• เรื่อยเปื่อย
• ตำนานคนจรผู้สาบสูญ
• ICO & Shadow of the Colossus
• แปลงเพลงตามทำนองขับร้องได้
• เม็ดทราย สายธาร กาลเวลา
• เรื่องแปล
• สารพันปัญหาวรรณกรรม
• ตำนานสงครามบัลลังก์เหนือ
• เนินเขาขับขาน ตำนานแห่งราพลังก้า
• The Sun Seeker

สุขสันต์วันเกิดพี่พัณณิดาฮะ ขอให้พี่เคียวได้รับพรทุกอย่างที่ประสงค์นะครับ แล้วก็เขียนเรื่องสนุกๆ มาให้อ่านกันหลายๆ เรื่องด้วย ^^ ไม่ได้วาดรูปมานานมาก อาจเป็นเดือน ร่างเรื่อยเปื่อยเปะปะอยู่สองสามภาพ วาดเจ้าหนวดไฟกับไนคาแตะจมูก วาดยาเรฟกับเซลมา (วาดแล้วเศร้า...เพราะเกลายังไงหน้าท่านอาก็ไม่ยักหล่อสมใจ TT_TT) นึกไปว่าวาดคาซีกับไนคาเป็นตุ๊กตาน้ำตาลดีมั้ย นึกไปว่าวาดตัวละครสารพัดเรื่องของพี่เคียวเป็นตัวอักษร Happy Birthday ดีมั้ย วาดรายายิ้มหน้าตรงแบบเส้นร่างได้ภาพนึง แล้วก็เกิดมาลงภาพนี้เข้าเพราะอยากวาดคาซีด้วย แน่นอนว่ามีคาซีต้องมีไนคา ส่วนเจ้าหนวดไฟเป็นความอยากส่วนตัว (ฮา) ที่จริงตอนคิดจะวาดติดใจภาพป่าแดงพอดี นึกว่าสองคนนี้เล่นกันในป่าแดง รายาเอาดอกไม้แดงมาทำเป็นมงกุฏดอกไม้ให้ตัวเองกับคาซี แถมคล้องคอไนคาอีกพวง คาซีจะหน้ายุ่งเพราะไม่อยากใส่มงกุฏดอกไม้ แต่ไปๆ มาๆ อยากวาดคาซียิ้มมากกว่า รู้สึกว่าในเรื่องมีตอนที่คาซียิ้มไม่ออกเยอะมากแล้ว อยากจับความรู้สึกที่คาซีดีใจเพราะอ่านหนังสือออก แล้วมันก็ออกมาเป็นภาพนี้ คิดว่าไม่ใช่ตอนเดียวกับตอนนั้นเพราะยังเห็นอารมณ์ดีใจไม่สุด แต่ก็เป็นตอนที่คาซีดีใจอยู่ดี ติดใจภาพสีแนวซีเปีย-โมโนโครมตั้งแต่ลองทำรูปวันเกิดให้คุณ Blue Mouse ปีที่แล้ว เลยลองทำเป็นรูปที่สอง ปรับสีเป็นโทนแดงม่วงหน่อย ลงสีอื่นเฉพาะนัยน์ตาตัวละคร คิดว่าอารมณ์แปลกจากภาพสีเต็มรูปแบบดี อยากลองลงสีเต็มๆ แบบสดใสขึ้นถ้ามีโอกาสเหมือนกันฮะ :) ขอให้พี่เคียวมีความสุขกับชีวิตมากๆ ครับ   Create Date : 12 กรกฎาคม 2552     Last Update : 12 กรกฎาคม 2552 1:03:10 น. Counter : 502 Pageviews.   3 comment Share Tweet

การเดินทางของคิโนะ - โลกอันงดงาม - (พรีวิวนิยาย) การเดินทางของคิโนะ เพราะโลกไร้ซึ่งความงดงาม ฉะนั้นมันจึงงดงาม - The world is not beautiful. Therefore, it is. - นักเดินทางวัยรุ่นนามว่าคิโนะ ออกเดินทางไปตามเมืองต่างๆ และพักอยู่คราวละสามวันเพื่อเรียนรู้เรื่องราวของเมือง โดยมีมอเตอร์ราด (รถสองล้อแบบที่ไม่บินอยู่บนฟ้า) คันหนึ่งเป็นทั้งพาหนะและเพื่อนร่วมทาง ปกป้องตนเองด้วยปืนสองกระบอกนาม “คานอน” กับ “โมริโนะฮิโตะ” ในแต่ละเมือง...หรือแม้แต่ระหว่างทาง...คิโนะ ซึ่ง “ไม่ใช่ฮีโรผู้กอบกู้ ไม่ได้เข้าไปช่วยเหลือ หรือทำสิ่งใดเพื่อคนเหล่านั้น เพียงแต่รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น และเมื่ออยู่ครบสามวันก็จากไป” ได้พบเจอผู้คนและเรื่องราวของโลกที่ “เพราะไม่ได้งดงาม จึงงดงาม” ใบนี้ ได้ยินว่าเรื่องการเดินทางของคิโนะเป็นไลท์โนเวลของญี่ปุ่นที่สร้างยอดขายกว่า 5 ล้าน 6 แสน เล่ม ได้รับการแปลในอเมริกา เยอรมนี ไต้หวัน เกาหลี นอกจากนี้ยังมีการสร้างเป็นภาพยนตร์แอนิเมชัน เกม และดราม่าซีดี ปัจจุบันไลท์โนเวลในชุดการเดินทางของคิโนะในญี่ปุ่นได้ดำเนินไปถึงเล่มที่ 12 แล้ว น่าจะเป็นเครื่องยืนยันความโด่งดังและความนิยมของเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี ผมเคยได้ยินเรื่องอนิเมที่ฉายทางเคเบิลทีวี แต่ก็ไม่มีโอกาสดู ไม่ได้รู้เรื่องราวมาก่อน การอ่านการเดินทางของคิโนะ ฉบับแปลเล่มแรกของเจบุ๊คไลท์โนเวล สำนักพิมพ์บลิสพับลิชชิง จึงถือเป็นประสบการณ์ใหม่ที่มีกลิ่นอายของความคุ้นเคย และความสดใหม่คละเคล้ากันไปในตัว ความคุ้นเคยเริ่มมาจากว่า...เรื่องของการเดินทางในโลกสมมติที่สะท้อนเรื่องราวของโลกในความเป็นจริงไม่ใช่เรื่องใหม่ เมื่อหลายร้อยปีก่อน ยูโทเปีย (Utopia) ของเซอร์ โทมัส มอร์ ที่เกี่ยวกับโลกในอุดมคติก็ใช้คำบรรยายของนักเดินทางที่ไปยังเมืองสมมตินั้นเป็นเครื่องถ่ายทอดความคิด ยังมี การเดินทางของกัลลิเวอร์ (Gulliver’s Travel) ของโจนาธาน สวิฟท์ ที่ให้ตัวเอกมีเหตุต้องพลัดหลงไปยังประเทศเกาะต่างๆ ทั้งดินแดนของพวกคนแคระ ยักษ์ นักวิทยาศาสตร์ที่วิจัยโดยไม่ได้สาระอันใด หรือที่แรงสุดก็เมืองที่ม้ารู้จักใช้ความคิด ใช้เหตุผล มีมารยาททางสังคมและความศิวิไลซ์ยิ่งกว่ามนุษย์ที่ป่าเถื่อน ถูกครอบงำโดยสัญชาตญาณและเป็นข้ารับใช้ของพวกม้า! หรือจะหยิบยกเรื่องในสมัยใหม่มาหน่อย ก็ยังมี เจ้าชายน้อย (Le Petit Prince) ของอองตวน เดอ แซง-เตกซูเปรี ว่าด้วยการเดินทางของเจ้าชายน้อยสู่ดาวแต่ละดวง พบเจอผู้คนและเรื่องราวที่แตกต่างกันไป เรื่องแนวการเดินทางมักเป็นเรื่องที่ เด็กอ่านได้ (เพราะตื่นตาตื่นใจกับดินแดนในจินตนาการ) ผู้ใหญ่อ่านดี (ได้คิดวิเคราะห์ว่าแต่ละเมืองหมายถึงอะไร) การเดินทางของคิโนะ ก็เป็นเช่นนั้น แต่น่าจะเหมาะกับวัยรุ่นตอนต้นขึ้นไปมากกว่า เพราะในบางตอนมีภาพของความโหดร้าย และสะท้อนด้านมืดของมนุษย์ออกมาอย่างชัดเจน เมืองที่คิโนะเดินทางไปในหนังสือมีชื่ออยู่ในสารบัญ พร้อมทั้งภาพประกอบหนึ่งภาพให้คาดเดาเกี่ยวกับเมืองนั้นๆ ทั้งสิ้น ในเล่มแรกมี... นครซึ่งผู้คนเข้าใจความเจ็บปวดของกันและกัน -I See You- ...หากคนเราเข้าใจความเจ็บปวดของกันและกัน...ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีมิใช่หรือ... ...แล้วเหตุใด...เมืองแห่งนี้จึงดูเหมือนจะดำเนินงานเพียงโดยเครื่องจักร...และผู้คนไร้ปฏิสัมพันธ์กันอย่างสิ้นเชิง... นครระบบเสียงข้างมาก - Ourselfish- ...การลงเสียงข้างมาก...น่าจะเป็นระบอบการปกครองที่ทำให้ประชาชนได้เลือกสิ่งที่ตนเองต้องการมิใช่หรือ... ...แล้วเหตุใด...เมืองแห่งนี้จึงเหลือประชากรเพียงคนเดียว...และหลุมศพเรียงรายหลังอดีตพระราชวังของราชวงศ์ที่ล่มสลาย... ชายสามคนบนรางรถไฟ – On the Rails – (ไม่ใช่เมือง แต่เป็นรางรถไฟที่คิโนะผ่านไปในระหว่างทาง) ...บนทางรถไฟที่ไม่มีรถไฟวิ่ง...ชายสามคนทำงานมาเป็นเวลานาน... ...ขัดราง...รื้อราง...สร้างราง... ...งานของพวกเขานั้นขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิง... ...แล้วพวกเขายังคงทำงานอย่างเดียวดายไม่หยุดหย่อนด้วยเหตุผลอะไรกัน... โคลอสเซียม – Avenger – ...ผู้ชนะในการประลองเท่านั้นที่จะสามารถเข้าเมือง...และได้สิทธิ์เป็นพลเมือง... ...ผู้แพ้...หากมิต้องจากเมืองนี้ไป...ก็จากโลกนี้ไป... ...ผู้คนมากมายร่วมประลองด้วยหวังจะได้เป็นพลเมือง...ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา... ...แต่มีสองคนที่ไม่ได้หวังเช่นนั้น... ...หนึ่งมิอาจเดาจุดประสงค์...ส่วนอีกหนึ่ง...ต้องการ “ล้างแค้น”.... นครของผู้ใหญ่ – Natural Rights – ...“เด็ก” ต้องกลายเป็น “ผู้ใหญ่” เมื่อมีอายุถึงจุดจุดหนึ่ง... ...การเป็น “ผู้ใหญ่” มาจากการ “ผ่าตัดสมอง”... ...เมื่อเด็กหญิงผู้มีชื่อเป็นดอกไม้คนหนึ่ง...ลังเลกับการเป็น “ผู้ใหญ่”... ...“นักเดินทาง” ที่บังเอิญผ่านมา...จะให้คำตอบและหนทางกับเธอ... นครแห่งสันติ – Mother’s Love – ...ความรักของ “แม่” ที่มีต่อลูกน้อย...เป็นสิ่งที่สวยงามบริสุทธิ์ที่สุด... ...ความรักของ “แม่”...ทำให้เกิดสันติในนครที่เคยรบราฆ่าฟันกันมายาวนาน...เพื่อชีวิตของลูกๆ ของตน... ...แต่ในความรักของ “แม่”...กลับลืมไปว่า... ...“แม่” คนอื่นๆ ...หรือแม้แต่คนอื่นๆ ที่มิใช่ “แม่” ก็มีความรักในชีวิตของตนและคนรอบข้างเช่นกัน! เรื่องราวของเมืองเหล่านี้ถูกบอกเล่าโดยมีปฐมบท ‘กลางป่า – b’ – ‘Lost in the Forest – b’ กับบทส่งท้าย ‘กลางป่า – a’ – ‘Lost in the Forest – a’ ปิดท้าย ให้เข้าใจว่าบทส่งท้ายซึ่งแทนที่ด้วย a น่าจะเกิดก่อนปฐมบทซึ่งแทนที่ด้วย b ลำดับเหตุการณ์ของเรื่องนี้เท่าที่ดูในเล่มแรกคือไม่มีลำดับในแต่ละตอนชัดเจน (เหตุการณ์แต่ละตอนจบสมบูรณ์ในตัวของมันเอง) หรือมิเช่นนั้นก็ใช้การเปิดเรื่องด้วยวิธีที่เรียกเป็นภาษาละตินว่า in medias res หรือเริ่มต้นที่กลางเรื่อง สี่บทแรกว่าด้วยคิโนะในระหว่างการเดินทาง บทที่ห้าเปิดเผยความเป็นมาในการเริ่มเดินทางของคิโนะ ก่อนจะกลับเข้าสู่การเดินทางของคิโนะต่อไปในบทที่เหลือ ความสดใหม่แอบซ่อนอยู่ในแนวเรื่องราบเรียบ ในช่วงแรกให้บรรยากาศเหมือนการเดินทางเพียงลำพังของคิโนะกับเฮอร์เมส ซึ่งมีแขวะกัน กัดกันบ้างเป็นบางครั้งอย่างเป็นมิตร ความสดใหม่เริ่มขึ้นจากจุดนี้ การเดินทางของคิโนะไม่ได้เกิดจากการบรรยายบุคคลที่หนึ่งผ่านสายตาของคิโนะเอง แต่คลับคล้ายฉากในละครที่กำลังดำเนินไปตรงหน้า ในบางครั้งเราไม่ทราบความคิดเห็นของคิโนะโดยตรง แต่ก็สังเกตได้จากคำพูดหรืออากัปกริยาที่เปลี่ยนไป...ว่าคิโนะมีความรู้สึกอย่างไรกับเรื่องราวของเมืองนี้ การเดินทางของคิโนะ อาจจะมีอีกเป็นสิบเล่มรออยู่เบื้องหน้า แต่ด้วยเล่มหนึ่งที่จบลงไป ก็ทำให้รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่ไม่ต้องอ่านต่อเนื่องกันก็เข้าใจได้ และอยากรู้ว่าเมืองต่อๆ ไปที่คิโนะจะไปเยือนเป็นเมืองเช่นไร และภาวนาขออย่าให้เป็นเมืองที่ดูงดงามในเปลือกหน้า...แต่มีความมืดดำซ่อนอยู่เสียที แต่หากมองในทางกลับกัน ความมืดดำที่ซ่อนอยู่คือความไม่งดงามของโลก...ในแต่ละเมืองก็ยังมีมุมของความงดงามที่ถูกเผยให้เห็น เช่นเดียวกับโลกที่งดงามและไม่งดงามของเราใบนี้ ...มาเริ่มเดินทางไปกับคิโนะกันเถอะ... (ภาพปกของการเดินทางของคิโนะ มาจากเว็บไซต์วิกิพีเดียภาษาอังกฤษ)   Create Date : 31 ตุลาคม 2551     Last Update : 31 ตุลาคม 2551 11:44:07 น. Counter : 786 Pageviews.   3 comment Share Tweet

Ruff the Doggy Dragon - Fansong for Dragon Delivery ความฟุ้งซ่านทำงานอีกแล้วกับดราก้อนดิลิเวอรี่ จึงเกิดเป็นเพลงนี้ขึ้นมา ขอขอบคุณ... - พี่เคียวที่เขียนเรื่องสนุกๆ ของเจ้ากี๊ซมาให้อ่าน - Peter, Paul, and Mary ที่สร้างสรรค์เพลงนี้ รวมทั้ง Lenny Lipton ผู้ประพันธ์เนื้อร้องเดิม และ Peter Yarrow ผู้ประพันธ์ดนตรี - เว็บไซต์ //www.rhymer.com สำหรับตารางสัมผัสอักษรอังกฤษ - เว็บไซต์ wilstar.com สำหรับไฟล์เพลง และ...ผู้เข้าชมทุกท่านครับ :D   Create Date : 06 กันยายน 2551     Last Update : 6 กันยายน 2551 12:06:40 น. Counter : 908 Pageviews.   25 comment Share Tweet

ไม่ร้อน - ความเป็นมาอันลี้ลับของชาขาว (แซวปกนิยาย) "ท่านมีลูกคนเดียวเมื่อแรกแตกยอด แต่บัดนี้เป็นสอง เพราะเมื่อข้าเก็บใบชาลูกชายท่านแล้ว ใบชาเขียวของเขาก็จะแยกออกจากใบชาขาว ...ใบชาเขียวมีนามว่า เหม่อลิ้น และเขาจะเป็นผู้ทำตลาดเครื่องดื่มรายใหญ่ในอนาคต ส่วนเด็กคนนี้เขาชื่อ ไม่ร้อน เขาเป็นใบชาขาว... แต่ใบชาขาวไม่ใช่ความไร้ประโยชน์ ถ้าท่านสามารถรักษารสชาติของเด็กคนนี้เอาไว้ได้ เขาจะไม่ตกเป็นวัชพืชของโลกท่าน เขาจะไม่โกรธมือที่รีบเก็บเขา เขาอาจจะมีกระบวนการบ่มที่ยากลำบาก แต่เขาก็กลายเป็นน้ำชาแสนอร่อยได้อย่างทระนง... ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่า ท่านจะให้เวลาบ่มเขาได้นานเท่าใด" ขอขอบคุณ พี่เคียว ผู้แต่งนิยายเรื่อง ไมรอน สถาพรบุ๊ค ผู้ตีพิมพ์ ซารุโซบะ น้องรักผู้แต่งเพลง เพียวริคุ ภูมิ เพื่อนผู้เอื้อเฟื้อเสื้อคลุมและเป็นตากล้องให้ เพียวริคุ น้ำชาขาวรสผลไม้รวมขวดสีชมพู และ ทุกๆ ท่านที่เข้าชมบล็อกนี้ m[_ _]m นายแบบและผู้ตัดต่อ - อนิธิน ปล. ประเดิมบล็อกแรกของความเรื่อยเปื่อยด้วยความเรื่อยเปื่อยจริงๆ ^^;;;   Create Date : 04 สิงหาคม 2550     Last Update : 4 สิงหาคม 2550 21:34:33 น. Counter : 850 Pageviews.   23 comment Share Tweet

• Ploffy
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com