12/01/2014-ที่ใหม่ 12/01/2014 นี่มันนานแค่ไหนแล้วนะ ที่ฉันไม่ได้เข้ามาที่นี่ นานแค่ไหนแล้ว... ตั้งแต่วันที่ฉันตัดสินใจเดินออกมา 7,300 กิโลเมตร ไกลจากที่ๆฉันเคยมีตัวตนอยู่..เมื่อก่อนนั้น ฉันยังจำได้ วินาทีก่อนที่ฉันจะก้าวขาข้ามเกตที่สนามบิน ฉันพูดออกไปว่า "ฉันจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้ว" แต่ฉันรู้ดีว่าในใจฉันมันเริ่มนับถอยหลังตั้งแต่วินาทีนั้น ฉันรู้ ว่าฉันต้องกลับมา มาหาคนที่ฉันเคยรัก มาทวงวันเวลาที่ฉันเคยมี.. ฉันเอง เป็นคนพูดออกไปทุกสิ่งทุกอย่าง สัญญากับฟ้า กับดาว กับอากาศ กับอะไรก็ตามที่ฉันพอจะนึกออก ว่าฉันจะรักคนๆนึง ตลอดไป และฉันก็หมายความแบบนั้นจริงๆ ฉันไม่เคยโกหกตัวเอง หรือโกหกใคร ว่าฉันรู้สึกยังไง ฉันรัก ก็บอกว่ารัก ถ้าฉันบอกว่าตายแทยได้ ฉันก็ตายแทนได้จริงๆ แต่รู้มั๊ย ใจฉันที่คิดว่ามันคงนักหนา วันนี้มันเปลี่ยน ไปมาก จนเหมือนฉันไม่เคยรู้จักมันมาก่อน ฉันมาอยู่ที่นี่ แรกๆ ฉันก็คิดถึงเค้าอยู่บ้าง แต่เพราะทุกอย่างมันใหม่สำหรับฉัน และฉันต้องใช้ทุกนาทีเพื่อปรับตัว ทำให้ฉันคิดถึงเค้าน้อยลง เรื่อยๆ จนวันนึง ที่ฉันบังเอิญไปเจอคนๆนึง ที่เหมือนว่าฉันจะชอบ มันเหมือนกับว่า ใจฉันที่เคยฝากฝังไว้กับคนๆนึง มันกลับไปอยู่กันคนอีกคนนึงอย่างง่ายดาย เวลาหลายปีที่ฉันพยายามจะลืม แต่ฉันเฝ้าสะกดจิตตัวเองว่าฉันทำไม่ได้ ทุกอย่าวมันเปลี่ยนไป แค่ลมหายใจเดียวด้วยซ้ำ ในวันนั้นเองล่ะมั้ง ที่เค้ากลับมาง้อ คำพูดที่สวยงาม เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ฉันกลับไม่สนใจ ฉันแค่บอกเค้าไปว่า ฉันเดินมาไกลแล้ว ฉันอยู่ตรงนี้มีความสุขดี ฉันคงไม่หันหลังกลับไปแล้วล่ะ แล้วหลังจากนั้น คนที่เคยมีความหมายที่สุดในชีวิตฉัน คนที่เคยเป็นลมหายใจ เป็นทุกๆวินาที ก็ได้หายไป... เหมือนไม่เคยผ่านเข้ามาด้วยซ้ำ สิ่งที่ฉันรู้สึกได้ คือเหมือนฉันยกเอาโลกทั้งใบที่แบกไว้มานานทิ้งไป และสุดท้ายฉันก็ไม่ได้ลงเอยกับคนๆนั้น คนที่เข้ามาพาฉันออกจากที่เดิมๆ ยังไงก็ขอบคุณแลัวกัน ความจริงคือ ตอนนี้ ที่ฉันกำลังพิมพ์อยู่นี่ มีคนอีกคนนั่งอยู่ข้างๆฉัน คนที่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป ฉันกำลังระวังใจตัวเอง ไม่ให้ตกหลุมที่ใครขุดเอาไว้ได้อีก แต่ฉันก็ไม่รู้จริงๆ ไม่รู้ ว่าจากนี้ไป ฉันจะต้องเจอคนอีกกี่คนที่ผ่านเข้ามา ผลัดกันเข้ามาอยู่ในหัวใจของฉัน กี่คน...ที่จะถอนตัว และเดินจากฉันไป กี่คน ที่จะเป็นประสพการณ์ที่ดีและร้าย แต่ฉันไม่เสียใจ ที่ฉันเคยได้ให้ และเคยได้รับ ทุกอย่างมันเคยเกิดขึ้นจริง ฉันรู้ เพราะฉันใช้ทุกนาทีด้วยความรู้สึกของฉันจริงๆ แม้บางอย่าง ฉันจำเป็นที่จะต้องทิ้งไว้ข้างหลังเมื่อถึงเวลา ฉันก็ไม่เคยเสียดาย เพราะทุกสิ่งที่ผ่านไป มันทำให้ฉัน เป็นฉันในวันนี้ ขอบคุณหัวใจฉัน ที่แข็งแรงพอให้ฉันได้ใช้งานอย่างหนัก ได้เรียนรู้ที่จะรัก และแตกสลาย แต่สุดท้าย ก็กลับมาเหมือนเดิมได้ใหม่ ขอบคุณคนๆนั้น ที่เคยผ่านเข้ามาใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันเคยรักเธอมากจริงๆ และฉันแน่ใจ ว่าเราเคยรักกัน ในวันนี้เราต่างคนก็ต่างมีคนของเรา ฉันขอให้เธอโชคดี และถ้าเธอโชคดี เราคงจะไม่ได้พบกันอีก   Create Date : 12 มกราคม 2557     Last Update : 12 มกราคม 2557 12:11:37 น. Counter : 964 Pageviews.   0 comment Share Tweet

14/04/2013-เทศกาล สงกรานต์ปีนี้ไม่ได้ไปไหนเลย:) ป่านนี้เธอคงหลับแล้วสินะ น่าสงสารน้องนิ้วเน่าๆของเธอจริงๆ ก็เลยไปเล่นน้ำปะแป้งสาวๆไม่ได้ แต่ก็ไปนั่งเสะพริตตี้ร้านเหล้าได้อยู่ดี หึ... คิดถึงเธอจัง สงกรานต์ปีนี้ไม่ได้ไปไหน ก็เลยว่างมาก คิดอะไรไปเพลินๆ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า เธอบอกเลิกฉันครั้งแรกก็สงกรานต์เนี่ยแหล่ะ ตั้งแต่เมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว นานจัง... แต่หลังจากบอกเลิก เราก็ตีมึนไปสงกรานต์สีลมกันเฉยเลย เอ๊ะ...ถ้าตอนนี้ฉันจะตีมึนโทรไปหาเธอบ้างได้มั๊ยนะ คิดถึงเธอจัง ถ้าตอนนี้เราอยู่ด้วยกันเหมือนทุกทีก็คงจะดี  คิดถึงเธอ อยากกอดเธอที่สุดเลย เฮ้อ... . . . . เธอจะคิดถึงฉันบ้างมั๊ยน๊อออ :)   Create Date : 14 เมษายน 2556     Last Update : 14 เมษายน 2556 4:44:29 น. Counter : 1045 Pageviews.   0 comment Share Tweet

06/04/2013-อย่ากลัว I WILL WAIT FOR YOU 06/04/2013 ฉันได้แต่บอกตัวเองทุกวินาทีว่า "อย่ากลัว" อีกไม่นานแล้วนะ...เรากำลังจะอยู่ห่างกันแสนไกล หนทางข้างหน้าช่างน่ากลัวจริงๆเลยเธอ เมื่อระหว่างเรามันไม่มีความมั่นคงเลยซักนิด ไม่มีแต่คำสัญญา หรือคำว่าคนรักด้วยซ้ำ นอกจากความรู้สึกที่เราต่างรู้ดี ว่าเรายังรักกัน ฉันบอกตรงๆเลย ว่าฉันกลัว... กลัวความห่างไกลจะทำให้เธอลืมฉัน กลัววันเวลาจะพาใครมาแทนที่ฉันเช่นกัน เธอรู้มั๊ย ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ฉันไม่เคยมีสายตาเพื่อมองใครอื่นเลย ต่อให้ฉันพยายาม ฉันก็ทำไม่ได้ และฉันก็รู้ดี ว่าต่อจากนี้... ฉันก็ไม่สามารถแบ่งสายตา และหัวใจของฉัน เพื่อใครคนไหนได้อีก ช่วงเวลาหนึ่งที่ความผิดหวัง และความเสียใจ ทำให้ฉันเลือกจะเดินออกไปให้พ้นๆ พ้นจากที่เดิมๆ พ้นจากคนเดิมๆ วันเวลาเดิมๆ ฉันอยู่กับความพยายามจะเลิกรักเธอ จนฉันรู้ว่า ฉันไม่ได้มีความสุขเลย และ"ฉันทำไม่ได้" สายตา การกระทำ คำพูด สัมผัส ทุกสิ่งอย่าง มันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ทั้งเธอทั้งฉัน จนบางทีฉันก็ยังได้แต่ถามตัวเองว่า ตกลงเราเลิกกันเพราะอะไร? แล้วเราจะเลิกกันทำไม ในเมื่อเรายังรักกันขนาดนี้ ในเมื่อเรายังต้องการกันและกันอยู่ข้างกายเสมอ... แต่ก็เท่านั้น ฉันได้แค่สงสัย และถามตัวเองเท่านั้น ทุกคำถาม ทุกความอึดอัด ทุกความกลัว มันอยู่กับฉันเท่านั้น ...คงไม่สามารถบอกเธอ หรือถามเธอได้เลย การรักษาความสัมพันธ์ระยะใกล้ก็ยากพอแล้ว นี่เราต้องไกลกันแค่ไหน นานแค่ไหน...มันจะยากแค่ไหนนะ จะมีอะไรมั่นคงกว่าใจเราที่มีให้กัน? แล้วจะมีอะไรที่ไม่แน่นอนกว่าความรู้สึกเธอที่มีให้ฉัน? อะไรคือปลายทางที่เราจะต้องเจอกันนะ ฉันไม่รู้...เธอก็ไม่รู้ใช่มั๊ย เราต่างก็หวังให้วันเวลาหมุนเรากลับมาคบกันใหม่ในเวลาที่เหมาะสม แต่กว่าจะถึงวันนั้น... ฉันได้ภาวนาให้เธออย่าพึ่งมีใครเลย ได้แต่บอกตัวเองว่า "อย่ากลัวไปเลย" ความกลัวมีแต่จะบั่นทอนเราทั้งสองคน อนาคตเป็นสิ่งที่เราคงไม่มีทางหยั่งรู้ แต่ฉันเชื่อ ว่าฉันคือคนที่ใช่สำหรับเธอในทุกๆด้าน เพียงแต่ตอนนี้เธอยังไม่หยุดเท่านั้นเอง เธอคงจะหยุดนะ...ฉันหวังว่า :) อยู่ที่ว่าเมื่อถึงวันนั้น คนที่เธอเลือก จะยังคงเป็นฉันอยู่รึเปล่า ได้แต่บอกตัวเองว่า "อย่ากลัวไปเลย" ไม่ว่าสุดท้าย ในห้วงเวลาที่นานแสนนาน... จะเป็นฉันที่ยืนข้างเธอหรือไม่ ฉันก็จะรักเธอในวันนี้ ให้ดีที่สุด จะยืนเคียงข้างเธอไปจนกว่าจะมีใครที่มาดูแลเธอได้ดีจริงๆ ไม่ว่าเธอจะประสพความสำเร็จ หรือเธอจะสะดุดล้ม จะเป็นพระราชา หรือขอทาน จะแข็งแรง หรือพิการ ฉันจะอยู่ข้างเธอนะ ฉันจะดูแลเธอเอง ^^   Create Date : 06 เมษายน 2556     Last Update : 6 เมษายน 2556 19:06:51 น. Counter : 555 Pageviews.   0 comment Share Tweet

19/02/2013 อะไรคือความพอดีระหว่างเรา? บางครั้งสิ่งที่ฉันต้องการ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ แล้วความผูกมัดในความสัมพันของคนสองคน มันสำคัญแค่ไหนกัน? เท่าไหร่ถึงจะทำให้รู้สึกมั่นคง แน่นอน? กอดที่แน่นเกินไป ทำเธออึดอัด และพยายามจะถอยห่าง เธอพยายามรักษาพื้นที่ส่วนตัว ความเป็นตัวของเธอ เธอเกลียด ในสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ในขณะที่ฉัน พยายามจะจับมือเธอเอาไว้ตลอดเวลา เพราะกลัวระยะห่าง จะทำให้เธอลืมฉัน หรือจะทำให้เธอมีช่องว่างให้ใครเข้ามาแทนที่ฉัน ทำให้เรา ไม่พอดี เธอหนี ฉันตาม อยู่เรื่อยไป... ในวันที่เราห่างกัน มันทำให้ฉันพอเข้าใจ ว่าอะไรที่เธอต้องการ ความจริงคือมันเป็นสิ่งที่เธอคอยบอกฉันมาตลอด เธอไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ นั่นไม่ได้หมายความว่าเราไม่รักกัน บางครั้งแค่ความรักมันก็น้อยเกินไป ฉันไม่เคยคิดว่าความคิดแบบนี้จะเกิดขึ้นกับฉัน ไม่เลย... ฉันเคยมีความคิดที่ว่า ความรัก สิ่งเดียว ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ความรัก เท่านั้น ที่เป็นลมหายใจของฉัน ฉันสามารถอยู่ และสู้ เพื่อความรัก ฉันจะทำทุกอย่าง เพื่อรักษาความรักไว้ แม้ต้องแลกด้วยเลือดหรือลมหายใจ ความรัก จะพาฉันบินไปแสนไกล... พอวันนึงที่ฉันตกลงมาจากความฝัน ฉันจึงเจ็บหนัก เพราะฉันเอง ที่เรียงลำดับสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญผิดไป ฉันจึงเกือบเอาตัว...เอาใจ ไม่รอด ฉันและเธอ ต่างมีสิ่งที่ต้องไปทำ สิ่งที่ต้องไปเจอ หากมันถึงเวลาที่เราต่างพร้อม ทั้งใจ และ กาย และเราต่างยังคงมีกันและกันในหัวใจ เราคงได้มาทำความฝันของเราให้เป็นความจริง :)   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2556     Last Update : 6 เมษายน 2556 18:33:45 น. Counter : 562 Pageviews.   0 comment Share Tweet

14/02/2013 You know I love you so. 14/02/2013 มีใครอยากเอาเรื่องของฉันไปทำเป็นหนังมั้ย ทำไมชีวิตของฉันมันถึงได้น้ำเน่าขนาดนี้นะ...? นี่เป็นครั้งแรก ในรอบหลายปี ที่กลับมาเขียนบล็อค ฉันแค่อยากจะจดจำเรื่องราวต่อจากวันนี้ไป ทุกๆวัน ฉันจำเป็นต้องทบทวนตัวเอง อย่างมาก ความรักที่เกิดขึ้นผิดเวลา งั้นเหรอ...แล้วมันไม่ใช่ความรักเหรอไง? ฉันไม่เคยหลอกตัวเอง และฉันก็ทำไม่ได้ "ฉันรักเธอ" มากกกกกกกกกจริงๆ เจ็ดปีที่ผ่านมา ฉันก็แค่อยากจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่างไว้ สุดท้าย ก็ตรงกันข้าม... ฉันยื้อมามากแล้วเธอ จนบางที ฉันก็สงสัยว่าทำไมฉันต้องทำขนาดนี้ ทำไมต้องรักเธอขนาดนี้ ทำไมต้องตั้งความหวังขนาดนี้ ทำไมถึงติดอยู่กับอดีต ทำไมก้าวเดินต่อไปไม่ได้ซักที ความรู้สึกทุกอย่างที่มีตรงนี้ มันก็ยังคงเหมือนเดิม เพียงแค่... ฉันหมดทุกหนทาง ที่จะร้องขอให้เธอกลับมา และตลอดเวลาที่เธอทำให้ฉันรู้ว่า...มันไม่มีประโยชน์ เพราะต่อให้ฉันตายต่อหน้าเธอ เธอก็ไปอยู่ดี ฉันรู้ ว่าเธอรักฉัน แต่การจากลาทั้งที่ยังรักกัน มันทำให้ฉันไม่เข้าใจ รัก? แล้วทำไมต้องแยกจากกันด้วยล่ะ? ความรัก มันไม่สามารถทำให้เรากลับมาใช้ชีวิตร่วมกันได้อีกแล้วเหรอ . ในวันนี้ วันที่ฉันเดินจากมาทั้งน้ำตา ที่ต้องฝืนเก็บทุกอย่างออกมาจากที่ของเราสองคน ฉันเก็บมาได้ทั้งหมด...ยกเว้นความรู้สึกของฉัน แล้วฉันควรทำยังไง? ฉันกำลังจะก้าวเดินต่อไป เรากำลังจะอยู่ไกลกันคนละขอบฟ้า แล้วฉันจะอยู่โดยไม่มีเธอได้ยังไง? . คนดี ทุกถ้อยคำที่ออกมาจากปากเธอในวันนี้ ทุกความรู้สึก ที่ฉันรับรู้ได้ มันทำให้ฉันต้องรอเธอต่อไป เธอรู้มั๊ย? ฉันหวัง ว่าถ้าวันนึงที่เราสองคนต่างพร้อมที่จะมีใคร วันที่ฉันและเธอ พร้อมที่จะเสียสละเพื่อใครสักคน แล้วเราสองคน จะยังมีกันและกันในหัวใจ ถ้าเธอไม่เจอใครไปซะก่อน... เราคงจะได้มีวันของเราจริงๆสักที วันที่เราเคยวาดฝันกันเอาไว้ เธอบอกว่าเธอก็หวังเหมือนฉันใช่มั๊ย... แต่อนาคตข้างหน้า มันช่างน่ากลัวนะเธอ ฉันกลัวใจของเธอจริงๆ ฉันกลัว...ความห่างไกล มันจะทำลายทุกสิ่ง . ในความเป็นจริง ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดด้วยซ้ำ ฉันไม่มีสิทธิ์จะหวังเลยสักนิด . เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉันเสมอมา ทั้งชีวิต และ ลมหายใจ ฉันไม่เคยคิด ว่าวันนึง เส้นทางของเราจะต้องแยกจากกันแบบวันนี้ ไม่เคยคิดเลยซักวินาทีเดียว การก้าวเดินต่อไป คือสิ่งที่ยากที่สุดที่ฉันเคยทำ . แต่ฉันจะทำให้ได้ . ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เธอจะอยู่ในหัวใจของฉันเสมอ เธอจะอยู่ในทุกที่ที่ฉันไป ทั้งยามลืมตาตื่น และนอนหลับฝัน เธอคือกำลังใจเดียวที่ฉันมีเสมอมา ฉันจะต้องดีกว่านี้ให้ได้ ไม่ว่าสุดท้ายแล้ว เส้นทางของเราจะได้มาบรรจบกันอีกครั้งหรือไม่ แต่ทุกสิ่งที่ฉันทำ ฉันอยากให้เธอรู้ไว้ ว่าฉันทำเพื่อวันของเรา . ขอบคุณมากๆสำหรับวันนี้ ขอบคุณจริงๆ . ถ้าทุกอย่างจะไม่มีวันย้อนกลับมา ฉันจะไม่ลืมจูบสุดท้ายของเราในวันนี้เลย ตลอดชีวิต   Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2556     Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2556 0:17:55 น. Counter : 425 Pageviews.   Share Tweet

• Only me know
• Listen up
• Random Lyrics

• ปั้นเจ้าสำอาง
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com