|
|
๓๑๘ - ดินเดินได้
ความวุ่นวายวกวนอยู่กับกามราคะดูท่าทางจะค่อย ๆ ทุเลาลงไปมาก ช่วงนี้จิตใจเริ่มกลับมาดีเหมือนแต่ก่อน การพิจารณาสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา จนบางครั้งดูเหมือนตัวเองฟุ้งซ่านไปมาก จนสงสัยตัวเองว่ากำลังเลอะเลือนไปบ้างหรือเปล่า
เพราะบางครั้งก็ถูกมารเข้าครอบงำความรู้สึกได้ง่าย เช่น การแสวงหาความรักเช่นเดียวกับเพื่อน ๆ ทั้งหลาย การนึกถึงคิดถึงคนที่เคยคบหากันมาในอดีต ซึ่งก็มีความรู้สึกผูกพันและนึกถึงอยู่บ้าง ซึ่งข้าพเจ้าไม่ขอปฏิเสธว่ายังมีอารมณ์เหล่านี้อยู่ มันไม่สามารถที่จะสลัดทิ้งไปได้โดยง่ายเลย เยื่อแห่งกามตัณหานี่มันพยายามหาทางออกทุกทิศทุกทางทีเดียว
มันน่าแปลกตรงที่เรารู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังไม่อาจหักห้ามความรู้สึกถึงอารมณ์รัก ๆ ใคร่ ๆ ได้
อาจจะเป็นเพราะข้าพเจ้ายังฝึกฝนไม่ถึงขั้นก็เป็นไปได้
ช่วงเที่ยงวันหนึ่ง กำลังรับประทานอาหารกลางวันกับเพื่อน ๆ เหมือนเช่นทุก ๆ วัน ความอิ่มของอาหารก็ทำให้รู้สึกแน่นท้องอย่างบอกไม่ถูก และยังเหลือข้าวอีกเกือบครึ่งจาน มองดูหน้าเพื่อน ๆ ก็คงกินข้าวกันอีกนานทีเดียว ข้าพเจ้านึกถึงอาหาเรปฏิกูลสัญญาขึ้นมา คือการพิจาณาอาหารว่าเป็นสิ่งปฏิกูล เหตุที่เพราะสามารถยกมาพิจารณาได้ก็คงเพราะอิ่มแล้ว หากสภาวะปกติก็คงตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียว (+๕๕๕)
การพิจารณาอาหารไม่ต่างอะไรกับเป็นสิ่งปฏิกูล เพราะไม่นานอาหารที่เรารับประทานเข้าไป ก็ต้องกลายสภาพเป็นของปฏิกูลไป ไม่เชื่อท่านก็ลองทานข้าวไปแล้วก็อาเจียนออกมาดูก็ได้ ผักเอย หมูเอย ข้าวเอย มันจะคงสภาพเหมือนออกมาจากหม้อจากเตาใหม่หรือเปล่า..
เพราะเหตุที่เราไม่ได้พิจารณาถึงความเป็นธาตุของอาหาร จึงทำให้เรายึดติดลุ่มหลงอยู่ในรสชาติของมัน และมีการสร้างความอยากในรสอาหารใหม่ ๆ อย่างไม่มีวันสิ้นสุด เช่น มีการคิดเมนูอาหารที่แปลกใหม่อยู่เรื่อย ๆ จนกระทั่งไปถึงการคิดค้นเมนูสัตว์พิศดาร เป็นต้น
คราวนี้ลองมาพิจารณาดูร่างกายของเราบ้าง ร่างกายของเราดำรงอยู่ได้ด้วยการเคลื่อนไหวของลม น้ำ และอาหารที่เราทานเข้าไป ซึ่งทั้งสามประการนี้ เข้าไปเผาพลาญกันภายใน จนเกิดความร้อนทำให้ร่างกายเรามีพลังงานและความอบอุ่น โดยสรุปคือ ร่างกายของเราประกอบด้วยธาตุ ๔ น้ำ ดิน ลม ไฟ เคลื่อนไหวหมุนวนเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เราจึงสามารถเคลื่อนไหวและมีชีวิตอยู่ได้ ในส่วนของธาตุดินซึ่งเป็นส่วนที่มีองค์ประกอบของความแข็ง อ่อน นุ่ม เช่น เนื้อเยื่อ กระดูก เล็บ ผม ผิวหนัง เป็นต้น แต่ที่มาของมัน ก็มาจากอาหารนั่นเอง
คราวนี้เราลองมาพิจารณาอาหารอีกครั้ง ว่าที่ไปที่มานั้นมาจากไหน ขอยกตัวอย่างจากข้าวแล้วกัน เพราะว่าเรากินกันทุกวัน (ถึงแม้ว่าบางคนจะเถียงว่ากินก๋วยเตี๋ยวแทนก็เถอะ)
ข้าวเป็นพืชที่เราปลูกขึ้นมา ซึ่งอาศัยดิน น้ำ อากาศ ความร้อน ในการเจริญเติบโต เห็นไหมว่าข้าวก็ยังต้องการองค์ประกอบของธาตุทั้ง ๔ ซึ่งมีดินเป็นองค์ประกอบหลัก เพราะข้าวก็อาศัยแร่ธาตุจากดินมาช่วยสร้างความเจริญเติบโต เรากินข้าวเข้าไปก็เท่ากับเรากินองค์ประกอบของธาตุดินเข้าไปโดยไม่รู้ตัว (เพียงแต่ไม่ได้กินดินโดยตรงก็แค่นั้นเอง)
เห็นไหมว่าชีวิตของเรา ร่างกายของเราก็มีองค์ประกอบมาจากดิน คราวนี้ถ้าเห็นใครเดินมา เราก็พิจารณาทันทีเลยว่า
“อ้าว...นั่นไง ๆ ดินเดินได้ โอ้ว...”
แล้วคราวนี้ความสวยงามของมนุษย์มันจะตกไปอยู่ไหนกัน ก็ในเมื่อหลายต่อหลายส่วนของร่างกายของมนุษย์มีที่มามาจากดิน ความไม่งามมันมีอยู่เพียงแต่ถูกซ่อนอยู่ภายได้หนังที่บางเพียงสามมิลลิเมตร เมื่อลอกผิวหนังชั้นนอกออก ทุกคนในโลกก็จะสวยเท่ากันหมดจริงมั้ย
ดินเดินได้ คือร่างกายของมนุษย์ สัตว์ ที่มีวิญญาณครอง หากไม่มีวิญญาณครองเสียแล้วร่างกายของเราก็จะกลับกลายสภาพ เสื่อมสลายกลายเป็นดินไปอีกครั้ง แต่ก่อนนั้นก็ต้องทนเป็นบ้าน และอาหารของพวกหนอนไปก่อน...
ร่างกายนี้จึงไม่มีสาระอันใดที่เราจะมายึดติดหรือแย่งครองกัน ความสวยงามของร่างกายก็หาได้จีรังยั่งยืนไม่ มันมีความอ่อนไหว ง่ายต่อการยุบสลายและเสื่อมไป และต้องการดูแลทะนุถนอมตลอดเวลา เคยมีเพื่อนผู้หญิงบ่นให้ฟังว่า วันไหนที่เธอไม่ได้แต่งหน้าก็แทบไม่อยากออกไปนอกบ้าน หรือแทบจะมองหน้าตัวเองไม่ได้เลยทีเดียว
ความสวยงามนั้นแล มันฉาบทาและหลอกให้เราหลงยึดติดเวียนวน ในความไม่รู้ในสภาวะทุกข์ที่ซ่อนอยู่ สัตว์ทั้งหลายจึงเวียนเกิดเวียนตาย เป็นอย่างนี้ทุกภพทุกชาตินั่นนา...
ขอขอบคุณ รูปภาพงาม ๆ จาก //www.oknation.netมากมาย ครับ
| Create Date : 10 ตุลาคม 2554 |
| Last Update : 10 ตุลาคม 2554 9:02:50 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 418 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:10:25:28 น. |
|
|
|
| โดย: Nissan_n วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:14:00:15 น. |
|
|
|
| โดย: shadee829 วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:14:22:36 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 ตุลาคม 2554 เวลา:5:40:30 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:5:57:07 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:5:54:04 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:8:34:16 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:5:50:37 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:5:49:58 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:20:20:04 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:21:42:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 ตุลาคม 2554 เวลา:5:53:10 น. |
|
|
|
| โดย: ขึ้น15ค่ำ วันที่: 16 ตุลาคม 2554 เวลา:15:35:11 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ตุลาคม 2554 เวลา:6:04:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
