-29 Octobre 11 - หาแฟนให้ลูกหมา (ฮ่องกง)

หาแฟนให้ลูก

ฝากผู้ที่อยู่ในฮ่องกงช่วยกระจายข่าวด้วยค่ะ



Satre





>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่







 

Create Date : 29 ตุลาคม 2554    
Last Update : 29 ตุลาคม 2554 12:20:48 น.
Counter : 1000 Pageviews.  

-24 Octobre 11 - เปิดเทอม

เปิดเทอม

}}}}

กลับมาถึงฮ่องกงแล้วตั้งแต่วันพฤหัสที่ผ่านมา เปิดมาวันจันทร์ กลับเข้าสู่สถานีทำงานอีกครั้ง ประสานงานเรื่องปกหนังสือชุดไตรภาคแห่งมุสิกสามเล่มกับผู้ออกแบบและโรงพิมพ์

สถานการณ์น้ำท่วมเมืองไทยเช่นนี้ ไม่แน่ใจเลยว่าทุกอย่างจะดำเนินไปได้ราบรื่นมากน้อยสักเพียงไหน ทางโรงพิมพ์จะเจอน้ำท่วมหรือเปล่า เพื่อนร่วมงานของชุดนี้คนอื่นๆ จะอยู่พ้นจากน้ำกันอีกกี่วัน ส่วนคนเป็นกำลังหลักและเจอน้ำไปแล้วอย่างฝน ฉันเองก็ไม่กล้าจะรบกวนมากนัก อย่างไรก็ตาม คงต้องพยายามดันให้งานขยับคืบหน้าไปเท่าที่จะทำได้ ส่วนเรื่องที่ว่าจะทำได้กี่มากน้อย ก็แก้ปัญหากันไปตามลำดับ

ตอนนี้ที่บ้านมีเพื่อนชาวฝรั่งเศสของหวานใจมาพักด้วยสองคน เป็นคู่สามีภรรยา มาถึงกันตั้งแต่วันเสาร์ เช้าวันนี้ฉันพาไปที่สถานีรถไฟใต้ดิน ชี้จุดรับส่งของรถแท็กซี่ใกล้สถานี แล้วเลยไปเข้าชั้นโยคะที่ไม่ได้ไปฝึกขาดช่วงไปตั้งหกเดือนเนื่องจากติดภารกิจมากมายในชีวิต ทั้งเรื่องงานและเรื่องอื่นๆ กลับไปเรียนอีกครั้ง เนื้อตัวแข็งแป๊ก ฝึกได้ไม่กี่ท่าก็เหงื่อออกโทรม เหนื่อยแฮ่ก และไม่ได้เหนื่อยระยะสั้น ความล้าติดทนนานจนถึงบ้าน

แต่ถึงอย่างนั้น ฉันรู้สึกได้ถึงความผ่อนคลาย สุขสงบ ขนาดออกมาเดินในถนนวุ่นวายขวักไขว่กลางเมืองของฮ่องกง ความนิ่งในใจก็ยังคงอยู่ เป็นความรู้สึกที่ดีมากจนคิดว่านับแต่นี้จะพยายามไปฝึกให้บ่อยที่สุดโดยไม่ลังเลขี้เกียจ

"เปิดเทอม" มาคราวนี้ มีสิ่งที่ต้องดูแลจัดการนอกเหนือจากงานการหลายเรื่อง คือ ไปสอบทำใบขับขี่ฮ่องกง เพราะใบขับขี่ไทยไม่สามารถโอนมาใช้ที่นี่ได้ พาเด็กหญิงไปทำบัตรประชาชนฮ่องกง เพราะอายุถึงแล้ว และเรื่องการติดต่อส่งเข้าโรงเรียน




>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่







 

Create Date : 24 ตุลาคม 2554    
Last Update : 24 ตุลาคม 2554 19:01:55 น.
Counter : 962 Pageviews.  

- 20 Octobre 11 ปิดทริปท่องเที่ยว ทบทวนใจ

ปิดทริปท่องเที่ยว ทบทวนใจ

ออกจากนิวซีแลนด์แล้วเมื่อบ่ายวานนี้ ตอนนี้มานอนพักรอต่อเครื่องกลับฮ่องกงที่โรงแรมโนโวเทลที่สนามบิน ออกจากโอคแลนด์ตอนบ่ายสองครึ่งเวลานิวซีแลนด์ ถึงสุวรรณภูมิตอนสองทุ่มครึ่งเวลาไทย เข้านอนตอนห้าทุ่มนิดๆ รู้สึกตัวตื่นมาตอนตีห้าครึ่ง ไม่รู้สึกอยากจะนอนต่อ เปิดทีวีในห้อง ดูข่าวน้ำท่วมแล้วรู้สึกเครียดแทนผู้ประสบเหตุและว่าที่ผู้ประสบเหตุแต่ก็ยังไม่ยอมปิด ปล่อยข่าวร้ายไหลเข้ามาเรื่อยๆ ใจพยายามทบทวนทริปนิวซีแลนด์ที่เพิ่งปิดฉากไป

ทริปนิวซีแลนด์คราวนี้ ได้ทำความรู้จักประเทศเล็กๆ น่ารักที่มีผู้คนมากมายจากหลากหลายประเทศมาอยู่รวมกัน มีทั้ง เมารี ชนเผ่าดั้งเดิม คนขาว คนจีน คนญี่ปุ่น คนอินเดีย คนอาหรับ คนส่วนใหญ่อัธยาศัยดีและมีความภาคภูมิใจในประเทศที่ตนเองอยู่ หรือมาอาศัยอยู่ ไม่เหมือนผู้อพยพในบางประเทศที่ฉันรู้จัก อย่างเช่น ฝรั่งเศส ที่ย้ายมาอยู่ทั้งๆ ที่เกลียดชังประเทศนั้น

ทิวทัศน์ ภูมิทัศน์ สวยงาม กว้างขวาง น่าประทับใจ รู้สึกได้ว่ามีการดูแลเอาใจใส่ อยู่ร่วมกับธรรมชาติอย่างไม่เบียดเบียน ดูดกิน เอาแต่ประโยชน์ของตนฝ่ายเดียวมากนัก

จุดเดียวที่ฉันค่อนข้างผิดหวังคือเรื่อง อาหารการกิน ทั้งๆ ที่อาหารที่ฉันได้กินส่วนใหญ่ที่นี่จะได้รับการจัดปรุงจากเชฟมีฝีมือ แต่เรียกไม่ได้ว่ามีเอกลักษณ์โดดเด่นแปลกใหม่ หากทำจากวัตถุดิบคุณภาพสูง เนื้อชั้นดี ผักสดสะอาด ทำให้รอดตัวไปได้อย่างหวุดหวิด มีชายคนหนึ่งในร้านกาแฟบอกเราว่าอาหารประจำชาตินิวซีแลนด์คือ ฟิชแอนด์ชิปส์ที่ห่อในกระดาษ แอบแปลกใจนิดหน่อย อ้าว ฟิชแอนด์ชิปส์ไม่ใช่อาหารประจำประเทศอังกฤษหรือ ในเรื่องอาหาร ในทริปนี้ฉันได้รู้ตัวว่าไม่สามารถกินอาหารฝรั่งติดต่อกันหลายวันโดยไม่กินอาหารที่ตัวเองชอบอย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวได้ มีอยู่วันหนึ่งถึงกับฝันถึงข้าวสวย

ผลิตภัณฑ์แถวหน้าของประเทศนี้คือสินค้าชีวจิต เป็นประเทศ bio ก็น่าจะพูดได้ สัตว์ที่เป็นสัญลักษณ์ประจำประเทศคือนกกีวี แต่ฉันเห็นวัวกับแกะมากกว่า เป็นประเทศที่ฉันพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าฉันชอบมากและดีใจที่ได้ไปเยือน ถึงขนาดทำให้ฉันรู้สึกว่าอยากท่องเที่ยวแบบนี้อีก แบบนี้ที่ว่าคือได้เห็นเมือง ได้ออกชนบท และเต็มอกเต็มใจช่วยหวานใจคิดวางแผนว่าทริปหน้าเราจะไปที่ไหนกันดี (อาจจะเป็นทัสมาเนีย ตอนแรกว่าจะไปมองโกเลีย แต่หน้าหนาวกลัวจะหนาวเกิน)


NZ



สิ่งหนึ่งที่ฉันได้ฝึกฝนระหว่างการเที่ยวครั้งนี้อย่างเห็นได้ชัด คือ ๑ การพูดคุยแบบ small talk (สัพเพเหระ)กับผู้คน ๒ ในภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นภาษาที่สามที่ไม่ค่อยได้รับการฝึกทักษะการพูดเท่าไหร่นัก

อีกสิ่งหนึ่งที่ได้รับการยืนยันแบบชัดเจนในทริปครั้งนี้ คือ ฉันรักหวานใจจริงๆ เพราะขนาดอยู่ด้วยกันแบบตัวติดกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงตลอดสิบวัน ฉันยังไม่รู้สึกอึดอัด ขัดคับข้องใจ อยากแยกตัวออกไปสูดลมหายใจลึกๆ ตามลำพังเลยสักครั้งเดียว



>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่








 

Create Date : 20 ตุลาคม 2554    
Last Update : 20 ตุลาคม 2554 7:06:22 น.
Counter : 1108 Pageviews.  

- 13 Octobre 11 แหล่งความช่วยเหลือสุดท้าย และทริปตกปลาที่นิวซีแลนด์

แหล่งความช่วยเหลือสุดท้าย และทริปตกปลาที่นิวซีแลนด์

----
ตอนนี้กำลังนั่งอึ้งๆ มึนๆ งงๆ อยู่ที่เคาน์เตอร์หน้าครัวแบบเปิดของ Owen River Lodge ที่เกาะใต้ นิวซีแลนด์ เหมือนมีสิ่งที่ต้องดูแลจัดการกองอยู่ท่วมบ่า ซึ่งจะว่าไปก็เป็นกองที่หนักหนาอยู่เพราะมันคือ 1Q84 เล่ม ๑ และ ๒ รวมทั้งสิ้นหนึ่งพันเล่มที่ตอนนี้กองขายอยู่ที่งานหนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ รวมทั้งหนังสือเล่มอื่นๆ ด้วย

เมื่อเช้านี้ หลังจากนอนซมด้วยพิษไข้ ลุกขึ้นมาเหมือนมีลางสังหรณ์ เปิดคอมพ์ออนไลน์ เจอข่าวไม่ค่อยดีจากบรรณาธิการจัดการผู้ที่ตอนนี้แปลงกายเป็นพนักงานตักทรายใส่กระสอบเพื่อกันน้ำท่วมบ้าน ฉันตัดสินใจส่งอีเมลขอความช่วยเหลือจากแหล่งความช่วยเหลือสุดท้ายที่จะไปรบกวนคือครอบครัวของฉันที่ระยอง ให้ช่วยจัดรถและคนขนมาเก็บหนังสือกลับไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัยจากน้ำท่วม เนื่องจากตอนนี้สถานการณ์ของคลังสนพ.กำมะหยี่ที่รังสิตอยู่ในภาวะวิกฤติ

ตอนที่ส่งอีเมลไปเป็นเวลาเที่ยงกว่าๆ ที่นี่ เมืองไทยน่าจะประมาณหกโมงเช้า โทรศัพท์ตามไปไม่มีใครรับสาย แม้จะมั่นใจว่าทางบ้านจะช่วยเหลือเต็มที่ทันเวลาแน่ๆ แต่ก็อดจะกังวลใจไม่ได้ อยากได้ยินเสียงบอกรับรองเข้าหูมากกว่า เดี๋ยวรอเวลาผ่านไปสักสิบโมงเมืองไทยแล้วค่อยโทรตามอีกรอบละกัน

มานั่งทบทวนดู ตลอดสองสามปีมานี้ มีทริปเที่ยวครั้งไหนบ้างหรือเปล่า ที่ไม่ต้องคอยกังวลไล่ตามหาอินเตอร์เน็ต เพื่อเช็คเมลตามข่าวคราวในกิจการจากทางเมืองไทยตลอดเวลา จะว่าไปก็มีอยู่บ้างนะ เช่น ทริปไปเฮย์-ออน-ไวย ที่เวลล์ ตอนนั้นไปช่วงพฤษภาคม เป็นช่วงหลัง "ฤดูหนังสือออก" คือช่วงพ้นงานหนังสือไปแล้ว นอกนั้นส่วนใหญ่จะอยู่ในช่วงกำลังส่งหนังสือเข้าโรงพิมพ์ เพราะส่วนใหญ่ฉันจะพยายามเคลียร์งานบรรณาธิการ เปิดไฟเขียวส่งต่องานก่อนออกเดินทาง โดยชอบลืมว่าขั้นตอนการพิมพ์ก็จะมีรายละเอียดต่างๆ มีตอต่างๆ ที่ผุดขึ้นมาไม่น้อย

ที่หนักที่สุด น่าจะเป็นครั้งนี้ เพราะเราเพิ่งได้ออกบูธงานหนังสือครั้งแรก ตอนที่เดินทางจากฮ่องกงไปกรุงเทพฯ​เพื่อเตรียมการ ก็ทำแบบไม่ค่อยรู้เหนือรู้ใต้ เพราะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน อาศัยแก้ปัญหาหน้างานเอา โชคดีที่มีคุณวิลาส ณ สนพ.เอิร์นเนส มาช่วยอยู่โยงดูแลบูธให้ทุกวัน ได้พนักงานขายที่คล่องแคล่วไว้ใจได้จากการแนะนำของคุณนพดล และมีฝนที่คอยดูแลเป็นหลักอยู่ห่างๆ ถ้าไม่มีเรื่องน้ำท่วมใหญ่ แค่นี้ก็น่าจะอยู่มือ แต่เอาเถอะ ทำงานอยู่ในจุดนี้ก็มีหน้าที่แก้ปัญหากันไปทีละเรื่อง


เล่าเรื่องที่มาทริป Fly Fishing ที่นิวซีแลนด์นี่กันสักเล็กน้อย

คนต้นคิดว่าจะมาที่นี่ แน่ล่ะ ย่อมเป็นหวานใจผู้รักการตกปลาแบบฟลายเป็นชีวิตจิตใจ จึงตั้งเป้าเอาไว้ว่าในแต่ละปีจะเดินทางไปตกปลาในจุดต่างๆ ของโลกอย่างน้อยหนึ่งครั้ง และในปีนี้เราเลือกนิวซีแลนด์ เพราะอยู่ไม่ไกลจากฮ่องกงมากนัก (นั่งเครื่องบิน ๑๓ ชั่วโมงเท่านั้นเอง)

อายุเยอะกันแล้ว ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับการทำงานเพื่อได้เงินมาจุนเจือไม่น้อย ทริปตกปลาจึงควรเป็นสิ่งที่ให้รางวัลกับชีวิตแบบสมน้ำสมเนื้อ กล่าวคือ ไม่เน้นสมบุกสมบัน เฟ้นหาที่พักดีๆ อาหารอร่อยๆ มีไกด์คอยพาไปตามจุดตกปลาต่างๆ

ฉันเอง หวานใจเตรียมซื้อชุด ซื้อคันเบ็ดและอุปกรณ์สารพันให้พร้อมสรรพ หวังใจว่าพอมาถึงฉันจะได้เรียนสะบัดคันเบ็ดกับไกด์ผู้เชี่ยวชาญ แต่พอถึงเวลาจริงๆ เมื่อได้ลองสะบัดคันเบ็ดดู ได้เห็นสไตล์ของไกด์ที่เน้นการจับปลา ไม่ได้เน้นการสอนมากนัก ฉันก็เลยถอยไม่อยากเป็นตัวถ่วง อีกอย่าง ฉันไม่ชอบให้ใครมาตะโกนใส่ "ซ้ายอีกนิด! ขวาอีกหน่อย! สายยาวไป! สายสั้นไป!" เพราะการตกปลาแบบมีไกด์แบบนี้ ไกด์จะใส่แว่นโพลารอยด์ที่มองทะลุลงไปใต้น้ำได้ เดินนำไปหาก่อนว่าปลาอยู่ที่ไหน แล้วให้เราลงน้ำไปสะบัดสายให้แมลงปลอมที่ติดอยู่ที่ปลายสายเบ็ดไปลงตรงจุดที่ปลาตัวที่เขาเห็นงับ

พอไม่ได้ตกปลาแล้ว ฉันก็มีหน้าที่แค่เดินตามไปเรื่อยๆ พอถึงจุดที่มีปลา ก็ปล่อยให้สองหนุ่มเขาตกปลากันไป ส่วนฉันก็หามุมเอนกาย ปิดสวิตช์แล้วหลับ หลับลึก เอนปุ๊บหลับปั๊บ หลับเหมือนอดหลับอดนอนมาเป็นปีๆ คิดว่าที่หลับได้เพราะตรงจุดที่ตกปลาอยู่ห่างไกลเข้าไปในหุบเขา ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือ ต่อเน็ตไม่ได้ ไม่ต้องรับรู้ข่าวคราวใดๆ คล้ายๆ เป็นการหลุดพ้นวางภาระต่างๆ ลงจากบ่าชั่วคราว ความเครียดต่างๆ ที่สะสมมาจึงถูกปลดปล่อยในรูปของการหลับ ซึ่งจะเรียกว่าเป็นการหลับบำบัดก็คงไม่ห่างไกลเท่าไหร่นัก





>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่








 

Create Date : 13 ตุลาคม 2554    
Last Update : 13 ตุลาคม 2554 11:12:55 น.
Counter : 959 Pageviews.  

01 Octobre 11 ภารกิจ ณ เมืองฟ้า : วันแรก กระจกแตกร่วงกราว

ภารกิจ ณ เมืองฟ้า : วันแรก กระจกแตกร่วงกราว

+++
มาถึงเมืองไทยแล้วเมื่อบ่ายๆ วานนี้

เมื่อคืนนอนบนเตียงที่สูงมากของโรงแรมเดอะ ยูจีเนีย ซอยสุขุมวิท ๓๑ เตียงเขาสู๊ง สูง ที่ต้องย้ำเพราะเมื่อคืนตอนปีนลงไปหยิบขวดน้ำดื่ม กะจังหวะวางเท้าพลาด ตัวเซไปชนตู้กรุกระจกข้างๆ เตียงจนกระจกแตกเพล้งร่วงกราว จะว่าเมาก็ไม่น่าจะใช่ ก็ไม่ได้ดื่มอะไรมากมาย แค่อามาญัคไม่กี่ช็อต (ตอนที่กระจกแตกเสียงดัง รีบเอาขวดเหล้าไปซ่อน กลัวมีคนเข้ามาดูแล้วบอกชี้เป็นหลักฐานว่าอีนี่เมาแล้วทำลายข้าวของ)

ฉันจองห้องที่นี่ไว้แค่สองคืน เพื่อจะดูลาดเลาก่อนว่าถูกใจหรือเปล่า ถ้าถูกใจก็จองต่อ ถ้าไม่ก็หาที่อื่นอยู่ เมื่อวานลองใช้บริการรถรับส่งของโรงแรมไปที่สถานีรถไฟฟ้า (และใกล้ๆ กันนั้นมีสถานีรถไฟใต้ดินที่จะต่อไปศูนย์ประชุมสิริกิติ์ได้เลยตอนที่ไปดูแลบูธในงานหนังสือ) ก็สะดวกสบายรวดเร็วเป็นที่น่าพอใจ

มาตอนนี้มีเหตุกระจกแตกเข้ามาเหมือนเป็นลางบอกเหตุ เหตุอะไรล่ะ เหตุที่ว่าไม่ควรพักต่อ เปิดแน่บไป หรือควรพักต่อเพื่อดูว่าทางโรงแรมจะจัดการอย่างไรในกรณีนี้ หยิบโน้ตบุคมาต่อเข้าเว็บ agoda ลองหาดูโรงแรมรอบข้างแถวนี้อีกรอบนึง เจอโรงแรมราคาถูกกว่า ธรรมดาๆ กว่าในละแวกหลายแห่ง แต่สุดท้ายก็ยังกดเลือกที่จะจองอยู่ที่โรงแรมนี้ต่ออีกห้าคืน

หลับๆ ตื่นๆ เพราะผิดที่ แถมโคมไฟข้างเตียงมีสวิตช์แบบวางให้กดบนพื้น ขี้เกียจปีนลงไปปิด ตื่นมาตอนเช้าตรู่ แล้วนอนต่อ นอนจนรู้สึกว่าพอแล้ว สายแล้ว (และหมดเวลาอาหารเช้าแล้ว) ควรจะเริ่มวางตารางปฏิบัติภารกิจประจำทริปนี้ คือ การตระเตรียมการออกบูธของสนพ.กำมะหยี่เสียที มีสิ่งที่ต้องซื้อหาอยู่ไม่น้อย ทั้งอุปกรณ์เครื่องใช้ที่จำเป็น และของประดับตกแต่งให้บูธสวยงามน่ามอง น่าเข้ามาเลือกดูและซื้อหนังสือ รวมไปถึงการดูกับฝนเรื่องใบส่งของ การตั้งราคา การจัดโปรโมชั่นต่างๆ

ตอนนี้มานั่งดื่มกาแฟถ้วยแรกเปิดวันในศาลาริมสระน้ำของโรงแรม หวานใจโทรมาหา พูดคุยรายงานประสบการณ์ในช่วงยี่สิบสี่ชั่วโมงกว่าๆ ที่แยกจากกันพอสังเขป เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตวันนี้เริ่มต้นอย่างแช่มชื่นพอสมควร บรรยากาศในโรงแรมสวยงาม ตกแต่งอย่างมีสไตล์ ผ่านการคัดเลือกมาแล้วอย่างดี การบริการยังไม่ขาดตกบกพร่อง กาแฟแก้วแรกกรุ่นกลิ่นอบเชยที่ฉันไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ แก้วที่สองที่เขายกมาให้ เขาเลยเปลี่ยนยี่ห้อกาแฟให้ ผู้จัดการสาวสวยของโรงแรมเข้ามาทักทายสอบถามเรื่องกระจกที่แตกเมื่อคืน อากาศวันนี้ไม่ร้อนจัด แค่ชื้นๆ อ้าวๆ นิดๆ เหมือนฝนกำลังจะตก เสียงก่อสร้างใกล้ๆ เสียงรถราวิ่งผ่าน ให้ความรู้สึกเหมือนยังอยู่ในโลกแห่งความจริงที่ยังมีสิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมไม่ให้เข้ามาสร้างความรำคาญใจได้อยู่ กระนั้น ก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจอยู่นิดๆ อย่างน่าประหลาด




>> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่








 

Create Date : 01 ตุลาคม 2554    
Last Update : 1 ตุลาคม 2554 12:39:08 น.
Counter : 1010 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56  57  58  59  60  61  62  63  64  65  66  67  68  69  70  71  72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  84  85  86  87  88  89  90  91  92  93  94  95  96  97  98  99  100  101  102  103  104  105  106  107  108  109  110  111  112  113  114  115  116  117  118  119  120  121  122  123  124  125  126  127  128  129  130  131  132  133  134  135  136  137  138  139  140  141  142  143  144  145  146  147  148  149  150  151  

Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉั น คื อ ใ ค ร

     สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"

     จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ

      ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Mutation's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.