|
ทุกข์เพราะจำได้ หรือทุกข์เพราะอยากลืม
เมื่อวานไปตอบกระทู้อันนึงมา ... เผื่อบางท่านจะสนใจอ่านดู
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ครึ่งปีกับการลืมใครซักคน เราเหนื่อยจนไม่ไหวแล้ว เราเลิกกับเค้ามาได้ครึ่งปีแล้ว ทำไมเรายังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่เลย เราไม่เคยลืมเค้าได้ ทุกครั้งที่ต้องเจอกันความรู้สึกเดิมๆ จะกลับมาทำให้เราเจ็บปวด ทั้งๆที่เค้าคงไม่รักเราแล้ว แต่บางครั้งเค้าก็ทำให้เรารู้สึกเหมือนเค้ายังแคร์เราอยู่ เราเริ่มท้อ หมดความพยามที่จะลืมเค้าแล้ว ใจมันเจ็บจนชินแล้วมั๊ง ตอนแรกเราพยามห้ามใจตัวเองไม่ให้โทร ไม่ให้คิดถึงเค้า แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าใจเรามันจะคิดอยากทำอะไรก็ช่างมันเถอ เราเหนื่อยกับการต้องห้ามใจตัวเองแล้ว ใครก็ได้ช่วยบอกเราทีว่าเราควรทำยังงัย
จากคุณ : T_la - [ 7 มิ.ย. 49 18:20:06 ]
ผมแอบตัดชื่อ login น้องเขาไปหน่อยนะครับ เพราะไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของกระทู้
น้องเขาถามไว้อย่างนั้น ผมก็ตอบไปอย่างนี้ครับ
ความคิดเห็นที่ 15
ผมโดนแฟนคนแรกทิ้งตั้งแต่เรียนปีหนึ่ง นี่กี่ปีแล้วล่ะ.. นิ้วจะไม่พอนับแล้วมั้ง ผมก็ยังไม่เคยลืมเธอเลย แต่นึกถึงขึ้นมา ก็ไม่เคยทุกข์อะไรเลยนะ
การจำได้ หรือลืมใครสักคน มันไม่เกี่ยวกับความทุกข์ หรือสุขนะครับ
พูดให้เจาะจงกว่านั้น ที่คุณทุกข์ ไม่ใช่เพราะยังไม่ลืมเขาหรอก
คุณทุกข์ เพราะคุณเกลียดตัวเอง ที่ยังจำเขาได้ และไม่ลืมเขาต่างหาก
คุณทุกข์ เพราะคุณอยากบังคับให้จิตมันลบความจำของเขาออกไป พอบังคับไม่ได้ คุณก็โกรธมัน โกรธตัวเอง
ทุกข์มันเริ่มขึ้นตรงนั้นแหละครับ และยังอยู่มาหกเดือน เพราะคุณไม่เคยวางมันลง
ลองเปลี่ยนความเกลียดชัง เป็นความปล่อยวางสิครับ
ที่คุณบอกว่า ... "แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าใจเรามันจะคิดอยากทำอะไรก็ช่างมันเถอะ" อันนี้เริ่มถูกทางแล้วครับ ไชโย... ไช ไช ไช โย โย โย
"เราเหนื่อยกับการต้องห้ามใจตัวเองแล้ว"
เหนื่อยแล้วก็หยุดเสียนะครับ
ลองทำใจให้เป็นกลาง ลองเชื่อความรู้ที่มีมาสองพันกว่าปีแล้ว ว่า.. จิตมันจะหมดทุกข์ไม่ได้ ถ้าเราไปพยายามบังคับมันตลอดเวลา
ถ้าไม่อยากเป็นทุกข์.. จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทรงจำ อย่างสันติ มีสติ อย่าไปเกลียดมัน
เหมือนเรามีแผลอยู่อันนึง แห้งแล้วเป็นแผลเป็นยาว ถ้าเราไปเกลียดมัน เราก็จะทุกข์ ทุกครั้งที่เห็นมัน บางทีอยากเอากระดาษทรายมาขัดมันออก แล้วเราก็เจ็บเอง
อยากเอามีดมากรีดมันออก เราก็เจ็บเอง แผลก็ยิ่งเหวอะหวะยิ่งกว่าเดิม
จะดีกว่านะครับ ถ้ายอมรับว่า ครั้งนึงเราเคยมีเหตุที่ทำให้ได้แผลนี้มา แล้วก็อยู่กับปัจจุบันต่อไปให้ดี ว่ามันก็เป็นแค่ส่วนนึงของร่างกายเรา
เคยอ่านเรื่องของนักร้องผิวดำชื่อ Seal คนที่ร้องเพลง Kiss from a rose
เขามีรอยแผลเป็นกลางหน้าเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวเลย เขาบอกว่า ตอนแรกๆที่เขามีแผลนี้มา เขาทุกข์มากเลย เขาเกลียดมันมาก ที่ทำให้เขาดูอัปลักษณ์
แต่พอเวลาผ่านไป เขาเริ่มยอมรับ และทำความคุ้นเคยกับมัน เหมือนมันเป็นของปกติเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เขาสังเกตว่า .. ยิ่งเขาปล่อยวางได้มาก ยอมรับมันได้มากเท่าไหร่ เขาก็พบว่ามันสวยงามมากขึ้น และทุกข์น้อยลงเท่านั้น
ทุกวันนี้ เขาภูมิใจกับมันมาก เพราะเขารู้สึกว่า มันทำให้ทุกคนสะดุดตา ที่เห็น และเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร
ครึ่งค่อนของความสุขในชีวิตเรา ขึ้นกับมุมมองของเราเองนะครับ
ปล่อยมันไปนะครับ
จากคุณ : aston27 - [ 7 มิ.ย. 49 20:31:00 ]
ที่จริง ถ้าสังเกต ผมจะพูดวนๆอยู่แค่ไม่กี่เรื่อง ถ้ารวบยอดเข้ามา ผมพูดเรื่องเดียวคือทุกข์
เพราะสิ่งแรกที่พระพุทธเจ้าท่านเอ่ยถึง ว่าเป็นความจริงอย่างสูงสุด คือ ทุกข์ แล้วท่านก็อธิบายถึงเหตุแห่งทุกข์ ว่าเป็นเพราะอะไร จากนั้นจึงค่อยบอกว่า ความดับแห่งทุกข์เป็นอย่างไร และทางไปสู่ความดับทุกข์
ผมไม่ได้บอกว่า คนที่สนใจเรื่องแบบนี้ ต้องเป็นพวกบ้าศาสนานะครับ นักวิทยาศาสตร์อย่างไอน์สไตน์ ก็นับถือพุทธศาสนาในบั้นปลายชีวิต
เพราะเขาทึ่ง ที่พระพุทธเจ้าได้วิเคราะห์แจกแจงทฤษฎีว่าด้วยจิตที่ละเอียดยิบ แต่สรุปไว้ได้ครบถ้วน ชัดเจน ลึกซึ้ง
พระพุทธองค์เอง ก็พูดเสมอนะครับว่า.. ท่านไม่ได้ประดิษฐ์คิดค้นอะไร ความจริงเหล่านี้ มันมีอยู่ในธรรมชาติอยู่แล้ว
ท่านเพียงแต่ค้นคว้า ค้นหาสาเหตุแห่งทุกข์เจอ และอุตส่าห์บอกไว้ด้วยว่าวิธีจัดการกับทุกข์ต้องทำอย่างไร แล้วถ้าใครอยากพ้นจากทุกข์ ต้องทำอย่างไร
ลองดูเถิดครับ ในเว็บนี้ บอร์ดนี้ ที่ทุกข์ๆกันอยู่ ก็มีแค่ ทุกข์ กาย ไม่ก็ทุกข์ใจ
ทุกข์ใจน่ะ ถ้าดูให้ดีมันก็มาจากความอยากตัวเดียว ท่านถึงบอกว่า .. ละความอยากได้ ทุกข์ก็ดับ
พรุ่งนี้ .. ใครอยากดูพลุ ก็อาจจะมีทุกข์เพราะอดดูบอล 5555
ตัวใครตัวมันนะครับ อันนี้.. ราตรีสวัสดิ์ครับ
Create Date : 08 มิถุนายน 2549 |
Last Update : 8 มิถุนายน 2549 23:53:42 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1116 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แมลงปอ IP: 133.92.115.188 วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:7:20:06 น. |
|
|
|
โดย: เอท IP: 210.246.76.218 วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:7:54:26 น. |
|
|
|
โดย: แพ็ท IP: 58.147.75.165 วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:14:14:01 น. |
|
|
|
โดย: THE Bank (THE Bank ) วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:20:42:15 น. |
|
|
|
โดย: ซออู้ วันที่: 10 มิถุนายน 2549 เวลา:8:50:36 น. |
|
|
|
โดย: nanneesanyo IP: 118.173.203.16 วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:12:05:02 น. |
|
|
|
| |
|
|