BlogGang.com : : Zingiberaceae : เข้าใจฉันไหมมมม??..ฉันกลัวหมอสูติ!!!!

กุมภาพันธ์ 2559

เหตุเกิดจาก..ฉันขาดประจำเดือนไปหลายเดือน จึงไปพบหมอสูติ
หมอ: ตรวจตั้งครรภ์รึยังครับ?

ฉัน: หนูไม่มีปัจจัยเสี่ยงค่ะ ( Smiley

หมอจะเข้าใจใช่มั้ยคะ 5555)

..ใครๆ ต่างก็บอกว่า..หมอ(สูตินรีแพทย์) "เขาเห็นมาเยอะจนชินแล้ว" "เขาไม่คิดอะไรหรอก"..

แล้วฉันล่ะ? ชีวิตสาวโสดอันยาวนานกว่า 27 ปี มีโอกาสมากที่สุดแค่จับมือบุรุษเพศ นอกจากสามี(ที่มโนเองว่าสักวันหนึ่งน่าจะมี) ก็อย่าหวังว่าชายใดจะมาทำมิดีมิร้าย แต่แล้วทำไม..ทำไม๊หมอสูติต้องเป็นผู้ชาย!! (หมอผู้หญิงก็มี..แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม??..เลือกไม่ได้ไง) กับประสบการณ์ Ultrasound ครั้งแรก เมื่อ จนท.(ผู้หญิง)ผู้ช่วยแพทย์ มาเตรียมก่อนตรวจ โดยนอนบนเตียงคนไข้ แล้วดึงกระโปรง+กกน.ลงต่ำมาก เหลือปิดแค่จุดซ่อนเร้น ( Smiley

ตอนนี้ก็รู้สึกอายแล้ว) จนกระทั่งหมอมาทำ ultrasound ที่หน้าท้อง ยังไม่เจอมดลูก แล้วจึงเคลื่อนหัวตรวจของเครื่องลง..ไปจนถึงขอบ กกน. ยัง..ยังไม่เจออีก และแล้วก็เคลื่อนเข้าไปข้างใน กกน.จนได้ ( Smiley

ตอนนั้น เฮ้ย!!ตกใจและอายมาก แต่ต้องทำเป็นนิ่งให้มากที่สุด เกรงใจคุณหมอเหมือนกัน) ระหว่างนั้นก็ไม่กล้ามองหน้าหมอ มองผนังด้านข้างตลอดเลย

แม้จะพยายามคิดว่าเพื่อการตรวจรักษา ก็เข้าใจหมอ..ถึงหมอจะไม่คิด ถึงหมอจะชิน ..แต่ฉันไม่ชิน!!( Smiley

ฉันจำเป็นต้องชินมั้ย) สำหรับฉัน..หมอก็คือ ชายแปลกหน้า ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้กับคนแปลกหน้าด้วยนะ อาย..จนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี (เดี๋ยวๆ นี่แค่ ultrasound เองนะ 55) นอกจากนี้ ในชีวิตประจำวันก็ยังต้องเจอหมออยู่ร่ำไป(ทำงานโรงพยาบาลเดียวกัน) ก่อนหน้านี้ไม่รู้จัก ไม่ทักทาย แต่ต่อจากนี้จะทำเป็นไม่เห็นไม่ทักก็ไม่ได้สินะ

ปล.คราวหน้าขอเวลาทำใจก่อนตรวจสักพักได้มั้ยคะ ขอโทษค่ะที่ฟูมฟาย คุณหมออย่าโกรธหนูเลยนะคะ