พุทธทาสชิมลาง ที่สวนโมกข์ กรุงเทพ วันนี้เป็นวันดี ฉันเลยอยากอัพเดตบล็อกในเรื่องมงคล สองเดือนก่อน ฉันมีโอกาสไปเยี่ยม หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ ที่ตั้งอยู่ในเขตสวนรถไฟ กทม. เป็นเรื่องดีที่มีการจัดตั้งหอจดหมายเหตุในเมืองหลวง เพราะทำให้ชาวพุทธที่ศรัทธาคำสอนของท่านพุทธทาสได้มาศึกษาธรรมได้สะดวกขึ้น โดยไม่ต้องเดินทางไปถึงสวนโมกขพลาราม อำเภอไชยาโน่น อันที่จริง ถ้าอยากสัมผัสธรรม จะอยู่ที่ไหนก็สัมผัสได้ แต่การมีศูนย์กลางไว้เป็นกิจลักษณะ ก็ทำให้กิจกรรมทางศาสนามีรูปรอยชัดเจนขึ้น มากกว่าจะต่างคนต่างศึกษากันไปตามลำพัง ที่นี่ มีลานหินโค้ง จำลองมาจากสวนโมกข์ ไว้ประกอบพุทธกิจต่างๆ มีโซฟานุ่มๆ ทำจากหินสะอาดไว้รับรองแขกทั่วไป ชั้นบนมีภาพประกอบคำคมให้แง่คิดปรัชญาเชิงพุทธมากมาย ซึ่งฉันใช้เวลาตรงนี้ค่อนข้างนาน และจะค่อยๆนำมาขยายความในบล็อก ในโอกาสต่อไป ครั้งหนึ่ง หนังสือเล่มบางๆเล่มหนึ่งเคยสร้างปาฏิหาริย์ให้กับชีวิตฉัน ไม่น่าเชื่อว่า ถ้อยคำบางบรรทัด ในบางหน้าของหนังสือเล่มบางๆ ทำให้ฉันคนเดิมที่เคยคิดว่าตนเองดับสลายไปแล้ว ด้วยเหตุแห่งทุกข์ ได้ฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง คำสอนเรียบง่ายของท่านพุทธทาสเป็นเหมือนประทีปส่องฉาย เป็นเหมือนขอนไม้กลางน้ำ ให้บรรดาสิ่งมีชิวิตในสังสารวัฎได้ยึดเกาะ และเติบโต พุทธ คือ ธรรมชาติ ใครที่ไม่เคยสัมผัสก็อาจคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว เหมือนอากาศที่ลอยเคว้งนอกโลก ทั้งที่จริงๆแล้ว พุทธ อยู่ในทุกลมหายใจของเรานั่นเอง ใครสนใจอยากสัมผัสนิพพานชิมลอง เชิญไปเที่ยวที่หอจดเหมายเหตุที่นี่ได้ แต่ถ้าอยากรู้จักคำสอนของท่านพุทธทาส จะอยู่ที่ไหนก็เรียนรู้ได้ แม้ขณะปัจจุบันในลมหายใจเข้าออก (ไม่ทำตามที่สอน อย่ามาออดอ้อนเรียกอาจารย์ - จาก ท่านพุทธทาส)   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 18 พฤศจิกายน 2553 10:49:12 น. Counter : 3069 Pageviews.   20 comment Share Tweet

เมื่อสปาเกตตีขาดตลาด สุดสัปดาห์ไม่นานมานี้ พี่ชายบ่นอยากกินสปาเกตตีซอสแดงๆ ฉันนึกอยากแซวว่า ใช่สปาเกตตีหน้าเย็นตาโฟใช่ไหม ( หมายถึง ต้มเส้นแล้วราดซอสแดงๆแบบที่เห็นตามร้านขายก๋วยเตี๋ยว) แต่พี่ชายคงสอยคางเอาด้วยความเอ็นดู เลยได้คิดเล่นๆในใจ ปากก็บอกว่า โอเค เดี๋ยวน้องจัดให้ ฉันเตรียมการอย่างดี ไปตลาดสดเพราะอยากอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้าในตลาด หาซื้อหมูสับ ผักกาดหอม แครอต หอมใหญ่ มะเขือเทศ ซอสมะเขือเทศ ฯลฯเรียบร้อย ขาดก็แต่พระเอกคือ เส้นสปาเกตตี ในตลาดที่ฉันเดินมีร้านขายของชำอยู่สี่ร้าน ทุกร้านส่ายหน้าบอกว่าไม่มีเส้นสปาเกตตีขายเลยสักร้าน แม่ค้าแต่ละคนมองหน้าฉัน คล้ายมีคำถามว่า หน้าบ้านๆอย่างเธอหรือจะกินสปาเกตตี ใช่สิ หน้าลูกครึ่ง ( เอ่อ ...ฉันหมายถึง ครึ่งบกครึ่งน้ำ) อย่างฉันนี่แหละ จะทำสปาเกตตีกินที่บ้านย่ะ ว่าแล้วฉันก็เชิดหน้าหาเส้นสปาเกตตีต่อไป ฉันไม่ละความพยายาม วนรถหาเส้นสปาเกตตีตามร้าน 7-11 และร้านค้าชั้นนำ และไม่นำทั่วเมือง ปรากฏว่าไม่มีร้านไหนขายเลยสักร้าน ไม่น่าเชื่อจริงๆ ฉันว่าเพราะห้างดังๆมาเทียบมุมเมืองทั่วไปหมด ร้านค้าย่อยๆในชุมชนเลยลดชนิดสินค้าที่ขายไม่ค่อยได้ออกไป เส้นสปาเกตตีที่เคยเห็นขายเกลื่อน เลยหายไปจากตลาดสดบ้านฉันโดยไม่ทันรู้ตัว จะให้ไปถึงห้างเพื่อซื้อแค่เส้นสปาเกตตีก็กระไร เลยจัดแจงเปลี่ยนเมนูกระทันหันเป็น ราดหน้าหมูสับ แทน เพราะเครื่องเคราที่ใช้ทำไม่ต่างกัน และเส้นใหญ่แบบเดียวกับที่ทำราดหน้าก็มีขายเอิกเกริกด้วย ฉันกลับมาบ้าน สารภาพพี่ชายว่าเปลี่ยนเมนูได้ไหม พี่ชายฟังเหตุผลแล้วพยักหน้าหงึกหงัก พี่คงสงสารที่ยังไม่ทันเข้าครัว น้องสาวก็หน้าแดงแป๊ดเพราะเพิ่งกลับมาจากตะลอนเมืองหมาดๆ เที่ยงนั้น เราเลยได้กินราดหน้าหมูสับ แทนสปาเกตตีซอสแดงเป็นเมนูเด่น อีกจานเสริม คือสลัดผลไม้ จานนี้สำหรับทุกคนในบ้าน รวมถึงแม่ครัวที่ตั้งใจกินสลัดให้บ่อย เพราะรู้ตัวว่าถ้ากินอย่างอื่นตามใจปากมากไป ไม่นานก็อาจตัวใหญ่เท่าชามสลัดแน่ๆ แม่ครัวพบความสุขเล็กๆในบ้านแม้ระหว่างทางจะขลุกขลัก ตกกระไดพลอยโจน และไม่สมใจไปบ้าง แต่ก็ได้เรียนรู้ว่า ความอร่อยมันไม่ขึ้นอยู่กับว่าเราทำเมนูอะไร แต่อยู่ที่ว่าเราทำให้ใคร และเรานั่งกินกับใคร   Create Date : 16 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 16 พฤศจิกายน 2553 10:45:41 น. Counter : 4249 Pageviews.   19 comment Share Tweet

ลัดดาวัลย์บานแล้วที่บ้านสวน เหมือนสวรรค์มาปก เหมือนน้ำตกหลั่นชั้น ให้ตื่นตาตื้นตัน ลัดดาวัลย์กลางสวน งามดังเนรมิต หอมวิจิตรอบอวล อยากจะชักจะชวน แม่เนื้อนวลมาชม เช้าตรู่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันเดินลงมาข้างล่าง ได้กลิ่นหอมประหลาดกรุ่นบ้าน ยังไม่ทันได้หาที่มาของกลิ่น พ่อก็บอกว่าลองเดินเข้าไปในสวน ตรงซุ้มดอกนีออนสิ ฉันเดินออกไปก็เจอน้ำตกดอกไม้กำลังไหลลงมาจากซุ้มลัดดาวัลย์ ฉันเคยได้ยินกิติศัพท์ของดอกลัดดาวัลย์ แต่ไม่เคยเห็นมันใกล้ชิดอย่างนี้มาก่อน โดยเฉพาะในสวนบ้านเรา ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ เสียงหึ่งๆของผึ้งนับสิบๆตัวก็ยิ่งได้ยินชัดเจน ฉันนึกสนุกไปกับชั่วโมงทองของผึ้งเหล่านี้ไปด้วย ดูมันสนุกกับการวิ่งไปจ๊ะเอ๋กับดอกนั้นดอกนี้ไม่หยุดหย่อน ลัดดาวัลย์เป็นดอกไม้ประจำฤดูหนาว มันจะออกดอกเพียงปีละครั้ง ตอนพ่อยังเล็ก หน้าซุ้มทางเข้าบ้านปู่เป็นซุ้มดอกลัดดาวัลย์ ดอกไม้ชนิดนี้จึงผูกพันกับพ่อและความทรงจำในวัยเด็กไม่น้อย ตอนพ่อทำซุ้มและลงต้นลัดดาวัลย์ แม่เป็นสักขีพยานและช่วยพ่อปลูกทุกขั้นตอน พ่อหวังว่าฤดูหนาวหน้าในอีกไม่อีกกี่ปี ดอกลัดดาวัลย์คงออกช่อให้พ่อพาแม่มาชมน้ำตกดอกไม้ที่ซุ้มนี้ด้วยกัน เสียดายที่เมื่อลัดดาวัลย์ออกช่อ อวดดอกสวยเต็มซุ้มชุดแรกในฤดูหนาวปีแรก แม่ก็อยู่ไม่ทันรอฤดูหนาวปีนั้นเสียแล้ว ฉันเดินกลับเข้าบ้าน ตั้งใจว่าเดี๋ยวจะเดินออกมาเก็บภาพน้ำตกกลางสวนมุมนี้ เมื่อเข้าไปในบ้าน ฉันหันไปมองกรอบรูปของแม่เพราะอยากเล่าให้แม่ฟังในใจว่าฉันเพิ่งไปเจออะไรมา ก็พบว่าหน้ากรอบรูปแม่ มีช่อลัดดาวัลย์สองช่อสวยจัดวางอย่างประณีตอยู่แล้วตรงนั้น ฉันคงไม่ต้องบอกแม่แล้วสินะ ว่าปีนี้ฤดูหนาวมาถึงแล้ว ไม่ต้องบอกแม่แล้วใช่ไหมว่าตอนนี้ดอกลัดดาวัลย์บานแล้วในสวนของเรา เพราะช่อลัดดาวัลย์ที่พ่อเก็บมาฝากแม่ คงชิงตัดหน้าบอกข่าวความงามของดอกไม้ให้แม่รู้เรียบร้อยแล้ว เอนทรี่ก่อนหน้าของรักแรกคลิก ตามอ่านได้ที่นี่ค่ะ บาหลีฯ จบจริงๆ- ตอน Bali Only   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 12 พฤศจิกายน 2553 14:14:40 น. Counter : 10243 Pageviews.   33 comment Share Tweet

คก บริการ - ความสำราญของคนหิว คุณ Chenyuye มหามิตรแห่งบลอกแกงค์ผู้ที่ฉันยกให้เป็นเจ้าแม่กูเกิ้ลเรื่องอาหารแถบชลบุรีประจำตัว แนะนำร้านอาหารเจ เจ้าอร่อยให้ฉันตามไปกิน ร้านที่ว่าชื่อแปลกว่า ร้าน คก บริการซึ่งมีพิกัดร้านในอ. พนัสนิคม ชื่อคล้ายอู่ซ่อมรถ หรือร้านรับซ่อมทีวีที่มีคำว่า บริการห้อยท้าย แต่ร้านนี้เขาเป็นร้านอาหารต่างหาก ดีใจที่ไม่มีคำว่า คาง อยู่ข้างหน้า ไม่งั้นฉันอาจลังเลว่าจะเข้าร้าน คาง คก ดีไหมหนอ พอดีเพื่อนแวะมาเที่ยวบ้าน ฉันเลยมัดมือชกบังคับเข็ญใจให้กินผัดหมี่เจ ฝีมือฉันที่บ้าน ก่อนจะหนีบเพื่อนติดรถพาไปเที่ยวโรงเจ ในตัวเมืองชลฯและพาไถลไปตามหาร้าน คก บริการ ที่อ.พนัสนิคมด้วย ( ใครเกิดเป็นเพื่อนฉัน ช่างมีชะตากรรมที่น่ารันทดยิ่ง) กว่าจะเจอร้านคก ก็หลงไปเรื่อย ถามเขารายทางจนชาวบ้านบอกว่าต้องขับไปแถวถนนเส้นกลางจ้ะ ฉันเลยหารือกับเพื่อนว่า เราต้องเดินทางสายกลางกันแล้วล่ะ ทีนี้... ในที่สุดก็จอดป้ายเสียที หน้าร้าน คก บริการ เชฟกระทะเหล็กกำลังง่วนหน้าเตา พอฉันถ่ายรูปสักพัก เขาก็เงยหน้ามาถามว่า ถ่ายไปทำไม ฉันตอบเสียงอ่อยว่า จะเอาไปเป็นหลักฐานว่าหนูตามเพื่อนมาชิมที่ร้านนี้แล้วจริงๆค่ะ ซูมเข้าไปใกล้ๆ ไม่แน่ใจว่าเชฟขี้ร้อน หรือกลัวอาหารจะเสิร์ฟร้อน อร่อยเร็วเกินไป เขาเลยเอาพัดลมมาจ่อหน้ากระทะด้วย คุณน้ำหนึ่ง Chenyuye ไม่ได้โม้ อาหารร้านนี้ สั่งเลย อร่อยทุกอย่างจริงๆด้วย 'ใบไม้ผลิพายเรือ' เจ ( เอ่อ ฉันแปลจากคำว่า Spring Roll ) รู้จริงเรื่องทอดๆ มีหมี่เหลืองกองท่วมหัว ไม่ยอมเสียเต้ากั๋ว*ทอดให้ใคร ( *เต้ากั๋วออกเสียงแบบแต้จิ๋ว แปลว่า เต้าหู้นั่นเองจ้ะ) อาหารที่ฉันซื้อมาชิมและปลื้มหนักคือ ผัดกระเพราเห็ดเจ รสอร่อยของมันติดปลายลิ้นข้ามคืน จนวันรุ่งขึ้นต้องขวนขวายหาเห็ดนานาชนิดมาทำผัดกระเพรารักแรกคลิกสูตรฟูลออพชั่น ทั้งเห็ดหญ้าแห้ง ( เห็ดฟาง) เห็ดหูใคร ( เห็ดหูหนู) เห็ดใจดี ( เห็ดนางฟ้า) เห็ดจมูกบาน ( เห็ดหอม) เมื่อผสมกับพริกขี้หนูสวนสด และใบกระเพราสดๆเด็ดจากต้นหลังบ้าน ก็ดูจะเปลี่ยนครัวธรรมดาให้เป็นอาหารจากเตาหน้าร้านคก บริการได้เหมือนกัน ขอบคุณคุณหนึ่ง Chenyuye ที่เอื้อเฟื้อลายแทงร้านเด็ดให้เรารู้ว่า อาหารเจ ก็อร่อยครบเครื่องได้ แม้ไม่มีเนื้อสัตว์สักชิ้น   Create Date : 11 ตุลาคม 2553     Last Update : 11 ตุลาคม 2553 16:06:43 น. Counter : 3510 Pageviews.   19 comment Share Tweet

เครื่องซักผ้า...ตามกำลังศรัทธา (ขอบคุณภาพจากลุงกูเกิ้ล) ช่วงหัวค่ำของเมื่อวาน ฉันกระเตงตะกร้าผ้าลงไปใส่เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญประจำอพาร์ตเมนต์ เนื่องจากสุขภาพรวนเรมาหลายวัน การบริหารจัดการเรื่องผ้าผ่อนเลยถูกปล่อยวางไปโดยปริยาย โชคดีที่ฉันเกิดมาในยุคไฟฟ้า และประปาเข้าถึงหมู่บ้าน เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญจึงเป็นเหมือนนวัตกรรมล้ำค่าให้เด็กหอมีชีวิตสะดวกสบาย ไม่ต้องตีฟองเต็มกะละมังเพื่อซักผ้ากองโต หรือต้องว่าจ้างใครซักรีดรายเดือนให้ลำบาก ฉันหย่อนเสื้อผ้าลงเครื่องช้าๆ เทผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่มลงในช่องที่ระบุ ระหว่างง่วนกับกิจกรรมที่ว่าอยู่เพลินๆ ฉันก็นึกเรื่อยเปื่อยไปว่าอยากหาเวลาไปทำบุญจัง พอปิดฝา และหยอดเหรียญลงเครื่อง ฉันก็ลืมตัวคิดไปว่ากำลังหยอดเหรียญลงตู้รับบริจาคค่าน้ำค่าไฟของวัด หยอดเสร็จก็ยกมือประนมจบหน้าผากอย่างสวยงาม สติมา...ก็เมื่อฝ่ามือถึงหน้าผากไปแล้ว... ฉันยกมือไหว้เครื่องซักผ้า หลังหยอดเหรียญลงเครื่องไปตามกำลังศรัทธา !! นึกแล้วอนาถปนขำ แถมยังกล้าเปิ่นในที่ลับ แล้วมาไขในที่แจ้งในบล็อกตัวเองซะด้วย สอนใจ : ตั้งสติก่อนหยอดเหรียญลงเครื่องซักผ้า มิฉะนั้นคุณจะยกมือจบหน้าผากเพราะนึกว่ากำลังอยู่หน้าตู้รับบริจาคตามวัด เหมือนฉัน.... ( อยากเขียนบันเทิงคดีชุดบาหลีฯ ตอนต่อไปใจจะขาด แต่ขอให้หายก่อนแล้วจะกลับมาป่วนอีกแน่นอนค่ะ : )   Create Date : 08 ตุลาคม 2553     Last Update : 8 ตุลาคม 2553 9:49:52 น. Counter : 3356 Pageviews.   19 comment Share Tweet

• ความสุขรายวัน 2557
• การเดินทางของปัจจุบัน 2556
• ก้อนหินเฮฮา 2555
• คำให้การของหอยทาก 2554
• คำไม่วาง พยางค์ไม่เว้น
• ความรักทำให้คนเป็นกวี (@1st Click Poetry)
• ได้โปรดจอดป้าย ที่ 'อำเภอใจ' (A Trip with a View)
• คลื่นไหว ในอากาศ (Luv at 1st Heard)
• ผ่านเลนส์ เป็นเรื่อง(Food for thoughts)

• แม่แอมเบอร์
• ภูเพยีย
• พลทหารไรอัน
• lifez-go
• rngja
• กะว่าก๋า
• ชบาฉาย
• porpayia
• BeachBum
• ดาวส่องทาง
• yyswim
• addsiripun
• สาวไกด์ใจซื่อ
• chenyuye
• cengorn
• adreamaway
• haiku
• ณ ปลายฉัตร
• diamondsky
• กลิ่นดอย
• โตเหมี่ยว
• bayesian
• ชะเอมหวาน
• silly
• find me pr
• strawberry banana&cream
• เหตุผลของคนๆหนึ่ง
• jinnytent
• sierra whiskey charlie
• อุ้มสี
• swin
• มิลเม
• AppleWi
• Sweety-around-the-world
• wintercactus
• พรไม้หอม
• ร่มไม้เย็น
• tanjira
• Webmaster - BlogGang

• Joy's Blog - ประโยคบอกเล่า
• Malee's note - เรื่องอยากเล่า
• เครือข่ายต้นไม้ขี้เหงา
• เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
• สารพัดไม้ดอกของย่าดา
• BlogGang.com