"ท่านทั้งหลายจงมาดูโลกนี้ อันตระการ ดุจราชรถ ที่พวกคนเขลาหมกอยู่ แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่" ขุททกนิกาย ธรรมบท

   ทุกคนเกิดมาต่างปรารถนาจะเป็นคนดีด้วยกันทั้งสิ้น เป้าหมายที่แท้จริงของคนดี คือ การขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป แต่เนื่องจากภพชาติมาขวางกั้น ทำให้ลืมความตั้งใจที่ดีแต่ดั้งเดิม หรือเกิดมาแล้วไม่ได้พบกัลยาณมิตร  ทำให้ชีวิตหลงลืมเป้าหมายที่แท้จริง ไปเพลิดเพลินยินดีอยู่กับรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้น จึงมองไม่เห็นหนทางที่จะไปถึงเส้นชัย ของชีวิต

   เมื่อหลงลืมก็หลงใหล แล้วก็หลงผิด และติดอยู่กับเรื่องที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ปล่อยชีวิตให้ติดอยู่กับกระแสโลก กระแสกิเลส มองไม่เห็นโลกไปตามความเป็นจริง ชีวิตจึงต้องวนเวียนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์แห่งสังสารวัฏนี้ร่ำไป ต่อเมื่อได้กัลยาณมิตรผู้ที่เข้าใจโลกและชีวิตอย่างดี มาแนะนำให้ได้พบแสงสว่างแห่งชีวิต จึงจะรู้จักโลกตามความเป็นจริง ความยึดมั่นถือมั่น หลงติดหลงใหลในสิ่งไร้สาระจะเริ่มคลายลง และหมดไปในที่สุด

อรุณสว่างยามเช้า กับ พุทธพจน์เตือนใจ  ตอนที่ 438
CR:Line:V Sirichai MMC,USA