อย่าโกรธได้ไหม

ก็ผิดที่ตัวฉันเอง
ที่ไม่รู้ว่าเธอผูกพัน
ไม่รู้ว่าทำให้เธอหวั่นไหว
ที่คอยตามเธอเหมือนเงา
ไม่ได้คิดว่ามันมากไป
แค่คิดว่าควรจะอยู่ใกล้กัน

ไม่เคยจะมองสายตา
จึงไม่เห็นว่าเธอเปลี่ยนไป
แหละคิดอะไรที่ต่างกับฉัน
ที่ปล่อยจนมันสายไป
ก็เพราะคิดว่าเป็นเพื่อนกัน
เพิ่งรู้ว่าฉันได้ทำร้ายเธอ

อย่าโกรธได้ไหมไม่รู้จริงจริงสิ่งที่ฉันทำไป
มันเหมือนสร้างเยื่อใยให้เธอคุ้นเคย
อย่าโกรธได้ไหมขอโทษจริงจริง
เราไม่ควรมีวันนี้เลย
ฉันเสียใจที่ฉันทำเธอเจ็บปวด

อย่าโกรธได้ไหมไม่รู้จริงจริงสิ่งที่ฉันทำ ไป
มันเหมือนสร้างเยื่อใยให้เธอคุ้นเคย
อย่าโกรธได้ไหมขอโทษจริงจริงเราไม่ควรมีวันนี้เลย
ฉันเสียใจที่ฉันทำ เธอเจ็บปวด

ก็อยากมีใจให้เธอ
แต่มันฝืนใจจริงที่เป็น
อยากขอให้เธอเข้าใจตัวฉัน
แค่อยาก ให้เรา เหมือนเดิม
อย่าได้คิดเกินเลยกว่านั้น
ให้ฉันเป็นเพื่อนคนหนึ่งของเธอ
ช่วยคิดว่าฉันนั้นเป็นเพื่อนเธอ