|
Wednesday Child
หนึ่งในกระทู้ที่เห็นบ่อยๆ ในห้องสวนลุมฯ คือกระทู้ตัดพ้อถึงความน้อยใจ ที่ตนรู้สึกว่า พ่อแม่รักน้อยกว่าพี่น้อง
ฝรั่งเขามีสำนวนว่า.. Wednesday Child แปลตรงตัวว่า เด็กวันพุธ
ดั้งเดิม เขาหมายถึงเด็กที่เป็นลูกคนกลาง เพราะวันพุธ เป็นวันกลางสัปดาห์ เป็นวันที่มีสีสันน้อยที่สุดในความรู้สึกของคนทั่วไป ต่างจากวันหยุดสุดสัปดาห์ หรือวันจันทร์
ถามว่าทำไมไม่ Tuesday Child หรือ Thursday Child ผมก็ไม่แน่ใจ แต่เข้าใจเอาว่า วันพุธ มันอยู่กลางพอดี ระหว่างจันทร์ และศุกร์
แต่มันหมายรวมถึง เด็กคนไหนก็ได้ ที่มีภาวะความรู้สึกเหมือนลูกคนกลาง
ว่ากันว่า ลูกคนกลาง มักเป็นเด็กที่รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าพี่คนโต และน้องคนเล็ก
ใช้ของก็ใช้ของเก่าของพี่คนโต ขณะที่น้องได้ของใหม่ เพราะกว่าเราจะใช้เสร็จมันก็พังพอดี .. อะไรทำนองนั้น
อันนี้เป็นทฤษฎี .. ใครเป็นลูกคนกลางแต่ไม่รู้สึกอะไร ก็ดีอยู่แล้ว อย่าไปคิดมากเป็นอันขาด
เมื่อวันสองวันก่อน ก็มีคนตั้งกระทู้เรื่องนี้ขึ้นมา .. กระทู้เขาว่าแบบนี้ครับ
เคยรู้สึกไม๊ว่าแม่ไม่รักรักน้องหรือพี่มากกว่าให้ได้ทุกอย่าง....
ทุกวันนี้เรารู้สึกอยู่...รู้สึกมากๆ หลายปีก่อนตอนเรียนจบใหม่ๆสอบเข้าปริญญาโทได้ ที่บ้านบอกว่าจะสนับสนุนเต็มที่ ผลสุดท้ายก็ลอยแพกลางคัน.... น้องสาวแต่งงาน ผู้ชายไม่มีเงินแม่ออกเงินดาวน์เรือนหอให้น้องสาวส่งแม่เดือนละ 2 พัน เงินต้นเป็นแสน แล้วก็ซื้อรถมือสองให้น้องสาวอีกคัน ผ่อนเอง...เพราะหมู่บ้านใหญ่ มีแต่บ้านเดี่ยวกลัวน้องลำบาก... ตอนนี้ต่อเติมบ้านให้น้องสาวอีก ทุกอย่างเค้าทำ...คิดว่าเราโง่ไม่รู้ กว่าเราจะได้อะไรมาในชีวิติถ้าให้...ก็ด่าว่าจิกด่าเค้นคำพูดออกมามากมาย เรารู้สึกผิดหวังชีวิตินี้ไม่มีใครรักเราเลย... อยากไปทำงานไกลๆ หดหู่ทุกครั้งที่รู้ว่าแม่ลำเอียง เอาบ้านไปรีไฟแนนซ์เอาเงินออกมาตั้งมากให้น้อง แต่จะมาโอนให้เราผ่อนต่อ.... เท่ากับเอาบ้านค้ำประกัน กู้มาให้น้องแล้วจะให้เราผ่อนต่อ โดยอ้างว่ายกบ้านให้เรา....
จากคุณ : เรานี่เเหละ - [ 25 มี.ค. 49 **********************************
ผมไปตอบไว้ยาวพอสมควร ดังนี้ครับ
ผมเคยรู้สึกแบบเดียวกับคุณอยู่หลายปี .. พูดให้ตรงกว่านั้น.. เป็นสิบปีเลยแหละ
ในบรรดาลูกทั้งหมด.. ผมเป็นคนเดียวที่ไม่เคยได้อยู่กับพ่อแม่เลย
ผมถูกส่งไปอยู่กับปู่ย่า ตั้งแต่เล็กแบเบาะกับพี่สาว 2 คน พอขึ้น ป.สาม แม่มารับพี่สาวทั้งคู่ไปอยู่ด้วย ก่อนจะไปเมืองนอกในอีกสามปีต่อมา เลยเหลือผมคนเดียว ..
ผมเป็นคนเดียวในครอบครัว ที่ต้องผจญภัยในหอพักนักเรียน อันนั้นแค่หนังตัวอย่าง..
มีรายละเอียดอีกเยอะ ที่เล่าไปคุณจะรู้สึกว่าเรื่องของคุณน่ะเรื่องเล็ก แม้แต่เรื่องทรัพย์สินสมบัติ ที่มองมุมไหน ก็ไม่มีคำว่ายุติธรรม
แม้แต่ล่าสุด เมื่อปีที่แล้ว พ่อมาบอกว่าให้เตรียมพาสปอร์ต จะพาไปโอนคอนโดที่เมืองนอกให้เป็นชื่อผม
พอใกล้วันจะเดินทาง ผมถามพ่อว่า จะไปวันไหน พ่อบอกว่า.. ไม่ต้องแล้ว .. คอนโดนั้น พี่ชายผมเขาจะเอา
ไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบาย
แต่ถามว่าวันนี้ผมรู้สึกอะไรไหม.. ผมมีความสุขดีครับ สบายใจด้วย
อย่างแรก.. เรื่องสมบัติ .. ผมถือว่ามันเป็นสิ่งที่พ่อผมหามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง ท่านมีความชอบธรรม ที่จะยกให้ใคร หรือไม่ให้ ตามใจปรารถนา
ของพ่อ คือของพ่อ ไม่ใช่ของผมแน่นอน ในเมื่อไม่ใช่ของๆผม ผมก็ไม่รู้จะเอามาแบกไว้ทำไม
สอง เรื่องชีวิตวัยเด็ก.. ทุกวันนี้ผมเข้าใจแล้วว่า.. ในความน่าน้อยใจนั้น มันแฝงด้วยโชคของผมอย่างนึกไม่ถึง
การที่ผมเติบโตมากับปู่ ย่า ผมได้ซึมซับบางอย่าง ที่พี่น้องคนอื่นๆ ไม่เคยได้รับอย่างผม ..นั่นคือการใกล้ชิดกับพุทธศาสนา
ผมไปวัดกับคุณย่าทุกอาทิตย์ ผมเห็นคุณย่าสวดมนต์ทุกวัน
ผมมานึกขอบคุณอะไรก็ตาม ที่ทำให้ชีวิตผมเดินไปอย่างนั้น เพราะมันคือเมล็ดพันธุ์ที่ทำให้ผมเป็นคนมีพุทธศาสนาในใจ และพุทธศาสนานี่แหละ ทำให้ผมมีทัศนคติดีๆหลายอย่าง แม้แต่เรื่องพ่อ..
ในศาสนาพุทธ มีเรื่องเกี่ยวกับ หมอเทวดา ประจำพระองค์ของพระพุทธเจ้า ชื่อว่า หมอชีวกโกมารภัจ
หมอท่านนี้เป็นลูกของโสเภณีครับ ตามธรรมเนียมของอินเดีย ถ้าโสเภณีคลอดลูก ถ้าเป็นลูกสาว จะเลี้ยงไว้ ถ้าเป็นลูกชาย เขาห้ามเลี้ยง ต้องเอาไปทิ้ง
แม่ของหมอชีวกก็เลยต้องเอาลูกไปทิ้งกองขยะ
โตมาพอหมอชีวกรู้ความจริง ก็เสียใจ โกรธแม่.. จนต้องมีคนเตือนสติด้วยคำถามว่า..
ถ้ามีคนจะจ่ายเงินเพื่อแลกกับ แขน ขา ตา ข้างนึงของหมอ หมอจะคิดเท่าไหร่ หมอบอกว่าไม่ขาย เพราะแขนเอย ขาเอย ตาเอยต่างก็มีความหมาย ตีค่าเป็นเงินไม่ได้
คนถามเลยถามว่า .. แล้วถ้ามีคนเอาเงินทองของมีค่ามหาศาลมาให้เรา โดยไม่รับเงิน หรือหวังอะไรตอบแทนเลยสักนิด จะคิดยังไง
หมอชีวกตอบว่า .. ก็ต้องขอบคุณคนๆนั้นมากๆ แปลว่าเขาต้องเป็นคนดี ใจกว้าง ใจดีมากๆ
คนที่สอน ซึ่งผมจำไม่ได้ว่าเป็นพระเจ้าพิมพิสารเอง หรืออภัยราชกุมาร พระโอรส ที่เก็บหมอชีวกมาเลี้ยง จึงสอนว่า.. ขนาดแขนข้างนึง ขาข้างนึง ตาข้างหนึง ท่านยังเห็นว่ามีค่าขนาดนี้
แล้วกับแม่ที่ให้ชีวิตหมอมา ให้ร่างกายครบสามสิบสอง หมอยังต้องการอะไรมากกว่านั้นอีกเหรอ
เรื่องทุกเรื่องมีหลายมุมให้มอง มองในมุมดี ก็มีสุข มองในมุมร้าย ก็มีทุกข์
ไม่เข้าใจวันนี้.. ก็ไม่เป็นไร หวังแต่ว่า.. คุณจะเข้าใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
ที่จริง ผมลืมบอกเขาไปว่า.. ที่ผมตอบนี่ช่วยแก้ทุกข์ทางใจ แต่ปัญหาทางโลก ก็ส่วนปัญหา ต้องแก้กันไปตามเหตุตามผล
เรื่องผ่อนบ้าน จะผ่อน หรือไม่ผ่อน ก็ต้องคุยกันด้วยเหตุด้วยผล ว่าไหวไม่ไหว ควรไม่ควร แต่ไม่ต้องไปคิด ไปมีอคติ ว่าแม่เป็นธรรม หรือไม่เป็นธรรม
เราช่วยได้ ก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็ต้องเรียนชี้แจงท่านไป หรือถ้าจะยกให้เราจริงๆ ให้เราช่วยผ่อน ก็ให้โอนเป็นชื่อเรา อะไรทำนองนั้น
ปัญหาทางโลก เป็นส่วนนึง ธรรมะแก้ไม่ได้โดยตรง ธรรมะแก้ได้แต่ปัญหาทางใจ ให้คลายทุกข์ ให้มีสติ มีสติแล้ว ก็จะคิดหาทางออก แก้ปัญหาได้ดี
สติเป็นเรื่องสำคัญ เป็นหัวใจของการมีชีวิตอย่างเป็นสุข อยากเป็นคนมีสติให้ทำแบบฝึกหัดง่ายๆ
อ่านที่ผมเขียนจบแล้ว ชอบใจ ก็ให้รู้ทันว่าชอบใจ อ่านแล้ว งงๆ ก็รู้ทันความรู้สึกว่า งงๆ อ่านแล้วเบื่อ ไม่ชอบ ก็รู้ที่ความรู้สึกไม่ชอบนั้น
ก็ได้ชื่อว่ามีสติ มาแว๊บนึงแล้วครับ แล้วก็คอยรู้ทันไว้บ่อยๆ เท่านั้นแหละครับ :)
Create Date : 28 มีนาคม 2549 |
Last Update : 2 พฤษภาคม 2549 9:18:09 น. |
|
35 comments
|
Counter : 6192 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ที่ปลายฟ้า วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:10:35:46 น. |
|
|
|
โดย: Psycho_Lady IP: 202.57.143.124 วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:14:55:12 น. |
|
|
|
โดย: น.หนู IP: 202.91.23.1 วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:17:20:58 น. |
|
|
|
โดย: ลูกบัว IP: 203.156.72.127 วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:17:58:26 น. |
|
|
|
โดย: Wednesday Child (Mrs.Hillis ) วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:19:34:17 น. |
|
|
|
โดย: Monday Child (King Of Pain ) วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:1:15:19 น. |
|
|
|
โดย: พี่หน้าเดียว IP: 58.11.72.234 วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:10:30:18 น. |
|
|
|
โดย: ^^ IP: 202.29.60.4 วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:22:28:43 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:23:25:33 น. |
|
|
|
โดย: I am just fine^^ (I am just fine^^ ) วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:23:29:41 น. |
|
|
|
โดย: พี่หน้าเดียว (พี่หน้าเดียว ) วันที่: 30 มีนาคม 2549 เวลา:11:23:35 น. |
|
|
|
โดย: มากาติ วันที่: 5 เมษายน 2549 เวลา:22:27:14 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 2 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:20:34 น. |
|
|
|
โดย: ก๊อต IP: 203.113.35.11 วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:16:09:39 น. |
|
|
|
โดย: เล็ก IP: 124.120.246.230 วันที่: 7 เมษายน 2550 เวลา:19:26:43 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:5:32:52 น. |
|
|
|
โดย: สะพานดาว วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:39:51 น. |
|
|
|
โดย: mint_candy วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:19:28:41 น. |
|
|
|
โดย: Arin IP: 124.120.204.133 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:15:57 น. |
|
|
|
โดย: เด็กขี้น้องใจ IP: 58.8.22.131 วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:16:38:47 น. |
|
|
|
โดย: วรรณ IP: 118.174.44.6 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:18:43 น. |
|
|
|
โดย: ฟหกด IP: 118.174.44.6 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:32:30 น. |
|
|
|
โดย: ยิ่ง IP: 118.174.44.6 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:36:03 น. |
|
|
|
โดย: blueberry cheese IP: 115.67.140.245 วันที่: 7 เมษายน 2552 เวลา:22:40:44 น. |
|
|
|
โดย: chocolate IP: 124.122.181.111 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:20:19:05 น. |
|
|
|
โดย: เล็ก IP: 125.24.30.181 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:11:36:13 น. |
|
|
|
โดย: คนกลางเหมือนกัน IP: 206.53.152.86 วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:46:39 น. |
|
|
|
โดย: ลี่ IP: 124.120.212.30 วันที่: 7 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:28:11 น. |
|
|
|
โดย: Suti IP: 172.20.11.169, 110.164.65.36 วันที่: 14 สิงหาคม 2554 เวลา:10:34:45 น. |
|
|
|
โดย: เสียใจ IP: 103.1.164.35 วันที่: 3 ธันวาคม 2554 เวลา:17:24:15 น. |
|
|
|
โดย: Outsider IP: 14.207.224.54 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:58:29 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:13:32 น. |
|
|
|
โดย: เปิ้ล IP: 171.6.131.230 วันที่: 16 เมษายน 2556 เวลา:19:10:35 น. |
|
|
|
โดย: mulberry sale IP: 94.23.252.21 วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:8:26:40 น. |
|
|
|
| |
|
|
ชีวิตคนเราแต่ละ step ของชีวิตมีหลายเรื่องเข้ามาให้เราต้องคิด ต้องเจอ
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ...
"เรื่องทุกเรื่องมีหลายมุมให้มอง
มองในมุมดี ก็มีสุข
มองในมุมร้าย ก็มีทุกข์
ไม่เข้าใจวันนี้.. ก็ไม่เป็นไร
หวังแต่ว่า.. คุณจะเข้าใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง "