แป๊ปๆ !!! เข้าเดือนที่แปดของปีแล้วครับ
ไม่ต้องบอกก็พอเข้าใจได้ว่าโลกเราหมุนเร็วขึ้น
สาเหตุคงไม่ได้เอาสถิติอะไรมาวัดหรอกครับ
วัดที่ความรู้สึกเฉยๆ ถึงแม้จำนวนรอบของโลกจะหมุนเร็วขึ้นก็ตาม
กระทั้ง ยานอวกาศของมนุษย์ มีโอกาสได้ไปสำรวจบนดาวสีแดง
เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่พลอยตื่นเต้นไปกับชาวโลกด้วย
กลับมาโลกที่แสนเร็วของเรากันอีกนิด ที่ผมว่าเร็วขึ้นในความรู้สึก
คงเป็นเพราะ เราอยากรู้อะไรก็รู้ได้เลย
โดยไม่ต้องรอลุ้นจนตัวโก่งเหมือนเมื่อก่อน
อย่างเช่น การเขียนจดหมาย กว่าจะรอเขียน รอส่ง รอตอบ
รอสำนวน รอสารพัด การรอคอยทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า
โลกใบนี้หมุนช้ามากจริงๆ
เพราะเราอยากที่จะให้ถึงวันนั้นเร็วๆ
มีบางวันเหมือนกันที่ผมอยากให้ถึงเร็วๆ
หรือบางวันอยากให้หยุดโลกและทุกอย่างไว้แต่เพียงแค่นี้
ไม่ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ต้องมีการลด หรือเพิ่มสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้ามา
โลกของผมจึงหมุนเร็วบ้างช้าบ้าง
ซึ่งก็แล้วแต่เรื่องที่ผมจะกำหนดวางโครงไว้
นี่ผมยังคงไม่ได้คิดถึงมนุษย์ยุค GZ ที่อยู่กับความรวดเร็วจนรอคอยไม่เป็น
มนุษย์ GX อย่างผม โชคดีที่มีโอกาสได้สัมผัสทั้งรุ่น BB GX GY GZ
รุ่นต่อรุ่นที่ระยะห่างระหว่างรุ่นสั้นลงเรื่อยๆ
กับการส่งต่อความรู้ของมนุษย์
สมัยก่อนรุ่นผม การส่งต่อความรู้แสนอยากลำบาก
คือต่อเดินทางตามหา และขวนขวาย ต้องคุกเข่าขอวิชา
จนกระทั่งถึงรุ่นผม ก็ยังลำบากอยู่ดี ที่กว่าอาจารย์แต่ละท่าน
จะบอกกล่าวเทคนิคดีๆมา เขาต้องพิจารณาก่อนว่า
เราเอาจริงหรือเปล่า นิสัยดีเหมาะสม ที่จะรับวิชาต่อจากเขาหรือไม่
ทุ่มเทขนาดไหน มีพรสวรรค์ติดตัวมาบ้างหรือเปล่า
สุดท้ายก็พรแสวง ว่ารู้จักหยิบโน้นนี่ มาประกอบกันบ้างหรือไม่
บางเรื่องต้องอาศัยวิธีครูพักลักจำ
ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
อย่าตอนฝึกเขียนสีน้ำมัน ผมเองต้องแอบไปดูสีว่า
พี่เขาใช้สีอะไร ใช้อะไรพิเศษไปกว่าที่ผมทำหรือเปล่า
จนกระทั่งพี่เขาเห็นความตั้งใจ บอกเคล็ดการจับคู่สีให้
แนะนำการรองพื้นเฟรม จนถึงเทคนิคการใช้พู่กันต่างๆ
สาเหตุคงเพราะ ผมยืนดูพี่เขาเขียนภาพได้เป็นวันๆนั่นเอง
ยืนมองจนพี่เขาไม่กล้าที่จะลุกไปไหน
อึดอัดทั้งอาจารย์ทั้งลูกศษย์
การเรียนรู้และได้รับคำแนะนำที่เหมาะกับตัวเรา
ทำให้หลายอย่างกับการบริหารชีวิตเรานั้น ง่ายขึ้นเยอะ
เพราะฉะนั้นคุณค่าจากการได้วิชาที่ได้รับเสริมมา
จึงมีความหายและประทับใจอย่างไม่มีวันลืม
ถึงบุญคุณของอาจารย์หลายๆท่านที่แนะนำ พร่ำสอนมา
มาถึงยุคนี้ ทุกอย่างง่ายดายกว่ายุค BB
ง่ายจนกลายเป็นความมหัศจรรย์ที่คนยุค BB หลายคนไม่กล้าคิดด้วยซ้ำ
แต่ความง่ายที่มนุษย์ยุคใหม่ที่ได้รับมานี้
กลับกลายเป็นพื้นฐานที่ตัวเองต้องมีให้ครบครันโดยไม่ต้องตามหา
บางคนไม่ให้ความสำคัญถึงคุณค่าของการส่งต่อข้อมูลด้วยซ้ำ
เพราะประมาทว่ามีข้อมูลนั้นเพรียบหร้อมรออยู่แล้ว
การตามหา ความอดทน และการทุ่มเท
จึงปรากฏให้เห็นน้อยมากเมื่อเทียบค่าเฉลี่ยกับประชากรรวมของที่นั้นๆ
บางตำบล บางหมู่บ้าน บางประทเศ
ผู้คนต่างถูกควบคุมด้วยหลายสิ่ง ที่กำหนดไว้ด้วยคนบางกลุ่ม
การตามหาบางสิ่งก็เกิดขึ้น
โดยหลายๆคนอาจไม่มีทางรู้เลยก็ได้
ว่ามันคืออะไร????
ความสุขได้หยุดลง เมื่อเรารู้ตัว
และเมื่อการอยากครอบครองก็เกิดขึ้น
ความสุขก็หายไปแล้ว เช่นเดียวกัน
ผมมีเรื่องราวจากลับแลมาฝากครับ
พอดีช่วงต้นเดือนได้มีโอกาสนั่งพิจารณาตัวเองมาจากที่นี่
ที่เมืองลับแล.....ขอเข้าไปชมดูกันนะครับ (อ่านต่อ...) ALPHA FO