• โคลงฉันท์กาพย์กลอน
• กล้องและการถ่ยภาพ

บ่นทำไม....ได้อะไร...ไม่ได้ยิน(๑๓๗) @ชายหลายคน บ่นพร่ำ ทำนองว่า ภรรยา น่าหน่าย คล้ายแมงหวี่ ตอมหน้าตา แขนขา เบื่อสิ้นดี รำคาญที่ จี้จู้ ตูระอา @ตื่นเช้ามา ผ้าห่ม กลมเป็นก้อน พับเสียก่อน ได้ไหม(ไอ้) คุณชายขา ไม่ช่วยกัน ปล่อยให้ฉัน เสียเวลา เอือมระอา เหนื่อยล้า รำคาญใจ @แล้วกาแฟ ยากที่ไหน ไม่ชงเล่า รอให้เรา เอาไป ประเคนให้ หนังสือพิมพ์ เชิญเลยท่าน อ่านเข้าไป คนเป็นใหญ่ ต้องรู้ซึ้ง ถึงข่าวคราว @อาหารแมว อาหารหมา อาหารลูก มากระจุก ที่เรา เขานั่งหาว เหนื่อยที่เรา แต่เขาสุข ทุกครั้งคราว สันหลังยาว จริงหนอ พ่อตัวดี @เสาร์อาทิตย์ ไม่เคยคิด ช่วยซักผ้า ตะโกนมา ข้านี้ มีศักดิ์ศรี เรื่องเหล่านั้น มันหน้าที่ ของสตรี (พระ)สวามี ทำไม่ได้ อายผู้คน @ทั้งไม้กวาด ไม้ถูบ้าน ท่านไม่ฉวย บอกกลัวซวย มือไม้ อ้ายบ่สน เบียร์กระป๋อง ดื่มเข้าไป ดื่มเสียจน กระป๋องล้น เต็มบ้าน ท่านภูมิใจ @แถมเกียจคร้าน การบ้าน หาทำไม่ ค่ำเมื่อไร กรนใส่ น้ำลายไหล เอาเท้า(ตีน)ถีบ ก็ไม่เห็น จะเป็นไร ช่างจัญไร ปล่อยเรา เฉาทั้งปี @บ่นเข้าไป บ่นได้ ก็ทนได้ แต่อย่าหมาย ว่าจะเป็น เช่นจู้จี้ ออกจากบ้าน คราใด คลายทุกที มีสิ่งดี อีกมากมาย ให้หมายชม @อย่าไปเถียง เพื่อนเอ๋ย เฉยเอาไว้ เดี๋ยวแม่กลาย เป็นยักษี มิมีสม ธรณี แลผืนฟ้า จะจ่อมจม พร้อมถล่ม ล่มสลาย มลายพลัน @ทำหูตั้ง ดั่งหมา หารู้ไม่ พอสายสาย กรีดกราย ไปสานฝัน แม่สาวสาว เดินห้าง มากมายครัน ช่วยให้ฉัน สำราญใจ ไปอีกครา สมบูรณ์ เต็มชื่น/๑๒ กันยายน ๒๕๕๓   Create Date : 12 กันยายน 2553     Last Update : 12 กันยายน 2553 10:47:17 น. Counter : 444 Pageviews.   14 comment Share Tweet

เคยแอบปลื้ม..เขาไหม(๑๓๖) @เพียงแรกพบ ประสพเจอ เออเขาใช่ ดั่งเจ้าชาย ที่ปลายรุ้ง มุ่งมั่นหา ยามเยื้องย่าง ท่าที มีลีลา ดุจพญา ราชสีห์ ที่อาจอง @เฝ้าแอบมอง ปองหมาย ได้เคียงใกล้ ปล่อยหัวใจ จมจุ่ม ลุ่มไหลหลง ยามเขายิ้ม พริ้มพรายมา พะว้าวง แทบเดินลง บันได ไม่เป็นคน @ซ้ำเก็บเอา ภาพเขา ไปเฝ้าฝัน เพ้อรำพัน รำพึง ถึงสับสน กอดหมอนข้าง ติ๊ต่างว่า เป็นตัวตน สุขเสียจน ตะวันสาย ยังก่ายเกย @พอเจอหน้า เหมือนบ้าบอ หนอไม่พูด เหมือนมีตูด ติดไว้ ในปากเหวย เพียงซักคำ ไม่ได้พร่ำ พูดกันเลย บ้าจริงเอย เฝ้าแอบชอบ ลอบแอบมอง @หลายเดือนผ่าน ชักรำคาญ ต้องหาญกล้า ตั้งใจว่า ถ้าเจอหน้า สองต่อสอง จะตรงไป ถามไถ่ ตามครรลอง ไม่แอบมอง แล้วเรา ไม่เข้าการ @แล้ววันนั้น มันก็มา หาจนได้ เขายืนส่าย ย้ายยักหน้า ห้องอาหาร รีบดุ่มเดิน เข้าไป ไม่ลนลาน หวังจะทาน ข้าวกับเขา เอาวะเรา @อีกสามก้าว จะเข้าถึง ซึ่งเขาอยู่ หมาตัวผู้ วิ่งแซงหน้า ไปหาเขา ชนอย่างจัง ดังปัง เซ็งเลยเรา เสียงไม่เบา " ว๊ายตาย " โดนควายชน @มือทั้งสอง ตระกองกอด ที่ยอดอก หวั่นวิตก อกสั่น ฉันฉงน หรือว่าเขา ไม่เป็นแมน เช่นตัวตน ทำไมคน มาดดี เป็น " she man " สมบูรณ์ เต็มชื่น/๑๐ กันยายน ๒๕๕๓   Create Date : 10 กันยายน 2553     Last Update : 11 กันยายน 2553 0:13:23 น. Counter : 506 Pageviews.   7 comment Share Tweet

ผู้ชาย....เป็นเช่นนี้ทุกคนไหม(๑๓๕) @ห้าโมงเย็น หมดเวลา นั่งหน้าเศร้า ยังจับเจ่า อยู่กับที่ มิเคลื่อนไหว เพื่อนทำงาน ลานลน ต่างคนไป สู่ห้วงใจ คนรัก ที่ดักรอ @ส่วนตัวเรา เหงาหงอย คอยรักแล้ง ที่เสียดแทง ทิ่มค้าง กลางใจหนอ ตกสะเก็ด กระด่างดำ ช้ำเกินพอ แต่ยังรอ เผื่อว่าพี่ นี้หลงมา @ก่อนหน้านี้ ปีกว่า พี่มารับ โทรศัพท์ มาถามไถ่ ทำไรหนา ร้อนมากไหม จะพัดให้ นะแก้วตา รีบลงมา จะพาไป ไต่รุ้งงาม @กุหลาบแดง ดอกใหญ่ ให้ทุกครั้ง เป็นพลัง เติมรัก มิพักถาม พร้อมรอยยิ้ม พิมพ์ใจ ส่งให้ตาม ความรักงาม เยี่ยงนี้ฤา อือเพิ่งเจอ @แล้วพาไป ในร้าน โรมานซ์ยิ่ง คุยหนุงหนิง อิงแอบไหล่ จนใจเผลอ มอบความรัก ยิ่งใหญ่ ให้กับเธอ หลงละเมอ เผลอไผล ใจระทวย @ใจเปิดใจ ยอมรับใจ ให้เคล้าคลึง อึงคนึง ถึงสวรรค์ ชั้นสุดสวย เทวดา แลนางฟ้า มาอำนวย โปรยปรายด้วย หยาดน้ำรัก มาทักทาย @จากวันนั้น เหมือนสวรรค์ บันดาลให้ ใจสองใจ ผูกไว้ ไม่ห่างหาย ทุกทิวา ราตรี พี่เคียงกาย สุขใดหมาย มากกว่านี้ มิมีเลย @จวบจนวัน ผันผ่าน นานปีกว่า รักเริ่มล้า อนิจจา โอ้อกเอ๋ย พี่ไม่เฝ้า พะเน้านอ เหมือนดั่งเคย หลงลืมเลย ครบรอบปี ที่มีกัน @โทรไปหา ตวาดมา ว่างานยุ่ง ต้องสะดุ้ง พี่ผิดแผก แปลกใจฉัน เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ มานานวัน ฤาสวรรค์ ล่มแล้ว ไม่แคล้วตรม @จริงดั่งหมาย ชายคนนี้ มีคู่รัก เขาฟูมฟัก เคียงข้าง อย่างสุขสม คงเป็นเรา ซิหนอ ท้อระทม ต้องจ่อมจม อเวจี ที่กลางใจ @ลุกขึ้นยืน หยัดกาย คลายสะอื้น กลั้นใจฝืน กลืนกล้ำ ย้ำว่าไหว ของที่รัก สิ่งที่หวง ดั่งดวงใจ แม้นเสียไป ไม่เสียดาย หมายให้เธอ @คิดเสียว่า กรรมปางก่อน ย้อนทวงถาม กระชากความ รักสดใส ให้พลั้งเผลอ เถอะสักวัน เธอนั้น คงได้เจอ เหมือนฉันเจอ ในวันนี้ มิช้านาน สมบูรณ์ เต็มชื่น/๖ กันยายน ๒๕๕๓ ปล.มอบให้คุณเจี๊ยบ(FuscIntel) ที่ขอเจ็บๆซักบท   Create Date : 06 กันยายน 2553     Last Update : 6 กันยายน 2553 22:55:16 น. Counter : 1063 Pageviews.   9 comment Share Tweet

เหงาใจ @ ภูวนาลีรีสอร์ท/เขาใหญ่(๑๓๔) @กลางผืนป่่า เขียวขจี ที่ " เขาใหญ่" มวลแมกไม้ แกว่งใบ ไล้ลมฝน พร่างพรูพราย เซ็นกระสาย จากเบื้องบน หนาวทั้งคน เย็นทั้งป่า พนาวัลย์ @นั่งกอดเข่า จับเจ่า เฝ้ามองฝน ตกเสียจน เจิ่งนองไป ท่วมใจฉัน สำลักน้ำ จนหายใจ แทบไม่ทัน ต้องบากบั่น หนีน้ำ จนคร้ามใจ @ลากหัวใจ บวมน้ำ มานั่งช้ำ ทุกข์ระกำ ช้ำหนัก โดนผลักไส ด้วยต้องพราก จากแก้วตา มาแสนไกล โหยหวนให้ ครวญคร่ำ ช้ำทวี @คิดถึงคืน ชื่นสุข ยามคลุกเคล้า อิงแอบเจ้า แนบชิดกาย ไม่หน่ายหนี สัญญารัก มอบต่อกัน มั่นชีวี ว่าจะมี เพียงเราสอง ครองคู่เคียง @ณ ยามนี้ มีแต่ป่า มานั่งเหงา ไร้แม้เงา อยากเห็นหน้า ฟังส่ำเสียง แต่ปล่าวเลย สัมผัสได้ ก็แต่เพียง ส่ำสำเนียง เรไรหรีด หวีดระงม @ฝนสร่างซา ลาฟ้า ที่มืดคล้ำ ยิ่งตอกย้ำ ความชอกช้ำ และขื่นขม เสียงกบเขียด เสียดร้อง ก้องระงม เหมือนมันสม น้ำหน้า ช่างน่าอาย @มองหาจันทร์ กระจ่างฟ้า ก็หาไม่ เงียบงันไป โถจันทร์ใจ มาห่างหาย ไม่อยู่เย็น เป็นเพื่อนเรา ให้เหงาคลาย เดี่ยวเดียวดาย กายสะท้าน ใจสะเทือน @ยิ่งตกดึก ยิ่งหวนนึก ถึงหน้าเจ้า สายลมเคล้า เหน็บหนาวใจ ใครจะเหมือน อยากให้เจ้า บินลัดฟ้า มาเยี่ยมเยือน อย่าแชเชือน เลยหนอเจ้า พี่เฝ้าคอย @จนใกล้รุ่ง ราตรีกาล ผ่านฟากฟ้า เจ้าไม่มา หาพี่ ที่เหงาหงอย ส่งความโศก วิโยกใจ ให้เลื่อนลอย ฝากดาวน้อย คล้อยเคลื่อน เตือนนางนวล @ณ คืนรุ่ง พรุ่งนี้ ที่ราวฟ้า คอยแก้วตา ล่องลอยมา ยิ้มแย้มสรวล เคียงคู่กาย ภายใต้ แสงจันทร์นวล ป่าอบอวล ด้วยรัก ถักทอใจ สมบูรณ์ เต็มชื่น/๕ กันยายน ๒๕๕๓   Create Date : 05 กันยายน 2553     Last Update : 7 กันยายน 2553 21:03:56 น. Counter : 559 Pageviews.   8 comment Share Tweet

พระท่านว่า...ความรักต้องเป็นเช่นนี้(๑๓๓) @พระท่านเขียน ป้ายไว้ ให้ได้อ่าน ที่ต้นตาล ต้นใหญ่ ในวัดเก่า ว่าความรัก อย่าลุ่มหลง และมัวเมา เอาใจเขา ใส่ใจเรา ให้เข้ากัน @จงรักเขา อย่างเขาเป็น เช่นตัวเขา แต่อย่าเอา ความอยากเป็น เช่นตัวฉัน กำหนดเขต ขีดเส้นไว้ ให้ทุกวัน รักเช่นนั้น รักตัวเรา ไม่เข้าการ @เหมือนนกน้อย ในกรงทอง ส่งเสียงร้อง ท่วงทำนอง ส่งไป ไหนอาหาร ใช่ว่าร้อง จากใจ ที่เบิกบาน ความสำราญ มีอย่างไร อยู่ในกรง @เขาอยากทำ สิ่งใด ปล่อยไปบ้าง ให้เขาสร้าง โลกตาม ความประสงค์ ขอเพียงแค่ แน่วแน่ใน เจตจำนง ว่าไม่หลง ออกนอกทาง จนห่างใจ @อย่าหึงหวง ห่วงหา จนเกินเหตุ อย่าสังเกต คอยจับผิด คิดเสียใหม่ หากไม่รัก ไม่ห่วงหา ไม่อาลัย เขาก็ไป ทั้งที่ใจ มีโซ่ตรวน @เขาคบคน ใหม่บ้าง ก็ช่างเขา สังคมเรา ต้องฮาเฮ ต้องเสสรวญ อย่าได้คิด ว่าพอเมา แล้วเย้ายวน(X) อย่ารีบด่วน คิดไป ให้บาปเลย @แม้นหนักนิด ตึงหน่อย ค่อยค่อยผ่อน ปล่อยให้หย่อน ยานลงบ้าง ช่างเถิดเหวย ชีวิตคู่ ดูดูไป ไม่ยากเลย ฝึกให้เคย ลืมอัตตา ที่หนาเกิน @คิดเพลินเพลิน เดินมา ที่หน้าวัด เห็นคนผัด ผัดไท ไม่เคอะเขิน สองผัวเมีย เคลียคลอ ค้าขายเพลิน เลยหยุดเดิน ยืนดู คู่ชีวา @สองตายาย อายุใกล้ ได้สองร้อย แต่ยังคอย ห่วงใย อาลัยหา ซับเหงื่อให้ ชิดเคียงใกล้ ทั้งยายตา สุขอุรา ช่วยทำมา หากินกัน @เก็บภาพนั้น บันทึกไว้ ในดวงจิต เอาไปคิด ก่อร่าง สร้างทางฝัน ต่อแต่นี้ ไม่มีเพ้อ พร่ำรำพัน จะอยู่กัน ด้วยความรัก ช่วยถักทอ สมบูรณ์ เต็มชื่น/๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๓   Create Date : 28 สิงหาคม 2553     Last Update : 1 กันยายน 2553 17:32:47 น. Counter : 545 Pageviews.   6 comment Share Tweet

• annDevil
• panwat
• อาลีอา
• PANPISA
• ploythana
• นางมารร้าย ทะเล้น
• เหยี่ยวไฟ2550
• นายแมมมอส
• auntymod
• Life's for Rent
• หนึ่ง [ ๑ ]
• หน่อยอิง
• gripenator
• ภูเพยีย
• amipoom
• nuyect
• ยังไงก็น้อง
• pimmalee
• หาแฟนตัวเป็นเกลียว
• สุนันยา
• 1000kom
• kapeak
• ญามี่
• เกสรผกา
• sonshy
• ลุงแว่น
• Scientist
• mum3day
• nasarmlomar
• biotech_girl
• raknakubkondee
• teansri
• มินทิวา
• วลีลักษณา
• @NBC
• Nagascales
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com