|
เส้นขอบฟ้า
ฉัน...ชอบมองไปที่เส้นขอบฟ้า....
ฉัน...หลงใหลเส้นตรงที่ทอดยาวไกลสุดสายตา เส้นที่กั้นกลางระหว่างพื้นดิน..และท้องฟ้าอันกว้างใหญ่...
แต่ ณ ที่นั้น เป็นที่ที่พื้นดิน และท้องฟ้า...ได้ใกล้ชิดกันมากที่สุด
ยามที่พระอาทิตย์ได้เวลาพัก..... ลูกไฟกลมๆสีส้มเจิดจ้า ค่อยๆพาตัวเองเคลื่อนหายลาลับหลังแนว เส้นขอบฟ้าอย่างช้าๆ...จนลับตา แสงสีแดงอมส้มที่สาดกระจายทั่วท้องฟ้า ก็ค่อยๆเลือนหายไป จน ท้องฟ้าและพื้นดินมืดมิด กลายเป็นสีเดียวกัน .... มัน..เป็นเสน่ห์ที่ดึงดูดฉันไว้เกินกว่าจะละสายตาออกมาได้...
ฉัน...หวังว่าสักวัน จะพาตัวเองไปยัง ณ เส้นขอบฟ้าให้ได้...
ฉัน...ออกเดินทาง มุ่งหน้าไปยังเส้นขอบฟ้า อย่างที่ใจต้องการ
เดินไป... เดินไป.... ก็ยังไม่ถึงเส้นขอบฟ้าสักที
ฉัน...จึงคิดว่า แค่การเดิน..มันอาจจะช้าไป ฉันจึงรวบรวมกำลังที่มี แล้วออกวิ่งให้สุดฝีเท้า เท่าที่แรงของฉันจะมีได้
วิ่งไป... วิ่งไป... แต่ระยะทางของเส้นขอบฟ้า ก็ยังไกลเท่าเดิม..
ฉัน...เหนื่อยจนแทบขาดใจ ฉันวิ่งช้าลง... ช้าลง... จนเท้าทั้งสองข้าง มีแรงเพียงแค่เดิน ช้าๆ... ช้าๆ...
หากฉันยังคงมองเห็น"เส้นขอบฟ้า" อยู่ไกลเท่าเดิม...
ฉัน...หยุดเดิน และ ยืนมองดูเส้นขอบฟ้านั้น ดวงอาทิตย์....กำลังจะลาลับ เส้นขอบฟ้า....กำลังจะเลือนหาย
ฉัน...เหลียวมองรอบกาย ณ ที่สุดท้ายที่ฉันยืนอยู่... กลับกลายเป็นที่เดียวกับ จุดที่ฉันเริ่มออกเดินทาง...
ฉันยิ้ม....ให้ตัวเอง ยิ้ม....ให้กับ ความพยายามที่สูญเปล่า ยิ้ม....ให้กับ การไขว่คว้าสิ่งที่เป็น" มายา" ยิ้ม....ให้กับ การตามหา "เส้นขอบฟ้า" ทั้งๆ ที่รู้ว่า มันไม่มีอยู่จริง
แต่กระนั้น...ฉันยังคงชอบมองไป ณ ที่ "เส้นขอบฟ้า" เช่นเดิม...
----------------------------
Create Date : 05 พฤษภาคม 2552 | | |
Last Update : 17 ธันวาคม 2552 3:42:18 น. |
Counter : 482 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
จดหมายของความรัก..
หนูร้อยฯจ๋า... ให้ป้าทรายพูดถึง..ความรัก.. ในความรู้สึกของป้าทรายให้หนูฟังก่อนนะคะ ความรัก... เป็นสิ่งพิเศษจริงๆในชีวิตมนุษย์ค่ะ เมื่อมันเกิดขึ้นในใจ... เราไม่เคยรู้เหตุผลจริงๆหรอกว่า.. มันเกิดขึ้นได้ยังไง...เพราะอะไร เหตุผล..เป็นสิ่งที่เราหามาประกอบเพื่อตอบคำถาม.. หรือแสดงความมีเหตุผลของตัวเองเท่านั้น ยกตัวอย่าง...เหมือนที่บอกว่า..เพราะเค้าเป็นคนดี.. แล้วคนดีกว่านี้อีกกี่คนในโลกล่ะคะ...ที่ เราต้องรัก...ป้าทรายเชื่อว่า.. ความรักเอง...เป็นเหตุของความรักค่ะ.. เมื่อมีความรักเกิดขึ้นในหัวใจ... โลกทั้งโลกก็สดใส..งดงาม.. ความสุขหลั่งไหลเข้ามาล้นใจ ไม่มีอะไรจะหอมหวานเท่านี้อีกแล้ว.. และความรักที่เกิดขึ้นเต็มหัวใจนั่นแหละค่ะ..ก็คือผลของ ความรักเอง... ป้าทรายไม่เคยเชื่อว่า...สิ่งดีๆอย่างความรัก..จะทำร้ายใคร.. ผลของความรักจะเป็นความทุกข์ ความขมขื่น..ความเจ็บปวดได้ยังไงคะ ความคาดหวังต่างหากคะ...ที่ทำร้ายเรา.. เมื่ออะไร..ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง.. เราผิดหวัง..เราเจ็บ เราทุกข์ ความคาดหวัง..ไม่ใช่สิ่งผิดค่ะ... คนเราหวังได้.. แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องรู้ความจริงไปด้วยว่า เราไม่สามารถจะเอาความคาดหวังของเราไปกำหนดชีวิตใครได้เช่นกัน.. หวังได้..แต่จะได้อย่าง ที่หวังหรือไม่.. มันเลยการควบคุมของเราค่ะ..แล้วถ้าเราเชื่อว่ามันเป็นจริงอย่างนั้น.. เมื่อเราผิดหวัง จากการกระทำของใคร...ความเสียใจ..ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนี่คะ...เสียใจ..แต่ไม่จมลงไปในความ ทุกข์.. เสียใจ..ก็ให้รู้ว่า..เสียใจเพราะสิ่งที่เห็น..ที่เป็น..."ผิด" ไปจากที่ "หวัง" ความหวัง... ไม่ได้เป็นสิ่งไม่ดีค่ะ.. แต่ความหวัง..มันต่างจากความคิดที่ว่า..มัน"จะต้อง" เป็นอย่างที่ เราหวังนะคะ มันต่างกันเยอะ...มันเหมือนกับเวลาที่เราทำดีกับใคร... เรา "หวัง" ว่าเค้าจะดีกับเรา.. หรือเราคิดว่า เค้า "จะต้อง" ดีกับเราคะ หรือแม้แต่.. เมื่อเวลาที่เรารักใครซักคน.. เรา "หวัง" ให้เค้ารักเราเหมือนอย่างที่เรารัก.. หรือเราคิดว่า เค้า "จะต้อง" รักเราคะ สำหรับเรื่องความรัก..กับการปฏิบัติ...ที่หนูถาม ป้าทรายว่า..เราจะรู้ตัวเองนะคะ..ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นในหัวใจมันพิเศษขนาดไหน... มันเหมือนกับว่า ถ้าหนูไม่เคยสัมผัสความร้อนมาก่อนเลยในชีวิต... ป้าทรายก็คงอธิบายความรู้สึกของความร้อนให้หนูรู้สึก ไม่ได้... ไม่มีอะไรดีไปกว่า..รู้จักตัวเองค่ะ..เท่าทันความรู้สึก..ความต้องการของตัวเอง...ที่ป้าทรายใช้คำว่าคุยกับ ตัวเองน่ะ..ป้าทรายหมายถึงอย่างนั้นจริงๆนะคะ..ถ้าเราชัดเจนกับตัวเอง..เราจะรู้จักความรู้สึกต่างๆที่เกิดขึ้น ได้เองว่า..ความรักที่เรามีให้แต่ละคนรอบตัว..มีขอบเขตของความรู้สึกอยู่แค่ไหน... ชีวิตเป็นของเราค่ะ... การใช้ชีวิต... การตัดสินใจ..การรับเอาอะไรเข้ามาในชีวิต...เป็นสิทธิ์ของเราจริงๆ รวมทั้งความรักที่เกิดขึ้นในหัวใจของเราด้วย... อย่าให้สิ่งไม่ดีที่คนอื่นทำ..มาเปลี่ยนความคิด..หรือแม้แต่ เปลี่ยนตัวเราไปจากเดิม...อย่าให้คนอื่นมามีอิทธิพลกับชีวิตเราได้ขนาดนั้น... ชีวิต..สั้นนิดเดียวเองค่ะ...แค่หยุดหายใจ....ทุกอย่าก็จบ... เสียดายวันเวลาในชีวิตนะคะ...อย่าปล่อยไป กับความหมองเศร้าโดยไม่รู้สาเหตุเลยค่ะ.. ชีวิต..มีค่า..มีสิ่งดีอยู่รอบตัว..ลองนั่งนับสิ่งดีๆที่มีอยูในชีวิตบ้าง แล้วทำไมไม่มีความสุขกับสิ่งที่มี...แทนที่จะนั่งเจ็บปวดกับสิ่งที่ไม่ได้มา...หันมามองสิ่งดีๆบ้าง..ดีมั้ยคะ.. ป้าทรายน่ะ..แค่ลืมตาตื่นมาในตอนเช้า..ก็มีความสุขแล้วค่ะ..ที่ยังได้หายใจ..ที่ยังมีชีวิตอยู่... เรียน..ที่จะรู้จักตัวเอง...ใช้ชีวิตให้มีความสุข..ให้สมกับที่มีชีวิตเถอะค่ะ.. เพราะเมื่อเวลาของชีวิตหมดลง ลมหายใจอีกเฮือกเดียว.. เราก็ยื้อไว้ไม่ได้..ไม่ใช่เหรอคะ.. ชีวิตหนู... หนูเท่านั้นค่ะ...ที่มีสิทธ์เลือกที่จะใช้เวลาในชีวิตกับอะไร รู้สึกว่าตอบรวมๆกันหลายเรื่องเหลือเกินค่ะ.. วนหรือเปล่าไม่รู้ ก็ไม่ได้หมดที่อยากจะบอก..แต่กลัวว่าจะพางงไปใหญ่... ก็ถ้าไม่เบื่อที่จะฟังคนแก่.. ยินดีที่จะคุยให้ฟังนะคะ อย่าคิดว่าเป็นการรบกวนอะไรเลย.. ดีใจ..และภูมิใจด้วยซ้ำไปค่ะ.. ที่ได้คุยกับหนูนะคะ ป้าทรายค่ะ...
***********
Create Date : 06 มีนาคม 2552 | | |
Last Update : 21 กันยายน 2552 0:28:39 น. |
Counter : 417 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สิ่งมีชีวิต เพศแม่... แต่ยังไม่พร้อมจะเป็นแม่ใคร แม้จะอยู่ในวัยเจริญพันธุ์สุดขีด !
ลักษณะเลือดเย็นบ้าง อุ่นบ้างจนถึงขั้นร้อน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาวะอารมณ์...
บริโภคทั้ง เนื้อสัตว์ และ พืช ...แต่กำลังพยายามเลิกกิน"หญ้า"ให้ได้อยู่ อาศัยอยู่ในซอกหลืบสังคมเมืองใหญ่ เป็นชนกลุ่มน้อย ที่ไม่ค่อยนิยมยุ่งเรื่องของชาวบ้านนะจ๊ะ.. ^_^
ร้อย ล้านเรียงหลากรส................วาจา คำ ร่ายคล้ายร่ำพา.....................เยิ่นเย้อ คณา นัยยะแนบมา.....................จารจด ไยฤา ความ คิด จริตเพ้อ......................พร่ำพ้อลำพัง
**งานเขียนในบล็อกนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ. พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ส่วนหนึ่งส่วนใด โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
* จึงเรียนมาเพื่อกรุณาปฏิบัติ......... นะ !!
|
|
|
|
|
|
|
|