ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ
Group Blog
 
All blogs
 
๐๗๖-ปุยเมฆ



หลายครั้งมากที่ข้าพเจ้าชอบเหม่อมองท้องฟ้า ที่มีปุยเมฆสีขาวบ้าง เทาบ้าง เคลื่อนที่ไปช้า ตามทิศทางของลม ทุกครั้งที่มองข้าพเจ้าจะมีความสุขมาก อาจจะเป็นเพราะท้องฟ้านั้นดู เวิ้งว้าง อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีขอบเขตกั้น ไม่มีการหวงห้าม กระมัง

หลายท่านอาจจะมองว่าคนอย่างข้าพเจ้า คงเป็นคนมีนิสัยอ่อนโยน มีอารมณ์สุนทรี เป็นกวี สันโดษ เรียบง่าย อะไรทำนองนั้น

วันนั้นนั่งมองดูก้อนเมฆลอยตามลมขึ้นไปทางทิศเหนือ แล้วเกิดความรู้สึกขึ้นมาว่า ก้อนเมฆนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับชีวิตของคนเรา ที่มีแรงกรรมเป็นตัวเกื้อหนุน ผลักดันให้ชีวิต เราดำเนินตามไป แล้วแต่ว่าจะเจอเรื่องอะไร และตัดสินใจจะทำอะไรต่อ เหมือนกับก้อนเมฆที่ลอยไปรวมกัน เจอสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ก็พากันกลั่นตัวลงมาเป็นเม็ดฝน หรือบางครั้งก้อนเมฆก็ลอยทิศทางที่โดดเดี่ยว ไปกระทบกับแสงแดดที่ร้อนแรง ต้องสลายตัวจากกันไปเช่นนั้น ไม่มีอะไรที่เป็นแก่นสารแน่นอน

ทุกสิ่งทุกอย่างจึงเกิดขึ้น ดำรงอยู่ และดับสลายไป ตามเหตุตามปัจจัยที่มากระทบ เราไม่สามารถที่จะเฝือน หรือดิ้นรนไม่ให้มันเป็นอย่างนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ บางครั้งหลายเหตุการณ์ เราอาจจะทำได้โดยเพียงแค่ประวิงเวลาต่อไปชั่วคราว แต่ไม่นานก็ต้องดับสลายไปในที่สุด

ทุกคนทราบและยอมรับในกฏความเป็นจริงของการเปลี่ยนแปลงนี้ แต่มีน้อยคนที่จะทำใจยอมรับกับมันได้จริง ๆ โลกนี้จึงเต็มไปด้วยน้ำของคนที่โศกเศร้า…




Create Date : 06 ตุลาคม 2551
Last Update : 6 ตุลาคม 2551 17:39:44 น. 7 comments
Counter : 5471 Pageviews.

 
พยายามสู้ๆๆค่ะ


โดย: Nissan_n วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:19:56:10 น.  

 
อ่ะ... อย่างนี้ต้องไปอ่านเรื่องที่เด็กๆ เขียนในหนังสือรวมเรื่องสั้นได้รางวัล "เรียวรุ้ง เหนือทุ่งกว้าง"

มีน้องคนนึงเล่าถึงวัฎจักรของน้ำที่ระเหยกลายเป็นเมฆ แต่พอลอยไปลอยมาไกลๆ แล้วเกิดเบื่อ อยากจะกลับลงมาที่พื้นดิน แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะความชื้นในอากาศไม่พอ ต้นไม้ไม่มี ที่จะทำให้น้ำที่กลั่นตัว ลอยขึ้นไปบนเมฆพร้อมกับเพื่อนๆ ไม่สามารถกลับลงมาที่พื้นได้...

สุดยอดๆ บางทีวิธีการเล่าเรื่องแบบใช้จินตลีลาประกอบแบบเด็กๆ นี่ ช่างน่าจดจำเจงๆ


โดย: le doc วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:20:34:54 น.  

 
นอกจาก "ภูเขา"
"เมฆ" ก็เป็นครูของผมเช่นกันครับ



โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:7:59:33 น.  

 



อั ง ค า ร สำ ร า ญ ใ จ จ๊ ะ

ต้นไม้หน้าบ้าน โชว์ใบเขียวๆสวยดีเลยหยิบติดมือมาฝากจ๊ะ

บ้านป้าฝนเห็นทีจะตกใหญ่ เสียงครืน ครืน ฟ้ามืดเชียว
บ้าน…ข้าพเจ้า…เป็นไงบ้าง

ทะเลเมฆ สวย …….สวย ……สวย …..มาก

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:16:08:49 น.  

 


โดย: zmen วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:17:37:51 น.  

 
จะพยายามไม่เศร้า

แวะมาเยี่ยมค่ะ


โดย: bo (bow_relax ) วันที่: 18 ตุลาคม 2551 เวลา:11:45:55 น.  

 
ขอบคุณมากครับที่เขียนบทนี้


โดย: ปลาทอง...ฮับ IP: 61.19.199.142 วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:20:29:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัสติสะ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน






Google



New Comments
Friends' blogs
[Add อัสติสะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.