั้ง เพราะ ประจำเดือนมาเลททุกครั้ง จนเอาวันสุดท้ายที่ต้องตรวจตั้งครรภ์ มันเสือกมา น่าโมโหจริงๆๆ ขอโทษที่ใช้่คำไม่สุภาพนะคะ แต่อยากระบายอะคะ คนที่อยากมีลูกคงเข้าใจ ครั้งนี้ไม่หวังอะไรเลย ขอแค่เราระงับอารมณ์และไม่กวนหมอมากกว่าที่เป็นอยู่ก็พอ คุยกับสามีแล้วว่า ถ้าครั้งนี้ไม่ได้ ก็ไม่มีแล้วละ อยู่กัน 2 ตายายแบบนี้ไปดีกว่า เพราะสามีเขาเห็นเราจิตตกกับการผิดหวังหลายครั้งแล้วก็อดสงสารไม่ได้ สู้กันต่อไป ไว้จะมาอัพเดทให้ฟังเรื่อยๆๆ นะคะ ตอนนี้ขอกำลังใจจากเพื่อนๆๆ เพื่อ ครั้งที่ 4 ครั้งสุดท้ายนี้จะผ่านไปด้วยดีค่ะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านคะ ให้กำลังใจตัวเองทุกวัน
หน้าหนาวช่างยาวนานเหลือเกิน เกือบจะ 5 เดือนแล้วมั้งที่หนาวมานี่ ปีนี้หนาวจัดกว่าปีไหนๆๆ อีกทั้งฝนก็ตกตลอดตัว
ในวันที่ฝนตก ฟ้าครี้ม ไม่มีแดดเลย มันก็ทำให้จิตใจเราหดหู่เอาได้ง่ายๆ เหมือนกัน .. ต้องฝ่าลมหนาวไปเรียนภาษา ในห้่องเรียนที่เราไม่เข้าใจอะไรเลย พยายามถามครู บางทีครูก็ไม่ได้สนใจ นักเรียนเท่าไหร่เลย อารมณ์ประมาณ ครูเกษียร มาสอนแก้เซง วันๆๆ มานั่งคุยให้นักเรียนฟัง ไม่ค่อยเปิดโอกาสให้นักเรียนไป พูดหรือถามเลย เราเองก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง แต่เวลาไม่ไปเรียนมันรู้สีกไม่ดีกับตัวเอง เหมือนเราทิ้งเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ทั้งๆๆ ที่ภาษาเราก็ยังไม่ค่อยเท่าไหร่ เราควรไปเรียน และ พยายามให้มากกว่านี้ พูดถึงเรื่องงาน ก็ถือว่ายังโชคดีที่ยังมีงานเล็กๆๆ น้่อยๆ ทำ อาจจะไม่มากแต่ก็ยังดีกว่าคนที่เขาตกงาน แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว มันก็ใจหายอยู่ บางทีก็แอบสับสน จะทำยังไงดีกับชีวิตน้อ พยายามอย่างหนัก แต่มันก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆ อย่างที่เราเองควบคุมไม่ได้ทั้งนั้น ที่ได้ทำงานอยู๋ เพราะ พรแสวงและ ความพยายามล้วนๆๆ บางทีก็แอบคิดเหมือนกันว่า เราจะอยู่แบบนี้ไปนานเท่าไหร่ สบายตัว แต่ไม่ค่อยสำราญใจนัก เพราะ ทั้งชิวิต เคยทำงานหนักมาตลอด มีเงินตัวเองใช้ พอได้ทำงานน้อย แล้วรู้สึกชีวิตไม่ค่อยมีความมั่นคง อีกอย่างเราเองก็ไม่ได้อยู่ในวัยที่ต้องมานั่งเรียนแล้ว มันเป็นวัยที่ควรจะมีอะไรๆๆ เป็นชิ้นเป็นอันในชีวิตแล้ว จริงๆๆ ที่เป็นอยู่มันก็ไม่ได้เลวร้ายเลย มีเพียงแต่ใจของเราเท่านั้นที่ต้องการมากไป.. ทุกวันก็ได้แต่ให้กำลังใจตัวเอง ให้มีพลังสู้ต่อ งัดร่างจากเตียง แล้วพยายามทำตัวให้มีชีวิตชีวา และ พยายามเรียนรู้สิ้งใหม่ๆๆ ในทุกๆๆวัน อดทน และ อดกลั้น กับสิ่งต่างๆๆ ที่เราควบคุมมันไม่ได้ สักวันคงเป็นวันของเรา ... ได้แต่ให้กำลังใจตัวเอง New Year's resolution -2016
ผ่านพ้นมาได้เกือบจะครบ 1 เดือนสำหรับปีใหม่ ปี 2559/2016 เรายังไม่ได้ลงมือทำอะไรจริงจังเลย นอกจากกำลังหมกหมุ่นกับการเชคราคาของสินค้าลดราคา ได้แต่เดินดูอะนะ เข้าไปตากฮีทเตอร์บ้าง หลบฝนบ้าง ตามประสา แต่ยังไม่เจอที่ถูกใจ อันที่ถูกใจแล้วขนาดลดราคาลงแล้วเรายังว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย
ลองมานั่งนึกๆๆว่าปีนี้อยากทำอะไรจริงจัง เป็นเป้าหมายบ้าง เผื่อชีวิตจะได้มีจุดมุ่งหมายที่ชัดเจนบ้าง เอาละเริ่มเลย New Year's resolution -20161. ตั้งใจเรียนภาษาสเปน พูดภาษาสเปนให้มากขึ้น 2. หางานทำ งานแบบที่จริงจังมากขึ้น ตอนนี่สอนหนังสือเด็กอยู่ อาจจะโฟกัสจุดนี้ หาความรู้เพิ่มเติม 3. สอบเอาใบประกาศภาษาอังกฤษ ระดับ บี 2 เพื่อใช้ในการติดต่องาน 4. งดการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย 5. คิดก่อนพูด พยายามฝึกนั่งสมาธิให้ได้มากขึ้น 6. ดูแลสุขภาพ และมีน้อง 7. พยายามทำวิดีโอ สอนภาษาสเปนทางยูทูปให้มากขึ้น เพื่อนๆๆกำลังบ่น และเร่งมาทุกวัน เพื่อๆๆ คนไหนสนใจเรียนภาษาสเปน อย่าลืมติดตาม แวะชม ได้ที่ Channel Taichill นะคะ 8. กลับเมืองไทย 9. พยายามคิดในแง่บวก ไม้โทษตัวเอง 10. พยายามมีความสุขในทุกๆๆวัน 11. หาอาชีพเสริม เอาแค่นี้ละปีนี้ ทำได้ครบทั้งหมดก็เก่งแล้วละ ตั้งเป้าหมายไว้ จะได้เห็นภาพชัดขึ้น เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ประสบการณ์ที่น่าจดจำครั้งหนึ่งในชีวิตของการเป็นครูต่างแดน
เมื่อวันก่อน 21/1/2016 เปิดเพจ โซเซียลเนตเวริค ขี้นมาแล้วมันแจ้งเตือน Memory ของวันนั้นๆๆในแต่ละปีขึ้นมา ปรากฎว่ามันเป็นภาพวิดีโอขนาดสั้นๆๆอ ที่เราได้โพสไว้ เป็นวิดีโอที่เราบันทึกไว้ เพื่อส่งให้หัวหน้างานดูว่า พวกเราไม่สามารถไปถึงที่ทำงานได้เพราะหิมะลงหนักมากๆๆ
จากนั้น ความทรงจำต่างๆๆ เกี่ยวกับงานนั้นก็ฝุดขึ้นมา ต่างๆๆมากมาย จำได้ว่าเราได้ถ่ายภาพและบันทึกวิดีโอไว้หลายอันอยู่เลยเอามาเรียบเรี่ยงเพื่อเก็บเป็นความทรงจำ เอาไว้ดูเตือนตัวเอง ครั้งหนึ่งในชิวิต ของการทำงานที่ต่างแดน การเป็นครูดอย หรือ เรามักเรียกตัวเองว่่าครูกะเหรี่ยง เมื่อครั้งที่ได้ทำงานสอนภาษาอังกฤษให้กับพนักงาน และ วิศวกร โครงการก่อสร้างอุโมงค์ทางรถไฟของ รถไฟความเร๋วสูง สาย Galicia ซึ่งสถานที่ก่อสร้างนั้นอยู่บนเขา หุบเขาสุงชัน ลึกเข้าไปในป่า วันดีคีนดี เราจะน้องกวางมาเป็นฝูง หรือไม่ก็หมาจิ้งจอกตัดหน้ารถ ทางก็ลดเลี้ยว แต่ทิวทัศน์สองข้างทางสวยมากๆๆ เปลี่ยนไปตามฤดูกาล ถือว่าเป็นงานที่ท้าทายและประสบการทำงานที่ดี เจอเพื่อนร่วมงามที่ดี นักเรียนที่น่ารัก และ เรียนรู้อะไรใหม่ๆๆ มากมาย ชีวิตต้องสู้ จุดหมายปลายทางมีไว้ให้พุ่งชน แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ เราได้เรียนรู้อะไรระหว่างทางที่เดินไปหรือเปล่า เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ขอบคุณที่รับชมคะ ด้วยรัก Taichill My blog Galiciawithheart ว่าด้วยเรื่องค่านิยมความงาม สาวฝรั่งอยากแทน สาวไทยอยากผิวขาว
ว่าด้วยเรื่องค่านิยมความงาม สาวฝรั่งอยากแทน สาวไทยอยากผิวขาว
เรื่องนี้ไม่ได้พลาดพิงถึงใครนะค่ะ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราเอง เรื่องมีอยู๋ว่า หลายๆๆ ครั้งที่เราเดินเข้าร้านน้ำหอมหรือร้านเครื่องสำอางอย่าง Sephora คือเราก็แค่เข้าไป ด้อมๆๆ มองๆ ตามประสาผู้หญิง อัพเดทเทรนความงามกันหน่อย หลายๆครั้งที่พนักงานขายจะเดินเข้ามาถาม ว่าให้ช่วยอะไรไหม เราก็ได้แต่ยิ้มๆๆ คนไหน ท่าทางเป็นกันเอง เป็นมิตร เราก็จะเป็นมิตรตอบ คนไหนเดินเข้ามาถามตามหน้าที่แล้วเราจะทำหน้านิ่งๆๆ หยั่งเชิงไว้ก่อน แต่ก็จะยิ้มเบาๆ หลังจากไปบ่อยเพราะ ร้านต่างๆ เป็นทางผ่านไป รร. เรียน อีกทั้งร้านเล่านั้น เขาจะให้ลูกค้าเลือกลอง เลือกฉีดน้ำหอมได้ตามพอใจเลยค่ะ ไม่มี บีเอ มายื่นทำท่าเป็นเจ้าของแบรนด์ เราเกิดอยากจะลอง ครีมรองพื้นยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งขี้นต้นด้วย CH. เลยเรียกพนักงานที่ซี้ๆๆ กันมา ปรึกษาหน่อย เธอๆๆ เฉดสีไหน เข้ากับสีผิวของฉัน เธอหยิบเฉดสี เบอร์ 50 ขึ้นมา เราดูด้วยตาก็รู้ว่ามันคล้ำแบบ แทนๆๆ บ่มแดด ว่าแล้ว นางก็จัดการ ทาทั่วหน้าของฉัน แล้วบอกว่า นี่เข้ากับเธอมากเลย เธอนะ เป็นคนผิวแทนๆๆ สวยออก แบบนี้เลย เราได้แต่มองตาปริปๆๆ แบบนี้ บ้านฉันเขาเรียกว่าคล้ำ เราเองเป็นคนไม่ได้ผิวคล้ำ ถ้าเทียบกับผิวคนไทยด้วยกัน เราจะเป็นคนขาวเหลือง แต่ถ้ามองด้วยสายตาฝรั่ง เขาจะมองว่าเรา แทน เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง ไม่ว่าเราจะไปเลือกซื้อแป้งทาหน้า หรือ อะไรต่างๆ ขนาดเปลี่ยนร้าน เปลี่ยนคน เราก็ยังได้เฉดสีเข้มกว่าผิวเราอยู่ดี เราจีงยังซื้อไม่ได้ซะที เราเองก็ไม่ได้ชอบโทนหน้าขาวคอดำ หรือ อยากจะขาวแบบเกาหลี หรอกนะ เราชอบออกแทนๆ ด้วยซ้ำไป แต่เราก็ไม่อยากได้ เฟคแทนแบบหน้าฝรั่ง ที่คอขาวหน้าน้ำตาล เหมือนเกรียมแดด เฮ้ย ค่านิยมความงามต่างกัน หาความพอดียากเหลือเกิน อิอิ |
Makaveli_J
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?] ปรึกษาเรื่องวีซ่าสเปน ฟรีคะ แวะมาทักทายกันได้นะคะ คนไกลบ้านอยากมีเพื่อนคะ http://mellamotai.blogspot.com.es
Friends Blog
|
