Last month ๑۩۞۩๑ • เมื่อต้นเดือนมีนาคม ALPHA FO ได้รับโอกาสให้ไปออกรายการ BEST OF THE BESTครับ เป็นอะไรที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าจะได้รับโอกาสดีแบบนี้ ในการบอกกล่าวที่มาที่ไปของหนังสือที่เขียน และเรื่องราวงานศิลปะ รวมถึง blog ที่ผมทำอยู่ตอนนี้ มีทั้งภาพและเสียงอยู่ในตอนนี้ครับ มีทั้งหมด 5 ตอนด้วยกัน พี่ๆเพื่อนๆที่แวะเข้าชม อย่าลืมร่วมลงชื่อให้ชื่นใจกันหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ ๑۩۞۩๑ • ใครที่พลาดอย่าลืมแวะชมภาพนี้นะครับ"การปลดปล่อยของบางเผ่าพันธ์" เป็นภาพแนวกึ่งนามธรรมครับ ว่ากันว่าการชมภาพแนวนี้ ต้องใช้ใจมองครับ ลองจ้องมองดูแล้วหลับตาเพื่อมองภาพที่เห็นภายในอีกรอบ บวกกับประสบการณ์และพื้นฐานที่เรามีอยู่ ภาพนี้จะให้คำตอบกับเราครับว่ามันคืออะไร ภาพนี้เป็นทั้งรูปธรรมและนามธรรมเมื่อคุณมองเห็น คุณจะเข้าใจครับว่า หลายๆภาพในหน้า"คิดไปเรื่อยเปื่อย"นั้ มีอะไรมากมายกว่าที่เห็นด้วยตาครับ (ลองไล่ลำดับดู) และเสียงกระซิบจะค่อยๆดังขึ้นในความทรงจำของคุณเอง ภาพบอกอะไรคุณบอกกันบ้าง นะครับ ๑۩۞۩๑ • พาไปเที่ยวจิบกาแฟ "กาแฟสดบ้านหมึกจีน"ครับ ตั้งอยู่บริเวณวงเวียนหอนาฬิกา ตลาดไนท์บราซาร์พิษณุโลก กับบรรยากาศแบบจีนๆ ที่ครบเครื่องทั้งภาพวาดจีน อักษรมงคลของจีน หรือองค์เทพเจ้าต่างๆของชาวจีนครับ บรรยากาศนั่งสบายๆแบบเป็นกันเอง พร้อมเพลงบรรเลงแบบจีนๆ ตามเข้าไปอ่าน บอกเล่ากันได้ครับ ถ่ายภาพมาไว้เยอะเลย ที่สำคัญราคาเครื่องดื่มถูกมากๆครับ บรรยากาศดี ราคามิตรภาพจริงๆ ๑۩۞۩๑ • หน้าเพจของWE LOVE PHICHAI ใน Facebook ครับ สำหรับท่านที่สนใจแบ่งปันหรืออยากติดตาม เรื่องราวของเมืองหน้าด่านแห่งนี้ที่มีอายุมากว่าพันปี อีกทั้งยังมีเรื่องราว ประวัติศาตร์ ตำนานมากมายหลายยุค กดไลค์รับข่าวสารหรือจะให้กำลังก็แล้วแต่ครับเข้าไปเยอะๆอบอุ่นดีนะครับ ๑۩۞۩๑

คุยกันแต่เรื่องเก่า พูดกันแต่เรื่องอดีต

เสียงในใจของผมเมื่อครั้งกระโน้น
เสียงที่เคยได้พูดกับตัวเองเมื่อได้เห็น ได้ยิน
ประโยคเดิมๆที่ พ่อ อา หรือบรรดารุ่นใหญ่ๆ(ตอนนั้น)ได้พูดคุยกัน

ทุกครั้งที่พวกเขาเจอกันมักจะคุยกัน
.....แต่เรื่องเดิมๆ
ผมเองก็ได้นั่งอยู่ด้วย นั่งจนจำได้ว่า เรื่องราวตอนไหนจะเป็นยังไงต่อไป
มุขทุกมุข ยังคงเป็นมุขเดิมๆ ขึ้นต้นแบบเดิม
และแน่นอน..ตอนจบก็เหมือนเดิม

ไม่น่าเชื่อว่า เสียงหัวเราะที่เปล่งออกมา
อย่างเต็มคำจากทุกคน

ก็ยังเหมือนเดิม
....รวมทั้งผมด้วย

ไม่ได้ขำเรื่องเล่า

........แต่ขำคนเล่า

ที่สนุกสนานกับเรื่องเดิมๆ
เหมือนเปิดแผ่น ซีดีที่เล่นวกวนไปมาหลายๆรอบ
และสิ่งนั้นได้สร้างความสุขให้กับผู้ได้ฟังอย่าล้นหลาม

หลังๆเข้าเริ่มไม่ขำ...คงเพราะไม่มีอะไรใหม่ๆให้ค้นหา

ทำไม????...

ในขณะที่ผมกับเพื่อนๆ(ตอนนั้น)
เจอกันก็คุยแต่เรื่องอนาคตข้างหน้า
อยากมี อยากเป็น ล่าฝันและความสมบูรณ์แบบของทุกสิ่ง

มาถึงวันนี้เสียงนี้เรียกผมมาอีกครั้ง

เรียกผมได้ดังกว่าเดิม และชัดเจนมากๆในความเป็นไปของชีวิต
แตกต่างกันคนละเวอร์ชั่นจากที่เคยคิด และเคยเป็น

"เสียงเรียกของกาลเวลา"
นาฬิกาปลุกเรียก ......อ่ะ ไม่ใช่!

เวอร์ชั่นใหม่ที่มาแรงจริงๆ รุ่นใหม่ล่าสุด
เพราะผมได้รับอารมณ์เมื่อครั้งกระโน้นมาอย่างเต็มๆ
ผมสัมผัสและได้รับความรู้สึกนี้แล้วจริงๆ(เหรอเนี่ยะ)

เมื่อวันนี้.....
ผมนั่งขำฮาก๊ากกกกก !!!! กับเรื่องเดิมๆ มุขเดิม
นั่งฮาถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ 20 ปีที่แล้ว

นั่งขำกับเพื่อนๆแบบไม่อายฟ้าดิน หรือกลัวใครมาว่าให้เสียฟอร์ม
มุขใหม่ๆหาได้น้อยเต็มที
เรื่องราวของแต่ละคน หน้าที่ การงาน ถูกโยนทิ้งไว้ที่ไหน(สักครู่)
ไม่มีใครสนใจ เรื่องใหม่ๆอีกแล้ว(ในเวลานั้น)

20 ปีที่ผ่านมาเหมือนกับเมื่อวาน
Time line ของเราค่อยๆย้อนกลับไปดูได้
เหมือนใน Facebook Timeline ใหม่
ความสนุก ความสุข ความเศร้า ความผิดพลาด ล้มเหลว
ถูกย้อนกลับเอามาดูเพียงแค่ คลิ๊ก

ไม่มีความเขินอาย (เพราะมันเกินกว่าอายไปมากแล้ว)

ผมกลับมานั่งย้อนคิด
ว่าทำไมเราถึงผูกพันธ์เป็นที่สุดกับเพื่อนๆสมัยเรียน

คงเป็นเพราะ "ใจ"
ใจที่ในตอนนั้น เราแต่ละคนไม่ได้เข้าอยู่ในระบบที่หมุนวน

ระบบที่ต้องหาเงิน แข่งขัน ชิงความได้เปรียบ ลดความเสียเปรียบ
การตลาด การค้า การเงิน การธนาคาร
ระบบที่พอกตัวเราให้หนาขึ้นเรื่อยๆ หนาขึ้นอีก
จนไม่สามารถแสดงตัวตนภายในออกมาได้เต็มที่
เพราะติดกับ ระบบ

ต้องรักษาหน้า ภาพพจน์ ตัวตนที่ถูกวางไว้
ตัวตนที่ถูกสังคมสร้างขึ้น และพยายามสร้างขึ้น

ในสมัยเรียนขณะนั้น ผลผระโยชน์ต่างตอบแทนของเพื่อนๆ
คือการ ขอลอกการบ้าน

แค่นั้นเอง ................

ไม่ว่าจะเหตุผลใดๆ ตั้งแต่ ทำไม่ได้ ไม่เข้าใจ หรือไม่อยากคิดเอง

แค่นั้นเอง.........

ความในใจหรืออาจเป็นแค้นฝังใจ
ที่เพื่อนคนเก่งสับขาหลอก
ให้ข้อสอบลอกแล้วแอบลบเปลี่ยนภายหลัง
ยังคงฝังแน่น

"เชี่ย!!! .....กรูเกือบร่วง"

"สัด!!! กรูกะมรึงเคยต่อยกันใช่ป่ะ...."

"จำได้ป่ะ !! เราเคยแอบชอบเธอ(เกือบไป)"

แล้วก็ ฮา กร๊ากกกกก....



คำถามและคำตอบถูกสับเปลี่ยนกันไปมา
พูดไป หัวเราะไป

"มรึงนี่ เสมอต้นเสมอปลายจริง"
.......
"กวนตรีนนนน ขั้นเทพ"

"ฮืมมมม ......ขอบใจ^^""

Timeline ในตอนนี้ของเรา มีเรื่องปัจจุบันอยู่ 10 %
อดีต 90 % ส่วนเรื่องอนาคต = 0

ในขณะที่เมื่อก่อน พูดถึงปัจจุบัน 10 อนาคต 90 อดีต 0
เป็นตัวเลขที่ไม่สมดุลย์เลยจริงๆเมื่อได้อยู่กับเพื่อนๆ

เรื่องราวในอดีตได้ดูดกลืนพวกเรา
ราวๆกับหลุมดำขนาดใหญ่ ที่ดูดกลืนทุกอย่างที่ขวางหน้า

และอีกไม่นานนัก "เสียงเรียกของกาลเวลา"
ก็จะเรียกเรากลับมาอยู่กับปัจจุบัน
ที่พวกเราทุกคน

.......ยังต้องเดินต่อไป

ALPHA FO
7/3/2012