Bloggang.com : weblog for you and your gang
Slow fish
Slow fish : another view of fish
ในโลกปัจจุบันที่นอกจากปลาใหญ่จะกินปลาเล็กแล้ว ปลาทุกขนาดยังต้องเคลื่อนไหวรวดเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์ ปลาเร็วกินปลาช้า อย่างที่คุณคาร์ล ออนอเร สะกิดให้เห็นภาพในหนังสือเรื่อง In praise of slowness หรือในภาคภาษาไทยชื่อ เร็วไม่ว่า ช้าให้เป็น
(แปลโดยคุณกรรณิการ์ พรมเสาร์ จัดพิมพ์โดย มูลนิธิเพื่อผู้บริโภค)
ไม่ต้องยกตัวอย่างธุรกิจพันล้านอื่นใดไกลตัว แค่งานเขียนคอลัมน์เล็กๆ อย่างโอเวอร์ซี ช่วงหลังนี่ ยังมีการ ปาด กันฉึบฉับ เริ่มจากการเขียนถึงหัวข้อเดียวกันของสองนักเขียนร่วมคอลัมน์ ซึ่งพอจะให้อภัย เป็นที่เข้าใจได้ว่าสลับเขียนกันมานานแล้ว จะเลี้ยวเข้าซอยเดียวกันก็คงไม่แปลก
(ที่น่าแปลกคือทำไมเพิ่งมาชนกันเอาป่านนี้)
ประกอบกับข่าวดีๆ ที่พอเข้าเค้าในโลกนี้มีจำกัด จึงต้องแบ่งปันเอื้อเฟื้อกัน
ครั้นเข้าซอยใหม่ ว่าจะเขียนเรื่อง สโลวฟู๊ด ใจก็ดันไปตรงกับคุณบ.ก. แถมท่านรวดเร็วกว่า ตัดหน้าเขียนลงฉบับปกคุณเรย์ไปเรียบร้อยแล้ว
หันรีหันขวาง หาหนทางหลบหลีกการแข่งขันประชันความเร็วกับคนหนุ่มสาว ฉันตัดสินใจหักพวงมาลัยเข้าข้างทาง ลงเรือประมงมุ่งหน้าสู่ทะเลกว้าง
สโลวฟู๊ด ไม่ทัน ถ้างั้น... ขอเขียนถึง สโลว ฟิช
สโลวฟิช เป็นหนึ่งในโครงการของสโลวฟู๊ด สโลวฟู๊ด
(Slow food)
คือ องค์กรที่ก่อตั้งขึ้นในอิตาลี เพื่อสนับสนุนการทำเกษตรและปศุสัตว์แบบดั้งเดิม ปลอดสารเคมีและการเร่งรีบ เน้นอนุรักษ์วัฒนธรรมการกินอาหารแบบละเลียดละเมียดถึงรสชาติแท้ๆ อย่างในอดีต สโลวฟู๊ดสนับสนุนเกษตรกรรายย่อย พยายามเปิดตลาดและโอกาสให้ผู้ผลิตพบผู้บริโภค ตัดตอนพ่อค้าคนกลาง ต่อต้านอุตสาหกรรมการเกษตรและอาหารฟาสต์ฟู๊ดที่กำลังครองโลก
ปัจจุบัน ลัทธิ...เอ้ย แนวความคิดของสโลวฟู๊ด ได้กระจายไปแทบจะทั่วโลก โดยเฉพาะในประเทศที่ได้ชื่อว่าพัฒนาแล้วซึ่งมีการแข่งขันทางธุรกิจเข้มข้น จนชีวิตของคนเหลือเพียงฟันเฟืองของเครื่องจักรผลิตเงิน
แต่ก็อย่างที่สัจธรรมว่าไว้ เงินทองอาจจะซื้อข้าวของและบริการเพื่อตอบสนองความพอใจได้ แต่ซื้อความสุขไม่ได้ พอได้เห็นแนวความคิดเรื่องการอภิเชษฐ์การกินแบบช้าๆ เน้นคุณภาพของสโลวฟู๊ด ชาวเมืองใหญ่มากมายปลีกตัวจากความเร่งด่วนและการรีบกินเร็วจนลืมความสุขง่ายๆ หันมาให้สนใจในเรื่องคุณภาพชีวิตผ่านการกินอาหารดีๆ ตามหลักสโลวฟู๊ด ซึ่งสอดคล้องกับขบวนการเนิบช้าที่กำลังฮิตขึ้นทุกขณะ
ส่วนขบวนการเนิบช้าคืออะไร ของดเว้นไม่กล่าวถึงในที่นี้
(ใครอยากรู้จริงๆ ไปหาหนังสือที่กล่าวถึงในย่อหน้าแรกมาอ่านนะคะ)
เพราะว่าการค่อยๆ เล่า ค่อยๆ อธิบายช้าๆ นั้นดีแน่ แต่ถ้าโอ้เอ้พล่ามมากไป มันจะไม่ถึงเรื่องสโลวฟิชเสียที
สโลวฟิช
(Slow fish)
เป็นงานออกร้านครั้งใหญ่ที่เพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อวันที่ 4-7 พฤษภาคม ที่ผ่านมา จัดขึ้นด้วยความร่วมมือระหว่างองค์กรสโลวฟู๊ด แคว้นลิกูเรียของประเทศอิตาลี และบริษัทห้างร้านผู้สนับสนุนโครงการมากมาย มีกำหนดจัดปีเว้นปี ในปีนี้จัดขึ้นเป็นครั้งที่สามที่เมืองเจโนอา
จุดประสงค์ของงานนี้คือการกระตุ้นให้ผู้คนหันมาให้ความสนใจปัญหาเรื่องการประมง ทั้งด้านคุณภาพและปริมาณ โดยเน้นคุณภาพดีๆ เป็นหลัก ส่วนปริมาณไม่ต้องเยอะก็ได้ ชุมชนคนทำประมงและผู้ที่เกี่ยวข้องกับปลาจากหลากหลายประเทศทั่วโลกมาร่วมงานกันอย่างคึกคัก เพื่อช่วยกันแสดงพลังและเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมทางทะเลให้ผู้เข้าชมได้รับรู้
จากรายงานขององค์การอาหารโลก ปลาทะเลจำนวนครึ่งหนึ่งของโลกถูกจับจนสูญพันธุ์ไปแล้ว และมีแนวโน้มว่าการจับปลาเกินโควตากับการรุกรานทำประมงในพื้นที่เขตสงวนจะเพิ่มมากขึ้น
ปลาในทะเลเหนือที่เคยอุดมสมบูรณ์ขณะนี้ได้ร่อยหรอลงแทบไม่มีเหลือ ปลาในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนกำลังถูกรุกรานจากปลาต่างถิ่นที่ข้ามเข้ามาเนื่องจากสภาพอากาศปั่นป่วนจนกระแสน้ำอุ่น-น้ำเย็นไหลปะปนกันมั่ว อุตสาหกรรมการประมงขนาดใหญ่กำลังใช้ตาข่ายขนาดยักษ์กวาดปลาในมหาสมุทร ทะเลแทบทุกแห่งทั่วโลกกำลังเริ่มเน่าเสีย หลังจากรับหน้าที่เป็นถังขยะให้มนุษยชาติตลอดหลายสิบปีหลังยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม และปลาที่จับได้ก็ถูกนำไปใช้ประโยชน์พร่ำเพรื่อโดยไม่จำเป็น
ด้วยแนวคิดที่ว่า การตระหนักในปัญหาเหล่านี้ไม่ได้เป็นเอกสิทธิ์สำหรับบรรดาหัวกระทินักวิชาการด้านสิ่งแวดล้อม แต่เป็นหน้าที่ของผู้บริโภคโดยทั่วไปที่จะต้องตัดสินใจร่วมมือกันสงวนรักษาธรรมชาติและแหล่งอาหารของตน สโลวฟิชจึงไม่ได้เป็นงานโปรโมทผลิตภัณฑ์ประจำท้องถิ่นแบบผิวเผิน แต่มุ่งเน้นเรื่องการสะกิดให้ผู้คนหันมาดูแลระบบนิเวศวิทยาทางทะเลที่กำลังอยู่ในขั้นวิกฤติ
ในงาน นอกจากการประชุมสัมมนา สัมมนาเชิงปฏิบัติ
(ที่เขาเรียกกันว่าเวิร์กชอฟ)
แล้ว ก็มีนิทรรศการภาพถ่าย และภาพยนตร์วิดีโอ เกี่ยวกับปลาและกิจกรรมการหาปลาแบบพื้นบ้านซึ่งเป็นมิตรกับพันธุ์ปลา อย่างเช่นโครงการ ผู้หญิงในกิจกรรมสโลวฟิช
( women in slowfish)
ข้อจำกัดทางกายภาพที่ทำให้ออกทะเลลึกๆ ไม่ได้ของผู้หญิงกลายเป็นสิ่งดีสำหรับสุขภาพทางทะเล ผู้หญิงมีบทบาทในการทำประมงน้ำตื้นทั่วโลก อันเป็นการประมงเล็กๆ ที่ค่อยๆ ทำไปไม่โลภมูมมาม สอดคล้องกับหลักการของสโลวฟิช เช่น กลุ่มหญิงเก็บสาหร่ายในชิลี กลุ่มหญิงเก็บหอยแมลงภู่ในมอร็อกโก รวมถึงกลุ่มผลิตน้ำพริกปลาแห้งและกุ้งแห้งของกลุ่มแม่บ้านทางภาคใต้ของประเทศไทยเราด้วย
สำหรับเด็กๆ ที่ติดตามผู้ปกครองไปงานสโลวฟิช จะได้เข้าร่วมฟังนิทานปลา
(Fish tale)
วัยรุ่นระดับมัธยมจะได้ร่วมกิจกรรมเสริมความรู้เรื่องปลาต่างๆ
(Which fish?)
เป็นการปลูกฝังเมล็ดพันธุ์แห่งงการระแวดระวังรักษ์ธรรมชาติตั้งแต่เยาว์วัย
ส่วนกิจกรรมที่เรียกผู้ชมได้คึกคักที่สุดเห็นจะเป็น ตลาดปลา ที่ชาวประมงนำปลามาเปิดประมูลขายกันสดๆ และมีเชฟจากร้านดังระดับโลกหลายร้าน มาเปิดครัวทำอาหารจากปลาให้กินกันถึงที่
งานสโลวฟิช ที่มีองค์กรสโลวฟู๊ดเป็นแม่งานจัดในครั้งนี้ จึงเป็นการรณรงค์เพื่อเรียกร้องความใส่ใจในการปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพในทะเลด้วยพฤติกรรมของผู้บริโภคที่มีจิตสำนึก พร้อมๆ กับการพัฒนาความรู้และความเพลิดเพลินในการการกินอาหารตามหลักการที่สรุปสั้นๆ สำหรับงานนี้ได้ว่า
กินปลาช้าๆ กันเถิดนะ แล้วจะได้กินปลากันไปนานๆ
ที่มา
: //www.slowfish.it
Create Date : 08 กันยายน 2550
Last Update : 8 กันยายน 2550 12:13:18 น.
0 comments
Counter : 1234 Pageviews.
Share
Tweet
Mutation
Location :
somewhere in Hong Kong SAR
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
?
]
ฉั น คื อ ใ ค ร
สาวพฤษภชาวแกลงแห่งเมืองระยอง ลอยละล่องเรื่อยไปจนปาเข้าสามสิบ กว่าจะได้พบอาชีพที่ต้องจริตจนคิดตั้งตัวเป็นนักแปลรับจ้างเร่ร่อนไร้สังกัด ปัจจุบันเปิดสำนักพิมพ์เล็กๆ ชื่อ "กำมะหยี่"
จุดหมายในชีวิต หลังจากผันผ่านคืนวันมาหลายปีดีดัก ขอพักไม่หวังทำอะไรใหญ่โต ขอเพียงมีชีวิตสุขสงบ ได้ทำสิ่งที่ดีๆ ทำตามหน้าที่ของตนในทุกด้านอย่างดีที่สุด แค่นั้นพอ
ฉันมีหวานใจ- สามี - สุดที่รักแสนดีชาวฝรั่งเศส แถมเรือพ่วงสองลำเล็กๆ ตอนนี้มาใช้ชีวิตกันอยู่ที่ฮ่องกง
Group Blog
...
- Je traduis - ผลงานแปล -
----
- Je vis = ชีวิตฉัน
--
- Jecris - Oversee ณ a day
--
- J'ecris - Salade ณ Freeform
--
- J'ecris - "จากยุโรป" ณ มติชนสุดสัปดาห์
--
- J'ecris - Muse'e @ Happening
-
- Je bouge = ฉันไปเที่ยว
---
- A LA RECHERCHE DU TEMPS PERDU
--
- Gamme Magie Editions - สนพ.กำมะหยี่
All Blogs
Plastic road เมื่อบนถนนเต็มไปด้วยพลาสติก
Des nouvelles de Martha – จดหมายจากตัวละครในนิยายส่งถึงบ้านผู้อ่าน
actions against hunger – ปฏิบัติการสังหารความหิว
Auroville – The under construction utopia - เมืองในฝันที่ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง
- The Yes Men ขบวนการหลอกลวงเพื่อสะกิดโลก
Extreme Ironing รีดผ้าท้านรก
Arab Superhero - ซุเปอร์ฮีโร่อาหรับ
Cybercafé Artist - ศิลปินร้านเน็ต
Restos du Coeur โรงอาหารจากธารน้ำใจ
On demand book machine The future of publishing
- Car sharing = world sharing
Matchbox pinhole Camera
Surveillance Camera Players
Slow fish
Da la Rey
Hergé 007
Creative commons
Grigori Perelman
Green Dragon?
The Night of Museums
The Observer ethical awards
Más respeto, que soy tu madre
Artist Pension Trust
Le Canard enchaîné : The Duck of Le Coq
Free Radio : Voice without boss
Ora-ito : Dream designer
Copyleft : some rights reserved
Silly Cyber Indy
Time for Thai pens
Chinese pens out of China
Childrens express
The other voices of America
My path leads to Tibet
Beyond Olympic : Olimpick
Printemps des Poètes
Amargosa
Deaf Party
Friends' blogs
tobetwo99
นางกอแบกเป้
JewNid
แพนด้ามหาภัย
ช้อย
grappa
DesperateMommy
MoneyPenny
Thai Wahine
ปุถุซน
กัมม์
DoRaePEET
Historicus
Tibou
whiteuniform
Webmaster - BlogGang
[Add Mutation's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.