โอสถชุบชีวิต
สมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ.เชตวันกรุงสาวัตถี ครั้งนั้นแลบุตรของนากาสีโคตมีซึ่งกำลังน่ารัก - น่าเอ็นดูได้ตายลงนางกีสาโคตมีเสียใจแทบเป็นบ้าเพรานางมีลูกคนเดียวนางได้ อุ้มลูกน้อยไร้วิญญาณไปบ้านโน้น - เรือนนี้ขอให้ชาวบ้านช่วยรักษาลูกของนางให้ฟื้นขึ้นมาชาวบ้านมีความสงสารหัว อกของผู้เป็นแม้แต่ก็สุดที่ใคร ๆ จะช่วยนางได้จึงแนะนำนางให้ไปพบพระพุทะเจ้านางจึงอุ้มลูกน้อยผู้สิ้นลมไว้ แนบอกแล้วรีบวิ่งไปยังสำนักเชตวันซึ่งขณะนั้นพระพุทธเจ้ากำลังทรงแสดงธรรม อยู่นางกาสีโคตมีซึ่งผู้มีสีหน้านองด้วยน้ำตายื่นแขนทั้งสองที่รองรับลูก น้อยไว้ไปทางพระพุทะเจ้าพลาง พูดด้วยเสียงสะอื้นว่า....ท่านเจ้าขาโปรดช่วย ชุบชีวิตลูกน้อยของอิฉันให้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยเถิดพระเจ้าข้า พระพุทธองค์ทรงตรัสแก่นาง กีสาโคตมีว่า เธอจงไปหาเมล็ดพันธุ์ผักกาดในบ้านที่ไม่มีคนตายมาสักหยิบมือแล้วเราจะประกอบ ยาชุบชีวิตให้ลูกเธอ นางได้อุ้มลูกน้อยไว้แนบอกวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านตามหาเมล็ดพันธุ์ผักกาด แทบทุกเรือนบอกว่า เมล็ดพันธุ์ผักกาดมีแต่พอถามถึงว่าที่บ้านนี้มีคนตายมากก่อนมั๊ย ? ทุกบ้านตอบตรงกันว่าเคยมี เช่น พ่อ - แม่ - ปู - ย่า - ตา - ยาย - ผัว - เมีย - ลูก - หลา่น นางกีสาโคตมีตระเวนหาตั้งแต่เช้าถึงเย็นจนลูกเหม็นเน่าก็ไม่ได้เมล็ดพันธุ์ ผักกากจากบ้านที่ไม่มีคนตายเลยแม้แต่เมล็ดเดียวจึงต้องกลับมาเฝ้าพระพระ พุทธเจ้าด้วยความผิดหวังพระพุทธองค์จึงทรงให้สติแก่นางว่า กีสาเอ๋ย...อนิจจตาธรรมนี้มิใช่แสดงธรรมเฉพาะนิคม มีใช่ธรรมเฉพาะ สกุลเดียวแต่เป็นธรรมของโลกทั้งปวงพร้อมทั้งเทวโลกหมายความ ว่าความตายเป็นเรื่องสาธารณะทั่วไปมิใช่ว่าบ้านนี้ตาย - บ้านโน้นไม่ตาย ตระกูลโน้นตาย - ตระกูลนี้ไม่ตายก็หามิได้ แต่ว่าตายหมดทุกบ้านทุกเมือง แม้แต่เทวดา อินทร์ พรหม ก็มิได้มีข้อยกเว้นจะต่างกันก็แต่ว่าจะช้าหรือเร้วเท่านั้น บางคนไม่ตายตอนเด็ก็ตายรุ่นหนุ่ม - สาว ไม่ตายรุ่นหนุ่ม - สาวก็ตายเมื่อแก่ ไม่ตายดีก็ตายร้าย ตายเหมือนกันหมดไม่เว้นแม้แต่พระราชา เศรษฐี ยาจก จนถึงพระสงฆ์องค์เจ้าผู้เว้นจากบาปเวรก็ต้องตายเช่นเดียวกัน นางกาสีโคตมีได้ฟังธรรมจากพระพุทะองค์ก็ได้สติปลงตกถึงกฏธรรมดาของโลกว่ามี เกิดมีตายไม่มีใครหยุดยั้งได้จึงนำบุตรของตนไปทิ้งแล้วขอบรรพชาอุปสมบท ต่อมาไม่นานนางก็ได้บรรลุอรหันต์เป็นสาวิกสำคัญองค์หนึ่งของโลก
Create Date : 18 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 27 เมษายน 2564 20:15:45 น. |
|
1 comments
|
Counter : 881 Pageviews. |
|
|
|
เคยอ่านเรื่องของนางวิสาขาเหมือนกันค่ะ ที่หลานสาวสุดที่รักได้เสียชีวิต นางร่ำไห้ใจจะขาดถึงแม้เป็นโสดาบันก็ตาม เลยไปเฝ้าพระพุทธเจ้า
สรุป "มีรักที่ไหน มีทุกข์ที่นั่น"