|
๐๗๒-แด่ช้าง
ผู้ซื่อสัตย์
แผ่นซีดีสะท้อนแสง เคลื่อนไหวไปมา ตามจังหวะการแกว่งหางของช้างตัวหนึ่ง แม้ยามนี้ควรจะเป็นเวลาพักผ่อนของสัตว์โลกทั้งหลาย แต่ตามฟุตบาท ทางเดินอันคับแคบของเมืองหลวง ยังคงมีสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ที่ในอดีตเคยร่วมกันสร้างชาติ บ้านเมืองจนรุ่งเรือง มาถึงทุกวันนี้ ทั้งช้างและคนเลี้ยงช้างต่างเดินร่อนเร่ หาคนซื้ออ้อยให้เป็นอาหารของมัน ซึ่งอ้อยก็เป็นอาหารประเภทแรก ๆ ที่เด็ก ๆ ตอบได้ เมื่อพูดถึงช้าง
มันเป็นภาพสะท้อน หรือผลกระทบของความเจริญรุ่งเรือง หรืออย่างไรกันแน่ ที่ทำให้ช้าง สัตว์คู่บ้านคู่เมือง ต้องตกชะตากรรมลำบาก ดำรงชีวิตเสี่ยงต่อการถูกรถชนอย่างนี้
ข้าพเจ้าเดินตามช้างตัวนั้นอย่างช้า ๆ พยายามที่จะเอามือลูบลำตัวอันใหญ่โตของมัน แต่นั่นก็ทำได้แค่ยกมือขึ้นไม่อาจจะสัมผัสตัวของมันได้ ได้แต่ยกมือ และหยุดเดินอยู่กับที่ ปล่อยให้ช้างตัวนั้นเดินห่างออกไป ทำอย่างไรหนอ จึงจะช่วยช้างตัวนั้นได้ หรือต้องปล่อยให้มันเป็นไปอย่างนี้ ปล่อยให้มันเป็นไปตามยถากรรม
รถเมล์สายที่ต้องการขึ้น กำลังเข้ามาหยุดที่ป้ายจอดรถ ข้าพเจ้าก็กำลังจะเดินขึ้นรถเมล์คันนั้น และจากไป แต่มาคิดอีกที
ก็เปลี่ยนใจ ได้แต่ยืนนิ่งอยู่กับที่ ปล่อยให้รถเมล์คันนั้นจากไป
ข้าพเจ้าวิ่งตามช้างตัวนั้น และมอบเงินจำนวน ๑๐ บาทให้กับเจ้าของช้าง แล้วบอกว่า ผมให้ครับ
ให้เป็นค่าอาหาร ช่วยซื้ออ้อยป้อนมัน แทนผมด้วยครับ
แล้วก็รีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ไม่หันกลับไปมองดูหรือสนใจว่า เจ้าของช้างจะทำตามที่ข้าพเจ้าขอร้องหรือเปล่า
ข้าพเจ้ายอมเดินเหนื่อยไปอีก ๔ ๕ ป้ายรถเมล์ เพื่อนำค่ารถเมล์นั้นไปให้ช้าง อย่างน้อยสิ่งที่ทำลงไปมันอาจจะไม่ได้อะไรมาก แต่ก็คิดว่า ทำดีกว่า
ในสายตาของคนทั่วไปแล้ว มันอาจจะเป็นการส่งเสริมให้ช้างเข้ามาในเมืองมากขึ้น ในสายตาของคนทั่วไปแล้ว มันอาจจะเป็นการช่วยเหลือ เจ้าของช้างมากกว่าช้างตัวนั้น แต่ไม่ว่าอย่างไร ช้างก็ยังต้องลำบากอยู่เหมือนเดิมใช่หรือไม่
อย่างน้อย หากเจ้าของช้างมีเงินใช้ มีฐานะดีขึ้น ช้างก็คงจะลำบากน้อยลง หากเงินที่ข้าพเจ้าให้ไปนั้น มันสามารถที่จะช่วยให้ช้างตัวนั้น เดินทรมาณ อยู่ในป่าคอนกรีตน้อยลง สักเพียงแค่ก้าวเดียว ให้มันได้ผ่อนคลาย ความทรมาณจากความร้อนในเมืองกรุงได้เพียงสักครู่เดียว
ข้าพเจ้าก็พอใจมากแล้ว
Create Date : 02 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 2 ตุลาคม 2551 8:17:04 น. |
|
6 comments
|
Counter : 356 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แม่ไก่ วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:13:49:33 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:15:42:32 น. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:20:14:58 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:21:02:18 น. |
|
|
|
โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:7:55:26 น. |
|
|
|
| |
|
|
ลงชื่อ ครับ
เรื่องช้างเร่ร่อน กับเรื่องแก็งค์เด็กขอทาน คงคล้ายๆกัน ... แต่เมื่อเรามีจิตคิดเมตตาย่อมได้กุศลแล้ว... คงต้องแยกว่าเป็นเรื่องเฉพาะหน้ากับเรื่องระยะยาว ที่เขารณรงค์ไม่ให้ซื้ออาหารให้ช้างและไม่ให้เงินเด็กขอทานเขาก็มีเหตุผลที่ถูกของเขาเหมือนกัน เวลาที่เราเห็นช้างเห็นเด็กขอทานมาลำบากต่อหน้าเราก็คงสงสารเมตตา ก็เป็นเหตุผลของเราเหมือนกัน ตัดสินยากใครผิดใครถูก