     
I'm_NaYa... I'm a big big girl
in a big big world...
|
|||||||||||||
เพื่อนแอนแปลงเพศ เพื่อนสมัยเรียนหนะแอนมีอยู่ไม่ใช่น้อย แต่เพื่อนเป็นกลุ่มเป็นก้อนที่คบกันถึงวันนี้หนะ มีแค่กลุ่มเดียวค่ะ อันได้แก่..แอน เป้ ผึ้ง เจี๊ยบ หญิง สอง และโมช คนสุดท้ายนี่แหละ ไฮไลท์ ของงานนี้  นายปราโมช (แอนขอสงวนนามสกุลเค้าไว้หน่อยละกันนะคะ)เดี๋ยวเพื่อนๆ จะแตกตื่นกันไปใหญ่ ว่าอะไรจะเปิดเผยขนาดนี้..  ปราโมช หนะ เค้ามีฝาแฝด ชื่อ ปริญญา ตอนแรกนึกว่า..ปราโมช เป็นกระเทยแค่คนเดียว ที่ไหนได้..เป็นกระเทยทั้งคู่ค่ะ โชคดีหรือโชคร้ายไม่รู้.. ที่กระเทยแฝดคู่นี้ไม่ได้เรียนห้องเดียวกัน ไม่งั้นหละ งงแย่.... แต่..พวกเราก็จำได้หนะ ถึงแม้ใหม่ๆ จะงงๆ เล็กน้อย งงว่า... "เอ๊ะ! ตอนแรกเห็นนังนี่มันอยู่ในห้อง แล้วทำไม? มองออกไปที่ระเบียง มันก็ไปนั่งอยู่ที่หน้าระเบียงว๊า??" บ่อยครั้งที่พวกเรา และอาจารย์พากันงง ...... แต่กระเทยแฝดคู่นี้ นิสัยดีทั้งคู่ เป็นเพื่อนแอนมา 10 ปี กว่า ปัจจุบันก็ยังคบกันอยู่ค่ะ แต่..คบกันแบบผู้หญิง คบ ผู้หญิง น๊า...  พอเรียนจบกระเทยแฝดก็ผันตัวเองเข้าสู่วงการ  วงการที่ว่านี้ คือ..วงการแสดงโชว์ อย่างเต็มตัว ...เธอสวย.......ทุกนาทีที่เคยสัมผัส..... ตั้งแต่เรียนจบถึงปัจจุบัน กระเทยแฝดทำงานรับใช้ประชาชนทั้งไทยและเทศ อยู่ที่...."อัลคาซ่า"... บ่อยครั้งที่แอนพาแม่กับพี่สาวไปดู คู่นี้โชว์ แม่ก็จะภูมิใจ ยิ้มกริ่ม มีความสุข เสมือนหนึ่ง..ลูกสาวขึ้นแสดง แม่และพี่สาวแอนจะรักกระเทยคู่นี้เหมือนลูก เหมือนน้อง ถ้าพาแม่ไปดูโชว์ ไม่ว่า ตัวแสดงจะออกมากี่สิบคน เต็มเวทียังไง... คุณแม่ดิฉันก็...ได้แต่หานัง 2 คนนี้ค่ะ กระเทยคนอื่น อย่าคิดว่า..แม่ดิฉันจะตั้งใจดูความสามารถของคุณ แม่ดิฉันกวาดตามองตั้งแต่.... ซ้ายสุดของเวที..................................ยันขวาสุด  แหม..จะหาง่ายซะเมื่อไหร่หละแม่จ๋า.. นางโชว์แต่งหน้าออกมาอยู่ภายใต้แสงนวลๆ ปั๊ดดดดดดด.......หน้ามันเหมือนกันทุ๊ก..คนเลย นี่..นี่...แอนจะเล่าให้ฟัง...เอ๊ย..  ให้อ่านสิ! หลายครั้งอยู่นะ ที่..นางโชว์กระเทยแฝด ขึ้นไปโชว์ แล้วรู้ว่า ..แอนพาที่บ้านมาดูโชว์รอบนี้ (จะไม่รู้ได้งัยหละ? ก็แอนหนะ ให้กระเทยซื้อบัตรให้ จะได้ได้ราคาถูกหน่อย) นังกระเทยโชว์ๆ อยู่ก็ไม่น้อยหน้าคุณแม่ดิฉันค่ะ ชีก็กวาดตามองหาแม่ดิฉันเหมือนกันค่ะ คิดดูนะ...คนนั่งดูหนะ เหมือนโรงหนัง โรงละคร มืดก็มืด คนก็เยอะแยะ ม๊าน...ก็หาเจอจนได้..... เจอแล้วทำไงรู้มั๊ยคะ?....... ชีฉีกยิ้มค่ะ ชีมองแล้วชีก็ยิ้ม.....สยาม ดิฉันหละอ๊าย...อาย ก็แหม......เพลงบางเพลงหนะ จีนๆ ช้าๆ แอนแปลไม่ออกหรอกค่ะ รู้แต่ว่า..น่าจะซึ้งๆ หวานๆ แต่เจ้าหล่อน ฉีกยิ้มซะ....นางงามอายหนะ... บางครั้งชีพยักหน้าด้วยนะ..ประมาณว่า..."กูเห็นมึงแล้ว" แอนก็..มองๆ แต่เราก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่า ..เค้าเห็นเรามั๊ย? ได้แต่..พยักหน้าหงึกๆ แล้วบอกว่า.. "เดี๋ยวไปเจอกันหน้าห้องแต่งตัว" ชีก็...พยักหน้า ยิ้มๆ บางทีหลุด..หัวเราะด้วย...  โถ่....ดูซิ เพื่อนดิฉัน แอนไม่ค่อยมีเวลาไปเยี่ยมกระเทยแฝดค่ะ แต่แอนขอเยินยอกระเทยแฝดหน่อยว่า... "เก่งมาก" "นายแน่มาก" "นางแน่มาก" ทั้งคู่ไปอยู่พัทยา ตั้งแต่..เรียนจบ โดยการเช่าห้องเล็กๆ อยู่ที่พัทยา  ต่อมาไม่นาน... กระเทยโทรมาบอกว่า..."เฮ้ย..แอน..เค้าซื้อบ้านแล้วนะ เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว ที่เนินพลับหวาน ถ.สุขุมวิท ใกล้พัทยาใต้หนะ เอาไว้แอนมาเที่ยวนะ พาแม่มาด้วยนะ" ขอบอกว่า... "สุดยอด" .. ไม่มีใครนึก ...ว่า...การโชว์เต้นแร้งเต้นกาหน้าเวที จะได้เงินดีขนาดซื้อบ้านราคาเกือบล้านได้ แอนหละนับถือจริงๆ  ชีซื้อบ้านแล้วก็พาแม่จากกรุงเทพไปอยู่พัทยาด้วย ส่วนป๊าก็ยังยึดอาชีพขายของในตลาดที่กรุงเทพต่อ เมื่อประมาณวันที่ 23 เดือนสิงหา ปี 48 ประมาณ 5 ทุ่ม แอนได้รับโทรศัพท์จากนังโมช แอนเห็นว่าดึกมากแล้ว เลยกดรับสายแล้วทักไปว่า... "เฮ้ย...โทรมาทำหอยอะไรวะ? ป่านนี้" นังโมชตอบว่า.."เออ..ก็จะโทรมาบอกว่า...กำลังจะทำหอย" แล้วชีก็หัวเราะดังลั่น แอนบอก.."เฮ้ย..ถามจริง" นังโมชบอก.."เออ..เค้าจะโทรมาบอกว่า เดี๋ยวเค้าจะเข้าห้องผ่าตัด ตอนเที่ยงคืน ผ่าเสร็จแปดโมงเช้า เลยโทรมาบอกแอนก่อน" แอนก็..ตกใจเล็กน้อย แล้วถามว่า.."ไม่กลัวหรอ? แล้วผ่าที่ไหน? เท่าไหร่? หยุดกี่วัน? จะได้ไปหา" นังโมชคงยิ้มแก้มปริ  (ไม่ใช่ดีใจที่แอนจะไปหานะคะ ...ดีใจที่จะได้เป็น Female เต็มตัว) ตอบมาว่า..."โอ๊ย..ไม่กลัวหรอกแอน จมูกก็ทำแล้ว นมก็ทำแล้ว เหลือแค่เฉาะ จะไปกลัวอะไร แอนรู้มะ? เค้าสอบหมดแล้ว เค้าผ่านหมด สอบทั้งข้อเขียน สอบทั้งสัมภาษณ์ เค้าผ่านแล้ว เค้าได้ผ่าแล้ว ผ่าที่โรงพยาบาลพญาไท ศรีราชา ทั้งหมด 8 หมื่นแหนะแอน เค้านอนโรงพยาบาล 7 วัน แล้วกลับไปอยู่บ้านอีกเดือนนึง เค้าจะเริ่มทำงานเดือนตุลาหนะแอน แอนมาหาเค้าสิ มาเยี่ยมเค้านะ มาดูจิ๋มใหม่ของเค้านะ" แอนนึกในใจ ...แหม.. ทำเป็นเรียก "จิ๋มใหม่" ทำหยั่งกะ ตัวเองเคยมี "จิ๋มเก่า" งั้นแหนะ แต่ก็เอาวะ..เพื่อนเราตัดสินใจแล้ว งานนี้ เราก็ได้แต่ให้กำลังใจก่อนเข้าห้องผ่าตัดแหละวะ... แอนเลยจบท้ายคำสนทนาว่า... "เออ..เออ..กล้าดีหวะ ขอให้โชคดีแล้วกันว๊ะ..ขอให้สวยๆ เนียนๆ เนี๊ยบๆ แล้วกันหวะ ผ่าเสร็จ ตอนพักฟื้นก็โทรมาบอกด้วยนะ จะได้นัดวันไปเยี่ยม" นังโมชบอก..."เออ..ขอบคุณหยะ พรุ่งนี้ชั้นก็จะมีเหมือนหล่อนแล้วนะยะ ฝากแอนบอกเพื่อนๆ ด้วยนะ แล้วพาเพื่อนๆ มาเยี่ยมเค้าด้วยแล้วกันนะ แค่นี้แหละแอน ต้องไปเตรียมตัวแล้ว บ๊ายบายนะ" หลังจากวางสายกัน แอนก็ไม่รอช้า รีบ SMS ไปบอกเพื่อนๆในกลุ่ม ซึ่งมีข้อความว่า... "E Moch called me...Tomorrow he'll b Female" อิ อิ ...ซัก 15 นาที เพื่อนชื่อ "สอง" (เพื่อนสาวประเภทสองที่อยู่ในร่างแมนๆ หุ่นเฟิร์ม แต่ไม่แต่งสาว)โทรมาหาแอนแล้วบอกว่า.. "นี่..นังแอน สองโทรไปหามันแล้ว ชีกล้ามาก ชีจะมี_ (สองใช้สระอีกับ ห.หีบอ่ะ) สมใจนึกแล้ว"คืนนั้นแอนกับสองก็เตรียมนัดเพื่อนๆ ไปเยี่ยมนังโมช เอ้ย..! ไม่ได้สิ..ต้องเรียก..หญิงโมช.. เป้ หญิง ผึ้ง เจี๊ยบ ไม่ว่างกันเลยซักคน ยิ่งโต ยิ่งธุระเยอะ นัดกันยากค่ะ สุดท้าย..สรุปว่า..มีแอนกับสองที่ไปได้ เราเลยนัดกันอีก 2 สัปดาห์ หัวค่ำวันเสาร์เจอกันแถวรัชดา เพื่อมุ่งหน้าไปดูจิ๋มปลอมของเพื่อนเราที่พัทยา 555 ถึงพัทยาประมาณ 3 ทุ่ม ไปถึงบ้านหญิงโมช ..หลังจากสวัสดีหม่าม๊าแล้ว แอนก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง... ลากชีเข้าห้อง แต่ไม่ต้องบังคับขู่เข็นให้โชว์ค่ะ ชีพร้อมนำเสนอได้ทุกเวลา ตอนแรกเล่าก่อนค่ะ ว่าหมอทำยังไง? เจ็บมั๊ย? ฟื้นจากยาสลบมา รู้สึกยังไงบ้าง? จากนั้น..มีภาพประกอบด้วยค่ะ (อิ อิ อยากเห็นภาพประกอบกันหละซี่...ไม่มีมาให้ดูหรอกค่ะคุณ ..ใครจะมาอ้าซ่าให้ถ่ายรูปหละคะ?) แอนเห็นตอนแรก .. แอนว่า..น่ากลัวค่ะ ยังบวม และทุกอย่างยังไม่เข้าที่เข้าทาง แต่..แอนก็ยอมรับหน้าตาเฉยว่า..อืมมม... ก็เหมือนอยู่นะ มันก็เหมือนของจริงทุกสิ่งอย่างนะ ใครๆ ก็ถามแอนกันว่า..เหมือนมั๊ย? เพื่อนๆชี จาก อัลคาซ่า มาเยี่ยม ก็มาถามแอนว่า.. "พี่ๆ เหมือนมะ? หนูก็ไม่เคยเห็นของผู้หญิง หนูเลยไม่รู้ว่า เหมือนมั๊ย?" เออ..ก็จริงเน๊อะ..เค้าเป็นผู้ชาย แล้วก็เป็นกระเทย เค้าเลยไม่มีโอกาสได้เห็นของผู้หญิงเลย.. แอนบอก.."ก็..เหมือนนะ..ประมาณนี้แหละค่ะ"  (นึกว่าจะขอดูซะอีก..เตรียมจะเปิดอยู่เชียว) แต่โห...รู้มั๊ยคะ? ต้องทำความสะอาดยิ่งกว่าตัดสายสะดือเด็กอีก ต้องแยง "โม" แอนไม่รู้ว่า ทางการแพทย์ เค้าเรียกว่าอะไร? "โม" เป็นแท่งพลาสติกกลมๆ ยาวๆ สีครีมๆ มีความยาวประมาณ 8 - 10 นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 นิ้วค่ะ ใช้สำหรับแยงเข้าไปในช่องคลอดเทียมที่คุณหมอทำขึ้น เพื่อให้ความลึกอยู่คงเดิม ไม่ให้ตันหรือตีบ หญิงโมช ต้องเอาถุงยางอนามัย (ชีบอกว่า..ขอมาจากอนามัย เพราะต้องใช้เยอะ ถ้าซื้อไม่ไหว แน่ๆ) มาใส่ไว้ที่โม แล้วเอาเควาย ("เควาย" เป็นเจลหล่อลื่น ใสๆ เป็นหลอดๆ แอนก็เพิ่งเคยเห็นครั้งแรกอ่ะค่ะ) มาทาที่ถุงยางอีกครั้ง ลืมบอกไป สำหรับหญิงโมช คุณหมอทำลึก 6 นิ้ว ดังนั้น โมชเลยเอาหนังยางรัดไว้ที่โม ช่วงวัดได้ 6 นิ้วค่ะ จากนั้น...เอาโมแยงเข้าไปให้ลึก 6 นิ้ว พูดง่ายๆ คือ..เสมอหนังยางค่ะ ถ้าสุดนี่..หนังยางจะอยู่ที่ปากช่องคลอดพอดีค่ะ โมชต้องทำแบบนี้ วันละ 2 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง และทำแบบนี้ 3 เดือนค่ะ น่าเจ็บอยู่นะคะ แอนเห็นตอนโมชแยงหนะ หน้าหล่อนบ่งบอกถึงความทรมาน  แต่เอ๊ะ...?? หล่อนอาจจะมีความสุขก็ได้ ใครจะไปรู้? แอนไปอยู่กับโมช 3 วัน 2 คืนค่ะ พอจะรู้วิธีการรักษาเนื้อรักษาตัวของคนที่ผ่าตัดแปลงเพศมาพอสมควร กว่าจะมาเป็นผู้หญิงได้..ดูซิคะ... ธรรมดาซะที่ไหนหนะ?....ทรมานจะตายไป สุดท้าย...หล่อนก็ภูมิใจในจิ๋มปลอมของหล่อนไม่ใช่น้อย... ไม่ต่างอะไรกับที่แอนภูมิใจในตัวเธอ..ปราโมช Update อาการ "จิ๋มปลอม" ของ "หญิงโมช" วันที่ 12 ตุลาคม 2548 แอนได้รับเมลล์เวลา 11.13 น. ทาง Hotmail (แอนตัดแต่เฉพาะเรื่องเกี่ยวกับอาการของโมชมานะคะ) ของแอนว่า.... "ตอนนี้ ซ้อมเพลงกลับบ้านก้อตี 2 ตี 3 แล้ว เราเลยเอาโมไปแยงที่ทำงานหล่ะ ไม่งั้นไม่ไหว กว่าจะรอเค้าเลิกงานกลับมาแยงที่บ้านก้อง่วงนอนแล้ว นี่ก้อทุ่นเวลาไปเยอะ พอเราแยงเสร็จเค้าก้อเลิกพอดี ไม่เสียเวลาไง ช่วงนี้ก้อบวมน้อยลง แต่กลุ้มใจกับปากแผลมาก ไม่หายซะที เจอโมทีไร ก้อแหก แสบ ปริ ทำใจ ก้อได้แต่รอเวลา ให้มันหายเร็ว ๆ เราก้อเหนื่อย ขนาดไม่ได้ซ้อมเพลง กับเค้านะเนี่ย เราเริ่มแต่งหน้าตั้งแต่วันที่ 10 ตค. เล่นงูขาว เพลงเดียว พอตอนส่งแขก ดันไปใส่ส้นสูง ปวดมากเลย มันปวดแบบเกร็งๆ หน่ะ ไม่ไหว เลยใส่ส้นเตารีดหนา ๆ แทน เราอยากกินอะไรก็กินไม่ได้ เพราะว่าแผลยังไม่หายเลย ออกเจแล้วก้อยังงั้น ๆ แหล่ะ" แอนบอกโมชแล้วค่ะว่า..
   โดย: Second impact
 วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:5:26:08 น.มาแสดงความยินดีกับน้องจิ๋มของคุณโมชด้วยคนค่ะ
 ถ้ามี แล้วมีความสุข ก้อลุยเลยค่ะ โดย: ladybear (ladybear
) วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:8:02:21 น. แอบเขินแทนโมช ซึ่งคงไม่เขินหรอกมั้งงงง คริๆ ว่าแต่..ได้ความรู้ดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันให้รู้  โดย: p_tham
วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:8:11:40 น.อ่านแล้ว อยากเห็นมั่ง แต่อย่าดีกว่า แฮะๆ ...
โดย: เฮียน่าจะรู้ว่าหนูเป็นใคร
วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:8:24:44 น.ง่า...ว่าจะเข้ามาดูจิ๋มปลอม
แล้วแฝดคุณโมชไม่แปลงเพศด้วยเหรอคะ โดย: คุณป้ายังปิ๊ง
วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:12:38:46 น.ขอบคุณทุกคนมากค่ะ ที่เข้ามาทักทายจิ๋มปลอมของคุณหญิงโมชเค้า
คุณ Second impact จ๋า... เข้ามายิ้มๆ แบบนี้หมายความว่างัยคะ? ภูมิใจในจิ๋มปลอมของเพื่อนแอนใช่ม๊า?  คุณ Tumble คะ... เข้ามาเยี่ยมหนะ แอนจะชวนไปเยี่ยมนังโมชที่บ้านพัทยานะคะ สนมะ? คุณ ladybear จ๊ะ.. ขอบคุณจริงๆ ที่มาแสดงความยินดี ถึงแม้จะไม่มีดอกไม้ช่อใหญ่มาเสียบไว้ในแจกันใหม่ของนังโมช... แอนเชื่อว่า..เค้าคงมีความสุขไม่น้อยอ่ะค่ะ คุณ p_tham คะ ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ นังโมชมันยังไม่เขินอายแต่อย่างใด พร้อมเปิดให้ทุกคนดูเสมอค่ะ  ขอบคุณมากเลย ที่ให้เกียรติมาเก็บเกี่ยวความรู้จากเรื่องนี้ แอนพยายามจะเขียนให้ไม่ทะลึ่งที่สุด (ซึ่งแตกต่างจากตัวตนที่แท้จริงของแอนโดยสินเชิง) คุณ เฮียน่าจะรู้ว่าหนูเป็นใคร คะ แหม..ชื่อหนะ ปริศนาน่าดูเลยนะ อ่านแล้วอยากเห็นหรอจ๊ะ? อย่าเลย อย่าเห็นหนะดีแล้วค่ะ เห็นแล้วจำติดตาไม่รู้ด้วยนะ... เดี๋ยวเหอะ...หาเรื่องนอนไม่หลับ (เหมือนแอน) ซะแล้ว...!!!  คุณ oryzaja จ๋า... ไม่น่ากลัวเท่าไหร่หรอกค่ะ แค่..ตอนแยงโมหนะ มีเลือดปนกับเควายออกมาด้วยเท่านั้นเอง แอนต้องนั่งเอากระดาษซับๆ ให้นังโมชหนะ เพราะตัวเค้าเองเค้านั่งแยงโม เค้าจะก้มลงมองไม่เห็นตรงที่เลือดไหนอ่ะค่ะ (จะเล่าทำไม ให้น่ากลัวไปใหญ่....)  คุณป้ายังปิ๊ง คะ เข้ามาหละ ผิดหวังทุกราย แอนหนะ อยากขอมันถ่ายรูปไว้ แต่...ถ่ายออกมาเกรงว่า จะดูไม่ออกว่าอะไรคืออะไรอ่ะค่ะ เอาไว้มดลูกเข้าอู่ เอ้ย..แผลเข้าที่เข้าทางก่อน แล้วแอนจะแชะมาฝากนะคะ  (อิ อิ ไม่กล้าลงรูปหรอกค่ะ กลัวแฟนๆ บางคนกำลังทานข้าวอยู่ จะ...แจ้งลบ blog แอนหนะสิคะ) ส่วนแฝดคุณโมช คือ นังหยู เค้าไม่ทำอ่ะ เค้าบอก... เราอยู่อย่างงี๊ เราว่า ดีแล้ว...! 555...แต่..เค้าก็ดูแลกันอย่างน่ารักเชียวค่ะ แอนถือว่า โมช โชคดี ที่มีครอบครัว พี่น้อง ดีๆ ทั้งนั้น เข้าอกเข้าใจหัวอกสาวประเภทสองอย่างแท้จริง สิ่งนี้เค้าทำแล้วเค้ามีความสุข ...ทุกคนปล่อยให้เค้าทำ เค้ามาถึงวันนี้ได้ ...ก็ไม่ใช่เพราะความเป็นกระเทยหรอคะ?  ขอบคุณกำลังใจทุกท่านเลยนะคะ....เอาไว้มาอ่านเรื่องอื่นๆ ของแอนต่อนะ แอนกำลังปลุกปั้น....ให้สำเร็จ...จ้า..  โดย: แอนเองค่ะ (I'm_NaYa
) วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:15:03:55 น. |
I'm_NaYa
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เข้ามาแชร์ความสุขให้กันและกัน ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้จักกันเลยก็ตาม ชื่อ แอน นะคะ .. แอนเป็นคนไทยที่มาใช้ชีวิตกับคนรักที่ต่างประเทศ แอนอยู่ประเทศนอร์เวย์ค่ะ เป็นแม่บ้าน ทำอาหาร ทำงานบ้าน นอร์เวย์เป็นที่ใหม่สำหรับแอน และการเป็นแม่บ้านก็เป็นงานใหม่สำหรับแอน = ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ = Group Blog All Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
Fโอ้...ลงทุนจังเลยคับ แพงๆก็แพง เจ็บก็เจ็บ
