BlogGang.com : : เวียงแว่นฟ้า : สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม - บทที่ 17

กลับจากบ้านงาน ท่านพระครูขึ้นไปเขียนหนังสือคู่มือการสอบอารมณ์กรรมฐานอยู่ที่ชั้นบนของกุฏิ สักครู่ใหญ่ๆ นายสมชายก็ขึ้นไปรายงานว่า อาคันตุกะสี่คนมารอพบอยู่ที่กุฏิชั้นล่าง

"ไปตามพระมหาบุญกับพระบัวเฮียวมาฟังด้วย"

ท่านสั่งแล้วเขียนหนังสือต่อไปอีกพักหนึ่ง รอให้พระมหาบุญและพระบัวเฮียวมาถึงเสียก่อนจึงค่อยลง

สักครู่นายสมชายก็เดินตามภิกษุสองรูปเข้ามา เห็นเจ้าของกุฏิยังไม่ลงมา จึงเดินขึ้นไปตามอีกครั้ง เมื่อท่านพระครูลงมาและนั่งบนอาสนะประจำของท่านแล้ว ภิกษุสองรูปและฆราวาศสี่คนก็ทำความเคารพ ด้วยการกราบเบญจางคประดิษฐ์สามครั้ง

"เจริญพร โยมมาจากไหนกันบ้างล่ะ" ท่านถามคนที่นั่งหน้าสุด
"ผมมาจากเชียงใหม่ครับ"
"ผมมาจากภูเก็ตครับ" คนที่นั่งถัดไปตอบ
ส่วนอีกสองคนตอบว่ามาจากกาญจนบุรีและระยอง

"แหม..สี่คนมาจากสี่ทิศเลย แล้วเป็นไงมาไงถึงได้นัดมาเจอกันที่นี่"

"ไม่ได้นัดครับ พวกเราเจอกันโดยบังเอิญตรงทางเลี้ยวเข้าวัด เป็นเรื่องแปลกครับหลวงพ่อ ถึงจะมาจากคนละทิศละทางก็บังเอิญมาเจอกันตรงทางเข้าวัด พอคนขับรถผมเลี้ยวจากถนนสายเอเซียมา ก็เจอรถเบนซ์อีกสามคันเลี้ยวตามมา เป็นเบนซ์รุ่นเดียวกันเสียด้วย แล้วแต่ละคนก็มีคนขับๆมาให้ นี่ถ้าเกิดสีเดียวกันทุกคัน ผมคงต้องเอาไปลงหนังสือพิมพ์แน่" คนที่มาจากเชียงใหม่รายงาน

"อาตมาว่ามีเรื่องแปลกกว่านั้นอีก เชื่อไหมว่าโยมสี่คนเกิดวัน เดือน ปีตรงกัน ไม่เชื่อก็ลองถามกันดูสิ"

"จริงหรือครับหลวงพ่อ งั้นคงต้องพิสูจน์ละ" แล้วชายคนที่มาจากเชียงใหม่หันไปถามคนที่มาจากภูเก็ตว่า "คุณเกิดเมื่อไหร่ ส่วนผมยี่สิบเจ็ดมีนา เจ็ดหนึ่ง"

"ทำไมวันเดียวกับผมเลย"

อีกสามคนร้องขึ้นพร้อมกัน ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมาพบผู้เป็น 'สหชาติ' ถึงสี่คนในคราวเดียวกัน คนทั้งสี่ไม่รู้ว่าเหตุใดจึงมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้เกิดขึ้น พระมหาบุญและพระบัวเฮียวก็ไม่รู้ แต่ท่านพระครูรู้ว่ามันเป็นไปตามกฏแห่งกรรม บุรุษที่มาจากทิศทั้งสี่ เหนือ ใต้ ตะวันตก ตะวันออก สี่คนนี้จะมาสร้างกรรมร่วมกันที่วัดป่ามะม่วง กรรมนั้นเป็นกรรมดี

"นี่ก็ได้เวลารับประทานอาหารแล้ว เชิญทานข้าวกันก่อน เดี๋ยวค่อยมาคุยกันต่อ"

ท่านพระครูเชื้อเชิญพลางหันไปสั่งนายสมชายให้นำอาคันตุกะทั้งสี่ไปที่โรงครัว พระมหาบุญกับพระบัวเฮียวก็ลุกออกไปเพื่อฉันภัตตาหารเพล ท่านพระครูขึ้นไปเขียนหนังสือต่อที่ชั้นบนของกุฏิ รอให้พระและฆราวาสทั้งหกกลับมาอีกครั้งท่านจึงจะลงมา

ที่โรงครัวมีอาหารที่ถูกจัดไว้เพียงโต๊ะเดียว เนื่องจากเป็นช่วงออกพรรษา อุบาสกอุบาสิกาที่มาเข้ากรรมฐานมีน้อยกว่าปกติ แม่ครัวจึงจัดอาหารใส่ปินโตไปส่งให้ถึงที่พัก จะได้ไม่ต้องเดินมาที่โรงครัว

"เชิญเลยค่ะคุณ"

แม่ครัวผู้มีอัชฌาสัยเชื้อเชิญ พลางกุลีกุจอตักข้าวใส่จานแจกบุรุษทั้งสี่ นายสมชายยกน้ำมาบริการ

"ทานกันมากๆนะคะ หลวงพ่อท่านจะได้ดีใจ" แม่ครัววัยหกสิบบอกอาคันตุกะ หล่อนยิ้มแย้มแจ่มใสต้อนรับทุกคนด้วยความเต็มใจ

บุรุษทั้งสี่เกิดความอบอุ่นอย่าประหลาดนับตั้งแต่รถเลี้ยวเข้ามาในบริเวณวัด มีความรู้สึกเหมือนได้กลับคืนมาบ้านหลังจากไปนานแสนนาน

"ผมรู้สึกว่าวัดนี้มีอะไรแปลกๆนะครับ คุณรู้สึกอย่างนั้นหรือเปล่า"

บุรุษที่มาจากภูเก็ตเอ่ยขึ้น เขารู้สึกคุ้นเคยกับคนทั้งสาม ราวกับรู้จักกันมาช้านาน ทั้งๆที่เพิ่งจะเห็นกันเป็นครั้งแรก คนทั้งสามก็รู้สึกอย่างเดียวกัน

บุรุษที่มาจากเชียงใหม่เสริมว่า "ผมยังรู้สึกเหมือนฝันอยู่เลยครับนี่ ไม่นึกว่าจะมาพบเรื่องมหัศจรรย์เช่นนี้ บอกตามตรงว่าผมไม่เคยเข้าวัดมาก่อน ไม่เคยทำบุญ ไม่เคยศรัทธาพระ ก็พระสมัยนี้น่าศรัทธาเสียเมื่อไหร่" ประโยคหลังเขาพูดเสียงเบา เพราะเกรงแม่ครัวและลูกศิษย์วัดจะได้ยิน

"ส่วนผมชอบทำบุญมาก่อน แต่พอมีเรื่องกับท่านเจ้าคุณก็เลยเลิกทำ" คนที่มาจากกาญจนบุรีพูด

"เจ้าคุณอะไรครับ" คนมาจากระยองถาม

"ก็เจ้าคุณ..." เขาเอ่ยนามเจ้าคุณรูปหนึ่งที่กำลังเป็นที่เคารพศรัทธาของคนกรุงเทพฯ มีลูกศิษย์ลูกหาเป็นนักการเมืองหลายคน ล้วนแต่เป็นคนเด่นคนดังด้วยกันทั้งสิ้น

"เรื่องร้ายแรงมากเลยหรือครับ คุณถึงเลิกนับถือพระ"

"ก้ไม่ร้ายแรงเท่าไหร่ แต่มันก็ทำให้ผมหมดศรัทธาไปเลย จะเล่าให้ฟังก็คงได้ คือพี่ชายผมเขาเป็นรัฐมนตรีแล้วก็เป็นลูกศิษย์ท่าน เวลาทำบุญก็นิมนต์ท่านมาที่บ้านเป็นประจำ วันหนึ่งเขาทำบุญวันเกิด นิมนต์ท่านไว้ล่วงหน้าแล้ว พอถึงวันงานก็ให้ผมไปรับ คือผมจะทำหน้าที่รับส่งท่านทุกครั้งที่นิมนต์มา บังเอิญวันนั้นภรรยาผมเอารถเบ็นซ์ไปร้านเสริมสวย ผมก็เลยขับโตโยต้าของลูกสาวไปรับ คุณเชื่อไหม...ท่านถือตาลปัตรกับย่ามเดินตามผมมาถึงรถ พอเห็นเป็นโตโยต้าท่านก็ถามว่าทำไมไม่เอาเบ็นซ์มารับ ผมก็บอกเหตุผลท่านไป ท่านก็ยืนลังเลไม่ยอมขึ้นรถ เสร็จแล้วก็บอกผมให้รอเดี๋ยว แล้วก็หายเข้ากุฎิไป ประเดี๋ยวหนึ่งก็ส่งพระอีกรูปมาแทน พี่ชายผมโกรธมาก พระรูปนั้นเล่าให้ฟังว่าเจ้าคุณท่านนั้นเจ้ายศเจ้าอย่าง ใครไม่เอารถเบ็นซ์มารับท่านก็ไม่ไป พระในวัดรู้กันดีว่าท่านติดในลาภยศสักการะมาก แต่ไม่มีใครกล้าเตือนเพราะท่านเป็นเจ้าอาวาส พวกผมก็เลยเลิกนับถือพระ เลิกทำบุญกันตั้งแต่นั้น"

"เรื่องที่คุณเล่ามาผมจะไม่เชื่อเลย ถ้าไม่เจอกับตัวเอง บังเอิญผมก็รู้จักท่าน แล้วก็โดนแบบเดียวกับคุณ ผมเลยเข็ด แต่ทำไมถึงมาวัดนี้ได้ก็ไม่รู้" บุรุษที่มาจากระยองพูด

"แต่วัดนี้คงไม่ทำให้พวกเราผิดหวังหรอกนะ ผมรู้สึกศรัทธาหลวงพ่อท่านจริงๆ สงสัยท่านจะเป็นผู้วิเศษถึงได้รู้อะไรๆ เกี่ยวกับพวกเรา ผมอยากมาทำบุญกับท่าน คงเป็นบุญของผมไม่งั้นคงไม่ดั้นด้นมาถึงนี่ เพราะวัดที่ภูเก็ตก็มีเยอะแยะ"

การสนทนาหยุดลงชั่วครู่ เพราะรสชาติของอาหารไม่เปิดโอกาสให้คุยกัน

เสร็จจากรับประทานอาหาร นายสมชายก็พาคนทั้งสี่กลับไปที่กฏิท่านพระครู ซึ่งมีพระอีกสองรูปนั่งรออยู่ด้วยแล้ว

คนทั้งสี่ลงนั่งเรียบร้อยแล้ว ท่านพระครูจึงกล่าวว่า "พระวัดนี้ไม่เหมือนที่อื่นหรอกโยม ใครมานิมนต์ ถ้าว่างก็ไปทั้งนั้น ไม่ต้องเอารถเบ็นซ์มารับด้วย เดินไปก็ยังเคยเลย"

คนทั้งสี่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก สงสัยว่าท่านรู้เรื่องที่พวกเขาคุยกันได้อย่างไร

"แต่พระในประเทศไทยไม่ได้เป็นอย่างท่านเจ้าคุณหมดหรอกนะ ที่ดีๆก็ยังมีอีกมาก อย่าเพิ่งเข้าใจผิด" แล้วท่านก็หันไปสั่งนายสมชายให้ไปตามคนขับรถทั้งสี่คันไปกินข้าว

"หลวงพ่อทราบได้อย่างไรครับ" คนที่มาจากระยองถาม

"โยมอย่าสงสัยไปเลย หลวงพ่อท่านสามารถรู้ได้ทุกอย่างถ้าท่านอยากรู้" พระมหาบุญบอกกล่าว "

พระบัวเฮียวเสริมว่า "หลวงพ่อท่านได้ 'เห็นหนอ' น่ะโยม"

คนทั้งสี่พอจะเข้าใจที่พระมหาบุญพูด แต่ไม่มีใครเข้าใจคำพูดของพระบัวเฮียว

"เอาละ อิ่มหมีพีมันกันดีแล้ว ไหนลองบอกมาซิว่านึกยังไงจึงพากันมาที่นี่ได้ ไม่ได้นัดกันไม่ใช่หรือ"

"ไม่ได้นัดครับ พวกผมเพิ่งมารู้จักกันที่นี่ ผมก็ไม่ทราบว่าคนอื่นๆเขามาที่นี่เพราะอะไร สำหรับผม ฝันว่ามีผู้หญิงสาวคนหนึ่งมาบอกให้มาช่วยสร้างหอประชุมที่วัดป่ามะม่วง จะมีอานิสงค์มากและมีเพื่อนเก่าอีกสามคนมาช่วย"

คนมาจากระยองพูดยังไม่ทันจบ คนที่มาจากระยองก็พูดขึ้นว่า "ผู้หญิงอายุประมาณยี่สิบ ผิวคล้ำ หน้าคม ผมยาว"
"สวมผ้าซิ่นสีน้ำเงิน เสื้อแขนกระบอกสีขาวใช่ไหม" คนที่มาจากเชียงใหม่ต่อให้
คนที่มาจากภูเก็ตก็พูดด้วยเสียงอันดังว่า "เธอบอกว่าชื่อกาหลงใช่ไหม"

เป็นอันว่าคนทั้งสี่ฝันแบบเดียวกัน ท่านพระครูรู้สึกประหลาดใจที่ 'แม่กาหลง' มีศรัทธามากมายถึงปานนั้น 'เห็นหนอ' บอกเพียงว่าจะมีคนมา แต่ไม่ได้บอกเรื่องแม่กาหลง

"วัดนี้มีผู้หญิงชื่อกาหลงด้วยหรือครับ" คนที่มาจากภูเก็ตถาม

ท่านพระครูเห็นว่าถ้าให้คนทั้งสี่รู้เรื่องแม่กาหลง เขาก็อาจจะไม่ยอมมาวัดกันอีก จึงตอบแบ่งรับแบ่งสู้ว่า "มี แต่เขาไมค่อยชอบพบปะกับใคร อย่าไปกวนเขาเลย ว่าแต่คุยกันมาตั้งนาน อาตมายังไม่รู้เลยว่าโยมชื่ออะไรกันบ้าง แนะนำตัวกันหน่อยไม่ดีหรือ"

ท่านเจ้าของกุฏิพยายามเบนออกจากเรื่องแม่กาหลง พระบัวเฮียวเองก็ยังไม่รู้ว่าแม่กาหลงเป็นใคร

"ผมชื่อบุญชัยครับ ใครๆ เขาเรียกผมว่าพ่อเลี้ยงชัย" คนมาจากเชียงใหม่แนะนำตัวเอง
"ผมศักดิ์ชัย คนเมืองกาญจ์เรียกผมว่าเสี่ยชัย"
"คนระยองเขาเรียกผมว่าเถ้าแก่ชัย ชื่อเต็มวิชัยครับ"
"ส่วนผมคนเขาเรียกผมว่าเฮียชัยทั้งจังหวัด" คนภูเก็ตแนะนำตัวเป็นคนสุดท้าย
"แล้วชื่อเต็มว่าอะไร" ท่านพระครูถาม
"ชื่อชัยเฉยๆครับ"

"ถ้าอย่างนั้นอาตมารู้แล้วว่าจะตั้งชื่อหอประชุมว่าอะไรดี รับรองว่าพวกโยมจะต้องเห็นด้วย"
"ชื่ออะไรครับ" เสี่ยชัยถาม
"หอประชุมจตุรชัย แปลว่าชัยทั้งสี่หรือสี่ชัย เป็นยังไง โก้ดีไหม"

คนตั้งชื่อถามความเห็น แต่ไม่มีใครตอบว่าอย่างไร

"พวกผมยังไม่ทราบเลยครับว่าหลวงพ่อชื่ออะไร"
"แม่กาหลงเขาไม่ได้บอกหรอกหรือ"
"ไม่ได้บอกครับ บอกแต่ชื่อวัดและที่ตั้ง" เสี่ยชัยเป็นคนตอบ

"หลวงพ่อชื่อเจริญ ท่านพระครูเจริญ เจ้าอาวาสวัดป่ามะม่วง" พระมหาบุญเป็นผู้บอก

"ถ้าอย่างนั้นผมขอเสนอว่าหอประชุ่มควรชื่อเจริญชัย คือเอาชื่อหลวงพ่อนำ ตามด้วยชื่อพวกผม"

เสี่ยชัยออกความเห็น ซึ่งบุรุษอีกสามคนและพระสองรูปต่างก็เห็นด้วย ทำให้ชื่อที่ท่านพระครูเสนอต้องตกไปตามมติของที่ประชุม

"เป็นอันว่าเราได้ชื่อแล้ว ทีนี้เรื่องแบบล่ะครับ หลวงพ่อจะออกแบบเองหรือจะให้พวกผมจัดการ" เสี่ยชัยถาม

"อาตมาจะออกเอง ไหนๆ เรื่องชื่อก็ตกไปแล้ว ขอแก้ตัวเรื่องแบบอีกสักครั้ง แล้วอาตมาจะให้โยมทั้งสี่คนดู ถ้าไม่ชอบใจก็แก้ไขเปลี่ยนแปลงได้ อาตมาชอบประชาธิปไตย ไม่ชอบเผด้จการ"

ฟังคำพูดของท่านแล้ว คนทั้งสี่รู้สึกสบายใจและมีศรัทธามากขึ้น

"เรื่องแบบผมจะไม่คัดค้าน ขอให้เป็นไปตามความพอใจของหลวงพ่อ ผมได้เสนอชื่อและเป็นที่ยอมรับก็ดีใจแล้ว" เสี่ยชัยกล่าว และได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนอีกสามคน

"ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย พวกผมสี่คนจะรับผิดชอบทุกบาททุกสตางค์" พ่อเลี้ยงชัยสรุป

"เรื่องนี้อาตมาขอเสนอให้มีการทอดกฐิน จะได้ให้คนอื่นๆเขามีโอกาสได้ร่วมทำบุญด้วย โบราณท่านสอนเอาไว้ว่าทำบุญอย่าหวงบุญ ต้องกระจายกันออกไปมากๆ อย่างน้อยก็เป็นการเปิดโอกาสให้คนยากคนจนได้มีส่วนร่วมสร้างกุศล คนละสลึงสองสลึงก็ยังดี เกิดชาติหน้าจะได้มีบริวาร" ท่านพระครูแนะนำ

"แต่นี่ก็หมดเทศกาลทอดกฐินแล้วนี่ครับหลวงพ่อ" พระบัวเฮียวท้วง

"ปีนี้หมดก็ทอดปีหน้าได้ ถึงอย่างไรก็สร้างไม่เสร็จในปีเดียวหรอก หรือโยมว่ายังไง" ท่านถามเถ้าแก่ชัย

"แล้วแต่หลวงพ่อจะเห็นสมควรเถิดครับ ส่วนผมคงไม่มีเวลามาที่นี่บ่อยนัก ก็จะขอฝากเงินไว้ก่อน ขาดเหลืออะไรหลวงพ่อช่วยมีหนังสือบอกไปตามที่อยู่ในนามบัตรนี้นะครับ""

พูดจบเถ้าแก่ชัยก็เขียนเช็คเงินสดจำนวนสามแสนบาทพร้อมนามบัตรถวายท่านพระครู คนอื่นๆทำตามเพราะเห็นชอบด้วย

ท่านพระครูสัพยอกว่า "เงินตั้งมากมาย นี่ถ้าเกิดอาตมาเบิกเงินแล้วหนีไปแต่งงาน โยมจะว่ายังไง"

"ก็แล้วแต่หลวงพ่อเถิดครับ" เสี่ยชัยตอบ แต่ใจก็เกิดกลัวขึ้นมาจริงๆ ส่วนอีกสามคนก็รู้สึกเช่นเดียวกัน

"อาตมาว่าเราเปิดบัญชีร่วมกันทั้งห้าคนไม่ดีหรือ จะได้สบายใจด้วยกันทุกฝ่าย"
"ทำอย่างนั้นมันก็ดีอยู่หรอกครับ" เสี่ยชัยตอบ "แต่มันจะยุ่งยากตอนเบิกจ่าย เอาเป็นว่าพวกผมไว้ใจหลวงพ่อก็แล้วกัน"

"ถ้าอย่างนั้นอาตมาจะตั้งกรรมการวัดขึ้นชุดหนึ่ง สำหรับดำเนินการเรื่องนี้ เรื่องเบิกจ่ายก็จะให้คณะกรรมการรับรู้ อาตมาเป็นคนละเอียด ทำอะไรก็ต้องให้รอบคอบรัดกุม โดยเฉพาะเรื่องเงินเรื่องทอง ที่มักจะทำให้คนเสียคน พระเสียพระ มานักต่อนักแล้ว มีอยู่วัดหนึ่ง อย่าให้อาตมาเอ่ยชื่อเลย โยมเขามาทอดกฐินเพื่อหาเงินสร้างโบสถ์ ปรากฏว่าสมภารวัดเชิดเงินหนีไปแต่งงานอยู่กรุงเทพฯ"

"แบบนี้ตกนรกไหมครับ" พระบัวเฮียวถาม

"ไม่น่าถาม ก็เท่ากับฉ้อโกง เงินเขาเจตนาให้ไปเพื่อสร้างกุศล ไม่ได้ให้สมภารมาแต่งเมีย"

คนทั้งสี่ฟังแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี

ท่านพระครูกำหนด 'เห็นหนอ' รู้ว่าพวกเขายังคลางแคลงใจ จึงพูดตัดบทว่า "เอาอย่างนี้ดีไหม กว่าอาตมาจะออกแบบเสร็จก็คงอีกหลายเดือน เพราะไม่ค่อยมีเวลาว่าง ออกแบบแล้วยังต้องหาผู้รับเหมามาประกวดราคา มันหลายขั้นตอน ก็คงจะกินเวลาอีกหลายเดือน โยมเอาเงินคืนไปก่อนดีกว่า ได้เรื่องอย่างไรแล้วอาตมาจะมีหนังสือแจ้งไป อาตมาไม่อยากถือเงินมากๆ นึกว่าเห็นใจอาตมาเถิด"

เป็นอันว่าคนทั้งสี่ยอมรับเช็คคืนไป แต่ก็ได้ตั้งสัจจะว่าจะไม่เลิกล้มความตั้งใจ ที่จะช่วยสร้างหอประชุม

เมื่อพวกเขากราบลา ท่านพระครูให้ศีลให้พรว่า "ขอให้โยมทุกคนจงมีความสุขความเจริญ ขยันหมั่นเพียรในการประกอบอาชีพการงาน ที่สำคัญคือขอให้หาเลี้ยงชีพในทางสุจริต การหากินในทางทุจริตนั้น แม้จะรวยเร็ว แต่ก็วิบัติเร็วเช่นกัน จำไว้นะโยมนะ"

"หลวงพ่อคืนเงินเขาไปทำไมครับ" พระบัวเฮียวถามเมื่อคนทั้งสี่ลุกออกไปแล้ว
"ก็ฉันสำรวจดูแล้วเห็นว่าเขายังไม่เชื่อใจ ก็เลยต้องทำให้เขาเชื่อ เธอไม่ต้องห่วงหรอก พวกเขาจะต้องกลับมาที่นี่อีก"

"ครับ ถ้าอย่างนั้นผมก็หมดห่วง เอ..หลวงพ่อครับ ที่หลวงพ่อพูดถึงท่านเจ้าคุณนั้น ท่านอยู่วัดไหน ชื่ออะไร แล้วท่านเป็นอย่างไรหรือครับ"

"เธอจะรู้ไปทำไม ถึงบอกไปเธอก็ไม่รู้จักหรอก"

"ถึงไม่รู้จักแต่มันก็มีประโยชน์นะครับ คือถ้าท่านทำดีผมจะได้เอาเป้นตัวอย่าง ถ้าไม่ดีผมก็จจะได้ไม่ทำตาม"

"เหตุผลของเธอฟังเข้าท่าดี แต่ฉันจะไม่บอกเธอหรอก ท่านจะดีหรือไม่ดีก้เป็นเรื่องของท่าน"

"เอาไว้ให้เป็นหน้าที่ของกฏแห่งกรรมใช่ไหมครับ" ภิกษุหนุ่มล้อเลียน มาอยู่วัดนี้ได้ยินแต่คำว่ากฏแห่งกรรมจนชินหู

"ทำเป็นพูดเล่นไปเถอะ แล้ววันหนึ่งเธอจะรู้ คอยดูไปก็แล้วกัน อืกหน่อยพระที่ทำผิดวินัย ประพฤตินอกลู่นอกทางจะต้องเดือดร้อน จะถูกจับสึกบ้าง ติดคุกบ้าง ฆ่าตัวตายบ้าง แล้วอย่างนี้ไม่เรียกว่ากฏแห่งกรรมแล้วจะเรียกว่าอะไร"

"ครับ ก็ต้องเรียกว่ากฏแห่งกรรมนั่นแหละครับ" พระญวนเริ่ม'ยวน'

แต่ท่านพระครูไม่ใส่ใจ พูดต่อไปว่า "อันที่จริงฉันก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้ มันไม่สบายใจเพราะแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ฉันก็ตั้งปนิธานไว้ว่าจะไม่เป็นอย่างนั้นและจะสั่งสอนลูกศิษย์ลูกหาไม่ให้ประพฤติชั่ว ถ้าหอประชุมเสร็จจะเป็นประโยชน์แก่คนจำนวนมาก ฉันตั้งใจว่าจะเลิกสร้างวัตถุ จะสร้างคนแทน เพราะถ้าเราทำให้คนเปลี่ยนจากมิจฉาทิฐิมาเป็นสัมมาทิฐิได้ นับว่าได้บุญมากกว่าการสร้างวัตถุหลายเท่านัก ต่อไปข้างหน้าถ้าเธอไปเป็นครูบาอาจารย์ใคร ฉันก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วย"

"ครับ ผมจะดำเนินรอยตามหลวงพ่อทุกประการ" ลูกศิษย์รับสนองเจตนารมณ์ของอาจารย์ แล้วทวงสัญญาว่า "หลวงพ่อครับ เมื่อวานหลวงพ่ออนุญาตผมให้เรียนถามข้อข้องใจได้"

พระมหาบุญซึ่งเป็นฝ่ายฟังมานาน พูดขึ้นว่า "ถ้าอย่างนั้นผมเห็นจะต้องขอตัว เพราะผมไม่มีข้อสงสัยอะไร จะกลับไปปฏิบัติที่กุฏิ"

พอพูดจบ พระมหาบุญก็กราบท่านเจ้าอาวาสสามครั้งแล้วลุกออกไป

ผู้แต่ง : ดร. สุทัสสา อ่อนค้อม

หมวด Book Blog

Create Date : 19 กรกฎาคม 2557

Last Update : 19 กรกฎาคม 2557 22:21:28 น.

29 comments

Counter : 1673 Pageviews.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

มาดึกเลยค่ะ ส่งกำลังใจให้นะคะ
พรุ่งนี้ค่อยมาอ่านค่ะ

โดย: ฟ้าใสวันใหม่

วันที่: 19 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:37:26 น.

อ่านแล้วเติมกำลังใจเช่นเคยค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เริงฤดีนะ Movie Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 20 กรกฎาคม 2557 เวลา:19:09:14 น.

นิคส่งกำลังใจก่อนนะคะวันนี้

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ซองขาวเบอร์ 9 Funniest Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
ALDI Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 20 กรกฎาคม 2557 เวลา:22:12:50 น.

ส่งกำลังใจยามดึกค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
schnuggy Travel Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ขอบคุณที่แวะไปฟังเพลงด้วยกันนะคะ

โดย: mambymam

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:4:04:22 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ขุนเพชรขุนราม Topical Blog ดู Blog
Opey Home & Garden Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
:)

โดย: puzzle (เตยจ๋า

) วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:08:34 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
มาส่งกำลังใจจ้า...
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:7:59:51 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sweet_pills Food Blog ดู Blog
Opey Home & Garden Blog ดู Blog
เตยจ๋า Dharma Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
pantawan Health Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
แวะมาส่งกำลังใจขอรับ

โดย: ขุนเพชรขุนราม

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:8:57:21 น.

สวัสดีตอนเช้าค่า
แวะมาทักทาย

โดย: คนสวยที่ไม่เคยสวย

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:9:24:42 น.

อ้าว ??

อุ๊ย !!!

มิเห็น ..

เห็น แต่ ..

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
AppleWi Travel Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: foreverlovemom

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:13:23:48 น.

อ่านจบเลย ส่งกำลังใจไว้ด้วยครับ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า

) วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:08:39 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Dharma Blog ดู Blog

อ่านเสร็จแล้ว ขอส่งกำลังใจให้ด้วยค่ะ

โดย: AppleWi

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:48:05 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

วิ่งมาอีกรอบค่ะ

โดย: AppleWi

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:49:43 น.

ส่งกำลังใจพร้อมโหวตค่ะ

เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 21 กรกฎาคม 2557 เวลา:15:30:50 น.

อ่านตอนนี้แล้ว คิดว่าเรื่องบุพเพสันนิวาสนี้มีจริงเนาะ
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

ขอบคุณกำลังใจครับ
คิดว่าอาหารเหล่านั้น ทานบ้างแต่ไม่บ่อยดีกว่า
เคยไม่ทานเค็ม หมอเอาเลือดไปตรวจ
ผลเลือดขาดโซเดียม
หมอต้องแนะนำใ้ห้ทานน้ำปลาบ้างครับผม
เลยคิดว่าไม่ควรตึงเกินไปเรื่องอาหารการกิน

โดย: moresaw

วันที่: 22 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:00:18 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณแว่นเวียงฟ้า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน

วันที่: 22 กรกฎาคม 2557 เวลา:8:41:13 น.

อรุณสวัสดิ์จ้า...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 22 กรกฎาคม 2557 เวลา:9:10:16 น.

ขอ ขอบคุณ พี่ไวน์

ขอ ขอบคุณ พี่ตุ้ย (ดอยสะเก็ด)

ขอ ขอบคุณ คุณไก่ (Schnuggy)

ขอ ขอบคุณ คุณโอ (เนินน้ำ)

ขอ ขอบคุณ คุณก๋า

ขอ ขอบคุณ พี่วิ (AppleWi)

ขอ ขอบคุณ คุณตุ๊ก (tuk-tuk@korat)

ขอ ขอบคุณ คุณเวียงแว่นฟ้า

ขอ ขอบคุณ คุณปาน (ปานตะวัน)

ขอ ขอบคุณ คุณกิ่ง (กิ่งฟ้า)

ขอ ขอบคุณ คุณอ้อ (เริงฤดีนะ)

สำหรับ กำลังใจ และ โหวต ค่ะ ..

โดย: foreverlovemom

วันที่: 22 กรกฎาคม 2557 เวลา:10:22:20 น.

ว่าไปพระบัวเฮียวก็มีคำถามอะไรๆ แทนพวกเราหลายคนนะคะ

ขอบคุณโหวตค่ะ คุณเวียงแว่นฟ้า

เห็นแต่งชุดโขนกันแล้ว นึกไปถึงตอนเข้าห้องน้ำเหมือนกันค่ะ

ลงรูปเยอะหน่อยค่ะ ถ่ายมาเยอะ เก็บไว้ดูเองด้วยน่ะค่ะ พอเก็บไฟล์ภาพแล้ว ไ่ม่ค่อยได้เปิดดู อาศัยเปิดจากบล็อกนี่แหละค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 22 กรกฎาคม 2557 เวลา:16:48:50 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
AppleWi Travel Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
....................

ส่งกำลังใจค่ะคุณเวียงแว่นฟ้า
นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 23 กรกฎาคม 2557 เวลา:0:27:22 น.

More Sorry Comments
หายไปเป็นอาทิตย์ ช่วงจิตตกน่ะค่ะ แต่กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว นานทีจะเป็นสักที อิอิอิ คิดถึงมากค่ะคุณเวียงแว่นฟ้า

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 23 กรกฎาคม 2557 เวลา:19:28:31 น.

สวัสดีค่าคุณเวียง

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Close To Heaven Food Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: schnuggy

วันที่: 24 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:17:10 น.

สวัสดีค่ะคุณเวียงแว่นฟ้า

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
sirivinit Hobby Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 24 กรกฎาคม 2557 เวลา:19:07:23 น.

อุ ..

จะมา ขอบคุณ โหวต ค่ะ ..

...

เอ่อ ..

อ่านเม้นท์ ข้างบนแล้ว..

ป๋อง ขอตัวไปทำงานนะคะ..

ชะ แว้ป...

โดย: foreverlovemom

วันที่: 25 กรกฎาคม 2557 เวลา:9:59:10 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 25 กรกฎาคม 2557 เวลา:16:01:54 น.

สวัสดีค่ะคุณแว่นฟ้า
มาลงชื่อไว้ก่อนนะคะ ดึกๆย่องมาอีกรอบค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปชมดอกไม้ค่ะ

โดย: mambymam

วันที่: 25 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:05:39 น.

จตุปัจจัย กับ ศาสนา มันเกี่ยวข้องกันจนเป็นเนื้อเดียวกัน
ไม่ว่าศาสนาอะไร นะคะ

ขอบคุณมากๆที่ไปส่งกำลังใจให้ครอบครัวน้อยๆจองแอ๋นจ้า

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
AdrenalineRush Travel Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

โดย: anigia

วันที่: 25 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:20:35 น.

ย่องมาอีกค่ะ ลืมไปว่าโหวตแล้ว อิอิ
ฝันดีนะคะ

โดย: mambymam

วันที่: 26 กรกฎาคม 2557 เวลา:4:00:47 น.

ขอบคุณคุณเวียงแว่นฟ้าสำหรับกำลังใจค่ะ
นำกระท้อนทรงเครื่องมาฝากค่ะ

สุขสันต์วันเสาร์นะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 26 กรกฎาคม 2557 เวลา:9:16:20 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนบ้า(น)ป่า Music Blog ดู Blog
AppleWi Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
jamaica Home & Garden Blog ดู Blog
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
------------------------
มาส่งกำลังใจค่อนข้างดึกมากๆ อิอิอิ คุณเวียงแว่นฟ้าคงหลับไปแล้วเนาะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 27 กรกฎาคม 2557 เวลา:1:30:08 น.