• ALPHA FO BLOG
• แวะคุยกันก่อน
• ห้องรับแขก
• คิดไปเรื่อยเปื่อย
• เริ่มฝึก+หัดวาด(Basic Art)
• วาดเส้นดินสอ + สี (Drawing&Sketch)
• ไปมาซะที..(Sketch on travel)
• พู่กันจีน
• ผลงานภาพวาด(Drawing & Painting)
• แบ่งกันใช้
• หนังสือ พิชัย เมืองเล็กฯ
• คอลัมน์ "จินตนากร" โดย"เป็นเกลียว
• เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา
• "แสงตะเกียงไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม" โดย "เป็นเกลียว"
• THE PAINTER
• อินเดีย ซีเปีย กาแฟ

• haiku
• กะว่าก๋า
• poongie
• saipin
• Atas
• anavrin
• ตาอ้วนชวนคุย
• ค่ำคืนหน้าหนาว
• noojew
• JoySewing
• ลายปากกา
• บูรพากรณ์
• merveillesxx
• puifaikpp
• lozocat
• pinklilac
• ลำดวนดอย
• พิธันดร
• สิงห์อมบ๊วย
• พรายทราย
• ร่มไม้เย็น
• yyswim
• sorwor
• skinhead
• คุณพ่อภัคค์
• Webmaster - BlogGang

• พิชัย เมืองเล็กแต่ใหญ่ ที่ตกสำรวจ
• ชาร์ลส ชาเดอร์โลต์ (หมึกจีน)
• pino-artist (Oil)
• ตัวอย่างหนังสือหลายๆแบบ
• ประวัติศาสตร์สีน้ำ
• artgazine
• SKETCH CRAWL
• พระไตรปิฎก
• สีน้ำ lucywillis
• พจนานุกรมไทย
• บล๊อกสีน้ำคุณรินา Water color Guรู้ Guru
• ตัวอย่างงานสีน้ำ
• ACADEMY OF ART
• kengonartandtravel
• KENG ON ART & TRAVEL
• Kenny Keng Blog
• BlogGang.com

ALPHA FO BLOG ART : กันยาโย่ว!... Last month ผลงานที่เพิ่มในเดือนสิงหาคม ที่เพิ่มได้ 1 ตอน กับขั้นตอนการวาดสีน้ำมันครับ มาเดือนนี้จึงรวมรวบเทคนิคต่างๆใน blog นี้มาให้ สำหรับใครหลายๆคนที่กำลังฝึกฝนอยู่ ลองได้เลยนะครับ อาจไม่ดีเท่าที่ควร แต่หวังว่าคงถูกใจนะครับ ขั้นตอนการวาดสีน้ำมัน "...เมื่อลงเต็มแล้วก็ใช้พู่กัน เกลี่ยสีกลบพื้นขาวให้เต็ม บางคนวาดสีน้ำมันเขียนไป เก็บรายละเอียดไป  แบบนั้นก็ได้ครับ แต่เหนื่อยตอนที่ต้องผสมสีเดิมหลายรอบ และสีบางสีเมื่อเจอกันก็กลายเป็นเน่าไปได้ ต้องระวัง การลงสีขั้นเรกนี้สนุกตื่นเต้นดีครับ คงเพราะเราอยากเห็นภาพรวมของภาพก็ได้ครับว่า ออกมาแล้วหน้าตามันจะเป็นแบบไหนอย่างไร..." (อ่านต่อ...) ๑۩۞۩๑ เทคนิคการทำเฟรมผ้าใบใช้เอง "....เมื่อขึงเฟรมโดยรอดจากการถูกยิงเสกหน้าเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็มีวัสดุง่ายๆครับที่เราเตรียมมาแล้วครับนั้นคือ สีน้ำที่มีอะคิลิคผสมอยู่เยอะหน่อย แต่ถ้าหาไม่ได้ก็ สีทาภายนอกเรานี้แหละครับเลือกที่มีอะคิลิกเยอะๆหน่อยก็แล้วกันนำมาผสมกับกาวลาเท๊กซ์ในอัตราส่วน ....." (อ่านต่อ) เทคนิคการวาดสีน้ำมันภาพคนเต็มตัว ตอนนี้บอกเทคนิดการวาด พร้อมอุปกรณ์ และการจับคู่สีที่ต้องการด้วยครับ หลายๆท่านอาจเผชิญกับเรื่องการวาดแล้วเน่า ลองเอาคู่สีที่ผมกว่าจะได้มาลองดูกันครับ ..(อ่านต่อ) อุปกรณ์และคู่ใีที่ใช้ด้วยกัน การวาดภาพทิวทัศน์ Landscape การวาดภาพทิวทัศน์และการใช้สี อุปกรณ์การวาดสีน้ำมัน สวัสดีเดือนใหม่ ก่อนที่จะถึงปีใหม่ครับ หลังจากที่เจียมเนื้อเจียมตัวมาหลายเดือน งานที่คิดจะทำซึ่งเป็นงานของตัวเอง ตอนนี้......ยังไม่ได้ทำสักที ทั้งงานวาดชุดใหม่ที่เสก็ตซ์ไว้ เตรียมขึ้นเฟรมใหญ่ลงสู่ภาพเต็มๆ งานเขียนหนังสือชุดใหม่ บทความอันใหม่  ที่ได้แต่นั่งเจียมเนื้อเจียมตัว ได้แต่ทำตาปริบๆ แบบหมดหนทางต่อกลอน กับแผนงานอันเลิศหรู ในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ซึ่งมีสารพัดสารพันที่มีอยู่บนโลกใบนี้ ที่เราหามาเพื่อบอกถึงวิธีการที่จะไม่ทำ จนกระทั่งมาถึงคำสั้นๆที่สกัดดาวรุ่ง ด้วยคำว่า "เดี๋ยว"  ....เดี๋ยวจนถึงเดี๋ยวนี้ เดือนนี้ เดือนกันยายน ที่กว่าจะเป็นกันยาโย่วได้ คงต้องใช้นิ้วสองนิ้ว  คือนิ้วชี้ กับกลางเกี่ยวจมูกตัวเองดึงจนหน้าหงาย เพื่อให้ลุกขึ้นมาทำงานที่ตั้งเป้าวางแผนไว้ หลังจากที่ผู้มีพระคุณหลายๆท่าน  มอบหมายหน้าที่ ซึ่งมีหลากหลายหน้าที่ ให้รับผิดชอบมาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ทำให้คนตัวเล็กๆอย่างผมมีกินมีใช้แบบไม่อดอยาก ซึ่งกว่าผมจะเริ่มคุ้นเคยกับภาระกิจใหม่ๆในปีนี้ จนสามารถเขย่าเวลาได้เริ่มลงตัวก็เกือบจะหมดปี ต้องเอาจริงสักตั้งกับเดือนใหม่นี้  เดือนใหม่ วันใหม่ เวลาใหม่ ส่งผลก่อให้เกิดความรู้สึกใหม่ๆ ที่เหมือนกับเรากำลังเดินลงเนินเขา ที่ทั้งแรงและเร็ว  ไม่เหมือนกับความรู้สึกแรกช่วงต้นปี เหมือนกำลังเดินขึ้นเขา ที่ออกแรงดีช่วงต้นพอขึ้นเนินก็เริ่มหมดแรง  หยุดพักบ้างเป็นครั้งครา จนกระทั่งถึงกลางปีที่เหมือนอยู่บนยอดเขา ที่กว่าจะถึงหลายๆคนหอบแฮ่กๆ  ว่าเมื่อไหร่จะหมดปี หลายคนมาเรื่อยๆแบบงงๆ ว่าเร็วมาก  และแล้วก็ถึงเวลาที่จะเดินลงเนินซะที ที่คราวนี้ใช้เวลาเร็วกว่าตอนแรกต้นทาง  แน่นอนว่า อีกไม่นานก็คงถึงเวลาสิ้นปี  และพวกเรา คงได้มีโอกาสมา นั่ง ยืน เดิน ไหว้ สวัสดีปีใหม่กันอีกรอบ เป้าหมายเก่าที่ตกค้าง คงเอามานั่งปัดยัดลงไปในแผนงานใหม่ เรื่องราวเก่าๆที่คั่งค้างเหล่านั้นจะพากันเสนอหน้า มากันทุกรอบ ทุกที ทุกปี ในช่วงวางแผนงานประจำปี ความฝันอันบรรเจิด เป้าหมายที่เด่นชัด พากันเดินพาเหรดเข้ามาภายในใจ รีบฟ้องกันให้สลอนอย่างพร้อมเพรียง แต่เชื่อเหอะว่าอีกไม่นาน  เราจะสะบัดตูดหันหน้าหนีเป้าหมายนี้ กับข้ออ้างที่รักษาได้สารพัดโรค คือคำว่า "เหนื่อย" ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า "เดี๋ยว" ถ้าเป็นการชกมวย เดือนนี้คงเหมือนเป็นยกสุดท้าย เป็นบอลคงเหมือน 15 นาทีสุดท้าย ถ้าวิ่งก็ 100 เมตรสุดท้าย ที่ต้องทั้งเร่ง กระหน่ำไม่กลัวฝน และทำให้เต็มที่ทุกอย่างให้เต็มกำลัง ก่อนที่เกมจะจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า  และหมดไปอีกปี ใครที่อยากวาดคงต้องหยิบดินสอ  หยิบพู่กันมากระชากวิญญาณ ใครที่อยากเขียน  คงต้องรีบเอาข้อมูลทั้งหมดมากองรวมกัน แล้วนั่งหน้าแป้นพิมพ์พร้อมที่จะขยับนิ้ว  กระดิกหางตามองตัวอักษร ใครที่อยากทำอะไรคงต้องลงมือ รีบใส่ชุดเก่งให้พร้อม หายใจลึกๆ แล้วออกตะลุยฝัน ในโค้งสุดท้ายของปีนี้ให้เสร็จไปด้วยกัน ก่อนระฆังจะเคาะหมดยก  แบบไม่มีการต่อเวลาเจ็บ แล้วหลังจากนั้น เกมใหม่ก็จะเริ่มขึ้นในปีใหม่  แล้วเราจะมาทำลายสถิติด้วยกันอีกครั้ง  ดีกว่าจะมานั่งเสียดายเวลา ที่พากันวิ่งผ่านไปแล้วเรามานั่นเข็กหัวตัวเองว่า "ทำไมตรูถึงไม่ทำ มัวไปทำอะไรอยู่(วะ)"  มาถึงเดือนนี้ช่วงลงเนิน แนวดิ่ง ดึ๋งดั๋ง ที่จะส่งเวลาให้ใกล้ปีใหม่เร็วจี๋ขึ้นเรื่อยๆ ช่วงยกสุดท้ายที่คงต้องจัดให้สุดแรง แล้วเข้าสู่ปีใหม่ เรื่องราวใหม่ๆไปด้วยกัน .... เดือน 9 กันยา(ยน)  โย่ว!... ALPHA FO 01/09/2012 Keywords : งานศิลป์ วาดเส้นหุ่นนิ่ง งานเสก็ตซ์ ดรอวอิ้ง   Create Date : 01 กันยายน 2555     Last Update : 1 กันยายน 2555 22:22:31 น. Counter : 2542 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ALPHA FO BLOG ART : จาก BB ถึง GZ Last month เดือนกรกฎาคม อัพ blog ไว้ตอนเดียวครับ เป็นเรื่องของเทคนิคการวาดการ์ตูน ตอนที่ 2  มาเดือนนี้ จึงยากจะรวบรวม เรื่องราวของการ์ตูนไว้เป็นหน้าเดียวครับ เผื่อผู้สนใจอยากเรียนรู้ แต่หาลิงค์ไม่ค่อยเจอ เหมือนเดิมครับ หากสงสัย หรือจะเอาภาพที่วาดมาแบ่งกันชื่นชม ก็ติดแทกของภาพ ลงใน FB ผมได้เลยครับ มีโอกาสคงได้ชื่นชมผลงานด้วยกันครับ พื้นฐานการวาดภาพการ์ตูน การ์ตูนกับชีวิตเราที่สัมผัสกันมาตั้งแต่เด็กน้อย ที่มีโดเรม่อน โนบีตะ หมีโยกี และอื่นๆอีกมากมายในโลกของเด็ก โลกของใครคนหนึ่งที่เราคิดว่าเป็นเราในสมัยอดีต เพราะเมื่อมองกลับมาดูในตอนนี้แล้ว ยังอดสงสัยไม่ได้เหมือนกันว่า "ทำไมเราทำตัวอย่างนั่นวะ..รู้งี้.........? ...ก็ดีละ" จนกระทั่งเด็กไม่น้อยสักนิด? เราก็เริ่มคุ้นเคยกับ ซาเอบะ เรียว ยูริ กระทั่งถึงเธอหลายคนที่อยู่ในหนังสือเล่มน้อย ( หรือใหญ่ แล้วแต่โอกาส) ที่ยืมเพื่อนมา แล้วซ่อนตัวอยู่ใต้ที่นอน หมอน หนังสือเรียน และอื่นๆที่คิดว่า จะพ้นสายตาผู้ปกครอง(แต่ก็ไม่รอด) หลายๆท่านอยากวาด อยากหาพื้นฐาน อยากเรียน แต่ไม่มีโอกาส หรือมีโอกาสแต่ก็ไม่เคยฝึกฝน เพราะสิ่งเหล่านี้ จะทำให้ดีได้ ก็ต้องผ่านการฝึกฝน จนมีประสบการณ์เท่านั้น (แม้แต่วันเดียวก็เป็นประสบการณ์) (อ่านต่อ....) ๑۩۞۩๑ เทคนิค ขั้นตอน การวาดภาพการ์ตูน พอได้แล้วก็มองให้ออกตีโจทย์ให้แตกว่า ภาพที่เราจะวาดนี้เส้นแกนมันอยู่แนวไหน แน่ะ!...... แนวอิโรติกเอาไว้ก่อน... ที่หมายถึง คือ แนวตั้ง แนวเฉียง เอียง หรือ แนวนอนเราต้องจินตนาการเหมือนกับว่าเราได้ฉายภาพเป็นเรขาคณิตลงบนแผ่นกระดาษให้ได้ก่อนวาดจริง (อ่านต่อ...) การวาดการ์ตูน(ภาพล้อเลียน) สำหรับการวาดภาพการ์ตูนล้อเลียน เราเองคงต้องรู้จักตัวตนเจ้าของภาพบ้างพอสมควรหรือต้องรู้ว่าเขาต้องการอะไรจุดเด่นของแต่ละคนอยู่ตรงไหนเราต้องการเพิ่มปมเด่น หรือปมด้อยให้ฮาตรึมหรือเอาแค่พอยิ้มบางๆกับความทรงจำดีๆ เราถึงจะทำหน้าที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างเขากับเราออกมาจนกลายเป็นภาพวาดล้อเลียน....(อ่านต่อ...) เทคนิคการวาดตัวการ์ตูน 2  บางคนเคยเกิดปัญหาครับพอวาดๆไปแล้ว ไม่รู้ว่าเส้นนี้มันคือเส้นอะไรจู่ๆ แขน ขาก็โผล่ทะลุมาจากไหนก็ไม่รู้เรียกว่าความต่อเนื่องของเส้นไม่มี เพราะฉะนั้นถ้าเดาไม่ออกไม่แม่นเส้นร่างเบาๆก่อนรับรองไม่เพี้ยนครับ(นอกจากผมที่เพี้ยนๆ กร๊ากก)....(อ่านต่อ....) แป๊ปๆ !!! เข้าเดือนที่แปดของปีแล้วครับ ไม่ต้องบอกก็พอเข้าใจได้ว่าโลกเราหมุนเร็วขึ้น สาเหตุคงไม่ได้เอาสถิติอะไรมาวัดหรอกครับ วัดที่ความรู้สึกเฉยๆ ถึงแม้จำนวนรอบของโลกจะหมุนเร็วขึ้นก็ตาม กระทั้ง ยานอวกาศของมนุษย์ มีโอกาสได้ไปสำรวจบนดาวสีแดง  เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่พลอยตื่นเต้นไปกับชาวโลกด้วย กลับมาโลกที่แสนเร็วของเรากันอีกนิด ที่ผมว่าเร็วขึ้นในความรู้สึก คงเป็นเพราะ เราอยากรู้อะไรก็รู้ได้เลย โดยไม่ต้องรอลุ้นจนตัวโก่งเหมือนเมื่อก่อน อย่างเช่น การเขียนจดหมาย กว่าจะรอเขียน รอส่ง รอตอบ รอสำนวน รอสารพัด การรอคอยทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า โลกใบนี้หมุนช้ามากจริงๆ เพราะเราอยากที่จะให้ถึงวันนั้นเร็วๆ มีบางวันเหมือนกันที่ผมอยากให้ถึงเร็วๆ หรือบางวันอยากให้หยุดโลกและทุกอย่างไว้แต่เพียงแค่นี้ ไม่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ต้องมีการลด หรือเพิ่มสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้ามา โลกของผมจึงหมุนเร็วบ้างช้าบ้าง ซึ่งก็แล้วแต่เรื่องที่ผมจะกำหนดวางโครงไว้ นี่ผมยังคงไม่ได้คิดถึงมนุษย์ยุค GZ ที่อยู่กับความรวดเร็วจนรอคอยไม่เป็น มนุษย์ GX อย่างผม โชคดีที่มีโอกาสได้สัมผัสทั้งรุ่น BB GX GY GZ  รุ่นต่อรุ่นที่ระยะห่างระหว่างรุ่นสั้นลงเรื่อยๆ กับการส่งต่อความรู้ของมนุษย์ สมัยก่อนรุ่นผม การส่งต่อความรู้แสนอยากลำบาก  คือต่อเดินทางตามหา และขวนขวาย ต้องคุกเข่าขอวิชา จนกระทั่งถึงรุ่นผม ก็ยังลำบากอยู่ดี ที่กว่าอาจารย์แต่ละท่าน จะบอกกล่าวเทคนิคดีๆมา เขาต้องพิจารณาก่อนว่า เราเอาจริงหรือเปล่า นิสัยดีเหมาะสม ที่จะรับวิชาต่อจากเขาหรือไม่ ทุ่มเทขนาดไหน มีพรสวรรค์ติดตัวมาบ้างหรือเปล่า สุดท้ายก็พรแสวง ว่ารู้จักหยิบโน้นนี่ มาประกอบกันบ้างหรือไม่ บางเรื่องต้องอาศัยวิธีครูพักลักจำ ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ  อย่าตอนฝึกเขียนสีน้ำมัน ผมเองต้องแอบไปดูสีว่า พี่เขาใช้สีอะไร ใช้อะไรพิเศษไปกว่าที่ผมทำหรือเปล่า จนกระทั่งพี่เขาเห็นความตั้งใจ บอกเคล็ดการจับคู่สีให้ แนะนำการรองพื้นเฟรม จนถึงเทคนิคการใช้พู่กันต่างๆ สาเหตุคงเพราะ ผมยืนดูพี่เขาเขียนภาพได้เป็นวันๆนั่นเอง ยืนมองจนพี่เขาไม่กล้าที่จะลุกไปไหน อึดอัดทั้งอาจารย์ทั้งลูกศษย์ การเรียนรู้และได้รับคำแนะนำที่เหมาะกับตัวเรา  ทำให้หลายอย่างกับการบริหารชีวิตเรานั้น ง่ายขึ้นเยอะ เพราะฉะนั้นคุณค่าจากการได้วิชาที่ได้รับเสริมมา จึงมีความหายและประทับใจอย่างไม่มีวันลืม ถึงบุญคุณของอาจารย์หลายๆท่านที่แนะนำ พร่ำสอนมา มาถึงยุคนี้ ทุกอย่างง่ายดายกว่ายุค BB ง่ายจนกลายเป็นความมหัศจรรย์ที่คนยุค BB หลายคนไม่กล้าคิดด้วยซ้ำ แต่ความง่ายที่มนุษย์ยุคใหม่ที่ได้รับมานี้ กลับกลายเป็นพื้นฐานที่ตัวเองต้องมีให้ครบครันโดยไม่ต้องตามหา บางคนไม่ให้ความสำคัญถึงคุณค่าของการส่งต่อข้อมูลด้วยซ้ำ เพราะประมาทว่ามีข้อมูลนั้นเพรียบหร้อมรออยู่แล้ว การตามหา ความอดทน และการทุ่มเท จึงปรากฏให้เห็นน้อยมากเมื่อเทียบค่าเฉลี่ยกับประชากรรวมของที่นั้นๆ บางตำบล บางหมู่บ้าน บางประทเศ ผู้คนต่างถูกควบคุมด้วยหลายสิ่ง ที่กำหนดไว้ด้วยคนบางกลุ่ม การตามหาบางสิ่งก็เกิดขึ้น โดยหลายๆคนอาจไม่มีทางรู้เลยก็ได้ ว่ามันคืออะไร???? ความสุขได้หยุดลง เมื่อเรารู้ตัว และเมื่อการอยากครอบครองก็เกิดขึ้น ความสุขก็หายไปแล้ว เช่นเดียวกัน ผมมีเรื่องราวจากลับแลมาฝากครับ พอดีช่วงต้นเดือนได้มีโอกาสนั่งพิจารณาตัวเองมาจากที่นี่ ที่เมืองลับแล.....ขอเข้าไปชมดูกันนะครับ (อ่านต่อ...) ALPHA FO 07/08/2012 ** BB = Baby Boom      GX = Generations X      GY = Generations Y      GZ = Generations Z Keywords : งานศิลป์ วาดเส้นหุ่นนิ่ง งานเสก็ตซ์ ดรอวอิ้ง   Create Date : 07 สิงหาคม 2555     Last Update : 7 สิงหาคม 2555 11:11:12 น. Counter : 4293 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ALPHA FO BLOG ART :"หรือเราจะอยู่กันชั่วฟ้าดินสลาย" 2 7 12 Last month เดือนที่แล้ว พออัพ Blog ทันบางเหตุการณ์อยู่ครับ ถึงแม้ขณะนี้เรื่องราวจะออกมารูปแบบไหนก็ตาม ถือว่า ผู้คนได้เข้ามาแสดงความคิดเห็น และร่วมเรียนรู้เกี่ยวกับงานศิลปะ ไปด้วยกัน แบบไม่ทันตั้งตัว บทความนี้อาจอ่านยากนิดหน่อย  เนื้อเรื่องในบทความผมเขียนจดหมายไปเล่าถึง เรื่อง งานศิลปะที่เรียกว่า Body art ในประเทศหนึ่ง  ให้กับ โครเซ่ (Benedetto Croce ) ชายคนที่เกิดปี 1866 ที่เป็นทั้งนักสุนทรียศาสตร์ทางศิลปะ นักการเมือง นักประวัติศาตร์ นักปรัชญา ฯลฯ ฟังน่ะครับ เล่าพร้อมข้อมูลว่า งานศิลปะไม่ได้มีแขนงเดียว หรือเพียงการใช้ทักษะเพียงอย่างเดียว  ตามแนวคิดของโครเซ่ เรื่อง Art & Emotional Expression และอีกหลายๆท่านที่บอกไว้เหมือนกันว่ามีหลายแนวทางและมากว่า 100 ปีโดย กำลังจะบอกว่า... คนบางกลุ่มรู้เรื่องนี้มากว่าร้อยปีแล้ว และคนยุคใหม่ก็พยายามศึกษาแนวทาง ว่าศิลปะแขนงนี้สนองตอบทางจิตใจอย่างไรแต่คนบางกลุ่มก็พยายามปฏิเสธไม่รับรู้ ทั้งๆที่โลกทุกวันนี้เปิดกว้างและเชื่อมต่อถึงกันได้ง่ายโดยไม่มีการปกปิดข้อมูลกันได้อีกต่อปน่ะครับ โดยลักษณะเป็นงานบทความแนวสังคมกับงานศิลปะครับ ลองอ่านไปอ่านสัมผัสกันได้ เกี่ยวกับเรื่องราวของหน้าอกที่เรียกว่า"นม".... " หากคุณเผลอกลับชาติมาเกิดที่นี่ กรุณาอย่าเก็บกดนะครับว่าสิ่งที่คุณคิดและทำเมื่อ 146ปีที่แล้วอาจไม่เกิดผลในบางแห่ง ......สัญญานะ ..อ่านต่อ" ๑۩۞۩๑ บทความนี้เกี่ยวกับเทคนิคการวาดภาพการ์ตูนครับ เป็นเทคนิคและวิธีการคิดการมองภาพแบบรวมๆ การร่างภาพ การวาดเส้นแกน ตลอดถึงการมองสัดส่วนให้เป็นเรขาคณิต "เคยได้ยินมาประจำว่าสิ่งที่เราจะสร้างสรรค์ทุกอย่างต้องมีกระบวนการและขั้นตอน หลายๆคนบอกว่า ก็ไม่มีขั้นตอนนั่นแหละ คือ ขั้นตอนนั่นแหละ สรุปว่ายังไงก็มี คราวนี้มาบอกวิธีการแบบรวมๆครับสำหรับขั้นตอนการวาดการ์ตูนจะใช้กับอะไรก็ได้ ขึ้นอยู่กับโจทย์ที่เราตั้งไว้ ...." อ่านต่อ "หรือเราจะอยู่กันชั่วฟ้าดินสลาย"  ไม่รู้!!!!........................  อย่างมากการอยู่กับใครสักคน สองคน  หรือหลายๆคนที่คงแค่อยู่กันได้นานกว่าคนอื่น ขึ้นอยู่กับว่า..... เราเอาตัวเราเองเป็นศูนย์กลาง หรือมองเอาคนอื่นเป็นศูนย์กลาง หลายๆครั้งเราเองเพียงแค่เข้าไปแทรกข้างๆชีวิต ของผู้อื่นในระหว่างวัน เช่นเดียวกัน หลายๆคนก็เข้ามามีส่วนร่วมสักพัก ในช่วงเวลาชีวิตของเรา สิ่งที่ดีที่สุดคงอยู่ที่ว่า การใช้เวลาของเรากับเขา  ณ ช่วงเวลานั้น มันเป็นอย่างไร ดีที่สุดแค่ไหน  "การโบกมือลา ณ ปลายทาง ..... ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ออกห่างจากเราไป และการไม่เอ่ยคำลา...... ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะกลับมาอีกครั้ง" สิ่งเหล่านี้ เราคงมองได้ถึงทั้งสิ่งมีชีวิตและไร้ชีวิต เมื่อมีแสงก็ต้องมีเงา มีสุขก็ต้องมีทุกข์ อยู่กับสุขก็ไม่นาน ทุกข์เองก็ไม่นาน  การได้อยู่กับคนที่รัก ครอบครัว พ่อแม่  ลูก หลาน เพื่อน หรือ แมวที่ไหนก็ตาม สำคัญอยู่ที่ว่า ใครจะถอยห่างออกจากกันก่อนกัน  ระดับความสำคัญถูกลดลง หรือเพิ่มมากชึ้นเรื่อยๆ  ระยะห่างทางจิตใจ ย่อมส่งผล เมื่อถูกโซ่ของเวลากระชากซะจนร่วงกระเด็น หลายคนพยายามยื้อ แต่คงได้แค่เพียงเสี้ยวเวลา บางครั้งผมเองก็สงสัยเหมือนกันว่า การจากไปของคนใกล้ตัว จากแบบไหนทางกายภาพหรือทางจิตใจ บางทีเราเห็นภาพบางอย่างที่ว่างเปล่า อยู่ด้านหน้า แต่ยังคงมองเห็นพวกเขาอยู่ตรงนั้นเสมอ  หรือกระทั่งเขานั่งอยู่ข้างๆ แต่เราไม่เคยมองเห็นความสำคัญของเขา(คนนั้น) ไม่ให้ความสำคัญ ทำเหมือนกับว่า  เราจะอยู่ด้วยกันชั่วฟ้าดินสลาย เหมือนเด็กตัวน้อยที่คิดว่าการได้รับความดูแล เป็นเรื่องปกติของเจ้าชายหรือเจ้าหญิงอย่างเขา กับเรื่องราวต่างๆที่พบเห็นในสังคมปัจจุบัน การมองเห็นคุณค่าของกันและกัน  กลับถูกบางคนมองเห็นเป็นเพียงของที่ได้มาโดยง่ายดาย และพร้อมที่จะไม่สนใจและปล่อยให้มันผ่านไป เราควรส่งแสงไฟให้เมื่อเขาอยู่ในที่มืด ไม่ใช่เหรอ?? เพราะท่ามกลางดวงอาทิตย์ดวงโต คงไม่มีใครต้องการแสงเพิ่ม เราควรแบ่งอาหารให้เมื่อเขาขาดแคลนไม่ใช่เหรอ?? เพราะท่ามกลางงานเลี้ยงหรูหราฟุ่มเฟือยคงไม่มีใครต้องการ เราควรแบ่งน้ำกันกินเมื่ออยู่กลางทะเลทรายไม่ใช่เหรอ?? เพราะเมื่อเราทั้งคู่รอด คงไม่มีใครลืมเลือนช่วงเวลาแสนดีช่วงสั้นๆอันนี้ เวลาระหว่างเราและพวกเขาจึงสั้นเหลือเกิน เมื่อพ่อแม่ยังอยู่เคียงข้าง เมื่อคนรักยังอยู่เคียงคู่ เมื่อครอบครัวยังคงครบถ้วนพร้อมหน้าตาอยู่  เมื่อมีเพื่อนยังคอยให้กำลังใจ เมื่อมีสารพัดงานให้เราฝึกฝนพัฒนา เมื่อเรามีร่างกายที่ยังใช้งานได้ดี ใช้ทุกช่วงเวลาให้ดีที่สุดนะครับ  หรือเราคิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันชั่วฟ้าดินสลาย ALPHA FO 2/7/2012 Keywords : งานศิลป์ วาดเส้นหุ่นนิ่ง งานเสก็ตซ์ ดรอวอิ้ง   Create Date : 02 กรกฎาคม 2555     Last Update : 2 กรกฎาคม 2555 21:12:14 น. Counter : 1859 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ALPHA FO BLOG ART :"สารจากรายทาง" 6 6 2012 Last month เมื่อเดือนทีผ่านมา ไปโน้นนี่ มาหลายที่ครับ  เก็บมาฝากได้เท่าที่เวลาจะอำนวยครับ และหวังว่าผู้อ่านก็คงเก็บอะไรหลายๆอย่าง จากสะสารเล็กๆที่ฝังตัวอยู่ในบางรูปภาพ บางข้อความ ที่อาจเป็นสารส่งตรงถึงท่านโดยตรงก็ได้ครับ ๑۩۞۩๑ • "กัมพูชา หาอะไร?" .....ผมมอง ที่นี่.....เป็นงานอาร์ต ทุกมุมมีเรื่องราว มีกาลเวลา มีชิ้นส่วนเล็กๆที่ติดอยู่ เล็กๆแบบลอยล่อง ปลิววนไปมาอยู่ในชั้นบรรยากาศ เป็นเหมือนคลื่นโทรศัพท์ อยู่ที่ว่าใครจะเปิดเครื่องเพื่อรองรับ (ส่วนใครระบบไหนค่อยว่ากันอีกที)................. (กัมพูชา  หาอะไร?  อ่านต่อ ) ๑۩۞۩๑ •  ก้อนเนื้อที่อยู่บนโลกใบเดียวกัน "กูไม่พูด......ก็หาว่ากูเก๊ก กูพูดมาก.......ก็หาว่ากูปัญญาอ่อน กูอยู่นิ่งๆ.........ก็หาว่ากูหยิ่ง กูทำงานเพื่อส่วนรวม ..........ก็หาว่ากูบ้า กูทำงานเพื่อตัวเอง  .........ก็หาว่ากูเห็นแก่ตัว ...........ก้อนเนื้อที่อยู่บนโลกใบเดียวกัน (อ่านต่อ..) ๑۩۞۩๑ •  มือคู่ คู่มือข้างที่ถูกลืม ผมเคยถามหลายๆท่านดูว่า มื่อครั้งออกมาดูโลกใหม่ๆ มีคู่มือการใช้งานติดมาด้วยหรือเปล่า รู้หรือเปล่าว่าเราจะใช้ร่างนี้กันแบบไหนได้บ้าง คำตอบคือ คู่มือไม่มี มีแต่มือมาเป็นคู่ๆ  และเท้าอีกอย่างละข้าง ซึ่งก็ถือว่าเป็นคู่เหมือนกัน นี่แหละครับเป็นที่มาของบทความนี้ของผมว่ามืออีกข้างของผมนั้น นอกจากทำหน้าที่คอยประคองให้ทุกอย่างสะดวก เป็นผู้ช่วยที่ดีของอีกข้างที่ถนัดแล้ว ยังสามารถลงสนามเป็นตัวจริงแทนข้างถนัดได้หรือเปล่า แค่สงสัยเท่านั้นเองมือซ้ายของผมเริ่มประท้วงว่า  "เฮ้ย!เราก็ทำได้นะเฟ้ย..ลองดูป่ะ"........(อ่านต่อ)  ..... "ในทุกสถาณะการณ์ จะมีข้อความส่งผ่านถึงเราเสมอ" ผมจำมาจากที่ไหนสักแห่ง อาจเป็นหนังสือ ภาพยนต์  หรือประสบการณ์แต่ละเรื่องราวที่ได้รับ มันเป็นแบบนั้นจริงๆครับ "ในทุกสถาณะการณ์  จะมีบางอย่างที่เราสามารถเก็บเกี่ยวเสมอ" และสามารถนำมาปรับใช้ได้กับชีวิตของเราได้  ไม่วันใดก็วันหนึ่ง เพียงแค่เราสังเกตุ แล้วมองด้วยใจ ที่ปราศจากความคิดปรุงแต่งหรือเข้าข้างตัวเอง เพียงเพื่อผลประโยชน์เฉพาะหน้า  ALPHA FO เองก็เหมือนกันครับ เก็บได้บ้างไม่ได้บ้าง กับสารที่ส่งผ่านมารอบๆกาย  ทั้งเสียงพูด หรือมุมมองอื่นๆ   ทั้งคน ใบไม้ มด แมลง  ผ่านทั้งภาพเขียน และบทความ ฯลฯ  แต่ทุกครั้งเมื่อมีโอกาส จะนำมาฝากเสมอ ใน blog เล็กๆแห่งนี้ ซึ่งหลายๆท่านก็ได้รับประโยชน์  ในหลายๆเรื่องราวที่ดีบ้าง ตรงบ้าง  ใช้ไม่ได้บ้าง ก็ว่ากันไปครับ แต่ทั้งหมดนี้  "ผมทำด้วยใจ" ผมเชื่อว่า Blogger หลายๆคนก็ทำด้วยใจ ใจที่อยากให้ครับ  เมื่อผู้ที่ฟังและได้รับ ผู้ให้ก็เป็นสุข  ซึ่งหลายๆท่านส่งสารผ่านมาให้ได้รับรู้  ถึงสิ่งที่พวกท่านเหล่านั้นได้รับ ยอมรับว่า เป็นสุขครับ  สุขกับสิ่งที่หลายๆคนไม่ได้มองข้ามและเห็นคุณค่า ถึงแม้มันอาจจะดูเล็กน้อยสำหรับใครหลายๆคน แต่สิ่งเหล่านี้มีค่าและยิ่งใหญ่สำหรับผมมากครับ ขอบคุณทุกท่านจริงๆครับ ที่ให้โอกาส blog เล็กๆนี้ในการสะสมประสบการณ์ Kanthaporn Mola ก่อนอื่น ต้องกราบขอโทษที่ใช้หน้าเฟสบุคของ Alpha FO  ยาวเกินขอบเขต หากคุณอ่านแล้วคิดว่าไร้สาระหรือทำให้ไม่พอใจ หลังจากอ่านแล้วก็ให้ลบออกนะคะ.... แต่ทกอย่างกลั่นกรอง อกกมาจากความรู้สึกจริงๆค่ะ.. คือ ดีใจมากเลยค่ะ ที่ได้รู้จัก Alpha FO คือ ดิฉันชอบการวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่มีโอกาศได้เรียน เนื่องจากทางบ้านไม่มีฐานะ และแม่มีลูกหลายคน  จึงไม่สามารถเรียนในชั้นสูงได้ ซึ่งในช่วงที่เรียนอยู่ในระดับชั้นมัธยม ก็จะเลือกเรียนวิชา ศิลปะ ในวิชากิจกรรม คือวิชาเลือก 1 อาทิตย์ จะได้เรียนอยู่ 2 ชั่วโมง และวิชาพื้นฐานอยู่ 1 ชั่วโมง รวม 3 ชั่วโมง  และเมื่อดิฉันเรียนจบและมีงานทำ เมื่อมีเวลา หรือในวันหยุด  ก็จะหยิบ ดินสอ และ สมุด ออกมาวาดภาพอยู่เสมอ ส่วนมากก็จะเป็นภาพขาว-ดำ เพราะไม่ต้องลงทุนอะไรมาก เพราะไม่มีเงิน ที่จะซื้ออุปกรณ์ พวกสี น้ำ สีอะคลิลิค พู่กัน เเต่ปัจจุบัน การเงินโอเค เลยหันมาหัดวาด สี อะคลิลิค รู้สึกสนุก และมีสีสันสวยงาม คือ วาดโดยที่ ไม่รู้เทคนิค อะไรเลย คือวาดไปเรื่อย ตามอารมณ์ ตามความรู้สึก พอภาพเส็รจเเล้ว รู้สึกมีความสุข  และพอใจ ในผลงานของตัวเองอยู่เหมือนกัน (555555 ) คือ ภูมิใจค่ะ ที่วาดได้โดยไม่ได้เรียน  เพื่อนๆ หรือหลายคนที่วาดภาพไม่เป็นเลย ก็ชอบและชมว่า สวยมาก บางคนก็แนะนำว่าให้วาดขายเลย แต่เรารู้ว่า ถ้าคนที่เขาเรียนมา  หรือคนที่เขาวาดเป็นอาชีพ เขาจะว่า ภาพเราไม่ได้เรื่อง  และมีที่ติมากมาย... ที่ร่ายมาซะยาวเหยียดเนี่ย ก็อยากให้พี่ทราบว่า  ตอนนี้ดิฉัน พร้อมแล้วที่จะฝึกเขียนภาพสีน้ำมัน  และเรียนเพิ่มเติมเกี่ยวกับสีน้ำมัน โดยอาศัย อินเตอร์เน็ตเป็นที่พึ่ง  และโชคดีมาก ที่โลกของเราพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว  เมื่อก่อน ยอมรับว่า ไม่รู้เรื่องคอมฯและไม่มีโอกาศได้แตะ คอมฯเลย  เกิดมาในช๊วิต มีแต่ดิ้นรน หาเช้ากินค่ำ เเละต้องเจียดเงินส่งกลับบ้าน  เรื่องเครื่องอำนวยความสะดวกไม่ต้องพูดถึง  แค่ัพัดลมตั้งโต๊ะ กับ ทีวี 14 นิ้ว  สำหรับคนทำงานก็หรูและ. ...และที่โชคดีมากๆๆของดิฉันคือได้ ค้นพบ Alpha FO นี่แหละค่ะ  เห็นคุณนำความรู้ และหลักการ วิธีการวาดภาพ มาโพสต์บ่อยๆๆ  ทำให้ ดิฉันมีแรงบันดาล และกำลังใจที่จะ ฝึกเขียนภาพน้ำมัน  แต่จะทำอย่างไร ให้สวยแบบ Alpha FO  ไว้ดิฉันเขียนเส็รจภาพเเรกจะลอง ส่งมาให้ดู  กรุณาช่วย ติชม และชี้แนะด้วย นะคะ  จะเป็นพระคุณ อย่างมากค่ะ ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ จากคนที่ปลาบปลื้มในผลงานของ Alpha FO ค่ะ ............................................ - ขอบคุณมากครับ ดีมากจริง ๆ ขอขอบคุณที่ได้มอบสิ่งดี ๆ มีสาระให้ จะนำไปฝึกฝนและฝึกวาดให้เก่ง ๆ ขอบคุณน๊ะคร๊าบ โดย: เอ็กช์เด็กระนอง IP: 118.173.96.208 ............................................................ - ผมไม่มีเงินไปติววาดเส้นเลยครับเกือบถอดใจซะแล้ว จนผมมาเจอเวปนี้เป็นที่พึ่ง ขอบคุณมากๆนะครับที่แบ่งปันสิ่งดีๆให้กัน :) โดย: SIZE M IP: 101.108.24.112 .................................................... ยังมีอีกหลายท่านในหลายหน้า หลากบทความที่ ALPHA FO  ได้ทำไว้ครับ ต้องขออภัยครับที่ไม่ได้เอามาลงทุกท่าน แต่ที่นำบางส่วนมาลงครั้งนี้นั้น..... นั่นหมายความว่า ผมได้รับสารที่ซ่อนอยู่ภายในข้อความทุกข้อความเรียบร้อยแล้วครับ ดีใจที่เป็นประโยชน์ที่ทุกท่านจะได้ทำความรู้จักกับเรื่องราวของงานศิลปะ ตั้งแต่ขั้นพื้นฐาน ไปจนถึงมุมมองอันหลากหลาย ที่ท่านได้จัดวาง ในจินตนาการของท่าน เพราะถ้าไม่ต้องไปจำกัดความอะไรมากมาย เกี่ยวกับศิลปะหรือคำว่าศิลปิน  ทุกอย่างก็คืองานศิลป์ครับ ธรรมชาติสร้างสรรหลายอย่างขึ้นมาจากภายใน  พวกเราเองก็เช่นเดียวกัน บางครั้งเราเป็นศิลปิน สร้างสรรอะไรหลายๆอย่างโดยตั้งใจ แต่เราไม่รู้ตัวก็มี แล้วแต่ มุมมอง แนวคิด พื้นฐานและประสบการณ์ของแต่ละคน จะเป็นงานศิลป์เพื่อเงิน งานศิลป์เพื่อชีวิตของเขา เรา หรือใคร? จะเพื่อความคิด เพื่อเสรีภาพ เพื่อโน้น เพื่อนี่ เพื่อนู้น.... เราว่ากันไม่ได้หรอกครับ ว่าใครทำอะไรเพื่ออะไร มีความสุข ไม่เดือดร้อนเรา ไม่เดือดร้อนผู้อื่น  ไม่เห็นแต่เฉพาะตนเกินไป หรือเห็นแต่ผู้อื่นจนไม่เห็นผู้ที่อยู่รอบข้างหรือตัวเองเกินไป แค่นี้ก็สุขใจแล้วละครับกับนกกระจอกตัวเล็กๆอย่างผม ALPHA FO 5/6/2012 Keywords : งานศิลป์ วาดเส้นหุ่นนิ่ง งานเสก็ตซ์ ดรอวอิ้ง   Create Date : 05 มิถุนายน 2555     Last Update : 5 มิถุนายน 2555 13:00:47 น. Counter : 1630 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ALPHA FO BLOG ART :เสาร์ 5 / 5/ 55 5.55 pm. Last month มาช้าไปนิดครับเดือนนี้ ช่วงนี้ชีพจรลงเท้าครับ งานศิลปะที่เอามาฝากกันเลยน้อยไปนิด แต่ก็จะหาโอกาสเอาสิ่งที่ผมได้พบเห็นมาแบ่งปันกันครับ เมื่อเดือนที่แล้วมีอะไรที่ผ่านไปใน blog นี้บ้าง เอามารวมเพื่อคนที่พลาดอีกทีนะครับ โย่ว !  ๑۩۞۩๑ • " ก่อน หลัง ก้าว กลัว " เรื่องราวของความกลัว อีกพื้นฐานหนึ่งในใจของเราครับ เป็นภาพแนวให้คิดเอาเองตามพื้นฐานจินตนาการของแต่ละท่าน มองจ้องเข้าไปอีกนิด แล้วปิดตาจึงจะมองเห็น ปิดทั้งสองตาเลยครับ แต่อย่าลืมเปิดตาใจ ตาที่อยู่ภายใน ได้ความว่าไงบ้างบอกกันมั่งนะครับ (ก่อน หลัง กล้า กลัว อ่านต่อ ) ๑۩۞۩๑ •  คิด เห็น พูด มา กับเรื่องราวที่ไหลไปตามกาลเวลาและมายาที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงครับ เป็นผลงานแบบ เห็นภาพในหัวแล้วเขียนเลยครับ  ออกมาสดๆในสิ่งที่คิด และลงมือทำ เอาสิ่งที่คาอยู่ในหัวนั้นออกมา อะไรแว๊บเข้ามาก็เขียนไว้หมดละครับ ซึ่งภาพหนึ่งใช้เวลาประมาณ 5-10 นาที ออกมาแล้วก็บอกกล่าว แต่คงบอกได้ไม่หมด เพราะภาพๆหนึ่ง มุมมองและการมองของแต่ละคนย่อมต่างกัน ตามแต่พื้นฐานที่ตนเองมีอยู่ครับ ฉะนั้น ความสวยงามและความเข้มข้นของเนื้อหา เป็นของท่านเองครับ ขอให้สนุกกับจินตนาการและภาพฝัน ภาพที่แฝงเต็มไปด้วยความจริงครับ ณ เสียมเรียบ " ถ้าอยากดูพระอาทิตย์ตกดิน ดูที่ไหนก็ได้ แต่ถ้าหากอยากสัมผัสจุดศูนย์กลางของจักรวาล และเป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลา ให้มาที่นี่" ( ภาพประกอบ ALPHA FO)  อั๊ยย่ะ !  มาแรวงงงงง... พี่จ๋ายไกด์ท้องถิ่นเขมรพูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ  กับความภูมิใจและความเป็นมาของอาณาจักรที่เคยรุ่งเรืองถึงขีดสุดอย่าง อาณาจักรขอม ในอดีตที่ไม่เซาะกราววววแหงๆ ประมาณอายุของที่นี่ถึงตอนนี้ก็น่าจะสัก 1,212 ปี( ค.ศ.800-2012) พนมบาเค็งเป็นปราสาทที่สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นสถานที่บูชาพระศิวะ หรือศิวลึงค์  จัดเป็น เทวลัยสถาน ( ภาพประกอบ ALPHA FO)  ดูไปดูมา นี่มัน ปิรามิดชัดๆ แถมมีบันใดครบทั้งสี่ด้าน  เรื่องของรูปแบบการก่อสร้างจึงต่างกับปราสาททั่วไปในแถบนี้  ในตอนนั้นพนมบาเค็งไม่ได้เปรียบเหมือนเ็ป็นเสาหลักเมือง  หรือศูนย์กลางของอาณาจักรขอมในสมัยของพระเจ้ายโสวรมันที่ 1 เพียงอย่างเดียว เพราะความยิ่งใหญ่ในสมัยนั้น ทำให้สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนกับศูนย์กลางของจักรวาลเลยทีเดียว  เป็นคติความเชื่อมั่นและมั่นใจอย่างสูงสุดถึงสิ่งที่ตนเชื่อ  จนสามารถสร้างสิ่งยิ่งใหญ่อย่างนี้ขึ้นมาได้ เรียกว่าเชื่อกันแบบไม่มีข้อสงสัยใดๆมาติดค้างใจให้สงสัยเล่น ( ภาพประกอบ ALPHA FO)  ณ ที่ที่ผมขึ้นมายืนอยู่ตรงนี้ในช่วงเย็นของวันเสาร์ ปัจจุบันเขมรเปลี่ยนไปมาก ออกจะแนวเมืองท่องเที่ยวทั่วๆไปทั้งของฝากและสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างมากมาย ครบครัน ( ภาพประกอบ ALPHA FO)  ผมไปมาหลายแห่งในเสียมเรียบ กับความทรงจำที่เหมือนกับการย้อนอดีต อดีตที่เคลื่อนไปตามแรงกระเพื่อมของพายุเวลา มาถึงเช้าวันที่10/5/55  ได้ยินข่าวของความเชื่อเกี่ยวกับ เรื่องของ วันเสาร์ที่ 5 เดือน 5 ปี 55 ฮืมมมม..เวลานั้นเรายืนอยู่ที่นั่น  พนมบาเค็ง "ศูนย์กลางของจักรวาล" ALPHA FO 10/5/2012 **หากมีเวลา อ่านต่อ "กัมพูชา..หาอะไร?" กันต่อเลยนะครับ คลิ๊ก!   Create Date : 10 พฤษภาคม 2555     Last Update : 18 พฤษภาคม 2555 10:05:52 น. Counter : 1217 Pageviews.   7 comment Share Tweet