มีญาติคนนึงเป็นพี่สาวของเเม่ เขาได้มรดกจากยาย 10 ไร่ เป็นดินเเดงปลูกอะไรก็ขึ้น ป้าเขามีลูก 4 คน ชาย 3 หญิง1 หญิงเพิ่งเกิดเมื่อ3เดือนที่เเล้วบ้านป้าไม่มีส้วมค่ะ คิดดูนี่มันสมัยไหนเเล้วจริงๆอะมีเเต่แกไม่จ้างคนดูดส้วมจึงเต็ม เมื่อสมัยทักษิน ยางพารามีราคาดีค่อนข้างสูง ถือว่าป้าเป็นคนที่รวยคนนึงอันนี้ขอไม่โยงถึงเรื่องการเมืองดีกว่า55ครอบครัวนี้เขาเล่นการพนันค่ะเคยเปิดบ่อนไก่เเต่เจ๊งส่วนสามีของป้าก็ไม่ทำการทำงานทั้งๆที่มีที่10ไร่ ที่สำคัญยังเป็นหนี้สิน 100000 บาท พอบ้านนี้เขาเกิดเริ่มหมดตัวเขาจึงดูเป็นคนสบัมไปเลยค่ะ มีอยู่ช่วงนึงยายมาอยู่บ้านเช่าเเม่ที่ภูเก็ต ก็คือบ้านของเราเอง เเต่เป็นห้องเล็กๆที่มีเพียงห้องนอน1ห้อง ครอบครัวเรามีสมบัติเพียง1อย่าง คือรถเเท็กซี่ไว้ทำมาหากิน ส่วนเเม่เป็นพนักเเคชเชียร์กลางคืน รับจ๊อบยกบังเบียร์ไปด้วยมีวันหนึ่งเเม่เราโดนรถชนฝรั่งเป็นคนชนเพราะเเม่ทำงานอยู่ในเมืองป่าตอง ได้เงินค่าบาดเจ็บ 50000บาท พอยายเห็นยายก็บอกให้เอาเงินให้ป้าสัก 20000เพราะเห็นว่าป้าขัดสนเงิน ยายเป็นเเม่เเท้ๆของเเม่เราเเต่ดูเหมือนเเกไม่รักเเม่เลย สมบัติสักชิ้นก็ไม่ได้เเม่ต้องดิ้นรนมาทำงานภูเก็ตตั้งเเต่ 16 -17 โดยที่ไม่มีเงินเก็บ เเถมยังมีหนี้ กยศ. ที่ปัจจุบันหนียังต้องใช้อีก พอเเม่ไม่ให้เงินป้ายายโกรธมากเเกจะกลับนครศรี ทันทีเเต่เเม่ก็ไม่เคยโกรธยาย ส่งเงินให้ทุกเดือน3000-4000 แต่ต่างกับป้ามีสมบัติเเต่เล่นพนันไม่ทำงานเเถมลูกเยอะอีก ลูกชายคนโตของป้าก็ต้องทำงานอย่างยากลำบากทั้งๆที่ครอบครัวของป้า ก็มีสมบัติอยู่เเล้วเต่กลับกลายว่าต้องลำบากยากเข็น ตอนนี้เราอายุ 15 ปี เมื่อ10 ปีก่อนเเม่กับพ่อลำบากมาก ไม่มีเงินเลี้ยงเราจึงไปขอป้าเพราะตอนนั้นป้ามีฐานะที่ค่อนข้างดี เเต่ป้าดันไม่ให้ครอบครัวเราเลย เเต่ปัจจุบันนี้ป้ามาขอความช่วยเหลือเเม่ทุกอย่าง แม่ก็ให้ไม่ได้เพราะทางบ้านเราไม่ได้รวย เพียงเเค่มีรถเเท็กซี่เป็นสมบัติที่พ่อกับเเม่ดิ้นรนกันมา บ้านก็ต้องเช่าเป็นห้องเล็กๆเดือนละ 4000 เเม่มีพี่สาวสองคนพี่คนที่2 ตอนนี้สบายเเล้วเพราะเขาเป็นคนประหยัดอดออม ทุกวันนี้ครอบครัวเราก็อยู่เเบบพอมีพอกินพ่อขับเเท็กซี่วันละ 500-600 ก็ต้องจ่ายค่าน้ำมัน อีกค่ากินข้าวในเเต่ละวันเเม่ก็ต้องจ่ายหนี้กยศ.ทุกเดือน เเต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่เพราะครอบครัวเราประหยัดขยันทำงาน ไม่เล่นพนัน เเต่ก็คงยังอีกนานที่ครอบครัวของเราจะมีเงินเก็บซื้อบ้านได้ครอบครัวเราลำบากมามากกว่าจะมีวันนี้ ต้องอดมื้อกินมื้อก็เคยมี 10 ปีก่อน เเม่โดนผ่าตัดนม ญาติพี่น้องก็ไม่มีเลยมีเพียงพี่สาวคนที่2มาเยี่ยม พอเราเล่าให้ญาติๆฟัง ก็ไม่มีใครสนใจ เพราะคิดว่าปัจจุบันครอบครัวเรารวย อยู่ในเมืองสะดวกสะบาย เเต่หารู้ไม่ ว่าต้องลำบากมามากขนาดไหน จ้องเเต่จะขอเงินๆ เราอยากจะบอกป้าว่าให้เลิกพนัน เเต่ก็ไม่รู้จะบอกอย่างไรดีเราเคยเล่าเรื่องครอบครัวให้ป้าฟังเเต่ป้าก็ไม่ได้เปลี่ยนเเปลงอะไรเลย คิดเเต่ว่าครอบครัวเรารวยก็พูดได้ ทั้งๆที่เราก็มีหนี้สิน เพียงเเต่เราไม่เล่นการพนัน มันจึงทำให้ ไม่จน เเต่มีกินมีใช้ ประหยัด ทุกวันนี้ป้าก็ไม่เปลี่ยนเเปลงเลย

#ขอคำเเนะนำหน่อยค่ะว่าจะทำยังไงให้ป้าคิดได้

#ขอใช้คำว่า เรา นะคะ