ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ
Group Blog
 
All blogs
 
๔๔๔ - ดินแดนสีเลือด (ตอนที่ ๑)



ชายนักเดินทางยังคงเดินทางไปเรื่อย ๆ อุปสรรคระหว่างทางหล่อหลอมให้เขาแข็งแกร่งมากขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ หลังจากเดินทางผ่านหุบเขาสูงชันเป็นเวลานานหลายเดือน เบื้องหน้าของเขาเป็นที่ราบลุ่มกว้างขวาง เป็นสัญญาณดีสำหรับการมองหาเสบียงอาหารและการได้พบเจอเมืองอื่น ๆ บ้าง

วันนี้ชีวิตของเขากำลังต้องการพักผ่อน เนื่องจากการเดินทางรอนแรมมาอย่างหนักหนา และการถูกจำคุกในครั้งที่ผ่านมาซึ่งกินเวลาเนิ่นนาน ทำให้เขาเรียนรู้ว่าอิสระภาพเป็นสิ่งที่หอมหวานเพียงใด และในอนาคตเขาต้องเดินทางอย่างระวัดระวังมากกว่านี้

หุบเขาเบื้องหลังที่ชายนักเดินทางผ่านมา ตั้งสูงตระหง่านอย่างน่ากลัว ความสูงของหุบเขานับว่ายิ่งน่ากลัวแล้ว แต่จิตใจมนุษย์ผู้ครอบครองดินแดนนั้นน่ากลัวกว่าหลายเท่า เขาตั้งใจว่าวันหนึ่งหากเขามีกำลังมากเพียงพอ เขาจะกลับมาปลดปล่อยมนุษย์ที่ติดกับดักในคุกนั่นให้ได้

หลังจากเพลินกับธรรมชาติรอบตัวได้สักพักใหญ่ เขาก็เหลือบมองไปเห็นบุคคลกลุ่มหนึ่งกำลังตักน้ำอยู่ที่ริมธาร เหตุการณ์ในอดีตทำให้เขาไม่กล้าที่เข้าไปทักทายพูดคุยเหมือนเช่นที่ผ่านมา ได้แต่มองอาการกระทำของคนเหล่านั้นอยู่ห่าง ๆ

แม้ว่าจะอยู่ในระยะไกล แต่เขาก็เห็นความผิดปกติบางอย่างของน้ำในลำธารนั้น เขาเห็นสีน้ำเป็นสีน้ำเงินเข้มปนเขียว ส่งประกายราวกับอัญมณี เมื่อยามที่กระทบแสงแดด เหตุนี้กระมังคนเหล่านั้น จึงใช้เวลาในการตักตวงน้ำอย่างยาวนานกว่าปกติ หรือลำธารแห่งนี้จะไหลผ่านแร่ธาตุบางอย่างทำให้มีสีแตกต่างจากน้ำทั่วไป
ด้วยความสงสัยเป็นเหตุทำให้เขาเดินออกไปถามบุคคลผู้ตวงน้ำเหล่านั้น ซึ่งดูท่าทางไม่มีพิษภัยใด ๆ

“สวัสดีครับ ผมเป็นนักเดินทาง บังเอิญผ่านมาทางนี้ ไม่ทราบว่าพวกท่านกำลังทำอะไรกันอยู่หรือ...” ชายนักเดินทางพูดทักทายก่อน

“สวัสดีพ่อหนุ่ม พวกเรากำลังตวงน้ำศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนำไปทำพิธีบูชาเทวดาในเมือง” ชายผู้ที่เป็นหัวหน้าตอบ

“บูชาเทวดา...?”

“พ่อหนุ่มคงมาจากต่างเมือง คงไม่เคยร่วมพิธีบูชาเทวดา” ชายผู้นั้นพูดต่อ

“ผมไม่เคยได้ยินประเพณีนี้มาก่อน แล้วการบูชาเทวดานั้นเป็นอย่างไร” ชายนักเดินทางถาม

“ถ้าจะอธิบายคงยืดยาว ข้ามีเวลาไม่มาก นี่ก็จวนจะเสร็จพิธีตวงน้ำแล้ว เชิญพ่อหนุ่มเดินทางไปกับเรา เดี๋ยวข้าจะเดินไปเล่าไปดีกว่า จะได้ไม่เสียเวลามาก” ชายผู้นั้นเชิญชวน

ชายนักเดินทางเห็นว่าไม่น่าจะเกิดโทษใด ๆ จึงตัดสินใจเดินตามขบวนตวงน้ำศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในเมือง อีกอย่างก็เพื่อรู้พิธีประหลาดและหาเสบียงเดินทางด้วย

จากนั้นเขาก็ได้รับรู้เรื่องราวของที่ไปที่มาแห่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ และความเชื่อในเทวดาอารักษ์ที่ปกป้องบ้านเมือง

ในสมัยอดีตที่ผ่านมา บ้านเมืองนี้ถูกปกครองด้วยระบอบกษัตริย์ที่เป็นธรรม บ้านเมืองจึงเจริญร่มเย็นมาอย่างยาวนาน แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปความเจริญก็เสื่อมถอยลง เนื่องจากคณะปกครองคิดแย่งชิงอำนาจของกษัตริย์ โดยการสนับสนุนจากอำนาจไสยศาสตร์ดำของบุรุษลึกลับคนหนึ่ง เมื่ออำนาจกษัตริย์ถูกครอบงำและถูกโค่นล้มได้สำเร็จก็เกิดการเปลี่ยนแปลงกฎหมายและระเบียบต่าง ๆ ของเมือง ชาวเมืองไม่ได้รับอิสระเสรีอย่างที่ผ่านมา ต้องเสียภาษีมากขึ้น ต้องใช้แรงงานให้กับผู้ปกครองยาวนานมากขึ้น รวมทั้งเริ่มมีโจรซุกซุม เนื่องจากการปกครองที่ไม่เป็นธรรม มีการติดสินบนเจ้าพนักงานของผู้ปกครอง บ้านเมื่องที่เคยเข้มแข็งก็อ่อนแอลง

จากคำบอกเล่าของคนในอดีต แม้ว่าชาวเมืองจะอยู่กันอย่างลำบาก แต่ก็ไม่สามารถหลบหนีออกจากเมืองได้ ด้วยอำนาจของศาสตร์ดำและเวทมนต์ ทำให้ทุกคนในเวลานั้นตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ต่างกับทาสหรือนักโทษ

ด้วยสถานการณ์ที่บีบบังคับในเวลานั้น จึงเกิดกระบวนการต่อต้านอำนาจของผู้ปกครองอย่างลับ ๆ มีการติดต่อให้ผู้มีความสามารถต่างเมืองเข้ามาต่อสู้กับศาสตร์ดำ แต่ก็ไม่สำเร็จ คนที่คิดต่อสู้จะมีจุดจบอย่างโหดร้ายที่สุด เล่ากันว่า เลือดของคนที่คิดขบฎ จะถูกรีดออกจากร่างกายและปล่อยให้ตายอย่างช้า ๆ เลือดที่ไหลออกนั้นมีมากถึงขนาดกลายเป็นลำธารขนาดย่อม ส่งกลิ่นคราวคละคลุ้ง ล่อให้เหล่าอสูรกายผู้กระหายเลือดมาชุมนุมกัน สร้างความสยดสยองให้กับชาวเมืองเวลานั้นเป็นอย่างมาก

อ่านต่อตอนที่ ๒

ขอบคุณรูปภาพจาก https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSW-enwkv3dJeboo1H64bt2jS9mKaBYuf3vGfOPPTdU2-xVHCQN





Create Date : 06 พฤษภาคม 2556
Last Update : 6 พฤษภาคม 2556 12:08:53 น. 8 comments
Counter : 417 Pageviews.

 
อ่านแล้วนึกถึงเพลง หมอผีครองเมืองของพี่ซัน มาโนช พุฒตาลเลยครับน้องอัส

จะรออ่านต่อตอนสองนะครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:48:58 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ
วันนี้นุ้ยไม่ได้หยุดค่ะ ทำงานแฮ่ๆ
...
คุณอัสติสะ หยุดใช่มะค่ะ
พักผ่อนมากมากนะคะ


โดย: white in the dark วันที่: 6 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:55:55 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องอัสติสะ ขอบคุณมากนะคะที่ไปทักทายชมวัดพระธาตุจอมปิง พี่กิ่งตามมาอ่านเรื่องราวสนุกลึกลับน่าติดตามค่ะ พี่กิ่งไลท์ให้นะคะ แล้วจะมาอ่านต่อ ตอน 2 นะคะ หรือถ้าออกเมื่อไหร่อย่าลืมไปตามพี่กิ่งหน่อยนะคะ แหะ แหะ บางทียุ่งๆไม่ได้มาค่ะ

มีความสุขวันหยุดค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 6 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:23:02 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:57:53 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอัส

รออ่านตอน 2 ด้วยใจจดจ่อค่ะ
Like ตอน1 ก่อนเลย


โดย: new (newanatta ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:13:46 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอัส
แวะมาเยี่ยม

คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ



โดย: pantawan วันที่: 11 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:28:15 น.  

 



ทักทายวันหยุดขอรับ


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 12 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:13:58 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:30:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัสติสะ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน






Google



New Comments
Friends' blogs
[Add อัสติสะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.