|
~*ยังจะมีปีหน้าอีกเหรอ*~
ไม่คิดว่าเราจะต่อสัญญาคบกันต่อไป ในแต่ละปี เค้าจะมาถามกันเสมอว่า"จะคบกันต่อมั้ย" สองปีที่ผ่านมา ไม่มีการมาถามแต่มักจะมีคำพูดดึงไว้ให้ฉันอยู่กับเค้าต่อ เช่น"ปีหน้าจะต้องทำแบบนี้ๆๆๆๆนะ โอเคมั้ย..." อ่าวแสดงว่าปีหน้าเราก็ต้องคบกันต่อเรอะ... ง่ายๆ หากถ้าปฏิเสธ ก็คือการบอกเลิกโดยปริยาย ก็คงงั้นเพราะถ้าไม่มีกิจกรรมด้วยกัน เราก็จะเจอกันน้อยลงมาก ฉันไม่ชอบไปเฝ้าที่ร้านจักรยานของเค้า เพราะเค้าต้องการสมาธิมาก เค้าจะไม่พูด ไม่ด่า แต่สุดท้ายก็ไปรู้ความความจริงจนได้ว่า"รำคาญ" ไม่กล้าแม้แต่จะถามว่าทำไมไม่พูดไปตรงๆ...กับคนอื่นๆ กว่าที่ฉันจะรู้ว่า"ไม่เป็นไร" และการนิ่งเงียบของเธอมันคืออะไร ก็เกือบเสียเธอไปเหมือนกัน
ปีหน้าต้องไปปั่นที่สันกำแพง....ต้องซ้อมหนักอีกแล้ว ส่วนดอยอินทนนท์คงไม่ปั่น แต่จะตามไปเที่ยวเหมือนทุกปี ขอโทษน้า...แม่จ๋าไม่มีเวลาซ้อม ต้องทำงานช่วยพ่อจ๋า แล้วจะรีบหัดขับรถ มาช่วยกัน...
ถึงพ่อจ๋าที่ไม่เคยมาอ่านบันทึกของแม่จ๋าเลย แม่จ๋าขอคิดดูเรื่องการต่อสัญญานะ แม่จ๋าเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน ต้องมาหัดทำตัวไม่รับรู้อะไร ต้องมาปรับความเข้าใจซ๊ะใหม่ ว่าจริงๆแม่จ๋าเป็นไม้กันหมานี่เอง ไม่ใช่เพราะคิดถึงกันมากมาย อย่าให้ใครต่อเพ้อเจ้อไปคนเดียวเลยนะบาปกรรม ผู้หญิงด้วยกัน มันเจ็บ...
หากต่อสัญญาปีหน้าฉันจะต้องเปลืองน้ำตาอีกกี่หยดกันนะ....
Create Date : 12 ธันวาคม 2553 | | |
Last Update : 12 ธันวาคม 2553 5:43:31 น. |
Counter : 484 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
~*จักรยานช่วยชีวิต*~
ตอนไปสอบเอ็นทร้านซ์ก็ปั่นจักรยานไปสอบ เพราะใครๆก็เอารถมอร์เตอร์ไซต์ไปกันแม้ว่าจะซอกแซกแต่ก็ทำให้รถติดอยู่ดี สมัยนั้นรถติดมากกว่าตอนนี้เยอะเลย พอเราเอาจักรยานไปใครๆก็มองว่ากระจอก... บ้านไม่ได้รวย แต่พ่อแม่ดีใจที่เห็นเรารู้จักเอาตัวรอด ปั่นจักรยานไปสอบเอ็นท์ฯได้ทันเวลาเข้าห้องสอบ ในขนาดที่คนบางส่วนมาช้าเพราะรถติด (แต่ก็ให้เข้าห้องสอบนะ)
มาตอนนี้ฉันมาเจอคนรู้ใจคนนึงเค้าปั่นจักรยานในชีวิตประจำวัน ฉันเองก็นึกว่ามันจะกระจอก แต่เปล่าเลย เขาสามารถบอกเคล็ดลับหลายๆอย่าง ทำให้ฉันแก้ปัญหาสุขภาพได้ทันท่วงที ตอนนี้ฉันไม่ใช่คนขี้หนาว ร่างกายฉันจะมีการเผาผลาญอยู่ตลอดเวลา (เราสองคนจะตัวร้อนเท่าๆกันคะ)หากว่าป่วยก็จะหายไวมาก น้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ที่กำหนด ไม่กลับไปเป็นโรคเดิมอีก (แต่ดันมีโรคใหม่มาแทน..ฮา...)
จักรยานที่ฉันคิดว่าใช่นั้นยังไม่มี มันก็เหมือนคนรู้ใจของเธอที่ยังไม่มีใครที่"ใช่" เราสองคนก็ไม่ต่างกัน มาวันนึงเธอก็ถามว่าปีนี้เอารถมินิขึ้นดอยนะ...ฉันส่ายหน้า "..อื๊อ...บ่เอา คันมันเล็ก ไม่ไหว รอบขาสูงทำไม่ได้หรอก เธอเอาขึ้นไปเถอะ " แต่เธอยังยืนยันว่า "เดี๋ยววันที่ 1 กับวันที่5 เอามินิขึ้นดอยนะ " จบบทสนทนา... เว้ย..เห้ย..ฟังตรูพูดดิ!!! ตรูไม่อาววววว จะเอาจูเลียตขึ้นดอยเหมือนทุกปี แง้ๆๆๆ
จู่ๆหลังวันที่ 6 เธอก็ถามว่าอยากได้มั้ย เกรงใจนะแต่ให้ฟรีก็เอาคะ ถึงมันจะโหลๆซ้ำๆแต่ก็ใช้งานได้ระดับเทพ ฉันไม่ได้บ้าอุปกรณ์ และโง่มากมายเรื่องพวกspec ถึงจะฟังมามากก็ตาม แต่ถ้าจักรยานคันนั้นขอแค่พาขึ้นดอยสุเทพได้ไม่น้อยหน้าใครก็พอแล้ว แต่ช่วยรับเงินบางส่วนด้วยนะ ของมันแพง กระดากใจ..
เล่าสู่กันฟัง.... ดอยสุเทพคือดอยที่มีความตั้งใจจริงที่จะซื้อรถ"จูเลียต"แล้วพามันขึ้นดอยไปด้วยกัน ฉันทำได้จริงในวันแรกที่ฉันพร้อม ฉันซ้อมๆๆ และฉันก็ทำได้ ขอบคุณที่พาจักรยานมาให้รู้จัก มันทำให้ฉันกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมอีกครั้ง จักรยานมันดีจริงๆหงะ
Create Date : 10 ธันวาคม 2553 | | |
Last Update : 10 ธันวาคม 2553 23:40:18 น. |
Counter : 488 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
~*แล้วอะไรๆมันก็จะผ่านไป *~
บางทีเราก็ต้องเตรียมตัวกับอนาคตบ้าง
อย่างเช่นการจากลา กับคนที่เรารักมากมาย ไม่ว่าจะลาจากกันทั้งยังมีชีวิต หรือตายจากกันไป ยังงัยก็ต้องจาก..
ก็ไม่ถึงขั้นที่ต้องเข้าวัดเข้าวา แค่ตั้งสติ นิ่งๆ ปล่อยให้ร่างกายได้พักผ่อน
ไม่เคยอยากได้อยากมีอะไรเกินตัว ขอแค่มีลมหายใจที่ไปกับเราเสมอต้นเสมอปลาย
ปั่นจักรยานทีไร มีแค่ลมหายใจเป็นเพื่อน ปั่นจักรยานชีวิต มีแต่รอยแผลเท่านั้นที่เป็นครู
บาปกรรมอะไรที่ทำไปก็ตั้งสติขอโทษอภัยให้เจ้ากรรมนายเวรไป
จิตใจก็พอผ่อนคลาย อันที่จะมีกรรมกับเราก็ขอให้น้อยลงไป น้อยลงไป
ให้ทุกอย่างสงบเราก็จะพบความจริงที่เป็นตะกอนนอนอยู่
บางทีจิตมันก็อดคิดไม่ได้ ไม่นิ่ง คืนนี้เค้าจะไปอยู่กับใครนะ ตอนนี้ไปกับใครนะ...กำลังทำอะไรกับใครนะ... ตอนนี้วางแล้ว ตามสบายเถอะ ฉันอยู่ได้ และเข้มแข็งขึ้นมาก พอหยุดคิด...ก็รู้สึกได้ว่าเราสอบผ่านแล้ว ปัญหาที่เกิดก็จะแก้ได้ด้วยสติ
ขอบคุณที่จ่ายค่าเกี่ยวกับจักรยานต่างๆให้ ไหนจะค่าใช้จ่ายส่วนตัวเธอก็ให้ฉันแล้ว ขอบคุณที่ชวน(แกมบังคับให้ลางาน)ไปลำปาง ทั้งๆที่ก็ไม่ควรไปเลย ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวแพงๆ บ่อยๆ แต่คราวหน้าให้ช่วยออกบ้างนะเกรงใจ ขอบคุณที่เข้าใจความรู้สึกลึกๆ แล้วดูแลความรู้สึกนั้นมากขึ้น ขอบคุณที่ยอมแก้ปัญหาไปด้วยกัน.... แม้อะไรมันจะเกิดต่อๆไป ฉันก็จะเข้มแข็งเหมือนที่เธอย้ำเสมอให้ฉันเชื่อใจเธอ....พอเข้าใจแล้วว่าอะไรๆมันก็จะผ่านไป ไม่ว่าร้ายหรือดี..
Create Date : 10 ธันวาคม 2553 | | |
Last Update : 10 ธันวาคม 2553 2:27:42 น. |
Counter : 553 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
~*เข้าใจดีแล้ว*~
เคยคิดว่าชีวิตคู่ที่กำลังเข้ามานั้นราบรื่น
คิดว่ายอมรับได้กับสภาพที่เป็น
กาลเวลาผ่านไป...เราก็ยังคงต้องทนกับสภาพเดิมๆ
ยิ่งเหตุการร้ายๆผ่านเข้ามา ฉันพึ่งรู้ว่า ความอดทนต้องมีมากเพียงใด
ถึงจะเข้าใจในสิ่งที่เธอคิด
สิ่งที่ฉันรับรู้ได้แต่ไม่เคยฉุกใจคิดเลย...ว่าสุดท้ายเธอก็ไม่เคยทิ้งฉันเลย
ขอโทษนะที่ฉันซื่อบื้อ...
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2553 | | |
Last Update : 3 ธันวาคม 2553 23:25:13 น. |
Counter : 492 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|