Group Blog All Blog
|
รัก...ที่ฉันปอง รัก " รักนั้นเป็นฉันใด ใครใครบ้างจะรู้ รักคือความเป็นอยู่ คู่ตรงกลางระหว่างหัวใจ รักที่ใครใฝ่ฝัน ชั่ววันรักอาจร้างไกล รักแม้เกิดจากใจ แล้วใคร ใครเล่าจะมอง รักมิใช่สิ่งผิด ที่จะคิด ให้ใครหมายปอง รักต้องมีเจ้าของ มีคู่ครอง ปองกายและใจ รักนั้นมีมนตร์ ผู้คนแย่งกันใฝ่หา รักเพียงเวลา รักปลอม รักนั้นมีมนตร์ ผู้คนแย่งกันจับจอง รักที่ฉันปอง รักจริง...รักคุณ " - ธีร์ ไชยเดช - .................................................................................................................... "รัก" คำที่พูดขึ้นมาแล้วต้องถามตัวเองเสมอว่า รัก แท้จริงคืออะไร เมื่อ...ฉันอายุ ๕ ขวบ รักของฉัน คือ ต้องได้อยู่ใกล้ๆคุณแม่ เมื่อ...ฉันอายุ ๑๐ ขวบ รักของฉัน คือ การได้เล่นกับเพื่อนที่โรงเรียน เมื่อ...ฉันอายุ ๑๕ ปี รักของฉัน คือ การได้อ่านหนังสือและพูดคุยกับเพื่อนๆ เมื่อ...ฉันอายุ ๒๐ ปี รักของฉัน คือ การร้องเพลงเชียร์ การรู้จักกับเพื่อนในมหาวิทยาลัย การออกค่ายอาสา เมื่อ...ฉันอายุ ๒๒ ปี รักของฉัน คือ การได้รู้จัก คนที่คอยช่วยเหลือกันในเวลาที่ลำบากกายและลำบากใจ เมื่อ...ฉันอายุ ๒๕ ปี รักของฉัน คือ การมีคนเอาใจ การมีคนคอยรับฟัง การมีคนให้คอยคิดถึงตลอดเวลา เมื่อ...ฉันอายุ ๒๘ ปี รักของฉัน คือ การได้ดูแลอีกคน เห็นอกเห็นใจคนอีกคนที่คอยอยู่ข้างๆ รักคือการได้ให้สิ่งดีๆแก่เขา ฉันย้อนดูตัวฉันเอง...เมื่อฉันยังเด็ก "รัก" ของฉัน เป็นสิ่งที่ฉันเรียกร้องจากคนรอบตัว ฉันเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางเพื่อให้คนอื่นมารัก โดยไม่ได้คิดถึงคนอื่น ณ ปัจจุบัน "รัก" ของฉัน เป็นสิ่งที่ฉันได้ให้กับคนรอบๆข้าง สายธารแห่งกาลเวลา ทำให้รักของฉันเปลี่ยนไป แน่นอนฉันเรียกมันว่าความรักมาเสมอ ซึ่งมันก็คงไม่เหมือนกับรักของใครหลายๆคน ณ เวลานั้น ฉันเข้าใจว่า "รัก" ของฉันเป็นแบบนั้น ฉันสบายใจแบบนั้น ณ เวลานี้ ฉันเข้าใจว่า "รัก" ของฉันเป็นแบบนี้ ฉันเรียนรู้เพื่อที่จะรัก รัก เป็นเหมือนบทละคร อันแสนโรแมนติก มีถ้อยคำที่แฝงด้วยคำอบอุ่น คนที่มีความรัก ก็เป็นเสมือนนักแสดง ที่ถ่ายทอดบทละครนั้นออกมา เราถ่ายทอดอารมณ์ของบทละครนั้นผ่านความหวานละมุน อารมณ์โกรธเกรี้ยว อารมณ์เบื่อหน่าย อารมณ์ห่วงหา และอารมณ์ต่างๆมากมาย ทำให้ละครดูมีสีสัน นักแสดงที่ต่างกัน ใช้บทละครเดียวกัน ทำไมละครถึงมีอรรถรสต่างกัน ละครของเราไม่เหมือนกับละครของคนอื่นๆ ตอนเริ่มต้นและตอนจบ ก็ต่างกันออกไป วันนี้ฉันแสดงละครของฉันและถ่ายทอดอารมณ์ผ่านบทละครนั้นด้วยรอยยิ้ม ละครของคุณเป็นเช่นไรกัน...
เพลงนี้ฟังแล้วเย็นๆ เข้ากับเสียงคนร้องดีค่ะ ชอบตั้งแต่ฟังครั้งแรก
ฟังแล้วก็ทำให้ยิ้มตามเลยค่ะ  โดย: สุวรรณอัมพร
 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:22:50:21 น. |
สุวรรณอัมพร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คนแสนธรรมดา มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ Link |
||||||||||||
เอ..เสียงร้องคุ้น ๆ ใช่เสียงคุณธีร์ ใช่เปล่า ละทิ้งทีวีมาดู
บล๊อกใช่เลย
ชอบครับ