วันเกษียณอายุ
สิ้นกันยาพากันเกษียณเปลี่ยนชีวิต หลายดวงจิตอาจเศร้าให้เหงาหงอย
เพราะเคยชินกับงานสุขสันต์คอย มาหลุดลอยเคว้งคว้างอย่างเดียวดายฯ
หกสิบปีที่เกษียณอายุราชการ เป็นตำนานขานกล่าวเล่ากันได้
ขอให้คิดจิตว่างเป็นอย่างไร หางานใหม่ไม่ล้าหลังพลังตนฯ
ชีวิตนี้มีขึ้นลงท่านคงรู้ดี เหมือนทะเลมีขึ้นลงหลงยินยล
สร้างความหวังชีวิตใหม่ในกมล เราต้องทนจึงอยู่รอดตลอดกาลฯ
มาปีนี้ชีวิตครูโรงเรียนอนุบาลเมือง เคยรุ่งเรืองเฟื่องฟ้ามานมนาน
ครูวาสนา มูนไทย ที่ไขขาน สอนอนุบาลนานนักประจักษ์จริงฯ
อ้อ..ครูรพีพรรณ มันตสูตรด้วย ที่ได้ช่วยอนุบาลเด็กเล็กยิ่ง
อีกครูประสพสิน ช่างเหล็ก จริง ไม่อยู่นิ่งฝ่ายบริหารบริการมาฯ
ทั้งสามท่านเห็นลาสิ้นกันยาแน่ ไม่เปลี่ยนแปรแน่ใจไม่โหยหา
เพราะชีวิตที่ผันผ่านกาลเวลา รู้จักหารู้จักพอสู้ต่อไปฯ
ชีวิตท่านเกษียณนี้ชราแล้ว จงแน่แน่ววางแผนชีวิตได้
ก่อนสิ้นแสงแห่งตะวันจงครรไล เดินตามนัยพระอริยพระพุทธองค์ฯ
เหตุทรงเป็นพระบรมครูรู้แจ้งโลก ไม่มีโศกหรือกิเลสเป็นเหตุหลง
ชีวิตนี้สังขารไม่เที่ยงตรง เหมือนก็คงกาลเวลามุ่งหน้าไปฯ
ขอให้ครูทั้งสามท่านนี้จงมีสุข นิราศทุกข์ภัยร้ายไม่กรายใกล้
ขอให้ยึดถือมั่นนั้นพระรัตนตรัย เป็นหลักใจสูงลิบพระนิพพานเทอญ.
ว.ชลาลัย
(พระครูปลัดวันชัย อติภทฺโท)
ในนามคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนอนุบาลเมือง (ท่าหลวงสงเคราะห์) อ.เมือง จ.พิจิตร
๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓