|
|
โสดาปัตติมรรค-แนวทางเพื่อทรงคุณธรรมเป็นพระโสดาบัน ตอน ๑๑
การออกไปจากสังคมเมืองจึงเป็นเรื่องที่ดี เป็นความสุข เพราะหากต้องการอารมณ์ของโสดาบัน และศีล ๕ ประการครบถ้วนก็ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง เรื่องนี้เป็นสัณทิฏฐิโก คือ ข้าพเจ้ารู้ได้เพียงแต่ตัวเองผู้เดียวว่าจะเดินไปทางไหน ซึ่งบางครั้งคนอื่นมองแล้วเขาจะไม่เข้าใจ เพราะความคิด ภูมิธรรม และจุดมุ่งหมายของเราต่างกันนั่นเอง
ต่อไปนี้เป็นอุบายในการรักษาศีล ๕ ประการ ให้สำเร็จ ซึ่งข้าพเจ้าปฏิบัติแล้วพบว่าใช้ได้ดี แต่กว่าจะทำได้ครบต้องใช้เวลาหลายเดือนทีเดียว ต้องมีกำลังใจ ความเชื่อ ความศรัทธา อย่างมาก(สำหรับคนยุคโลกาภิวัฒน์)
อับดับแรกทุกวันต้องสมาทานศีล ๕ เสมอ การสมาทานศีลมีจุดประสงค์เพื่อให้ตลอดวันนั้นทั้งวันเราจะไม่พลั้งเผลอไปทำผิดศีลเข้าเนื่องจากสติเรายังช้าอยู่ ยังระลึกถึงความถูกผิดยังไม่บริบูรณ์ การสมาทานจึงจำเป็น ข้าพเจ้าทำแล้วได้ผลดีมาก ๆ
๑. เว้นการฆ่าสัตว์ เบียดเบียนการดำรงชีวิตของสัตว์อื่น เพราะสัตว์ทุกตัวก็มีชีวิต ต้องการอาหาร ที่อยู่อาศัย มีครอบครัวเหมือนกับเรานั่นเอง ครั้งหนึ่งเขาก็เคยเป็นมนุษย์อย่างเราๆ ท่าน ๆ แต่เพราะเหตุของกรรมจัดสรร ให้เขาได้ไปเกิดเป็นเดรัจฉานในชาตินี้ เราก็ต้องระลึกเสมอว่าเราก็อาจจะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานได้เหมือน ๆ กัน การรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราจึงนับว่าเป็นเรื่องที่ดี อย่าได้เห็นว่าสัตว์นั้นเล็กหรือว่าใหญ่โต ให้เมตตาเท่าๆ กัน บางคนบอกว่ารักสัตว์ เช่น หมา แมว แต่เจอสัตว์น่าเกลียดจำพวก หนู งู ต้องฆ่าให้ตาย จึงเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
๒. เว้นการลักทรัพย์ วัตถุสิ่งของของผู้อื่น เรื่องนี้คงแก้ไขกันไม่ยากนัก เมื่อพบวัตถุสิ่งของคนอื่นเราก็ต้องแสดงถึงความไม่อยากได้ ถือว่าไม่พบไม่เห็น หรือจะเก็บไว้ให้เจ้าของก็ตามใจ ข้อนี้รวมถึงการฉ้อโกง เพื่อผลประโยชน์อันมิชอบด้วย ไม่ว่าจะให้ได้มาซึ่ง ยศ อำนาจ ชื่อเสียง บารมี(แบบผิด ๆ)ก็ตาม
๓. เว้นการประพฤติผิดประเวณี ความรักความต้องการกับเพศตรงข้ามนั้นเป็นธรรมชาติของสัตว์โลกชั้นกามาอยู่แล้ว เมื่อมีคู่แล้วก็ต้องซื่อสัตย์ต่อกัน ประเภทกุ๊ก กิ๊ก นี่ต้องเลิกให้ขาดเพราะนอกจากจะผิดศีลธรรมแล้ว ยังจะนำความเดือดร้อนมาสู่ตนเองอีกด้วย
๔. เว้นการพูดเท็จ ส่อเสียด หยาบ เพ้อเจ้อ จะต้องลด ละอย่างเด็ดขาด จริง ๆ แล้วพระโสดาบันเว้นได้แต่พูดเท็จ แต่การพูดส่อเสียด หยาบ เพ้อเจ้อ ก็ยังมีอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก เพราะยังละสังโยชน์ข้อ ปฏิฆะ(ความกระทบ กระทั่งทางอารมณ์ซึ่งละได้เฉพาะพระอนาคามีขึ้นไป) ไม่ได้ ข้อมุสานี้เป็นปัญหาใหญ่สำหรับข้าพเจ้าและอีกหลาย ๆ ท่าน เพราะสมาคมที่เราต้องคบหาส่วนใหญ่จะต้องให้ เล่ห์เหลี่ยม โกหก บ้างเพื่อให้งานของเราราบรื่นด้วยดี แต่ก็เป็นปัญหาเฉพาะตอนทำงานอยู่ทำนั้น พอลาออกแล้วก็สบายใจขึ้นมา
๕. เว้นการดื่ม สุรา เครื่องดองของมัวเมา ก็เป็นเรื่องที่น่าหนักใจอีกสำหรับผู้มีกระแสเลือดในสุราทั้งหลาย เชื่อมั้ยว่าบางคนยอมตายเลย ถ้าไม่ได้ดื่มเหล้า คนพวกนี้ต้องตกนรกแน่นอนไปอย่างอื่นกับเขาไม่เป็น อุบายข้อนี้ข้าพเจ้าแก้โดยฟังธรรมะเยอะ ๆ เริ่มลดระยะการดื่ม หากิจกรรมอย่างอื่นทำ รู้จักปฏิเสธเพื่อนบ้าง ซึ่งก็แล้วแต่ละบุคคลอีกนั่นแหละ ขึ้นอยู่กับกำลังใจของแต่ละท่าน การอ่านหนังสือเรื่องนรกสวรรค์ ดูภาพศพ อสุภ ก็ช่วยได้เหมือนกัน
| Create Date : 07 เมษายน 2551 |
| Last Update : 7 เมษายน 2551 15:18:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 346 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
