|
ขอบคุณเอมิเรตส์ ฉันลาออกแล้ว ฉันคืนหมวกแดงให้เธอ
1ปี10เดือน กับงานแอร์สายการบินเอมิเรตส์ที่ผู้คนอยากเป็นนักหนา จบลงด้วยความทรงจำที่ดี เมื่อย้อนกลับมามองว่า ครั้งนึง เราเคยเป็นแอร์
เอาPERTHไปแลกกับ BKKมาได้ แต่ก่อนหน้าBKK ก็ต้องทำRiyadh ไม่ได้กลับบ้านมาสามเดือนกว่า คิดถึงใจจะขาด ได้กลับคราวนี้ ไปฉลองวันพ่อ
พ่อแม่ยายเตรียมของกินให้เรา ยายทำข้าวเหนียวมะม่วง พ่อซื้อกุ้งไว้ให้
แต่เราดันป่วย!
ทรมานมากที่ต้องโทรไปบอกครอบครัวที่รอเราอยู่ว่า ไม่กลับแล้ว เพราะป่วย ต้องรักษาสุขภาพเราไว้ก่อน พอโทรไป ยังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงพ่อบอกว่าซื้อไมโครเวฟใหม่ไว้อบกุ้งให้เราวันพรุ่งนี้ ยายก็วุ่นเตรียมข้าวเหนียวมะม่วงให้เรา
พูดไม่ออก ได้แต่บอกว่าแล้วเจอกันวันพรุ่งนี้
สักพัก นั่งร้องไห้ ตัดสินใจก่อนหน้านี้แล้วว่า ถ้าทำBKKไม่ได้ ป่วยอีก ก็จะลาออกแล้ว เพราะแสดงให้เห็นแล้วว่า ร่างกายไม่ไหวต่องานนี้อีกต่อไป(ป่วยบ่อย โดยเฉพาะเรื่องหู)
สุดท้ายจบลงด้วยอดกลับบ้าน พ่อแม่ยายเข้าใจ และไปลาออกกับCCMในวันรุ่งขึ้น
พยายามแต่งหน้าหนาๆเพื่อไม่ให้เขาเห็นว่า เราร้องไห้เหมือนตอนนที่อดไปBKKปีที่แล้วอีก พยายามโตเป็นผู้ใหญ่
แต่สิ่งที่CCMพูดมา ทำให้เราอึ้งและพูดไม่ออก คำแรกที่ถามคือ "ทำไมลาป่วยไหท์Turn aroundบ่อย" ได้ข่าววันนี้เราลาป่วยBKK บ้านเกิดเราเอง
เข้าใจว่าบทบาทเขาคือให้แอร์ในความดูแลทำงานให้ดีมีประสิทธิภาพ เข้าใจว่าเขาก็ถูกบีบมาจากหัวหน้าอีกที แต่ไม่เข้าใจว่าเขาทำไมเป็นถึงCCMน่าจะเรียนรู้วิธีการพูดที่สามารถชักจูงให้ลูกน้องอยากทำงานให้ได้มากกว่าการบีบบังคับเช่นนี้
"ขอลาออกเลยแล้วกันคะ"
CCMเราก็มีชื่อเสียงด้านแย่ๆในบบรดาที่ลูกเรือเคยเล่ามา เราโชคดีที่ได้เป็นแอร์ในความดูแลเขา เพราะมันทำให้เราtoughมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม เราเข้าใจเขานะ เรื่องงานก็แบบนี้ละ แต่ก็เป็นCCMที่แปลกที่ไม่ค่อยทำงานได้ใจลูกน้องเท่าไร
เราได้แต่คิดว่า บริษัทก็คงอยากได้คนที่ตั้งใจทำงานจริงๆ แข็งแรงไม่ป่วย ไม่ร้องไห้คิดถึงบ้าน ถ้าเราไม่มีคุณสมบัติที่เขาต้องการ ก็ออกไปซะ อย่ามาโอดโอย เราจึงลาออก
ตลอดเวลา1ปี10เดือนที่ผ่านมา เรารู้สึก เราขายความสุขแลกกับเงิน
แต่ตอนนี้เรายอมคืนเงิน เพื่อแลกกับความสุข
มีแต่คนถาม เงินเดือนเยอะนะ ออกทำไม ได้เที่ยว เป็นแอร์ดีออก
ลองฟังเรื่องนี้ก่อนไหม ค่อยถาม....
เราได้กลับบ้านอีกทีวันที่28 วันเกิดเราพอดี ขึ้นไปบนห้อง เจอข้อความเขียนด้วยลิปสติกสีแดงบนกระจกแต่งหน้าเราว่า
5 Dec 09 To: ชื่อเรา คิดถึงลูกจังเลย พ่อ
คืนนั้น พ่อไปห้องเรา เขียนข้อความนี้ แล้วร้องไห้ ส่วนแม่ พอเห็นเราหลังจากไม่ได้เจอกันสามเดือน เราเห็นแม่น้ำตาคลอๆ แต่แม่กับเราไม่ค่อยโชว์ความรู้สึกอะไรกันเท่าไร เพราะอาย ยายก็ดีใจ ทำอาหารรอ ได้กลับไปพายายไปหาหมอ ดูยายจะมีความสุขเป็นพิเศษ แม้จะมีน้าคอยดูแล แต่ก็ไม่เท่ามีหลานที่แกเลี้ยงมากับมือตั้งแต่เกิดมาคอยขับรถพาแกไปหาหมอหรอก หมาสองตัวก็ร้องลั่น กระโดดดีใจพอเห็นเรา ดีใจที่มันยังจำเราได้
เหลืออีก2ไฟท์เท่านั้น ฉันจะกลายเป็นคนโง่ที่สุดในสายตาคนอื่นที่ยอมทิ้งเงินเกือบแสนในแต่ละเดือนและโอกาสได้เที่ยวทั่วโลก
และก็เหลืออีก2ไฟท์เท่านั้น ที่ฉันจะทำให้คนพวกนั้นเห็นว่า ฉันทำถูก
ลาก่อนเอมิเรตส์ เธอทำให้ฉันเข้าใจชีวิตของฉันมากขึ้นจุดหนึ่ง ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ที่ที่ฉันอยากอยู่มากที่สุดคือบ้าน ไม่ใช่เมืองนอกอย่างที่ฝัน เธอทำให้เข้าใจว่า สถานที่สวยงาม มันก็ดีใจที่ได้เห็น แต่ไม่ได้สุขใจที่ได้เห็น เพราะไม่มีคนที่ฉันรักอยู่ด้วย เธอทำให้ฉันเข้าใจว่าคนเราเห็นแก่ตัว และไม่มีใครหวังดีกับเราเท่าครอบครัว และที่สำคัญ เธอทำให้ฉันเข้าใจว่า เงิน ซื้อ ความสุขไม่ได้จริงๆ
ฉันขอคืนหมวกแดงให้เธอนะ และไม่ขอรับมันกลับอีก ขอบคุณที่ให้ฉันยืมมาเป็นเวลาเกือบสองปี
Create Date : 11 มกราคม 2553 |
Last Update : 1 สิงหาคม 2553 1:39:15 น. |
|
15 comments
|
Counter : 1961 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หนูดำจำมัย วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:4:22:01 น. |
|
|
|
โดย: rugby34 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:17:34:20 น. |
|
|
|
โดย: malaguena วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:22:34:15 น. |
|
|
|
โดย: Hotelier (Hotelier ) วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:13:54:22 น. |
|
|
|
โดย: milky_lim วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:21:08:00 น. |
|
|
|
โดย: mr.wisdom วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:8:39:17 น. |
|
|
|
โดย: I am Kae Vy วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:8:32:54 น. |
|
|
|
โดย: mookyja วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:53:49 น. |
|
|
|
โดย: barbieboomy วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:14:05:32 น. |
|
|
|
โดย: Miss Alexis (Miss Alexis ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:58:52 น. |
|
|
|
โดย: แก้ว (Artdy ) วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:22:49:25 น. |
|
|
|
| |
|
|
เมืองนอก เมืองที่ทุกคนว่าสวัสดิการ ดีที่สุดในโลก