|
แผลเป็น
เมื่อวันที่เขามีงานแจกรางวัลแกรมมี่ สักสองสัปดาห์ก่อน ผมเห็นนักร้องผิวสีชื่อ Seal ไปร่วมงานด้วย พร้อมกับแฟนสาว ไฮดี้ คลูม
ใครที่รู้จักหนุ่มคนนี้ คงนึกออกว่า เขามีรอยแผลเป็นรอยใหญ่มากบนหน้าของเขา ซึ่งได้มาจากการต่อสู้กับโรค Discoid lupus erythematosus (DLE)
ไม่ต้องบอกก็คงเดาได้ว่า ในบรรดาแผลเป็นทั้งหมด แผลเป็นบนใบหน้าเป็นส่วนที่เห็นชัด และง่ายที่สุด
สมัยเด็ก ซีลเกลียดแผลเป็นของเขามาก เขาอาย เขาขมขื่น เขาเจ็บปวดที่เห็นสายตาใครๆเวลามองแผลเป็นบนหน้า และทุกครั้งที่เห็นหน้าตัวเอง
กระทั่ง เมื่อเขาโตขึ้น เขาเริ่มยอมรับและชินกับการที่มีมัน ทีละน้อยๆ จนเมื่อเขามีโอกาสจะทำศัลยกรรมเพื่อตกแต่งผิวหน้า ลบรอยแผลเป็นออก ซีลกลับเลือกที่จะเก็บแผลเป็นบนหน้าไว้อย่างเดิม
เขาบอกว่า เขาเห็นว่ามันเป็นส่วนนึง ที่ทำให้เขาพิเศษและแตกต่าง
ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เมื่อตอนค่ำ ระหว่างนั่งรออาหาร ในร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งนึง
ชีวิตเราส่วนมาก มีแผลเป็นกันทั้งนั้นนะครับ จะมากจะน้อย รอยเล็กบ้างใหญ่บ้าง จะยอมรับไม่ยอมรับ เปิดเผยหรือปกปิด คิดมากหรือคิดน้อย ส่วนมากเราคอยแต่จะเกลียดที่มีมัน และคอยหาวิธีกำจัดมัน มากกว่าจะเข้าใจว่ามันคืออดีต ยอมรับว่ามันเกิดขึ้น และมีสติว่ามันจบไปแล้ว
แผลเป็นในชีวิตของผม จะว่าไป ก็ใหญ่ไม่แพ้แผลเป็นบนหน้าของซีลนั่นแหละ ผมก็เป็นเหมือนซีลในวัยเด็ก ที่หวานอมขมกลืนกับแผลเป็นของตัวเองอยู่นานนับปี
จนกระทั่งผมเริ่มเข้าใจ แก่นของพุทธศาสนามากขึ้นๆ อย่างวิปัสสนาที่ผมสนใจ มีหลักสำคัญอยู่ข้อนึงว่า.. ให้มีสติรู้กายรู้ใจอยู่ในปัจจุบัน ..
เคยอ่านมาจากที่ไหนสักที่ นานมาแล้ว เขาบอกว่า ธรรมชาติสร้างมนุษย์ให้มีตาสองตาไว้ด้านหน้า เพื่อให้เรามองไปข้างหน้ามากกว่ามองมาข้างหลัง
เคยได้ยินใช่ไหมครับว่า.. อดีตคือภาพลวงตา อนาคตคือความฝัน ปัจจุบันคือความจริง
การมีความผิดพลาดในชีวิตที่ผ่านมา มีแผลเป็นน้อยใหญ่ก็ดี เจ็บมากเจ็บน้อยก็ตาม ไม่สำคัญเท่ากับการยอมรับ ว่ามันคือส่วนหนึ่งของชีวิต และมีสติรู้เท่าทันความจริง ว่าแผลเป็นในชีวิตมันก็แค่อดีตที่จบไปแล้ว
วันนี้ใช้เพลงประกอบจากหนังเรื่อง cinema paradiso ฝีมือของ เอนนิโอ โมริคอร์นี ที่เพิ่งคว้ารางวัลออสการ์ตัวแรก
และเป็นรางวัลเกียรติยศ เนื่องจากเขาทำเพลงประกอบหนังมาหลายสิบปี เข้าชิงออสการ์มาหลายครั้ง แต่ไม่เคยได้เลย จนกรรมการเห็นว่า เอนนิโอ อายุมากแล้ว สมควรจะได้ออสการ์เสียที
ถ้าคนแบบ ปีเตอร์ โอทูล หรือเอนนิโอ โมริคอร์นี จะคิดว่า การไม่เคยชนะรางวัลออสการ์เป็นแผลเป็นอย่างหนึ่งในชีวิต
เขาก็คงจะมีความสุขกับชีวิตน้อยลง โดยไม่จำเป็น เพราะการได้ใช้ชีวิตแต่ละวัน ได้มีโอกาสทำงานที่ตัวเองชอบ ได้ทำในสิ่งที่ดีที่สุด ในแบบที่ตัวเองเป็น ก็เป็นรางวัลอันยิ่งใหญ่แล้ว
วันนี้ คุณมีความสุขน้อยลงกว่าที่ควร โดยไม่จำเป็นหรือเปล่าครับ
ส่วนเพลงที่สอง ต้องคลิกเองหลังเพลงแรกจบ อันนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องเลย แค่อยากแบ่งให้ฟังครับ
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2550 |
Last Update : 15 มีนาคม 2550 23:24:26 น. |
|
20 comments
|
Counter : 2595 Pageviews. |
|
|
|
โดย: random IP: 125.24.171.82 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:52:13 น. |
|
|
|
โดย: Hobbit วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:42:57 น. |
|
|
|
โดย: ฟอ รอ ฟัน..โช๊ะๆ IP: 58.8.12.142 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:06:21 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:28:00 น. |
|
|
|
โดย: azamiya วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:48:12 น. |
|
|
|
โดย: I am SeRaPh วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:38:53 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:19:53 น. |
|
|
|
โดย: run to me วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:38:03 น. |
|
|
|
โดย: King Of Pain วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:47:30 น. |
|
|
|
โดย: Nichaboon3000 IP: 203.118.66.39 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:21:40 น. |
|
|
|
โดย: Tony KooN IP: 58.9.186.74 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:55:18 น. |
|
|
|
โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:13:03 น. |
|
|
|
โดย: littletree IP: 125.24.4.28 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:15:38 น. |
|
|
|
โดย: aston27 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:29:00 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:01:01 น. |
|
|
|
โดย: NNN IP: 71.167.76.162 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:25:37 น. |
|
|
|
โดย: มิ้นจัง IP: 117.47.48.20 วันที่: 1 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:18:39 น. |
|
|
|
| |
|
|
แต่แผลเป็นในชีวิตจริงๆคิดว่าไม่มีอะไรใหญ่โตมากมาย เดาว่าตัวเองโชคดีเนอะ