|
|
The Namesake ชื่อนี้ที่พ่อให้
คุณจริงจังกับชื่อของคุณขนาดไหนครับ? แล้วเคยนึกอยากเปลี่ยนไหม 
ผมเคยนึกๆว่าจะเปลี่ยนชื่ออยู่วูบๆ เพราะดันไปอ่านคู่มือตั้งชื่อเข้าเล่มนึง
แล้วเขาบอกว่า ชื่อผมเนี่ย มันมีตัวกาลกิณีอยู่หนึ่งอักษร
แต่ถึงที่สุดแล้ว ก็เสียดายชื่อที่พ่อตั้งให้ และอยู่กับมันมาตั้งสามสิบกว่าปี
ถึงมันจะเป็นแค่ "สมมติบัญญัติ"
แล้วก็เพราะคิดว่ามันเป็นแค่ "สมมติบัญญัติ" นั่นแหละ ผมถึงไม่ไยดีว่าจะต้องเปลี่ยน
ยุคนี้เป็นยุคที่การเปลี่ยนชื่อกลายเป็นเรื่องปกติอย่างนึง พอๆกับการทำศัลยกรรม
วัตถุประสงค์ที่จะเปลี่ยน ก็ใกล้เคียงกับการทำศัลยกรรม คือคิดว่าเปลี่ยนแล้วชีวิตจะดีขึ้น
คนที่เปลี่ยนชื่อ ถ้าไม่เพราะมีหมอดู หรือใครมาทัก ก็เพราะความสบายใจบางอย่าง
คนที่ทำศัลยกรรม ถ้าไม่เพราะมีใครเคยทักเรื่องจอแบน ก็เพราะความสบายใจบางอย่าง
เราเลยเห็นดาราหลายคนเปลี่ยนทั้งชื่อ และทำศัลยกรรม
อนุมานว่ามีหมอดูทัก และเพื่อความสบายใจบางอย่าง
น้อยคนจะนึกอยากเปลี่ยนชื่อ เพียงเพราะโดนเพื่อนล้อ
สักสองเดือนก่อน มีหนังเล็กๆเรื่องนึงที่น้อยคนจะรู้จักออกขายในเมืองไทย
โดยเป็นผลงานของผู้กำกับสาวอินตะระเดียชื่อว่า มิรา แนร์
ผมได้แผ่นเรื่องนี้มานาน แต่เพิ่งจะมีโอกาสเปิดดูเมื่ออาทิตย์ก่อน
ดูแล้วนึกเสียดาย ที่หนังดีๆแบบนี้ กำลังจะเงียบหายไปอีกเรื่องนึง
หนังเล่าเรื่องครอบครัวชาวอินเดียที่ไปตั้งรกรากในอเมริกา
ตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ที่เกิดในกัลกัตตา จนถึงรุ่นลูกที่เกิดและโตในอเมริกา
เรื่องของชื่อพระเอกมันเป็นเรื่องขึ้นมา เพราะคนอินเดียแท้ๆ จะมีสองชื่อ
คือชื่อเล่นตอนที่พ่อแม่เรียกตั้งแต่เกิด กับชื่อจริงที่จะต้องมีพิธีตั้งกันภายหลัง
ในตอนที่พระเอกเกิด ตามกฏหมายของอเมริกา ถ้าเด็กไม่มีสูติบัตร จะออกจากโรงพยาบาลไม่ได้
และจะมีสูติบัตรได้ ก็ต้องมีชื่อ พ่อไม่รู้จะเอาชื่ออะไร เลยตั้งชื่อเขาตามชื่อของนักเขียนคนนึงว่า "โกกอล"
เพราะโกกอล เป็นทั้งนักเขียนคนโปรดและเกี่ยวพันกับการรอดชีวิตจากอุบัติเหตุแบบมหัศจรรย์ของเขา
แต่เพราะความที่การเปลี่ยนชื่อกลับเป็นเรื่องวุ่นวาย และตัวพระเอกในวัย 4 ขวบ ก็ดันชอบชื่อเดิมว่า "โกกอล" มากกว่าชื่อใหม่
ประกอบกับอาจารย์ใหญ่ที่โรงเรียนสำทับมาด้วยกระดาษโน๊ตว่า "ในอเมริกา เด็กย่อมมีสิทธิใช้ชื่ออะไรก็ได้ที่เขาต้องการ"
โกกอล เลยมีชื่อเหมือนนักเขียนชาวรัสเซียที่มีชีวิตแสนเพี้ยน นับแต่นั้นมาจนโต
พอเรียนชั้นมัธยม ชื่อของเขาเป็นประเด็นฮา ให้เพื่อนล้อ จนเขาตัดสินใจเปลี่ยนชื่อเมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัย
หนังเรื่องนี้แสดงความผูกพันของคนรัก ของสามีภรรยา ของพ่อลูก แม่ลูก พี่กับน้อง
คนที่ไม่ค่อยจะยอมผูกพันกับใครแบบผม ดูแล้วยังเห็นจิตตัวเองมันซึมไปเหมือนกัน
ผมเล่าเท่านี้แหละครับ อยากให้คุณไปหามาดู เรื่องนี้ขายปลีกแค่ สามร้อยกว่าบาท
ผมชอบฉากนึงที่ครอบครัวนี้กลับไปเยี่ยมญาติในอินเดีย แล้วแวะไปเที่ยวทัชมาฮาล
ที่ซึ่งพระเอกประทับใจ ขนาดเกิดแรงบันดาลใจจะเลือกเรียนสถาปัตย์ แทนวิศวะที่ตั้งใจไว้เดิม
ในฉากนี้ ภรรยาบอกสามีถึงความซึ้งใจในความรักที่กษัตริย์ชาห์ ชฮาน มีต่อมเหสีมุมตัซ ขนาดสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่และงดงามแบบนี้ได้
สามีตอบว่า.. สามีเธอก็รักเธอมากเหมือนท่านชาห์นะ เพียงแต่มันไม่มีปัญญาจะสร้างอะไรใหญ่โตแบบนี้ให้เท่านั้นเอง
ในตอนท้ายเรื่อง พระเอก เปลี่ยนกลับไปใช้ชื่อเดิมที่พ่อตั้งให้ เลิกกับแฟนฝรั่ง
แล้วไปแต่งงานกับสาวเบงกาลีเชื้อชาติเดียวกัน คนที่แม่เคยพยายามจับคู่ให้
แต่ที่สุดก็พบว่าชีวิตมันไม่มีสูตรสำเร็จ
ชีวิตครอบครัวของโกกอลต้องจบลงเพราะสาวที่แม่ชอบ กลับลักลอบมีชู้กับคนรักเก่า
การเลือกอะไรอย่างที่คิดว่า มันน่าจะดีเพียงเพราะแม่เห็นว่าดี ก็ไม่ใช่จะดีเสมอไป
เพราะในขณะเดียวกัน น้องสาวที่แต่งงานกับคนต่างวัฒนธรรมอย่างคนอเมริกัน กลับอยู่กันอย่างเป็นสุข
ผมว่าอันนี้เป็นสิ่งที่ผู้กำกับเธอเปิดกว้างไว้ เพื่อไม่ให้รู้สึกว่าเธอให้น้ำหนักกับขนบธรรมเนียมมากแต่ข้างเดียว
ไม่ว่าคุณจะยึดมั่นในการใช้ชีวิตแบบไหน จะใช้ชื่อเดิมที่พ่อให้ หรือชื่อใหม่ที่แสนจะหรูหรา
ผมก็อวยพรให้คุณโชคดี มีสติไว้เนืองๆ นะครับ
| Create Date : 09 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 12 ตุลาคม 2550 9:48:14 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 2328 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: มิน (มินทิวา  ) วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:4:23:40 น. |
|
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:11:39:15 น. |
|
|
|
| โดย: mikajue วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:19:25:36 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:22:56:03 น. |
|
|
|
| โดย: Tony Koon (tk_station ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:9:50:48 น. |
|
|
|
| โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:14:15:19 น. |
|
|
|
โดย: aston27  วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:20:31:59 น. |
|
|
|
| โดย: aston27 วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:8:32:13 น. |
|
|
|
| โดย: มิน (มินทิวา ) วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:12:02:06 น. |
|
|
|
| โดย: azamiya วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:17:54:34 น. |
|
|
|
| โดย: aston27 วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:9:14:37 น. |
|
|
|
| โดย: azamiya วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:13:27:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 215 คน [
ชอบบรรยากาศในบล๊อคของคุณ
ชอบที่มีเพลงเบา ๆ สบาย ๆ สีสันสบายตา
พาให้หลับตา นึกถึงทะเลตอนที่พระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า
กับเก้าอี้ผ้าใบ มีกีต้าร์กับคนเล่นเพลงเบา ๆ สักคน
อ๋อ และก็ชอบหนังที่คุณเล่าด้วยค่ะ
เดี๋ยวลองไปแวะหาดูบ้าง ถ้าโชคเข้าข้าง ก็อาจจะเจอ
ทักทายวันเหงา ๆ ค่ะ