|
|
๔๔๐ - ความผิดหวังบนเหรียญทั้งสองด้าน
หลังวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งติดกับแม่น้ำสายใหญ่ที่ไหลหล่อเลี้ยงผู้คนทั้งเมือง หลังจากที่ประชาชนพากันทำบุญในตอนเช้าเป็นที่เรียบร้อย ก็พากันเดินทางกลับผ่านประตูด้านหลัง และใกล้ ๆ กันนั้น บริเวณสนามหญ้าซึ่งมีต้นไม้ใหญ่ดูร่มรื่น มีชายวัยกลางคนกำลังนั่งเหม่อลอยอยู่เพียงผู้เดียว
ไม่มีสิ่งใดจีรัง ๆ
. เสียงบ่นของชายผู้นั้นวนไปวนมาหลายรอบ เขาเป็นผู้ซึ่งเคยประสบความสำเร็จจากธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ แต่วันนี้ทุกอย่างแปรผันจากหน้ามือเป็นหลังมือ ธุรกิจของเขาล่มสลายลง จากการโกงของเพื่อนร่วมลงทุน และการวางแผนธุรกิจที่ผิดพลาด
หนุ่มน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาพบเข้าอย่างบังเอิญ แววตาอันเหม่อลอยของชายผู้ล่มสลายคนนั้น สร้างความเวทนาให้กับหนุ่มน้อยผู้เพิ่งเกิดมาดูโลกยังไม่ถึง ๒๐ ปี
ลุง ๆ เป็นอะไรครับ ทำไมมานั่งเศร้าคนเดียวอยู่ตรงนี้... หนุ่มน้อยถามอย่างเป็นห่วง แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากอีกฝ่าย มีเพียงเพียงใบหน้าที่หันมามองผู้ถามอย่างเลื่อนลอยที่สุด
ลุงสบายดีใช่ไหม... หนุ่มน้อยถามอย่างใส่ใจอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงนั้นทำให้สติของชายผู้นั้นรู้สึกถึงความหวังดี
เอ่อ ลุงไม่เป็นไรหรอก พอดีคิดอะไรเพลิน ๆ นานไปหน่อยนะ เธอเป็นใคร บ้านอยู่แถวนี้เหรอ... ชายผู้นั้นตอบ
บ้านผมอยู่ใกล้ ๆ นี้เอง ลุงเพิ่งเคยมาทำบุญที่วัดนี้หรือครับ ผมไม่ค่อยคุ้นหน้าลุงสักเท่าไหร่...
ใช่แล้ว ลุงมาทำบุญเพื่อขอพรให้ชีวิตการงาน และฐานะทางการเงินมันดีขึ้น เพราะอีกไม่นาน ลุงก็จะโดนฟ้องล้มละลายแล้ว หนทางสุดท้ายก็ต้องอ้อนวอนขอเทวดาฟ้าดินให้เห็นใจนี่แหละ...ไม่น่าเลย ชายคนนั้นเผลอเล่าอย่างไม่ตั้งใจ
แย่เลยนะครับ แล้วลุงเชื่อไหมว่า เทวดามีอยู่จริง ๆ น้ำเสียงหนุ่มน้อยดูจริงจังราวกับเพิ่งกลับออกมาจากดินแดนอีกมิติหนึ่ง
ลุง...ก็บอกไม่ถูกว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อดี แต่คิดว่ามีโอกาสเป็นไปได้ เพราะโลกนี้มีอะไรที่อธิบายไม่ได้เยอะแยะ...
ผมจะพิสูจน์ให้ลุงดูว่าเทวดามีอยู่จริง... พูดจบหนุ่มน้อยก็หยิบเอาเหรียญห้าบาทมาวางในมือ
ผมจะโยนเหรียญ แล้วให้ลุงทายนะครับ ว่าออกหัวหรือก้อย ถ้าลุงตอบถูก ลุงก็จะได้เห็นเทวดาเลยล่ะ.. หนุ่มน้อยพูดต่อ แม้ชายผู้นั้นจะรู้สึกตลกกับท่าทางที่หนุ่มน้อยแสดงออก ก็เดาได้ว่าเด็กคนนั้นต้องการให้เขาหายกังวล และอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง ซึ่งเขาก็พยักหน้าตอบตกลง เพื่อจะดูว่าเด็กคนนี้จะเล่นมุขตลกอะไร
หนุ่มน้อยบรรจงโยนเหรียญให้ชายคนนั้นทาย น่าประหลาดใจว่า ทุกครั้งเขาเอ่ยปากทายออกไป เขาจะเป็นฝ่ายทายผิดเสมอ จนกระทั่งครั้งที่ ๒๐ เขาก็ยังไม่สามารถทายหน้าเหรียญถูกแม้แต่ครั้งเดียว ซึ่งจำนวนครั้งดังกล่าว มันได้ทำลายกฎของความน่าจะเป็นลงอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เขาเริ่มประหลาดใจกับมายากลของเด็กมากขึ้น
เธอเล่นกลอะไร ทำไมลุงทายไม่ถูกเลย ทั้งที่เหรียญก็มีอยู่ ๒ หน้าแค่นี้ ชายคนนั้นถามย่างสงสัย พร้อมกับหยิบเหรียญขึ้นมาพิจารณาดู
ลุงคงไม่มีบุญพอจะเจอเทวดาแล้วมั้ง... หนุ่มน้อยพูดแหย่แกมหัวเราะ
งั้นลุงขอลองอีก... หลังจากทดลองทายต่ออีก ๒๐ ครั้ง เขาก็ไม่สามารถทายถูกเช่นเคย ทำให้เขารู้สึกท้อใจกับชีวิต แม้แต่ปัญหาเด็ก ๆ เขาก็ยังไม่สามารถแก้ไขได้ สีหน้าของชายคนนั้นดูเครียดขึ้นมาอีกครั้ง น่าแปลกใจว่าเกมนี้กดดันเขามากพอ ๆ เกมชีวิตเลยทีเดียว
นี่ลุง ผมถามหน่อย ทุกครั้งที่ลุงทายเหรียญ ไม่ว่าหัวหรือก้อย ลุงคิดถึงอะไร เด็กน้อยถาม
ก็นึกภาวนาให้มันออกตามที่ลุงทายนะซิ... ชายผู้นั้นตอบ
แล้วถ้ามันไม่เป็นไปตามนั้นล่ะ... เด็กน้อยย้อนถาม
ก็...! ชายคนนั้นหยุดนิ่งกับคำพูดของตัวเอง เขาอยากจะตอบว่า 'ก็ลองใหม่' แต่ไม่ได้พูดออกไป
เหรียญนั้นทำให้เขาคิดถึงชีวิตของตัวเอง ชีวิตมันก็คงเป็นอย่างนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างเราเพียงแค่อยากฝืน อยากได้อย่างที่เราอยากให้เป็น หากไม่ได้ ไม่เป็นไปอย่างนั้น เราก็เกิดความทุกข์ใจ ทั้งที่จริง ๆ แล้ว ความสมหวังจากความปรารถนาและความผิดหวังมันก็มีคู่กันเสมอ ชีวิตบางคนอาจจะทำถูกเสมอ ๆ เหมือนกับการทายเหรียญแล้วไม่เคยผิดพลาดเลย แต่เมื่อใดวันหนึ่งเกิดทายผิดขึ้นมา เขาก็จะทุกข์ใจไม่สบายใจทันที และอยากให้ชีวิตเป็นไปตามที่เราอยากให้เป็น แต่ไม่เคยเผื่อใจไว้ลองรับความผิดหวังที่อยู่อีกด้านหนึ่งของเหรียญ
เอ่อ ลุงไม่เล่นแล้วล่ะ ลุงไม่อยากเจอแล้ว...เทวดา ชายคนนั้นพูด ก่อนจะลุกเดินจากไป
เทวดาอาจจะไม่ได้อยู่ไกลตัวเรานัก เพราะแค่ทำความเข้าใจชีวิตว่า บางครั้งทุกสิ่งทุกอย่าง มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการ มีสมหวังผิดหวัง มีสุขไม่ติดสุข มีทุกข์ไม่ติดทุกข์ เตรียมใจยอมรับความผิดพลาด และจิตไม่กังวลกับความผิดพลาดนั้นมากเกินไป แค่นี้ตัวเราก็เป็นเทวดาแล้วครับ...
Thank you image from '//farm3.staticflickr.com' and '//vistapa.bloggang.com'
| Create Date : 07 เมษายน 2556 |
| Last Update : 7 เมษายน 2556 21:47:39 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 1373 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 8 เมษายน 2556 เวลา:6:37:40 น. |
|
|
|
| โดย: Nissan_n วันที่: 8 เมษายน 2556 เวลา:9:39:44 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 เมษายน 2556 เวลา:11:05:53 น. |
|
|
|
| โดย: Nissan_n วันที่: 8 เมษายน 2556 เวลา:11:45:58 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 9 เมษายน 2556 เวลา:16:05:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 เมษายน 2556 เวลา:21:55:46 น. |
|
|
|
| โดย: new (newanatta ) วันที่: 10 เมษายน 2556 เวลา:16:58:51 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 13 เมษายน 2556 เวลา:19:03:01 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 เมษายน 2556 เวลา:21:12:28 น. |
|
|
|
โดย: **mp5**  วันที่: 13 เมษายน 2556 เวลา:21:31:29 น. |
|
|
|
| โดย: **mp5** วันที่: 14 เมษายน 2556 เวลา:20:03:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
สู้ๆ เหมือนกันคร้าาา อิอิ นุ้ยลืมวิญญาณไว้บนเตียงอยู่เลยค่ะ ฝันว่ายังนอนอยู่ 555
ขอบคุณนะคะที่แบ่งปัีน