|
เมื่อข้าพเจ้า...เริ่มมองเห็นฝั่ง
ก่อนนั้นข้าพเจ้าคือผู้ว่ายตามน้ำอยู่ในกระแสวังวนของชาวโลก ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังอยู่ในกระแสน้ำที่บิดเกรียวไปมาอย่างไม่มีวันสิ้นสุด เราต่างก็ไม่รู้ว่ามันมีกระแสน้ำนี้ไหลอยู่ เพราะทุกคนก็ต่างไหลตามน้ำวนแห่งนี้
...เหมือนกับเราเดินอยู่บนรถไฟที่เคลื่อนที่ หากรถไฟนั้นวิ่งไปไม่มีวันหยุด ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีการเร่งความเร็ว ไม่มีการเบรค ไม่มีเสียงของเครื่องยนต์ เมื่อเราอยู่บนรถไฟนั้นจนชิน เราก็จะไม่รู้เลยว่ารถไฟนั้นกำลังเคลื่อนที่
จนกว่าเราจะหาทางกระโดดออกจากรถไฟนั้น แล้วมองกลับไป จึงรู้ว่าที่แท้ เรากำลังเคลื่อนที่อยู่...ฉันนั้น ...
การตกอยู่ในวังวนของโลกก็เหมือนกัน เราทุกคนจะไม่รู้ว่าตัวเองตกอยู่ และไหลตามกระแสวังวนของโลก ตราบใดที่เราไม่พยายามว่ายน้ำเพื่อหาฝั่ง และหยุดอยู่ที่นั้นสักพัก
เราก็จะรู้ว่าที่แท้แล้วโลกคือ อะไร กระแสแห่งวัฏฏะสงสารคืออะไร เหตุใดจึงทำให้บรรดาชาวเราต้องตกอยู่ในกระแสนี้อย่างไม่มีวันจบสิ้น
ข้าพเจ้ามองเห็นฝั่งแล้ว...และพยายามว่ายน้ำทวนกระแส อย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อให้ถึงฝั่ง เพราะไม่อยากตกอยู่ในวังวนแห่งวัฏฏะสงสารนี้อีก
Create Date : 21 มีนาคม 2551 |
Last Update : 21 มีนาคม 2551 9:13:07 น. |
|
5 comments
|
Counter : 417 Pageviews. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:22:41:25 น. |
|
|
|
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:18:42:56 น. |
|
|
|
โดย: murmur (murmur072 ) วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:14:22:38 น. |
|
|
|
| |
|
|
ขอเป็นกะลังจัยให้ จ๊ะ