|
๐๗๘-การเดินบนเส้นลวด
เส้นที่ ๑(ติดสุข)
การดำเนินชีวิตประจำวันของเราทั้งหลายนั้น ไม่ต่างอะไรกับการเดินบนเส้นลวด ที่ขึงพาดระหว่างหุบเหว ที่เปรียบเทียบเช่นนี้ก็ขอรับรองว่ามันไม่ไกลจากความเป็นจริงมากนัก ธรรมดาสัตว์ทั้งหลายผู้มีความประมาทอยู่ อบายภูมิ ๔ จึงเป็นที่มั่นหมายของสัตว์เหล่านั้น ถ้าถามว่าเขาเหล่านั้น มีความผิดด้วยหรือ ทำไมกฎแห่งกรรมจึงได้ลงโทษ รุนแรงต่อการกระทำของเขาเหล่านั้นอย่างไม่ปราณี
ในแง่นี้ ข้าพเจ้าเชื่อทุกชีวิตเกิดมาไม่มีใครผิด หรือ ถูก มีแต่คนที่รู้และไม่รู้เท่านั้นเอง การรู้คือรู้ทกข์ และไม่รู้คือไม่รู้ทุกข์ ในมุมมองของคนปกติ การสัมผัสทุกข์ในชีวิตประจำวันนั้นง่ายกว่า ความรู้สึกทุกข์ในความหมายหนึ่ง คือการไม่ประสบความชอบใจทั้งหลาย เช่น ทุกขเวทนาต่าง ๆ ซึ่งไม่เป็นที่ชอบใจหรือต้องการของเหล่าสัตว์ทั้งหลาย การปวดเมื่อย เจ็บป่วย เหล่านี้เป็นทุกข์ ผู้ที่ประสบแล้วเท่านั้นจึงจะทราบความเจ็บปวดนี้ดี
แต่ทุกข์ในอีกนัยหนึ่งคือ การเกิดขึ้นของอารมณ์ที่มาจากสิ่งที่เรียกว่า ตัณหา คือความทะเยอนอยากนั่นเอง ทุกข์ประเภทนี้ บางครั้งก็เป็นที่ชอบใจของสัตว์ทั้งหลาย เขาก็ใช้บัญญัติว่า สุข แต่ไม่ว่าสุขและทุกข์ มันก็ต่างอยู่ภายได้กฎแห่งความเสื่อมด้วยกันทั้งนั้น
วันนี้คุณอาจจะติดสุข ข้าพเจ้าเองก็ติดสุข แต่ก็ให้รู้ไว้ว่าอีกไม่นานหรอก ความสุขของเราทั้งคู่ มันจะต้องอันตทานสูญหายไป เหลือไว้เพียงคราบน้ำตาที่ทิ้งไว้ให้กับโลกเท่านั้น
Create Date : 11 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 11 ตุลาคม 2551 17:24:16 น. |
|
2 comments
|
Counter : 392 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Nissan_n วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:17:31:34 น. |
|
|
|
โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:9:03:03 น. |
|
|
|
| |
|
|