เมื่อวาน มีครอบครัวเพื่อนรัก4ครอบครัว มาหาถึงหัวหิน

น่าจะเพราะภาษิตที่ว่า เมื่อขุนเขาเดินหาเราไม่ได้

เราก็เดินมาหาขุนเขาเสียเลย 555





พอรถตู้เปิดประตูลงที่ชายหาด

เราได้เจอผลผลิตตัวเล็กๆเรียงรายพร้อมเสียงเจื้อยแจ้ว

บางหน่วยที่กล้าหน่อยและพอจำกันได้จากการเจอหน้าเพียงสองครั้ง

(ครั้งละไม่เกิน2ชั่วโมงเมื่อปีที่ผ่านมา)

กระโดดเข้าหาและยกตัวให้อุ้มในทันที

พร้อมกับส่งเสียงเล็กๆไม่ขาดปาก



ในมื้อเย็นริมทะเลคืนนั้น

เราก็ได้ศิษย์หลานในการถ่ายทอดวิทยายุทธ์แกะปูนึ่งอย่างสนุกสนาน

เจ้าตัวเล็กๆสนใจใฝ่รู้และแกะ-แกะ-แกะ

จนปูหลายต่อหลายกิโลที่วางสุมอยู่เต็มถาด หายไปในพริบตา

มีเพื่อนๆของเราที่เคยเป็นขาแสบฝูงใหญ่ในกาลที่ผ่านมา

แต่ในวันนี้ได้แปลงกลายเป็นพ่อแม่ที่สมบูรณ์แบบได้อย่างน่าอัศจรรย์

ต่างเฝ้ามองดูเจ้าตัวเล็กพวกนี้อย่างอิ่มสุข





คืนที่พระจันทร์หม่นบนฟ้า และชายทะเลไม่มีลมเย็น...

หากแต่การนั่งริมทะเลกับกลุ่มเพื่อนที่เรารู้ตัวว่าเป็นที่รักของพวกเขา

และรักอย่างไม่มีข้อแม้ว่าเราจะเป็นอย่างไรแบบไหน

เป็นคืนที่รู้สึกเหมือนได้มีฝนเย็นๆจากฟ้าตกลงมาบนทะเลทราย

ใจที่หม่นหมองมานานได้มีโอกาสเปิดรับความสดใส

เสียงหัวเราะของเจ้าตัวเล็กๆ

ทำให้เป็นคืนที่หัวใจเปี่ยมไปด้วยความสุขล้น





เช้านี้ขณะกำลังนั่งในห้องทำงาน

มีข้อความเรียกให้เดินออกไปที่ด้านนอก..

แล้วก็เจอเจ้าตัวเล็กๆวิ่งเข้ามาล้อมรอบตัว

เพื่อมาบอกลาก่อนเดินทางกลับ

..บางแขนกางเข้ามาโอบกอด..

..บางมือเข้ามาจับจูงให้เราพาเดินไป..

เรากอดตอบและจับต้องมือเล็กๆของเจ้าตัวเล็กๆ

ด้วยความรู้สึกเหมือนมีดอกไม้บานในหัวใจ ..



เป็นที่ตระหนักแน่แท้แล้วในวันนี้

ว่าบางที...หนูตัวเล็กๆ

ก็ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บใหญ่ๆของเจ้าราชสีห์ได้ดีเหมือนกัน





เขียนเพื่อเก็บไว้ระลึกถึง วัน-คืนที่ดีๆ ที่มีความรักจากเพื่อน และจากสายใยรักของเพื่อน ที่ถ่ายทอดความรักเราส่งต่อรุ่นลูกของเขาได้อย่างมหัศจรรย์

Create Date : 30 มีนาคม 2555
Last Update : 30 มีนาคม 2555 16:35:49 น.		0 comments
Counter : 562 Pageviews.
Share Tweet