อัณณาโตเป็นสาวแล้ว มีลูกอ้อนมากมายค่ะ

ตอนนี้อัณณา 1 ขวบ 9 เดือนเต็มแล้วค่ะ ช่วงที่ผ่านมาหม่ามี้สังเกตได้ว่าอัณณาโตขึ้นมาก ตัวยืดขึ้น ค่อนข้างสูงทีเดียว วัดล่าสุดได้ 89 cm หนัก 15.2 kg เท่าเดิม  การยืดตัวขึ้นของอัณณาทำให้รูปร่างหนูเพรียวขึ้นด้วย  แถมใบหน้าก้อแลดูจะเปลี่ยนไปเหมือนกันน้า  อันนี้ไม่ใช่หม่ามี้คนเดียวที่รู้สึกนะคะ อาโกวก้อย กะอาผ่อก้อบอกมาด้วยเหมือนกันค่ะ ว่าอัณณาแก้มป่องน้อยลง หน้ายาวขึ้น จากเดิมที่อ้วนกลมไปหมด  อิอิอิ...หม่ามี้ก้อได้แต่ขำไปขำมาค่ะ

นอกจากการเปลี่ยนแปลงด้าน Physical แล้ว  นิสัยใจคอก้อเปลี่ยนไปด้วย หนูอัณณาจะสนใจในสิ่งที่ผู้คนรอบข้างพูดคุยกันมากขึ้น ช่างสังเกต มีลีลาในการต่อรอง  ร้องไห้เก่งเมื่อไม่ได้ดั่งใจ (อันนี้หม่ามี้เซ็งมาก) ดื้ออย่างไม่มีเหตุผล  ไม่ค่อยชอบการรักษา Hygiene ขั้นพื้นฐานของร่างกายตัวเอง เช่น การแปรงฟัน การเช็ดลิ้น ฯลฯ หม่ามี้กับ Daddy เลยต้องพยายามอย่างหนัก ที่จะฝึกและสั่งสอนหนูอัณณาเรื่องการรักษาความสะอาดของร่างกาย การเชื่อฟังพ่อแม่ผู้ใหญ่ และการใช้เหตุผลช่วยตัดสิน ไม่ใช่ใช้แต่อารมณ์  งานหนักมากค่ะ แต่ก้อต้องทำ เพราะนี่คือหน้าที่ของพ่อและแม่ ใช่มั๊ยคะ?

ตัสอย่างความช่างสังเกตของอัณณา เล่าโดยอากุงเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ อากุงเล่าว่าอาผ่อของอัณณาบอกคนอื่นๆว่าต้องเดินเข้าไปในซอยซื้อขิงมาทำอาหารหน่อย อัณณานั่งเล่นของเล่นอยู่แถวนั้น ไม่ได้ใส่ใจอะไร อาผ่อถามอัณณาว่าจะไปเดินเล่นด้วยกันมั๊ย อัณณาก้อเอาสิคะ เป็นเด็ก Born to เล่นและเที่ยวอยู่แล้วนิหน่า  ก้อเลยออกเดินไปในซอยด้วยกันมีอาผ่อ อัณณา และก้อโกวก้อยค่ะ  พอเดินไปซักพักผ่านร้านทำผมเจ้าประจำอาผ่อ  ช่างทำผมถามอัณณาว่าจะไปไหนกันจ๊ะ  อัณณาหันหน้าไปตอบแบบ Chill Chill ว่า "จะไปซื้อขิงค่ะ"  5555....

อัณณาไม่ได้เปลี่ยนแปลงคนเดียว อากาศในกรุงเทพฯก้อเปลี่ยนแปลงสุดๆไปเลยค่ะ  อาทิตย์ที่แล้ว อยู่ๆอากาศก้อหนาวยะเยือกกลางเดือน March ซะงั้น  หม่ามี้ไปควักเสื้อหนาวที่เตรียมให้อัณณาแทบไม่ทัน โชคดีสุดๆ ที่หม่ามี้มีเครื่องแต่งกายหน้าหนาวที่เตรียมไว้สำหรับ Trip ที่จะไป Hokkaido ไว้ใ้ห้อัณณาแล้ว  เลยรื้อมาใส่ได้ 2-3 ชุด ไม่รื้อมากกว่านี้ค่ะ เพราะมั่นใจว่าหนาวนี้จะผ่านไปอย่างรวดเร็ว...เป็นดังคาด...หนาวอยู่ 2 วันคับท่าน  แล้วก้อร้อนอีกตามเคย  แต่การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศแบบนี้ทำให้อัณณาไม่สบายค่ะ มีน้ำมูก แน่นจมูก ไอมาก ไอถี่ด้วยค่ะ แม่มันกลุ้มใจมาก ให้ยาแก้ไอแล้วก้อไม่ดีขึ้น  ต้องพาไปพบป้าหมอเป็นการด่วนค่ะ BNH Hospital วันเสาร์ไม่เลวร้ายอย่างที่คิดไว้ ไปรอไม่นานมากได้พบป้าหมอสมใจ ผลสรุปออกมาว่าอัณณา อาคิราของเราเป็นภูมิแพ้ต่ออากาศค่ะ  แม่มันอย่างงงเลยค่ะตอนแรกที่ป้าหมอบอกว่าอัณณาเป็นภูมิแพ้ เพราะไม่เคยเป็น  พี่น้อง 3 คน โตมาใจกลางกรุงเทพฯไม่เคยเป็นกันเลยค่ะ ในขณะที Daddy ของอัณณา ผู้เติบโตอีกฟากของแม่น้ำเจ้าพระยา  กลับเป็นภูมิแพ้อย่างงอมแงมตอนเด็กๆ  จนหายได้เองในที่สุดตอน 10 ขวบ     จาก Statistics ถ้าพ่อหรือแม่เป็นภูมิแพ้ ลูกจะมีโอกาสเป็นภูมิแพ้มากกว่า 60% ค่ะ  อัณณาก้อคงเป็น 60% นั้นแหละค่ะ เพราะ Daddy ของหนูเป็นนิหน่า ว้า...แย่เนอะ...จากนี้ไปหนูจะต้องอยู่กับมันให้ได้ ต้องเอาชนะมันให้ได้นะคะ ต้องกินอาหารหลากหลายอย่างที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ เพื่อเพิ่มภูมิต้านทานของตัวเอง  หนูจะชนะมันได้ในที่สุดจ๊ะ

ป่วยทั้งทีอาการงอแงมันก้อต้องมาควบคู่กันอยู่แล้ว งอแงเสร็จก้อจะเอาแต่ใจตัวเองขอทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ  สำหรับอัณณาตอนนี้ติด Barney กะ Thomas and His Friends งอมแงม เหมือนติดฝิ่นค่ะ  หม่ามี้มันต้องคอยส่งเสียงล้งเล้ง  ห้ามเปิด TV ดูบ่อยจนเกินไป    กลัวมากๆถ้าดู TV นานเกินไปจะทำให้ลูกสมาธิสั้นตามข้อมูลวิจัยจากบทความที่หม่ามี้เคยอ่าน  อย่างที่บอกนะคะ ตอนนี้อัณณา She โตขึ้นมาก ลูกล่อลูกชนสารพัด เยอะแยะไปหมด  รู้ว่าอ้อนแล้วจะได้ของที่ต้องการ รู้ว่าน้ำตาและเสียงร้องเป็นอาวุธชั้นเลิศที่ใช้ต่อรองได้ผลกับหม่ามี้และ Daddy  ลองดูคลิปขอดู Barney ของหนูอัณณาซะก่อนค่ะ แล้วจะรู้ว่าเจ๊รู้จักทำเสียงอ้อนขนาดไหน

Create Date : 21 มีนาคม 2554
Last Update : 21 มีนาคม 2554 15:34:20 น.		4 comments
Counter : 276 Pageviews.
Share Tweet