ฮื่อ ... อ่านที่คุณวิจารณ์ Babel แล้ว ต่างกับที่เพื่อนที่อยู่เมืองนอกคนละด้านเลย
เพื่อนเธอวี้ดวิ่วกับหนังเรื่องนี้มาก (เพื่อนอยู่ยุโรป) บอกเราว่าต้องดูให้ได้นะ
รวมถึงคนโน้น คนนี้ นักวิจารณ์โน้นนี้ก็ล้วนพูดถึงหนังเรื่องนี้กันอย่างบวกซะส่วนมาก
แต่เราเองก็ยังหาเวลาไปดูไม่ได้เล้ย

พอมาอ่านคุณฟันธง (ลง) อย่างงี้ หากจะดูคงต้องตั้งจิตดีๆ
ไม่ให้มีอคติตามคุณ ซึ่งมักชี้นำให้คล้อยตามได้เก่งมาก
(ชมนะเนี่ย)

อ่านมาเจอคุณพูดถึงเรื่อง The Mission ... โห..เป็นหนังในดวงใจของเราเรื่องนึงเลยค่ะ
ดูตั้งแต่สมัยเรียนที่เมืองนอก
ไม่ค่อยได้ยินใครพูดถึงหนังเรื่องนี้
เลยดีใจจัง ที่ทำให้เราได้รำลึกถึงหนังดีๆอย่างนี้อีกครั้ง
ว่างๆคุณแอสตัน เอามาพูดถึงหน่อยสิคะ
อารมณ์ nostalgic มันจะได้เติมเต็มหน่อย นิ..

พี่เอ็ดบ่ได้ตกสำรวจเรื่องแบบสอบถามนะครับ เพียงแต่ว่ามาช้าไปหน่อย

ไม่ได้ดูหนังเลยซักเรื่อง เลยไม่รู้จะคุยอะไร แต่เป็นพวกสุขนิยมเหมือนกัน แต่บางทีก็เป็นพวกทุกข์นิยมด้วย

หดหู่เหรอ แหว่ ไม่ไปดูละ

ว่าจะดู Lives of Others อยู่

กำลัง จะไป ดู babel อยู่ เชียว

เอาไงดีล่ะนี่...

ยังไม่ได้ดูสักเรื่องเลยครับ
The Lives Of Others ไม่แน่ใจว่าบ้านผมจะเข้าฉายอะป่าว

อืม..เราเห็นด้วยนะ
ทำไมต้องเสียตังค์ ไปเพื่อดูหนังดี แต่ดูแล้วไม่มีความสุขล่ะ
เราเคยดูหนังรางวัลออสการ์ เรื่อง The patient (ถ้าสะกดผิดขออภัยด้วยค่ะ) ซึ่งใครๆ ก็ชมว่าดี เราดูแล้วออกมาเครียดหนักกว่าเดิม ..คิดในใจว่า จะต้องมองมุมไหน ถึงจะเข้าใจความรักแบบนี้ได้ หรือเราพลาดตรงไหนของหนังไป ทำให้ไม่รู้สึกอินกับหนังเรื่องนี้เลย

สงสัยเราคงหัวไม่ถึงดูหนังดราม่าแบบนี้ก็ได้มั้ง

สุขสันต์วันพฤหัสเช่นกันค่ะ

...อืม รบกวนถามคุณหน่อย เกี่ยวกับเพลงที่เราเคยฟังเพลงนึง แบบว่าแอบจิ๊กอามาน่ะ แต่ทำเทปหาย คลับคล้ายคลับคราว่าเป็น James Taylor หรือชื่ออะไรประมาณนี้ละค่ะ ชื่อเพลงถ้าจำไม่ผิด แปลเป็นไทย น่าจะเป็น "สายน้ำไม่ไหลกลับ" คุณพอจะรู้จักมั้ยคะ
ถ้ารู้ช่วยบอกชื่อที่ถูกต้องให้หน่อยนะคะ

สงสัยจะเป็นพวกสุขนิยมเช่นกันค่ะ ... แบบว่าบางทีคิดว่า ทางเลือกเราสำหรับการได้รับความสุขแทนการได้รับความทุกข์เพิ่มมันมีอยู่แล้ว ... การเลือกดูหรือว่าทำอะไรที่มันบันเทิงใจ มันก็ช่วยให้เราอยู่กับโลกใบนี้ในสถานการณ์คับขันได้จริงๆค่ะ

หนังบางเรื่องยอมรับว่าเป็นเรื่องดีนะ ... ดีซะจนแบบว่าเราไม่อยากดู เพราะหนังดีส่วนใหญ่ที่พูดถึงนั้น คนวิจารณ์ หรือว่ารีวิวมาให้เราอ่านมันออกแนววิชาการซะจนเราพวกบันเทิงและสุขนิยมมันหมดอารมณ์อยากไปเลยอ่ะคะ แต่โอเคน๊า ถ้าหากว่ามีอารมณ์อยากดูล่ะก็ ไม่เลือกล่ะค่ะว่าสุข หรือว่าทุกข์ล่ะ เพราะถือว่าอารมณ์เป็นตัวชักพาค่ะ

แต่ว่าหนังสองเรื่องนี้ก็อยากดูค่ะ ตอนนี้กำลังอยู่ในระหว่างรอแผ่นอยู่ค่ะ

แบบนี้เรียกว่าเข้าสูตรดูหนังดูละครแล้วย้อนคิด ย้อนดูตัว เลยสินะคัรบ
ผมยังไมได้ดูเรื่องนี้เลยคัรบ

//www.youtube.com/watch?v=6LjwOebNnqk

เพลงนี้เลยค่ะน้า ที่พูดถึง แต่ไม่มีไฟล์เพลงง่ะ งื่อ

ตั้งแต่ดูเรื่อง Patch Adams แล้ว ก็ยังไม่เคยดูเรื่องเศร้าๆ อีกเลยค่ะ

Life is beautiful ที่เพื่อนเชียร์นักหนาว่าเว้รี่ เว้รี่ บิวตี้ฟูลปุ๊กก็ยังไม่ได้ดูเหมือนกัน

บางทีก็พูดยากเหมือนกันนะคะ ว่าเวลาที่เราหลีกเลี่ยงบางสิ่ง มันเป็นเพราะเราขี้ขลาด หรือเป็นเพราะเรารู้ว่าสิ่งไหนเหมาะ-ไม่เหมาะกับตัวเองกันแน่ เหะๆ

ถ้าหนังแนวหลายชีวิตในเรื่องเดียว ชอบ Love actually ค่ะ ไม่น้ำเน่าเกินไป และไม่โหดร้ายเกินไป กำลังดีๆ

ขอบคุณที่แนะนำหนังดีๆ นะคะ เดี๋ยวจะหามาดูบ้าง

ยังไม่ได้ดู The Lives of Others เลยครับ ตอนนี้เค้าเอามาฉายที่ลิโด้ และเพิ่มรอบแล้วครับ

แต่ผมชอบ Babel ครับพี่เอ๊ด
อาจจะเป็นพวกซาดิสต์ ชอบบริโภคความหดหู่
สำหรับผม ดูหนังพวกนี้แล้วกลับทำให้เข้มแข็งขึ้น
คิดว่าอย่างนั้นครับ

The Lives of Others นี่โปสเตอร์สวยดีค่ะ

จริงๆคิดว่าตัวเองเป็นสุขนิยมพอประมาณ แต่ก็ยังคิดว่างานที่หม่นๆ ก็ยังมีหลืบมุมที่งดงามให้ยลอยู่ดี อันนี้ลางเนื้อชอบลางยาเนอะ :)

ยังไม่ได้ดูทั้ง 2 เรื่องค่ะ

สำหรับ Babel ที่พี่แอสตันเห็นว่าหนังกำลังบอกเล่าเรื่องที่เราก็รู้อยูู่้แล้วซะจนรู้สึกกล้ำกลืนน่ะค่ะ

เอ็มว่าบางครั้งคนเราน่ะ (โดยเเฉพาะคนบางพวก)ก็ต้องการการกระตุ้นให้ "รู้สึก" ไปกับเรื่องราวที่เรารู้อยู่แล้วอ่ะนะคะ พอรู้สึกเสร็จจะได้เข้าสู่ขั้นตอน "ตระหนัก" และเข้าใจในชีวิตที่มันมีทุกข์อยู่ให้ได้

...ไม่ใช่ไม่เห็นด้วยกับพี่แอสตันนะคะเพราะเอ็มนี่พวกสาวกสุขนิยมเหมือนกัน แต่แค่คิดว่าบางครั้งคนเราได้รู้จักกับความบีบคั้นซะบ้างก็น่าจะดีน่ะค่ะี

เย้.... บล็อคกลับมาใช้งานได้แล้ว

น้องลิตเติลทรี ไม่ต้องเห็นด้วยกับพี่ก็ได้ครับ ^^
พี่เป็นพวกเดียวกะอาจารย์บุญญรักษ์ คือเวลาเรียนแล้วให้เถียงได้ มองมุมอื่นได้

คิดแบบที่ตัวเองเชื่อน่ะดีแล้ว บล็อคนี้ชอบ คือถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องบอกว่าเชื่อ เข้าข่ายมุสาวาทา มันบาป ^^

มาเก็บข้อมูลก่อนไปดูหนังซะหน่อย อืม...ดูโรง.....รอแผ่น....ดูโรง.......รอแผ่น......เอาไงดีหว่า

12 วันผ่านไป
รออ่าน Blog ใหม่ของคุณพี่แล้วครับ อิอิอิ

ปล.ผมส่งแผ่นให้แล้วนะครับพี่ พึ่งส่งวันนี้เอง

มารอบลอคใหม่ค่ะ ^^

สวัสดีจ้า...ป้าหู้มาแว้วว..

คิดถึงน้าคะหลังจากที่บล๊อกปิดปายซะนานเยย...

babel ผมยกให้เป็น best picture of my year ครับ

ตอนนี้ขาด little miss sunshine เท่านั้น

ง่ายเลย ดูมันทั้งสองแหละครับ หุหุ

สื่อภาพยนตร์บางครั้งก็ไม่ได้ต้องการให้ความบันเทิง(แบบนั้น)เพียงอย่างเดียว สื่อมีอิทพลกว่านั้นเยอะ หนังที่ให้เรารับรู้และเข้าใจความรู้สึกของคนอื่นนั้น มันมีน้อย babel ก็เป็นอีกเรื่องนึงที่ทำให้เราเข้าใจโลกมากขึ้น ซึ่งการได้รับรู้และเข้าใจมากขึ้นก็คือความสุขจากการดูหนังอย่างหนึ่ง

เคยดู Babel อ่านแล้วอยากดูอีกเรื่องนะ